- Μηνύματα
- 3,023
- Πόντοι
- 638
+100000000000000000Jasemeister είπε:Έχοντας ΜΕΓΑΛΗ εμπειρία με Έλληνες που έφυγαν για το εξωτερικό (για οποιοδήποτε σκοπό), ένα μεγάλο μειονέκτημά μας σα κουλτούρα είναι ότι κουβαλάμε το...χωριάτη μέσα μας εκεί που πάμε και καμιά φορά γινόμαστε και πιο hardcore. Άντε να στεριώσεις και να ενσωματωθείς μετά σε μια πολιτισμένη κοινωνία...και αυτοί που μένουν απλά κολλάνε με τους άλλους Έλληνες εκεί που έχουν παρόμοια νοοτροπία :-\
Έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά θα'θελα να πω ένα πράγμα, μια και το θέμα με αφορά, τρόπον τινά.
Εδώ και καιρό έχουμε αποφασίσει να φύγουμε στη Σουηδία, για να κυνηγήσουμε το όλο θέμα μουσική. Εδώ και 2 χρόνια δεν βγαίνουμε, καθόμαστε ηχογραφούμε και ηχογραφούμε μέχρι να βγεί το τέλειο. Έχει γίνει το σκ@τό παξιμάδι για να πάρουμε έναν εξοπλισμό της προκοπής για να ηχογραφήσουμε, όπως επίσης και για να βρούμε ένα σωρό πληροφορίες, μαθήματα Σουηδικών, οδηγούς κλπ. Έχουμε καεί στο internet ψάχνοντας να δούμε τι ακριβώς παίζει εκεί. Ότι φράγκα βγάζουμε μπαίνουν στην άκρη για το "ταμείο". Και υπ'όψην, μιλάμε για δύο άτομα μόνο. Τη μιζέρια που υπάρχει στην ελλάδα την τρώμε στη μάπα για πολύ καιρό. Ακόμα και για τη μπάντα που μιλάω έψαχνα άτομα πάνω από 6-6.5 χρόνια, μέχρι που τα παράτησα εντελώς και αποφασίσαμε να κάνουμε τα πάντα μόνοι μας (όπως αναφέρω παραπάνω).
Αυτό που θέλω να πώ, είναι πως δεν είναι όλοι χωριάτες και δεν είναι όλοι οι ίδιοι κάφροι που βλέπουμε στο δρόμο καθημερινά. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν άπειροι μετανάστες καραελληνάρες χωριάτες έξω, αλλά δεν είναι ΟΛΟΙ έτσι. Και μ'αυτά που διαβάζω και στα άλλα threads, περί της όλης ματαιότητας του να φύγεις έξω για να κυνηγήσεις τη μουσική ένα έχω να πώ. Δεν πρόκειται ΠΟΤΕ ν'αλλάξω γνώμη και μυαλά γι'αυτό που κάνω. Εννοείται ότι θα φύγω από'δω, εννοείται πως θα παρατήσω τη δουλειά και το σπίτι μου και τις ανέσεις μου, κι εννοείται πως προτιμώ να πεθάνω προσπαθώντας να τα καταφέρω σ'ένα μέρος που τουλάχιστον θα έχω τη δυνατότητα να το κάνω, παρά να κάτσω εδώ μέσα στη μιζέρια του καθενός, στα live του Σ/Κ, στο μονόδρομο των μπουζουκιών και του "ελληνικού" γενικότερα και να αφήσω το ένα όνειρο και τις ελπίδες μου να αργοπεθαίνουν μάταια στην ψωροκώσταινα.
Μπορεί ν'ακούγονται ρομαντικά, αλλά δεν πρόκειται να τα παρατήσω επειδή άλλοι δεν τα κατάφεραν, και αρνούμαι να μπώ κι εγώ στον σωρό.