Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα την υπομονή να διαβάσω όλη τη στιχομυθία...
Όντως χύθηκε πολύ μελάνι σε καβγάδες για το ποιόν και την "καλλιτεχνική" αξία των U2.
Θα παραθέσω και τη δική μου ταπεινή άποψη:
1) Αρχικά να δηλώσω ότι ανήκω σ'αυτούς που αρέσκονται στο άκουσμά τους. Ακόμα κι αν εγώ ή o Superfunk είμαστε οι τελευταίοι "δεινόσαυροι" ;D ;D
2) Μπορεί από χρόνια να έπαψαν να "σπρώχνουν" τη μουσική παραπέρα, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να μην συνεχίζουν να υπάρχουν. Ένα λιθαράκι στη μουσική (μικρό-μεγάλο ας το κρίνει καθένας) το έχουν βάλει κι αυτοί. Για αυτό και,
3) Έχουν μείνει στην ιστορία και στη συνείδηση των μουσικόφιλων για κάποια σημαντικά τραγούδια που έχουν βγάλει και θέλω να πιστεύω ότι γι'αυτά συνεχίζει ο κόσμος να πηγαίνει στις συναυλίες και τους ακούει ακόμα, όχι τόσο για το "φαντασμαγορικό σόου" και τη σκηνή ταραντούλα...
4) Ο Edge μπορεί να μην είναι παιχταράς σαν τους Σατριάνηδες και τον Τζεφμπέκ, αλλά τα ριφ του και γενικώς η μουσική τους, παρ'όλη την απλότητά τους είναι έξυπνα και πετυχαίνουν το πλέον βασικό: Να χαϊδέψουν όμορφα τα αυτιά μου (σου, του κλπ) ;D. Αυτό πιστεύω υπερέχει έναντι της τεχνικής- η αρμονία! Τώρα άμα είναι mainstream (Στην πυρά, στην πυρά!!!) καλά κάνει... Και λοιπόν?
5) Ο Bono μπορεί να είναι μέγιστη ψωνάρα, όπως κάποιος ανέφερε σε άλλο θέμα, μπορεί το φιλανθρωπικό του έργο και τις πολιτικο-κοινωνικές του ευαισθησίες να τις πλασάρει σκανδαλωδώς στα ΜΜΕ με αποτέλεσμα να γίνεται ολίγον μαϊδανός και γραφικός, αλλά το γεγονός ότι δίνει και 5 ψίχουλα από αυτά που βγάζει για φιλανθρωπικούς σκοπούς και δεν τα τρώει όλα σε κραιπάλες, βίλες, κότερα, γκόμενες κλπ. για την πάρτη του, όπως άλλωστε η πλειοψηφία των συναδέλφων του, εμένα μου αρκεί για να μου είναι τουλάχιστον συμπαθής.
6) Οι U2 με την καμία όμως δεν είναι ατάλαντοι που πουλάνε γιατί τους αγαπάει το ΜΤV. Όπως είπαν και οι προλαλήσαντες υπάρχουν μυριάδες ατάλαντοι που καταφέρνουν να επιπλέουν. Για τους συγκεκριμένους απλά δε συμφωνώ (βλ. και παρ.4)
7) Θερμή παράκληση, για να μη χαλάμε χωρίς λόγο το κλίμα μες το φόρουμ, όποιον δε γουστάρουμε, ας μην τον βαφτίζουμε ατάλαντο, υπερτιμημένο, πουλημένο στα μέσα και λοιπές σούπες με χονδροκομμένες εκφράσεις. Μπορούμε με σεβασμό στα γούστα των υπολοίπων να λέμε όμορφα τη γνώμη μας. (Με αφορμή τα σχόλια και για το Λαζόπουλο).
Και ο μακαρίτης ο Τζάκσον, μπορεί να ήταν άρρωστος κυριολεκτικά, να πήγαινε με παιδάκια, να έκανε ένα κάρο εγχειρήσεις γιατί μισούσε το χρώμα του, αλλά ο άνθρωπος είχε ταλέντο. Προσωπικά δεν τον γούσταρα καθόλου, αλλά ο τύπος ήταν φαινόμενο. Τ-Ε-Λ-Ο-Σ ;D
Ο Λαζόπουλος, μπορεί να έχει κι αυτός τα κουσούρια του, μπορεί να λαϊκίζει ώρες-ώρες υπέρ του κόμματος που γουστάρει ο ίδιος, μπορεί το χιούμορ του να ενοχλεί ορισμένους ή απλά να τους αφήνει αδιάφορους, αλλά ταλέντο έχει, και μάλιστα όσο λίγοι στο χ'ωρο του. Άμα ψάξτε και παλιότερες δουλειές του, θα δείτε ότι ο άνθρωπος έχει κάνει σπουδαία πράματα και ήταν πολύ μπροστά από τα πράγματα...
Αυτά μάγκες, εντελώς φιλικά. Ας χαλαρώσουμε λίγο... 8) 8) 8)