Superfunk είπε:
τοτε μαλλον θα πρεπει να επανεξετασεις τις..επιλογες σου... ;D ;D,αν δεν βρισκεις καποιον που να θελει να ακουσει αυτα που εχεις να πεις (κατι που αλλωστε συμβαινει και με τα περισσοτερα αγγλοφωνα γκρουπ που παραπονιουνται για την...αδικη αντιμετωπιση τους απο τους...ζεϊμπεκοσκυλαδες...συμπατριωτες τους...οι οποιοι αντι να τους ακουν ολημερις,καθονται και ακουνε...ακουσον-ακουσον..τραγουδια που ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ τι λενε....(αν ειναι δυνατον δηλ.) ;D) κανεις κατι ΛΑΘΟΣ.
Δεν με προσέχεις Νίκο. Ακριβώς αυτό λέω.
Αν δε σ' ακούει κανείς, μάζεφτα και σπίτι. Αν όμως υπάρχει κοινό, όσο είναι αυτό, κάντο.
Τώρα γιατί η εμπάθεια για το Ελληνικό ροκ δεν την καταλαβαίνω.
Ναι, ακούγεται σαν αστείο
Ναι, με μέτρο αλλες χώρες, είναι σχεδόν ανύπαρκτη
Ναι, αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται
Ναι, καλά καλά δεν φτιάχθηκε αλλά ακόμα ψάχνεται
Αλλά ότι επίθετα κι αν προσδώσεις σε αυτούς, υπήρξαν. Και υπάρχουν (αν και δεν έχω τόση επαφή πλέον)
Είτε Πιλαλί, Πουλικάκος, Σιδηρόπουλος, Τζιμάκος, Τρύπες, Σπαθιά και δεκάδες άλλα γκρουπάκια με μικρή, μεγάλη, αστεία, κι ότι θες συνεισφορά σε απαράδεκτες τρύπες ιδρώναν και παίζαν ένα παιχνίδι που ήταν εκ προοιμίου χαμένο αλλά αποτέλεσαν ένα κομμάτι αυτό που αυτάρεσκα θέλουμε να αποκαλούμε Ελληνικό ροκ στο οποίο θα ήθελα να συμμετέχω αλλά ποτέ μου δεν κατάφερα.
Αλλά μια μπυρίτσα θα τη πιώ ακούγοντας κι ένα παλαμάκι θα το δώσω.
Οχι από υποχρέωση ή εθνικοφροσύνη ή λύπηση.
Απλώς γιατί ενίοτε με κάνουν και γουστάρω.