Down the streets the dogs are barging
As the day is getting dark...
Αυτό, που εδω το λέει η ξενερωτη (ακομα απορώ γιατι την ειχα ερωτευτεί μικρος) ειναι ενα απο τα ΑΠΟΛΥΤΑ τραγουδια για τα γούστα μου (sorry, αλλα δεν βρήκα το ορίτζιναλ απο τον Ντύλαν στον σώληνα)
Μετα απο δυόμιση χρονια στο φόρουμ, ακομα δεν εχω εξηγήσει αυτές τις παλινωδιες μου... Τωρα θα εκτεθώ, τωρα οχι, ποτε ξανά, παλι εδω...
Ειναι αυτη η φιλια με τον πανκη?
Η συμπάθεια για τον Στακη?
Η γλύκα με το δίδυμο Τζιμπούρ και Φαζιου?
Η μεγαλοφυΐα του Ατρεου?
Τα υπέροχα χαμηλοσυχνοτικά του Τερυ?
Ο Φώτης, ο Johnny, o Μουσταφας, ο Τακης?
Ο ξινός ο Πάνος?
Το συμπυκνωμένο χιουμορ του kwstas79?
Το μισητό αφεντικό?
H μια, η το πολυ δυο γραμμές του μαραθωνίου?
Οι ακουστικές του Βασίλη στο ΡΙΟ?
Ο ξενιτεμένος Tamtam και οι τρελοί των αγγελιών?
Το ηλεκτρονικό τμήμα του mamonou?
Το τι ώρα κοιμάται η magna?
Τι σκατα εχει αυτο το εθιστικό καφενείο?
Γιατι το γουστάρω, ρε γ***το?
Καλησπερες