ΠΛΗΤΤΩ ΘΑΝΑΣΙΜΩΣ ? με τη Weckl-ο-καταρροή, ευχαριστώ που με αφήσατε να το βγάλω από μέσα μου. ?
Νομίζω ότι το μεγάλο "πρόβλημα" των τυμπάνων είναι ότι από το άκρο του "ε, βάλε ένα μικρόφωνο κάπου εδώ, δεν τα πιάνει όλα;" και το σκουίκ - σκουίκ του πεταλιού του Bonzo, φτάσαμε στο εντελώς άλλο άκρο (τουλάχιστον σε μεγάλες παραγωγές): κάθε κομμάτι του kit να απομονωθεί εντελώς σε ένα ερμητικά κλειστό κουτάκι που δεν επικοινωνεί με τίποτα άλλο. Συμβαίνει δίπλα του, αλλά δεν εφάπτονται.
Τελικά μια χαρά τύμπανα ακούμε κατά κανόνα, ανεξαρτήτως είδους, παίχτη και οργάνου αλλά... θα πείραζε με λιγότερη κλινικούρα; Κάτι να βουίξει, κάτι να τρίξει, κάτι να μη το μαρκάρουν στενά limiters και κομπρέσσορες...
Με αυτό το σκεπτικό, ήχος τυμπάνων για μένα σημαίνει συγκεκριμένος παίχτης σε συγκεκριμένο χώρο με συγκεκριμένο kit και σε συγκεκριμένη ηχογράφηση. Και καλούς ήχους θεωρώ αυτόν στο
ντεμπούτο των Rage Against The Machine, στο
Lightbulb Sun των Porcupine Tree, στο
Disconnected των Fates Warning... και πολλούς άλλους, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα η παράθεση γιατί μπορεί κάλλιστα να μη λειτουργούν εκτός context.
Επίσης συμφωνώ με την οπτική του Haris όπως αυτή εκφράστηκε παραπάνω.