STEFANOS604 είπε:
Για μένα σίγουρα και ευχαριστώ για το πιο αναλυτικό κείμενο.
Βασικά λοιπόν οι 3 απλές εξηγήσεις μου δεν είχαν λάθος , το λάθος ήταν στη γραφή των 2 κλιμάκων από βιασύνη.(αν είχα μπροστά μου τον κύκλο δεν θα έκανα το λάθος).
Ήταν η διατύπωση τέτοια που δεν ήταν εύκολο να καταλάβω τι γινόταν...
Τέλος πάντων ας λήξει εδώ, δεν έχει νόημα αυτό. Συγνώμη για τον αγενή τρόπο μου...
Τον ξέρω τον κύκλο είναι ένας τυφλοσύρτης και ότι μας χρησιμεύει και για πολλά άλλα πρακτικά όμως γιατί είναι λάθος η σκέψη ότι σχημάτισα την κλίμακα Gb χρησιμοποιώντας το T T Η T T T Η ?
Ένας που μας βλέπει τώρα και ακούει για 1η φορά για τον κύκλο των 5ων πώς θα σχημάτιζε την κλίμακα Gb?
Η "λειτουργία" του κύκλου των 5ων στις κλίμακες έχει (αναλυτικά) ως εξείς:
Το συγκερασμένο σύστημα έχει δημιουργηθεί έτσι ωστε να λειτουργεί με βάση τον κύκλο... Η κλίμακα της Ντο (Μειζον μιλάω για όλες εδώ), δεν έχει οπλισμό. Για να μπορέσουμε να 'κατασκευάσουμε' μία κλίμακα από άλλη νότα που να έχει τις λιγότερες αλλιώσεις στον οπλισμό ανεβαίνουμε μία 5η καθαρή πάνω (δηλ, 5 νότες (Ντο-Σολ, πχ και τα διαστήματα ανάμεσα είναι 3Τ και 1Η)... Αντίστοιχα ο προσαγωγέας (7η νότα της κλίμακας (στην περίπτωση της ντο είναι το Σι), πρέπει να ανέβει το αντίστοιχο διάστημα και άρα πάει στο Φα# (και όχι Φα, γιατί θα ήταν 2Τ και 2Η (δηλ 5η ελλατωμένη). Αυτή είναι η 1η αλλίωση στη σειρά και η 1η δίεση στη σειρά και η πρώτη δίεση που μαθαίνει κανείς στα πιο πολλά μαθήματα (τουλάχιστον σε πιάνο και θεωρητικά)...
Αν αυτό το επαναλάβει κανείς θα πάει στην κλίμακα του Ρε, που έχει οπλισμό Φα# και Ντο# (το Φα# που πάει 5η καθαρή πάνω και γίνεται Ντο#).
Αυτό σημαίνει ότι αν πατήσουμε στον κύκλο των 5ων, σιγά σιγά θα φτάσουμε:
* Σε όλες τις κλίμακες (πραγματικές και φανταστικές)
* Σε όλους τους τόνους (και τους 12).
Ο "απλός κανόνας" λέει ότι στη σειρά των διέσεων (που ανεβαίνουν ανά 5η καθαρή), η τελευταία δίεση στη σειρά κάθε φορά είναι ο προσαγωγέας, άρα η κλίμακα με 5 διέσεις (πχ), έχει για τελευταία δίεση την Λα# και άρα η κλίμακα είναι η Σι μείζονα.
Φαίνεται ότι οι άνθρωποι έχουν προτίμηση το προς τα πάνω, από το προς τα κάτω... (ψυχολογικό; ) και για αυτό οι διέσεις πάνε προς τα πάνω, κλπ...
____________________
Στις υφέσεις συμβαίνει το ίδιο πράγμα αλλά προς τα κάτω. Η σειρά των διέσεων είναι Σιb, Μιb, Λαb, Ρεb, Σολb, Ντοb, Φαb... Αν μετρήσει κανείς, προς τα κάτω, θα δει ότι είναι πάλι 5η καθαρή (ή 4η καθαρή προς τα πάνω για αυτούς που επιμένουν να πηγαίνουν προς τα πάνω).
Εδώ ο προσαγωγέας δεν έχει πρόβλημα (από Σι (της Ντο μείζονας) πάει στο Μι (της Φα)). Εδώ όμως υπάρχει το πρόβλημα στην Φα που πρέπει να γίνει Σιb στην καινούρια κλίμακα... Και εδώ ξεκινάνε οι υφέσεις...
Ένας
πιθανός λόγος που εδώ έχουμε να κάνουμε με το Φα και όχι με το Σι, είναι γιατί και οι δύο νότες 'ακουμπάνε' στα δύο φυσικά ημιτόνια της ντο (Σι-Ντο και Μι-Φα), με την διαφορά ότι το Σι είναι από κάτω (και άρα ανεβαινοντας με διέσεις δημιουργείται η 1η δίεση), ενώ το Φα είναι από πάνω (και άρα κατεβαίνοντας με υφέσεις δημιουργείται η 1η ύφεση).
Το Σιb θα πρέπει να γίνει Μιb και αυτό μετά Λαb, κλπ...
Ο "απλός κανόνας" λέει ότι παίρνοντας την σειρά των υφέσεων βρίσκουμε αυτην που είναι και η νότα της τονικής (πχ. το Μιb στην Μιb) και προχωράμε άλλη μία 5η προς τα κάτω (που είναι επίσης η επόμενη ύφεση στην σειρά των υφέσεων). Εκεί έχουμε την τελευταία ύφεση του οπλισμού.
Έχω μια εντύπωση ότι τό'κανα πιο πολύπλοκο άλλα τέλος πάντων... :-/