trolley

Ένας ρεαλιστής οφείλει επίσης να εκφράζεται με τρόπο αφυπνιστικό: ως ελάχιστο αντίδοτο στην αποβλάκωση που προσφέρουν κάθε μέρα τα ΜΜΕ και οι συνάδελφοι (στο γραφείο ή οπουδήποτε αλλού, καθώς ΚΑΙ αυτοί είναι ενημερωμένοι από άκυρες πηγές). Βεβαίως, όλοι ξέρουμε ότι ο ύπνος είναι γλυκός: κανείς δε συμπαθεί το ξυπνητήρι του, αλλά μάλλον δε φταίει το ξυπνητήρι.

Κοίτα... κρίνοντας από το άβαταρ που χρησιμοποιείς, την οικειότητα (Θωμάς.. κλπ), αλλά και τη γενικότερη τοποθέτηση, συμπεραίνω ότι θεωρείς τον εαυτό σου κάπως.. ειδικό επί του θέματος, οπότε ίσως δεν έχει νόημα η συζήτηση. Απλά - και ακριβώς λόγω αυτής της οικειότητας - σε παρακαλώ να αναλογιστείς μήπως δεν πρόκειται για οικειότητα αλλά για οικειοποίηση. :)

Θα με ενδιέφερε να δω αυτή τη λίστα, διότι (από το παράδειγμα με το Δελληβοριά) ενδέχεται να είναι ψιλο-άκυρη... (κατά τη γνώμη μου πάντα). Δηλ. αν εσένα σου άρεσε η Μπέσυ Αργυράκη, και η Αργυράκη έλεγε σε μία συνέντευξή της (επειδή ήτο της μόδας) ότι βασική επιρροή της ήταν η Μονσεράτ Καμπαλιέ, και εσύ έψαχνες στη Μονσεράτ στοιχεία της Αργυράκη... μάλλον θα υπήρχε πρόβλημα. :)

ΩΧ, ξέχασα τις ενδείξεις:

Εμένα δε μου έχει τύχει αυτό. Πάντα έβρισκα κάτι ενδιαφέρον στις επιρροές των επιρροών μου. Για την ακρίβεια, μέσω αυτής της οδού έβρισκα πάντα νέα ενδιαφέροντα πράγματα.

OFFTOPIC (ελπίζω): Σημαντικές ενδείξεις ότι ο Tom Waits ΔΕΝ αποτελεί επιρροή του Δελληβοριά. (σόρυ Αλεχάντρο) :)

Σωστά. Εκεί βρίσκεται το κλειδί για τη κατανόηση αυτών που αναφέρεις σχετικά με το πόσοι (ετερόκλητοι) άνθρωποι τον αναφέρουν σαν επιρροή. Δεν εννοούν την ίδια περίοδο της δουλειάς του (π.χ. θα εκπλαγώ αν ο κ. Δεληβοριάς θεωρεί ως επιρροή του το Frank's Wild Years). Επίσης, να σε ενημερώσω ότι εγώ και η παρέα μου ανακαλύψαμε τον Waits την εποχή του Swordfishtrombones ως προέκταση της μετά-πανκ αισθητικής μας, όχι ως προέκταση της στάνταρ αμερικανοτραφούς παράδοσης τραγουδοποιών (όπως ο Randy Newman ή ο Billy Joel π.χ.). Αυτό που με εκπλήσσει προσωπικά - και το αναφέρω για τη πιθανότητα στο μέλλον κάποιος να βρεθεί στην ίδια θέση - είναι ότι ενώ τα μουσικά μου ενδιαφέροντα έχουν σχεδόν ολοκληρωτικά στραφεί σε "κλασσικούς" του 20υ αιώνα, καθώς και noise music, τα τραγούδια του Waits εξακολουθούν να έχουν αρκετό μουσικό περιεχόμενο του γούστου μου. Θεωρώ λοιπόν ότι η σχέση με τη δουλειά του είναι σχέση μακράς πνοής και μπορεί να μη δώσει τις ανταμοιβές της σε εύλογο χρονικό διάστημα. Α, επίσης, αν δεν ξέρει κάποιος καλά αγγλικά.. δεν έχει ελπίδες να παρακολουθήσει τα τραγούδια του Waits.

Αντιλαμβάνομαι τη διαφωνία, αλλά όπως ανέφερε και ο SF, δεν υπάρχει περιθώριο για διαφωνία, παρά μόνο θεωρητικό. Η πραγματικότητα είναι ότι ο ήχος της μπάντας του Waits δεν οφείλεται στη κατανάλωση αλκοόλ ή άλλων ουσιών. Βέβαια - θεός φυλάξοι - σιγά μη δε πετάω τη σκούφια μου για θεωρητική συζήτηση επί του θέματος που θίγεις, αλλά ίσως θα έπρεπε να γίνει σε κάποιο άλλο thread. Εδώ, ας περιοριστώ να γράψω ότι όλες οι μπαντες που έχω δει στη ζωή μου να παίζουν υπό την επήρρεια αλκοόλ, σε μία προσπάθεια να εναρμονιστούν με τα ψυχολογικά τους πρότυπα, άγγιζαν τα όρια της γελοιότητας, ειδικά οι ελληνικές (απ' τις οποίες ήταν οι περισσότερες). Κατά τη γνώμη μου, ήταν ακριβώς τότε που άρχισε να γράφει σπουδαία μουσική, χωρίς να υποκρίνομαι ότι δεν αντιλαμβάνομαι τη συνέχεια ανάμεσα στους πρώτους δίσκους του και τους πιο πρόσφατους.

Σφάλλεις στα εξής σημεία: α) Δεν ακούμε όλοι τα mp3 μας σε φορητές συσκευές β) Ακόμη και αν όλοι τα ακούγαμε σε φορητές συσκευές, δεν παίζουν όλες το ίδιο γ) Ακόμη και αν παίζανε όλες το ίδιο, η ποιότητα των ακουστικών έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα δ) Το wav δεν είναι το μόνο που προσφέρει κορυφαία ποιότητα, και - ούτως ή άλλως - τα cd δεν είναι από τη μάνα τους σε wav ε) Το φαινόμενο των 1002 προγραμμάτων δεν έχει σχέση με τη συζήτηση Συνοπτικά: οι διαφορές είναι σαφώς ακουστές, δεν έχεις παρά να δοκιμάσεις.

Διότι είναι open source και - ως εκ' τούτου, και δεδομένου του ενδιαφέροντος που υπάρχει για τα mp3, κυρίως για παράνομα downloads δυστυχώς - έχουν επενδυθεί πολύ εντονότερες και χρονοβόρες προσπάθειες πάνω του, προκειμένου να επιτευχθεί το διπλό ζητούμενο της α) μέγιστης δυνατής συμπίεσης και β) της καλύτερης ποιότητας ήχου. Επίσης, η εγκατάσταση του Lame σε έναν υπολογιστή με Windows ή Linux είναι ανεξάρτητη διαδικασία από το πρόγραμμα που θα κάνει το encoding, συνεπώς μπορείς να αναβαθμίζεις το Lame σου χωρίς απαραιτήτως να αναβαθμίζεις το Audacity π.χ. Ας προσεχθεί ότι αυτό το αμέσως παραπάνω ΔΕΝ ισχύει για το bONKeNC που πρότεινα στον OP, αλλά προτίμησα να του πω γι'αυτό το πρόγραμμα λόγω της ευκολίας με την οποία μπορεί να στηθεί.

Μην τους ευχαριστείς ακόμη.... :) Το ζήτημα δεν είναι με ποιο πρόγραμμα θα κάνεις τη μετατροπή σε mp3 αλλά ποιον codec χρησιμοποιεί το πρόγραμμα που θα κάνει τη μετατροπή. Για το καλύτερο - κατά το δυνατόν - αποτέλεσμα, ο codec που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί είναι o LAME (προφέρεται : λέημ). Οπότε, ξεχνάς τον Windows Media Player και το ιTunes (και τα δύο φτιάχνουν μετριότατα mp3 διότι οι κατασκευάστριες εταιρείες τους υποστηρίζουν ότι τα δικά τους κλειδωμένα φορμά είναι τα καλύτερα). Αντίθετα στρέφεσαι σε αυτή τη λύση : http://portableapps.com/apps/music_video/bonkenc_portable όπου από την ίδια σελίδα κατεβάζεις το πρόγραμμα ΚΑΙ το plugin για μετατροπή σε MP3. Από εκεί και έπειτα, καλό είναι να μελετήσεις τις διάφορες παραμέτρους του προγράμματος καθώς και του plugin.

TO Linux, για τ' όνομα του Θεού....

Και εγώ επίσης, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι πολύ σύντομα αυτή η αντίληψη οικονομικής άνεσης που έχουμε θα λήξει οριστικά. Ελπίζω μόνο, ότι η δημιουργική/μουσική πλευρά (όπως την ανέφερες) δεν έχει στραγγαλιστεί από τη "καταναλωτική" διότι τότε θα έχουμε δάκρυα.

Έτσι είναι, αλλά θα έπρεπε να είναι αλληλένδετα. Εδώ (μέσα) έχουμε ανθρώπους που θέλουν να έχουν περισσότερο εξοπλισμό από τον Edge.

Εγώ πάντως, διακρίνω υπερβολικά μεγάλες ποσότητες αφ' υψηλού κριτικής, σε ένα φαινόμενο που έχει την εξής μία αιτία: την αποσύνδεση της ανάγκης για αγορά νέου εξοπλισμού από την ανάγκη (ή την ικανότητα) παραγωγής μουσικής. Στα χρόνια που συμμετέχω στο φόρουμ, έχω τοποθετηθεί πολλές φορές κατακρίνοντας αυτή την μία αιτία - αλλά δε θυμάμαι ποτέ καμία υποστήριξη της προκοπής. Άρα, υποκρίνεστε κύριοι. Αυτά.

Μου αρέσει ο τρόπος που σκέπτεσαι... (ο μάραθον τι σχέση έχει; αυτός τα κάνει αυτά; ρωτάω γιατί δεν έχω διαβάσει το thread.. αυτό μας έλειπε να διαβάζουμε τα thread στα οποία γράφουμε) Μπορούμε πάντως να γράψουμε ένα σενάριο πιθανού διαφημιστικού διαλόγου ανάμεσα στο μικούτσικο και τον χαληγιάννη.

Κάποτε θα γινόταν... η πρώτη ΦΡΙΚΤΗ ραδιοφωνική διαφήμιση των Jumbo (εν' όψει των σχολικών του Σεπτέμβρη) είναι αυτή τη στιγμή στα ερτζιανά. Πρωταγωνιστούν ο Ανδρέας Μικρούτσικος (τι φταίξαμε θεέ μου) και ο Καραγκιόζης, ο οποίος περιέργως μιλά με τη φωνή του Ομορφονιού. Προτείνω την άμεση απόλυση αυτού που σκέφτηκε το συγκεκριμένο διαφημιστικό, το άμεσο ΞΕΚΟΛΛΗΜΑ από αυτή την εθνική μπούρδα που λέγεται "καραγκιόζης" και να ξεκινήσει πάλι η καμπάνια. Άντε γιατί υπάρχουν και τα MAX...

Επειδή εγώ δε τους κατάλαβα, αλλά εσύ μάλλον τους κατάλαβες, μήπως μπορείς να τους εξηγήσεις λίγο;

Που τα έστειλες;

Δε μου άρεσε.

Ναι, αν η μπάντα σου λέγεται Gun Club.

ΕΣΥ είσαι ρε που το τραγουδάς κάθε μεσημέρι και δε μπορούμε να κοιμηθούμε...;

Αυτό λες εσύ... εδώ βγήκανε να παίξουνε με τη τραγουδιάρα κρυωμένη, στο βίντεο θα κολλάγανε οι άνθρωποι..

Όχι, δεν είσαι σωστός, διότι στο παρελθόν σε άλλη συζήτηση όπου κάποιος είχε ποστάρει ένα βίντεο με τη μπάντα του προσφέροντάς μας μία άλλη μέτρια εκτέλεση ενός κοματιού, είχα χρησιμοποιήσει ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα με αυτά που χρησιμοποιείς τώρα (εκτός από το αναλόγιο, καθότι εκείνοι δεν είχαν) και είχες διαφωνήσει με το σκεπτικό μου. Δε λέω, χαίρομαι να βλέπω ότι - έστω μετά από χρόνια - οι ιδέες μου πιάνουν τόπο, αλλά επίσης θα έχω υπ' όψιν μου στο μέλλον ότι αρκετοί από εσάς συμφωνείτε με την αλήθεια μόνο όταν σας κάνει κέφι ή δε θίγεται κάποιος φίλος σας. Υ.Γ. Επί τη ευκαιρία, η διασκευή του Poker Face που ακούσαμε και είδαμε, είναι κακή, για όλους τους λόγους που είπε ο playloud και για αρκετούς ακόμη που θα τους έγραφα, αλλά μη ξεχνάμε ότι καραδοκούν και οι γνωστοί υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου (τους).

Άντε, καλού-κακού ας δώσουμε τον ορισμό, μπορεί και κανένας άλλος να μην τον είχε πρόχειρο όταν συμμετείχε τη συζήτηση (soundtrack - Michael Jackson, Bad): "Πνευματικά δικαιώματα" είναι αυτό που στην αγγλική γλώσσα ονομάζεται "Copyright" δηλ. "δικαίωμα αντιγραφής". Ο όρος αναφέρεται στα αποκλειστικά δικαιώματα που αποδίδονται στον δημιουργό ενός έργου, και περιλαμβάνουν το δικαίωμα για δημιουργία αντιγράφων, για διανομή και για αναπροσαρμογή του έργου. Αυτό που προστατεύεται δεν είναι η ιδέα, αλλά η έκφρασή της μέσω ενός ολοκληρωμένου έργου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα πνευματικά δικαιώματα καταχωρούνται υπερ του δημιουργού αυτομάτως χωρίς να χρειάζεται κάποια άλλη διαδικασία. Ο ιδιοκτήτης αυτών των πνευματικών δικαιωμάτων διατηρεί τη δυνατότητα για έλεγχο σε οποιαδήποτε διαδικασία αντιγραφής ή άλλης εκμετάλευσης του έργου του κατ' αποκλειστικότητα, αλλά για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μετά την εκπνοή του οποίου το έργο λέγεται να εισέρχεται στο "public domain" (κοινό αγαθό;). (πηγή: Wikipedia)