Καλησπερίζω το forum.
Oι
Gibson το 'χουν το θεματάκι τους όσον αφορά το ευαίσθητο σημείο τους. Το γιατί δεν το διορθώνουν, είναι όπως ειπώθηκε, θέμα κολλήματος στο παραδοσιακό, το οποίο δυστυχώς, υπαγορεύεται από τις προτιμήσεις των κατά κανόνα 'πιουριστών' μουσικών.
Οι
Gibson λοιπόν σπάνε εύκολα στο ίδιο σημείο για τους εξής λόγους συνδυαστικά:
1) Τρόπος κατασκευής μανικιού. One-piece, που σημαίνει ότι όλο σύστημα μανίκι-headstock είναι φτιαγμένο από ένα κομμάτι μαονιού (δεν εννοώ τα laminated multi-piece μανίκια). Αυτό συνεπάγεται στην ύπαρξη grain runout στην περιοχή του headstock έως και τo nut. Grain runout σημαίνει ότι τα νερά του ξύλου κονταίνουν ανησυχητικά στην περιοχή.
Επίσης, η μεγάλη γωνία κλίσης του headstock δρα προσθετικά στο φαινόμενο και το κάνει πιο έντονο. Ενώ στις PRS που αναφέρθηκαν, για παράδειγμα, αυτή ακριβώς η γωνία κλίσης είναι πολύ μικρότερη με αποτέλεσμα λιγότερο grain runout.
2) To υπερμεγέθες truss rod nut σκάψιμο. Εκεί έχει αφαιρεθεί σημαντικά μεγάλη ποσότητα ξύλου για να χωρέσει η βίδα του truss rod και το σχετικά μεγάλο παξιμάδι του. Αυτό από μόνο του αποτελεί σημείο αδύναμο το οποίο όμως με την παρουσία...
3) ...neck volute (όπως προαναφέρθηκε) θα βελτιωνόταν αισθητά η στιβαρότητα της περιοχής.
Eπίσης, όπως αναφέρθηκε, το μαόνι είναι μεν λιγότερο πυκνό υλικό από το maple πχ. αλλά αυτό από μόνο του δεν αποτελεί αιτία τυχόν σπασίματος.
Η επισκευή καθεαυτή μπορεί να είναι από πολύ εύκολη, έως αρκετά πολύπλοκη ή αδύνατη σε ορισμένες περιπτώσεις.
Η δυσκολία έρχεται στον τρόπο που αυτή θα 'μασκαριστεί' ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο διακριτική/αόρατη. Και εκεί είναι και το μεγαλύτερο κόστος της. Ακόμα και σε φαινομενικά 'εύκολα' χρώματα, όπως πχ. μαύρο ή λευκό, είναι εξαιρετικά δύσκολο το blend του χρώματος-βερνικιού με το υπόλοιπο. Σε περιπτώσεις χρειάζεται σκίαση (sunbursting) όπως στην Epi που παρατέθηκε. Σε άλλες χρειάζεται καλή σχέση με την παρασκευή χρώματος αλλά και το tinting του βερνικιού ώστε να ταιριάξει με το κιτρίνισμα του υπάρχοντος λόγω παλαιότητας. Σε πολλές περιπτώσεις η βαφή ολόκληρου του μανικιού μπορεί να είναι η πιο ενδεδειγμένη λύση.
Σε κάθε περίπτωση, μια εκτενής κουβέντα με τον τεχνικό, είναι αρκετή για να καθοριστεί ο τρόπος επισκευής αλλά και τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Επίσης, όσον αφορά τις σκληρές θήκες, αυτές προστατεύουν μεν από χτυπήματα, αλλά σε περιπτώσεις έντονων κραδασμών ή σύνθλιψης δεν μπορούν να κάνουν θαύματα. Καλό είναι στη σκληρή θήκη, στο pocket του headstock, να τοποθετήσουμε ένα κομμάτι πανί, πάνω στο οποίο θα 'κάθεται' το headstock χωρίς όμως να το πιέζει. Αυτό θα απορροφήσει τυχόν έντονο κραδασμό (πχ. πτώση) ο οποίος σε άλλη περίπτωση, θα είχε εκτονωθεί στο 'ελεύθερο' σημείο του οργάνου, που είναι το headstock.
...επεστρεψε στην original συνταγη
...οποτε ειναι μεν θεμα "κατασκευης" αλλα χωρις αυτη την κατασκευη η 
εφιάλτης! :'(
