Νέα κιθάρα: Gibson SG Standard

[Kanimothrios]

Ο Chris Buck είχε πει ότι στην Les Paul του είχε αλλάξει πολλά σετ μαγνητών μέχρι να βρει τον ήχο του, τον οποίο τελικά βρηκε όταν περασε 500k pots. Δεν ξέρω τι ηλεκτρικά φοράει η δική σου, παίζει να είπα και την άχρηστη πληροφορία της ημέρας

Δεν είναι καθόλου άχρηστη πληροφορία.

Εγώ απλά θα προτείνω όποιον ψάχνεται με τέτοια πράγματα,να έχει ξεκάθαρη εικόνα του πως επηρεάζει το καθετί τον ήχο του.

Δηλαδή αν αγοράσεις μια κιθάρα με 250άρια pots και θες να πας σε 500άρια,να μην το κάνεις χωρίς πρώτα να έχεις αντιληφθεί τη συμπεριφορά της κιθάρας σου με τα 250άρια,ώστε να ξέρεις τι επηρέασε η αγορά σου και να αποφύγεις συμπεράσματα τύπου:"Α,τώρα ακούγομαι.....καλύτερα".

 

[makam]

Σε όλες τις κιθάρες μου που είχαν 490, παρατήρησα πως έπαιζαν καλύτερα και έρχονταν πιο κοντά στον PAF ήχο, όταν κατέβαζα το volume στο 7,5-8. Για κάνε μια δοκιμή...

 

[Έκτορας]

Σε όλες τις κιθάρες μου που είχαν 490, παρατήρησα πως έπαιζαν καλύτερα και έρχονταν πιο κοντά στον PAF ήχο, όταν κατέβαζα το volume στο 7,5-8. Για κάνε μια δοκιμή...

Χρησιμοποιώ αρκετά τα volume & tone knobs, αλλά έτσι κι αλλιώς το βασικό EQ Voicing του μαγνήτη δεν αλλάζει.

 

[korrupt3r]

Λίγες ακόμα σκέψεις για τους μαγνήτες, τώρα που έχω περάσει περισσότερο χρόνο μαζί τους:

Ξεκίνησε να με ξενίζει το γεγονός ότι έχουν τρομερά μεγάλη έμφαση στα μεσαία και ρίχνουν πολύ και τα πρίμα και τα μπάσα. Υπάρχει ένα mid-spike που καταντά ενοχλητικό. Και θα υπέθετε κανείς ότι μέσα στο mix θα ισορροπούσε το πράγμα και ότι η κιθάρα απλά θα «έκοβε» καλύτερα. Περιέργως μέσα στην μίξη, γίνεται πιο έντονο το θέμα.

Δεν είναι κακοί μαγνήτες και το medium output τους ταιριάζει στην κιθάρα. Αλλά το ανισόρροπο EQ voicing τους κάνει λίγο κουραστικούς. Επειδή το καλό είναι εχθρός του καλύτερου, χάνουν στην σύγκριση με τους Sheptone PAFs που έχω στη Les Paul. Οι Sheptone είναι low output βεβαίως, και έχουν και εκείνοι σαν PAFs βεβαίως μια έμφαση στα μεσαία, αλλά δεν τους λείπουν ούτε τα πρίμα , ούτε τα μπάσα και η διαύγεια τους είναι εξαιρετικότατη.

Οπότε είναι πιθανό στο μέλλον να ψάξω για ένα σετ που παραμένει σε medium output αλλά είναι πιο EQ-balanced. Δεν υπάρχει βιασύνη όμως. Για την ώρα, βολεύομαι.

Ακριβώς οι σκέψεις μου για τους ίδιους μαγνήτες και ίδια κιθάρα (μοντέλο 2022). Σκέφτομαι καιρό τώρα τους 57 classic αλλά δεν έχω προβεί σε ενέργειες ακόμα.

 

[Έκτορας]

Ακριβώς οι σκέψεις μου για τους ίδιους μαγνήτες και ίδια κιθάρα (μοντέλο 2022). Σκέφτομαι καιρό τώρα τους 57 classic αλλά δεν έχω προβεί σε ενέργειες ακόμα.

Φίλε, ειλικρινά... δεν ξέρω τί να αποφασίσω με αυτούς. Από την μια ισχύει αυτό που έγραψα πιο πάνω και από την άλλη... μου φαίνονται ότι δουλεύουν μια χαρά για την κιθάρα και το μουσικό στυλ για το οποίο την θέλω. Είναι μάλλον μέτριοι για ρυθμικό παίξιμο και crunchy ήχους, από την άλλη φαίνεται να είναι ταμάμ για πιο fluid / lead παίξιμο με gain. Για την ώρα, ούτε εγώ θα κάνω την παραμικρή αλλαγή.

Η κιθάρα πάντως σαν σύνολο, μοιράζεται την πρώτη θέση στις προτιμήσεις μου, ανάμεσα στις 6 που έχω, με την Ibanez JS1200. Και σίγουρα λατρεύω τον λαιμό της!

 

[gkourmoul1]

Οι 490 δεν έχουν διαύγεια και ευκρίνεια. Έχουν ωραίο voicing για lead ήχο α λα Gary Moore, αλλά στα καθαρά δεν μου αρέσουν, διότι βγάζουν έναν μόνιμα σπασμένο καθαρό ηχο. Επίσης, δεν καθαρίζουν και τόσο καλά με ρίξιμο vol.

 

[Έκτορας]

Οι 490 δεν έχουν διαύγεια και ευκρίνεια. Έχουν ωραίο voicing για lead ήχο α λα Gary Moore, αλλά στα καθαρά δεν μου αρέσουν, διότι βγάζουν έναν μόνιμα σπασμένο καθαρό ηχο. Επίσης, δεν καθαρίζουν και τόσο καλά με ρίξιμο vol.

Σίγουρα δεν "λάμπουν" στο καθαρό παίξιμο, θέλουν gain για να "φανούν". Με το clean-up όμως δεν έχω θέμα, λειτουρεί αρκούντως καλά στην κιθάρα. Και αποκρίνονται και στο tone roll-down καλά.

 

[Έκτορας]

Και ένα ακόμα update για την κιθάρα.

Καμία φορά νιώθεις… ηλίθιος, όταν η λύση στο πρόβλημα είναι οφθαλμοφανής και πάλι εσύ δεν μπορείς να την δεις:

Οι μαγνήτες (κυρίως ο bridge, λιγότερο ο neck) ήταν υπερβολικά κοντά στις χορδές. Ο bridge χρειαζόταν ένα γενναίο κατέβασμα, σχεδόν στο μισό της απόστασης που ήταν τοποθετημένος. Ο neck λιγότερο, τώρα τον έφερα στο ύψος του pickguard. Χαμήλωσα και το action λίγο (οκ, αυτό είναι θέμα προτίμησης) και είδα πολύ μεγάλη διαφορά στον ήχο των μαγνητών. Ένιωσα ότι «ξεμπούκωσαν», έγιναν πολύ λιγότερο τραχείς και πιο… vintage, θα έλεγα, πιο bluesy. Συνεχίζουν να αποκρίνονται εξαιρετικά στις αλλαγές από τα volume / tone controls. Θα περάσω ξανά βεβαίως αρκετές ώρες με την νέα ρύθμιση για να αποκρυσταλλώσω άποψη, αλλά για την ώρα νομίζω οτι είδα φως και είμαι πολύ ικανοποιημένος.

Το ταξίδι συνεχίζεται…

 

[mikeguitar]

Αν και φαν της τελε πολύ ωραίο το ταυράκι σου.