Βεβαίως έχεις δίκιο, αλλά δε λέω να ακούσεις jam ή ένα live. Λέω για ένα cd. Αν είσαι καλός φαίνεται. Σίγουρα μπορεί να ακούγεσαι λίγο "παιδάκι" στην αρχή, άπειρος μουσικά σε σχέση με τον φτασμένο, άλλωστε έτσι ακούγονταν όλοι στην αρχή, Floyd, Beatles, Queen, Scorpions, Muse, Caetano Veloso, Χατζιδάκις - ΟΛΟΙ. Αλλά άκουγες ότι ΜΕΤΡΑΝΕ, ότι ΤΟ'ΧΟΥΝ οι άνθρωποι. Αν κάποιος Έλληνας είχε γράψει στην αρχή του group του τα I wanna hold your hand, she loves you, please please me κλπ τότε τα πράγματα θα ήταν αρκετά διαφορετικά, όπως άλλωστε και αν κάποιος είχε γράψει το Come as you are, το Killer Queen, ή το muscle museum.
allobarr είπε:
λοιπόν, δεν πιστεύω ότι δεν έχουμε καλές μπάντες..
Εδώ είναι το θέμα. Τι θα πει "καλές μπάντες"; Άλλο "δεν είναι κακός", άλλο "είναι καλός", άλλο "ΚΑΛΑ ΤΑ ΣΠΑΕΙ" κ άλλο "έχω μείνει μ..., οι τύποι είναι world class". Εδώ πέρα ότι έχω ακούσει παίζει συνήθως στην πρώτη κατηγορία και υπερβολικά σπάνια στην δεύτερη. Κάτι που να φτάνει στην τρίτη κατηγορία δεν έχω ακούσει στην ελληνική ροκ σκηνή (θα τονίσω όμως ότι σε καμία περίπτωση δεν την έχω ψάξει!). Οι Raining Pleasure για μένα είναι στη δεύτερη κατηγορία, οι Closer (όσο λίγο έχω ακούσει) ούτε καν. Οι μόνοι που ήταν λίιιιιιγο προς την τρίτη κατηγορία (από αυτούς που έχω ακούσει) ήταν οι Cabin 54, αλλά μόνο διασκευές τους είχα ακούσει να παίζουν, αν κ απ'όσο ξέρω το πάλευαν κ με δικά τους κομμάτια. Αλλά δεν έχω πετύχει ποτέ κάποιον που να με αφήσει κόκκαλο κ να πω wow. Έχω πει wow ακούγοντας Χατζιδάκη, Θεοδωράκη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ξυλούρη, Μαρκόπουλο, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Μπιθικώτση, Χιώτη, Πλέσσα, Βαμβακάρη... αλλά σίγουρα όχι κάτι από "ελληνικό ροκ". Α, όχι, λάθος!! Το "Πέρα απ'τις πόλεις της ασφάλτου" που είχαν βγάλει τα ξύλινα σπαθιά ήταν ο μόνος δίσκος από ελληνικό ροκ που πραγματικά γούσταρα!
Πάντως γενικώς αν δεις, φαίνεται η στάση μας κ από τον τρόπο που μιλάμε: "λοιπόν, δεν πιστεύω ότι δεν έχουμε καλές μπάντες.." Δε λέμε όμως ποτέ "κοίταξε, οι τάδε είναι ένα από τα 5 καλύτερα groups που υπάρχουν στον κόσμο αυτή τη στιγμή, δε μπαίνω καν στη διαδικασία να επιχειρηματολογήσω." Διότι αυτοί οι τάδε ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
![Wink ;) ;)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f609.png)
Λέμε λοιπόν, "εεεεε ντάξει μωρέ, οι gfjfkjwio δεν είναι κακοί, καλοί είναι." Αλλά δεν πάει έτσι, αν είσαι καλός παίζεις σε μαγαζιά κάθε βδομάδα, αν είσαι μετά συγχωρήσεως ΓΑΜΩ ΤΑ GROUP τότε κάνεις καριέρα.
![Wink ;) ;)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f609.png)
Κ εδώ πέρα τέτοιο πράγμα δεν έχει παίξει, to my knowledge. Και για να μην παρεξηγηθεί αυτό: δε λέμε για group που έχει κάτι στο myspace/youtube που θα με κάνει να πω "α, ωραίο τραγουδάκι". Λέμε για ένα group που θα ακούσω ένα τραγούδι κ θα πάθω πλάκα, θα το ακούω 10 ώρες και θα περιμένω να ανοίξουν τα μαγαζιά για να κατέβω κέντρο να πάρω το cd (το οποίο δεν κάνω πλέον σχεδόν ποτέ, πάντα από internet παραγγέλνω αλλά μερικές φορές απλώς παθαίνω τέτοια πλάκα που δεν αντέχω να περιμένω 3-4-5 μέρες να φτάσει το cd!) όπως όταν άκουσα το "Strange" της Tori Amos, όταν κάποτε είχα ακούσει το "Don't look back in anger" των Oasis, το "Space Dementia" των Muse ή το "The Show Must Go On". Δεν έχω ακούσει ποτέ στην Ελλάδα τραγούδι τέτοιου βεληνεκούς όπως το "The Show Must Go On", ούτε από τους Socrates, ούτε από Aphrodite's Child, ούτε από τη Μόνικα, ούτε από τους Raining Pleasure ούτε από κανέναν. Αν είχαν γράψει κάτι τέτοιο δε νομίζω να είχε πάει χαμένο