Τον απειλείς τώρα? Ξέρω τι έκανες πέρσυ το καλοκαίρι κ έτσι?Vartanis είπε:Κατι ασχετο Yameth. Μηπως πριν πολλα,πολλα χρονια, επαιζες σε ενα μαγαζι καπου μεταξυ Καραβελ και Χιλτον κομματια jazz με μια κοκκινη κιθαρα σκαφος;
Μην ανησυχείς Yameth. Εμείς θα σε υποστηρίξουμε. Στο δικαστήριο θα ορκιστώ ότι το μαγαζί ήταν μεταξύ χίλτον και ευαγγελισμού και ότι έπαιζες Μεταλ κομμάτια με μια πράσινη ESP. ;D ;D ;D ;D ;D
Φίλε Vartani πιστεύω να σου λύσω την απορία με 2 παραδείγματα.
Ποιο απο τις 2 ενορχηστρώσεις σου θυμίζει την δική σου ενορχήστρωση?
Το 12 του Καρβέλα (δεν μπορεσα να το βρω youtube αυθεντική εκτέλεση, αλλα φαντάζομαι θα το έχεις)
η αυτό?
[flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=LYBo3KvKUgQ
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν συγκρίνω καλλιτέχνες Φοίβος VS Καρβέλας, αλλα ενορχηστρώσεις σε σχέση με το έτος κυκλοφορίας. 1988 Το Δώδεκα, 2007-2008 το Θέλω.
Και επειδή ξέρω την απάντηση (δεν είναι υποκειμενικό το θέμα) σου λέω ότι είσαι πολύ κοντά στο στυλ ενορχήστρωσης του δώδεκα και πολύ μακριά απο το θέλω.
Στο 12 ακούς μια πλάτη απο strings, ήχους απο συνθ της κακιάς ώρας (για την εποχή πάντα), γενικώς είναι στον αέρα το κομμάτι (τα κομμάτια του Φοίβου τα βάζω στο bpmόμετρο και βγάζουν ΑΚΡΙΒΕΙΣ ρυθμούς) σκαμπανευάσματα στην ένταση του ήχου και άλλα που δεν μπορώ να τα ξέρω.
θα μου πείς πώς έγινε τόσο μεγάλο χιτ και αγαπημένο στον κόσμο το 12 (σε σημείο που λέγεται και συμφωνώ ότι Αννα Βίσση = Δώδεκα) με τόσο χάλια ενορχήστρωση? Είναι πολύ απλό:
1. Το κομμάτι βγήκε στη σωστή εποχή και
2. Είναι ακριβώς το ίδιο με το I cant live (if living is without you) οπότε ο κόσμος το είχε ήδη στ αυτιά του σαν χίτ.
Στο ψάξιμο στο youtube για το 12 έπεσα στο εξής βίντεο:
[flash=200,200]
Είναι απο την εκπομπή του Γεωργαντά (τον οποίο εκτιμώ πάρα πολύ) στο οποίο ζητάει απο την Βίσση (2006? 2005? κάπου εκεί ήταν η εκπομπή) να ΞΑΝΑΗΧΟΓΡΑΦΗΘΕΙ το κομμάτι. Ο Γεωργαντάς, ο οποίος είναι ψημμένος τόσα χρόνια στη μουσική.
Καταλαβαίνω ότι θαυμάζεις τον Καρβέλα και ακούς πολύ τα παλιά του κομμάτια, αλλά αυτό σε έχει επηρεάσει στον τρόπο που γράφεις και ενορχηστρώνεις. Έχουμε 2008 και το στυλ αυτό δεν μπορεί να σταθεί επειδή με τις σύγχρονες παραγωγές Φοίβου, Χατζηγιάννη κλπ έχει αλλάξει εντελώς το ηχητικό τοπίο.
Εγώ πιστεύω ότι αν κυκλοφορούσε σήμερα το Δώδεκα, όπως ήταν τότε ενορχηστρωμένο, δεν θα έπιανε ούτε τοπ 10.