- Μηνύματα
- 14,496
- Πόντοι
- 1,788
Αλλαν ντ άλλον κανουν κάτι τέτοιοι στα βίντεο.Ούτε το πάτησα να δώ.Αλλά θα στοιχηματίσω ότι η πρώτη αλυσίδα με τη δεύτερη όταν θα τις ακούσεις στο τέλος θα έχουν πολύ σημαντική διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα.
Αλλαν ντ άλλον κανουν κάτι τέτοιοι στα βίντεο.Ούτε το πάτησα να δώ.
Οσο για τα tape emulation είναι ολα μούφα.
Ολα.
Οσο για τα tape emulation είναι ολα μούφα.
Ολα.
Η ταινία δέν κάνει μόνο φσσσσσσ.
Διαφορες υπαρχουν στον ηχο αλλα σε πολλους αρεσει περισσοτερο το digital απο το analog και το αναποδο οποτε δεν υπαρχει "καλυτερο".
είναι θεμιτό (και απαραίτητο δημιουργικά) να χρησιμοποιούμε την όποια τεχνολογία μας αγγίζει με τον όποιο τρόπο μας ευχαριστεί, αλλά όχι και να παραποιούμε τεχνικές θεωρήσεις με γνώμονα την αντίληψή μας (όσο κι αν θεωρούμε τον εαυτό μας αυθεντία στο είδος μας)...
Δεν νομίζω ότι ένα τέτοιο τεστ έχει νόημα όταν το τελικό μέσω αναπαραγωγής είναι digital.
Νόημα θα είχε να ακούγαμε μια αναλογική ηχογράφηση - σε αναλογικό υλικό φορέα -σε αναλογικό μέσο αναπαραγωγής και την αντίστοιχη ψηφιακή αλυσίδα κατ αντιπαράσταση.
τελικά το αποτέλεσμα ακούγεται σα play along η μουσική από βίντεο παιχνίδι. Μεγάλο μέρος του σύγχρονου ροκ και μέταλ μου ακούγεται έτσι, πολύ απωθητικό στο αυτί έστω και αν οι μπάντες παίζουν ωραία.
καλύτερο (χωρίς εισαγωγικά) ως προς την καταγραφή, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ (τουτέστιν που θα έλεγε και μια ψυχή τεχνικά), υπάρχει συνονόματε και είναι αυτό που δύναται να προσομοιάσει πιστότερα σε όλα τα επίπεδα το αρχικό φυσικό ηχητικό δρώμενο... και αυτό καλώς ή κακώς βασίζεται στην ψηφιακή τεχνολογία...
η διαφορά (σε συχνοτικό και δυναμικό εύρος, θόρυβος και χροιά) του αρχικά καταγεγραμμένου σήματος το ακολουθεί αναλογικά (με την μαθηματική έννοια) σε όλα τα μέσα αναπαραγωγής του...
Δεν θα το ακούσω γιατί είμαι κουφός.
Αλλά ρε παιδιά, να σας ρωτήσω ....
Άντε λέει και ακούτε διαφορά.
Αυτή είναι τέτοια που να σας κάνει να προτιμάτε το ένα αντί του άλλου?
Αντί να ψάχνετε διαφορές μεταξύ των format, μιλήστε για την ουσία.
Αυτό μου αρέσει, αυτό όχι, αυτό έτσι κι έτσι, προτιμώ αυτό γιατί .... (αναφέρετε τους λόγους).
Αν είχα γράψει/συνθέσει εγώ την μουσική, τα έδινα σε στούντιο, αυτό φώναζε σεσσιονάδες και τα παίζανε, και μου έστελνε το στούντιο αυτά τα δείγματα να διαλέξω, θα διάλεγα το τάδε και το δείνα, γιατί ηχητικά ....
Fusion, θα επιχειρησω να πω την αποψη μου για το λογο που προτιμουμε την λαμπα. Ζητω προκαταβολικα συγνωμη, και δεχομαι εκ των προτερων τις οποιες διορθωσεις.
Καταρχας, δε μιλαμε πλεον για πιστοτητα αλλα για πρωτογενη πηγη. Το ζητουμενο λοιπον απο ενα λαμπατο ενισχυτη δεν ειναι η γραμμικοτητα του, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ειναι η ΜΗ γραμμικοτητα του.
Οταν ας πουμε παιζεις τη ΛΑ στην κιθαρα, ενας πουσαρισμενος λαμπατος ΔΕΝ αναπαραγει μονο τη ΛΑ. Δεν αναπαραγει δηλαδη μονο τη θεμελιο συχνοτητα και τις αρμονικες που προκυπτουν απο τις ταλαντωσεις της χορδης με τη γνωστη σειρα 2:1 3:2 4:3 κλπ κλπ κλπ
Αντιθετα δινει το "χρωμα" της λαμπας, κατα κυριο λογο με τη μορφη της αρμονικης παραμορφωσης. Και μαλιστα το κανει με μη- γραμμικο τροπο, δηλαδη δεν τονιζει με την ιδια ενταση ολες τις αρμονικες, αλλα τις ζυγες περισσοτερο. Επισης δεν τονιζει με τον ιδιο τροπο σε σχεση με το παιξιμο μας, αλλα μεταβαλλει την αποκριση του σε σχεση με τον τροπο που παιζουμε, δηλαδη αυτο που λεμε "ακουει" την πενα.
Το σημαντικοτερο δε ειναι οτι οσο τον πουσαρουμε και μπαινουμε σε παραμορφωση "προσθετει" και αρμονικες, δημιουργοντας μια καινουργια αρμονικη ακολουθια για καθε υπαρχουσα αρμονικη της κιθαρας. Και αυτο το κανει με μη- γραμμικο τροπο οπως και πριν.
Εχουμε δηλαδη να κανουμε στην ουσια με εναν τεραστιο υπερυπολογιστη ? διοτι ολες αυτες οι προστιθεμενες αρμονικες ειναι ουσιαστικα σα να δημιουργουνται σε απειρη δειγματοληψια. Δεν υπαρχει δηλαδη ο κινδυνος να περασουν το κατωφλι του οριου δειγματοληψιας πανω απο το οποιο κανουν foldback και γινονται πλεον μη- αρμονικη παραμορφωση, ενας κινδυνος που ειναι υπαρκτος σε ψηφιακα συστηματα και οδηγει στη γνωστη σε ολους μας "τζιτζικιλα"
Ειναι λοιπον αλλο το ζητουμενο του να εχουμε ωραια αρμονικη παραμορφωση στο σημα, και αλλο το ζητουμενο να μην εχουμε ΚΑΘΟΛΟΥ και οτι μπαινει να βγαινει. Μερα με τη νυχτα κυριολεκτικα.
Εχουμε δηλαδη να κανουμε στην ουσια με εναν τεραστιο υπερυπολογιστη ? διοτι ολες αυτες οι προστιθεμενες αρμονικες ειναι ουσιαστικα σα να δημιουργουνται σε απειρη δειγματοληψια.
Οταν ας πουμε παιζεις τη ΛΑ στην κιθαρα, ενας πουσαρισμενος λαμπατος ΔΕΝ αναπαραγει μονο τη ΛΑ. Δεν αναπαραγει δηλαδη μονο τη θεμελιο συχνοτητα και τις αρμονικες που προκυπτουν απο τις ταλαντωσεις της χορδης με τη γνωστη σειρα 2:1 3:2 4:3 κλπ κλπ κλπ
Καταρχας, δε μιλαμε πλεον για πιστοτητα αλλα για πρωτογενη πηγη.
Αντιθετα δινει το "χρωμα" της λαμπας, κατα κυριο λογο με τη μορφη της αρμονικης παραμορφωσης.
Σαν να μην αναζητά κάποιος την πιστότητα, αλλά την χρωματισμένη εκδοχή της.
Στα περισσότερα που γράφεις συμφωνώ απόλυτα.
Διαφωνώ στα εξής ...
Ίσα ίσα, ο υπολογιστής, ακόμα και όταν κάνει κάτι με μη γραμμικό (όπως πολύ σωστά έγραψες) τρόπο, το κάνει με συγκεκριμένο μη γραμμικό τρόπο (και άρα προβλέψιμο), ο ενισχυτής όχι.
Αυτό ισχύει για όλους τους ενισχυτές, λαμπάτους ή μη.
Και γιατί δεν μπορεί το πσηφίο να προσεγγίσει επαρκώς την λάμπα, όπως έκανε ο Νίκος με τα δείγματα, που προσέγγισε επαρκώς το αναλογικό με πσηφιακά μέσα?
Αλλα δεν ειναι τοσο απλο οσο το να βγαινει οτι μπαινει, που το εχουν βρει ΗΔΗ.
Θα φάτε εδώ,να παραγγείλω πίτσες?
Να σηκωθώ μία φορά,μήν με τρέχετε πάνω κάτω.