Πόσοι από εσάς μένετε στο πατρικό σας (σπίτι);

[LK]

Το έχω ξαναπεί.

Εδώ και 2  1/2  έτη επέστρεψα στην πατρική μου οικία.

Ύστερα από 28 έτη περιπλανήσεων σε διάφορα σπίτια και πόλεις , επέστρεψα.

Δεν είχα σκοπό να το κάνω αρχικά.

Ο σκοπός μου ήταν να την πουλήσω (έχανα λεφτά κάθε μέρα που περνούσε, μιας και ήθελε ριζική ανακαίνιση και δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί αλλιώς π.χ. ενοίκιο...και έτρεχαν τα έξοδα ΕΝΦΙΑ κ.λ.π. ) .

Αλλά βιαζόμουν .

Και δεν βρέθηκε κάποιος ενδιαφερόμενος (και φαντάζομαι ακόμα και τώρα δεν θα βρισκόταν εύκολα- δύσκολο ιδιαίτερο ακίνητο- μεγάλο/ μονοκατοικία -θα ήθελε πολύ συγκεκριμένο κοινό).

Μια μέρα (εκείνη την περίοδο έτρεχα με διάφορα θέματα) ξύπνησα και σκέφτηκα, "όταν η ζωή σου δίνει πορτοκάλια ....κάνε πορτοκαλάδα".

Αποφάσισα να το κάνω ριζική ανακαίνιση (και εν μέρει αναπαλαίωση) και να μείνω εγώ.

Πούλησα άμεσα το άλλο σπίτι μου (διαμέρισμα) - έφυγα και από το σπίτι που νοικιαζα στη θεσσαλονίκη για 10 έτη (είχα διπλή έδρα)  και μετακόμισα.

Κάθε μέρα που περνάει ευχαριστώ την τύχη μου που έκανα αυτήν την κίνηση (που δεν ήταν αρχική επιλογή μου).

Δεν είναι μόνο η άνεση χώρου.

Ειναι οι αναμνήσεις.....που κάθε μέρα ζωντανεύουν .

Τα γράφω αυτά γιατί αυτές τις μέρες , ήρεμα πλέον,  ασχολούμαι με το αρχείο του σπιτιού (από φωτογραφίες-έπιπλα- σερβίτσια- πινάκες.....χθες π.χ. τακτοποιούσα τα βινύλια μου , που ξεκίνησα να τα αγοράζω από 8 ετών....ή τους δίσκους των γονιών μου κ.λ.π) .

Συμβαίνει να μένει κάποιος από εσάς ακόμα στο πατρικό του; (μόνος ή με τους γονείς του δεν έχει σημασία).

 

[Waterfall-K]

Πατρικό-πατρικό με την έννοια του δικού μας σπιτιού, όχι. Πως έχει η ιστορία (μου):

Από το 1972 ως και το 1989 έμενα σε νοίκι με τους γονείς μου. Το πατρικό της μάνας μου απείχε από το σπίτι που μέναμε περίπου 10 μέτρα, ήταν δίπλα μας δηλαδή και εκεί έμεναν η μητέρα της με τις τρεις αδερφές της. Κολλητά στο πατρικό της έμενε ο αδερφός της. Το 1989 αγοράσαμε ένα οικόπεδο ακριβώς μπροστά από κει που μέναμε και σε απόσταση λιγότερη των 30 μέτρων, χτίσαμε σπίτι και το 1990 μπήκαμε μέσα. Έκτοτε μένω εκεί, στον δεύτερο όροφο εγώ και στον πρώτο ο bro.

 

[LK]

Ναι, δεν είναι ακριβώς το ίδιο αλλά έχει κοινά σημεία αναφοράς (π.χ. γειτονιά) που είναι επίσης πολύ ζωντανά σε μνήμες.

 

[Waterfall-K]

Ναι, δεν είναι ακριβώς το ίδιο αλλά έχει κοινά σημεία αναφοράς (π.χ. γειτονιά) που είναι επίσης πολύ ζωντανά σε μνήμες.

Ας πούμε ότι μένω ακόμα στην...πατρική (μητρική) γειτονιά, ή στο 2ο πατρικό, αν σαν πρώτο πιάσουμε το διαμέρισμα που νοικιάζαμε και το έχω ακόμα φάτσα κάρτα. Στην ουσία στον ίδιο ακριβώς χώρο μένω (ευτυχώς) από το '72 ως και σήμερα και τα ίδια πράγματα βλέπω. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα σπίτια που έχουν πολλαπλασιαστεί. Το αλσύλλιο που έπαιζα μικρός και σκαρφάλωνα στα δέντρα υπάρχει ακόμα σε απόσταση λιγότερη των 30 μέτρων και φαίνεται από το βορεινό μπαλκόνι, και φυσικά η κλασική θέα στη θάλασσα στην νότια πλευρά που είναι και το Νο1 ατού της περιοχής.

 

[Shelter]

Δυστυχως το πατρικό μου διαμέρισμα πουλήθηκε το 2010. Οι γονείς μου είχαν και ένα 2ο σπίτι/μονοκατοικία, το οποίο ενώ είναι στην κατοχή μας είναι νοικιασμένο και δεν εχω αποφασίσει τι θα το κάνω καθώς ειναι ασύμφορο απο πολλές απόψεις.  

Μένω σε ιδιόκτητο διαμέρισμα το οποίο ενώ έχει αρχισει να μη μας χωράει πλεόν σιγά σιγά, θέλω να το κρατήσω ότι και να γίνει στο μέλλον καθώς είναι η πρώτη μου μεγάλη αγορά (προηγείται της αγοράς αυτοκινήτου) και το έχω σχεδιάσει/διαμορφώσει εσωτερικά εξ ολοκλήρου. 

Η αλήθεια είναι ότι αναπολώ μερικές φορές το διαμέρισμα που έλεγα στην πρώτη παράγραφο, και θα ήταν καλό για τη φάση στην οποία εισέρχομαι τώρα. Όπως και αυτό που ζω τώρα θα ξαναείναι καλό σε επόμενη φάση 3ης ηλικίας (αν με το καλό φτάσουμε ως εκει). 

Εχω την αρχή να προσπαθώ να μη δένομαι με τα ακίνητα καθώς αυτά φιλοξενούν τις ανάγκες μας για συγκεκριμένη περίοδο και αυτές μεταβάλλονται περίπου ανα 20ετία. Και με βάση αυτό, οι στεγαστικές ανάγκες που έχεις στα 20 αρχιζουν και μοιάζουν αρκετά με αυτες που έχεις όντας συνταξιούχος.

 

[LK]

Εχω την αρχή να προσπαθώ να μη δένομαι με τα ακίνητα

Σωστά τα λές, αλλά σε αυτή την πρόταση μόνο το βλέπω διαφορετικά.

Εγώ δένομαι με ακίνητα.

Εϊναι η ιστορία μου ή η διαδρομή μου αν θές,

Έχω μείνει και σε 18 τετραγωνικά για 4 έτη.....και εκεί μέσα ήταν όλος ο κόσμος μου.

 

[Shelter]

Σωστά τα λές, αλλά σε αυτή την πρόταση μόνο το βλέπω διαφορετικά.

Εγώ δένομαι με ακίνητα.

Εϊναι η ιστορία μου ή η διαδρομή μου αν θές,

Έχω μείνει και σε 18 τετραγωνικά για 4 έτη.....και εκεί μέσα ήταν όλος ο κόσμος μου.

Το καταλαβαίνω Λάκη. Δεν ειπα οτι ειναι πανανθρώπινη σταθερά.

Και εγώ είμαι πρακτικά δεμένος με το διαμέρισμα που μένω (παρα το οτι λέω ότι προσπαθώ) γιατι το απέκτησα πολύ μικρός με ένα πολύ μεγάλο για την τότε ηλικία μου άλμα. Και μου ήρθε σχεδόν καρμικά καθώς έτυχε ενώ αναζητούσα σπίτι και δεν έβρισκα κατι με τις προδιαγραφές που ήθελα, να κληθώ να κάνω τοπογραφική αποτύπωση στο οικόπεδο που χτίστηκε η πολυκατοικία. Τότε έμαθα για την μελλοντική οικοδομή και καπάρωσα θέση. Φυσικά πήρα δάνειο και μάλιστα πολύ μεγαλύτερο απο ότι ως τότε φανταζόμουν, σε μια εποχή που όλοι με κράζανε γιατί τότε τα ενοίκια ήταν στο χώμα. Αλλά τώρα δεν ακούγεται ψίθυρος γιατι οι καιροί αλλάζουν! 

Έχω την αίσθηση ότι κάποια στιγμή θα ξαναχρειαστεί αυτό το διαμεριμα. Σε μένα ή σε άλλον.

Θεωρώ ότι η επένδυση σε ακίνητο είναι καλή και πάντα θα είναι. Αρκεί να ειναι καλο το ακίνητο, σε σωστή τοποθεσία και φυσικά "πεντακάθαρο"...

 

[LK]

Θεωρώ ότι η επένδυση σε ακίνητο είναι καλή και πάντα θα είναι. Αρκεί να ειναι καλο το ακίνητο, σε σωστή τοποθεσία και φυσικά "πεντακάθαρο"...

Αυτό είναι μια άλλη (ενδιαφέρουσα) συζήτηση και θα βγούμε Offtopic.?

Εγώ , όπως δήλωσα , μετά το πέρας της ανακαίνισης (όπου ήμουν από μηχανικός μέχρι εργάτης).....επί 3 μήνες δεν έκανα τίποτα άλλο , αλλά ήμουν στο γιαπί,  αλλά και μετά το πέρας της μετακόμισης (μου πήρε 3 μήνες- την έκανα μόνος μου για να  μην χάσω ούτε "βίδα"),  "από εδώ μέσα θα με πάρουν οι τέσσερις " (για όσους δεν το έπιασαν είναι λίγο μακάβριο ?).

Έχω και την πολυτέλεια να έχω το γραφείο μου από κάτω στο ισόγειο.....οπότε.

Μόνο πρόβλημα ότι το σπίτι έχει πολλές σκάλες.....και όχι ασανσέρ.

Κάπουα στιγμή στο μέλλον (ήδη την ψάχνω στα χαζά ) μπορεί να χρειαστώ ανελκυστήρα σκάλας....ή να μείνω fit για πάντα ?

 

[Shelter]

Αυτό είναι μια άλλη (ενδιαφέρουσα) συζήτηση και θα βγούμε Offtopic.?

Εγώ , όπως δήλωσα , μετά το πέρας της ανακαίνισης (όπου ήμουν από μηχανικός μέχρι εργάτης).....επί 3 μήνες δεν έκανα τίποτα άλλο , αλλά ήμουν στο γιαπί,  αλλά και μετά το πέρας της μετακόμισης (μου πήρε 3 μήνες- την έκανα μόνος μου για να  μην χάσω ούτε "βίδα"),  "από εδώ μέσα θα με πάρουν οι τέσσερις " (για όσους δεν το έπιασαν είναι λίγο μακάβριο ?).

Έχω και την πολυτέλεια να έχω το γραφείο μου από κάτω στο ισόγειο.....οπότε.

Μόνο πρόβλημα ότι το σπίτι έχει πολλές σκάλες.....και όχι ασανσέρ.

Κάπουα στιγμή στο μέλλον (ήδη την ψάχνω στα χαζά ) μπορεί να χρειαστώ ανελκυστήρα σκάλας....ή να μείνω fit για πάντα ?

Αποζημειώνει αυτό γιατι όταν έχει παρακολουθησει μια κατασκευή ή ανακαινηση απο την αρχή, εισαι σε θεση να αντιληφθεις φθορές που θα γινουν εν δυναμει μεγαλος μπελας αν προχωρήσουν. Ολες οι κατασκευές μετά τα 15 χρόνια θέλουν επισκευές σιγά σιγα. Ειναι σαν σερβις στα αυτοκίνητα.

Αυτό με τις σκάλες είναι κλασσικό πρόβλημα των παλαιών οικημάτων. Ελπίζω τουλάχιστον η σκάλα να είναι καλή (δηλαδή η αναλογία ριχτιού και πατήματος να την καθιστά άνετη και εύκολη όσο γινεται). Το να μεινεις για παντα fit μονο καλό ειναι. Έμφαση στα πόδια που θα σε κρατήσουν όρθιο στα γεράματα.

 

[LK]

Έμφαση στα πόδια που θα σε κρατήσουν όρθιο στα γεράματα.

Εμένα μου λες.....και είναι το χειρότερο μου τα πόδια......και να μπαίνω στην Leg Curl machine......?

 

[Waterfall-K]

από εδώ μέσα θα με πάρουν οι τέσσερις...

Μάλλον δύο θα είναι (μιλάω εκ πείρας?). Μη σου πω ότι μπορεί να είναι και ένας, αν βρεθεί ας πούμε κάποιος σαν τον τύπο που μου ανέβασε το πλυντήριο στον δεύτερο πριν καμιά 15ριά χρόνια, κουβαλώντας το στον...ώμο, λες και κράταγε κάνα σακί με πατάτες.? 

Τέσπα, ας μείνουμε στο θέμα.?

 

[LK]

αν βρεθεί ας πούμε κάποιος σαν τον τύπο που μου ανέβασε το πλυντήριο στον δεύτερο

Πω πω τι μου θύμισες τώρα......και εμείς τραβήξαμε γερο κουπί....... με το πλυντήριο στον 2ο...?

Αν και το χειρότερό μου ήταν οι κοιλοδοκοι  και τα πάνελ οροφής στον 3ο ....με τριχιά 20 μέτρων....με τα χέρια...... 2 πάνω , ένας κάτω..... εκείνη την περίοδο έκανα πολύ διαλογισμό ?.

Έτρωγα όλη την ημέρα υδατάνθρακες και μάλιστα ό,τι να ναι....τυρόπιτες -σφολιατοειδή ......και ήμουν φέτες?.

Γιαπί λέμε, το καλλίτερο γυμναστήριο.

 

[Waterfall-K]

Πω πω τι μου θύμισες τώρα......και εμείς τραβήξαμε γερο κουπί....... με το πλυντήριο στον 2ο...?

Ρε φίλε, είχα αγοράσει νέο πλυντήριο και μου το φέρνουν δυο τύποι στο σπίτι. Αράζουν καμιά 20ριά μέτρα μακριά απ'το σπίτι γιατί μπροστά στην είσοδο υπήρχαν άλλα αμάξια, και ο ένας βάζει στον ώμο (ούτε καν στην πλάτη?) το πλυντήριο ενώ ο δεύτερος κρατούσε τα...manuals και κάτι προσπέκτους.? Το ανέβασε στον δεύτερο και το πήγε στο μπάνιο και δεν λαχάνιασε καν. Μιλάμε για τρελή δύναμη, της οικογενείας Οβελίξ λέμε.?

 

[LK]

Ρε φίλε, είχα αγοράσει νέο πλυντήριο και μου το φέρνουν δυο τύποι στο σπίτι. Αράζουν καμιά 20ριά μέτρα μακριά απ'το σπίτι γιατί μπροστά στην είσοδο υπήρχαν άλλα αμάξια, και ο ένας βάζει στον ώμο (ούτε καν στην πλάτη?) το πλυντήριο ενώ ο δεύτερος κρατούσε τα...manuals και κάτι προσπέκτους.? Το ανέβασε στον δεύτερο και το πήγε στο μπάνιο και δεν λαχάνιασε καν. Μιλάμε για τρελή δύναμη, της οικογενείας Οβελίξ λέμε.?

Όταν κάναμε τα ταρζανιλικια με τους κοιλοδοκους κ.λ.π..... μου λέει ο Μάστορας . Είμαι εγώ (μετρόυσε) , εσύ (όχι και τόσο ?) ....θα φέρω αύριο τον Ανέστη.....και θα τα ανεβάσουμε όλα με τα χέρια μην μασάς.

Εγώ κοιμήθηκα ανακουφισμένος και ονειρεύτηκα τον Ανέστη.....κάτι σαν τον Brandon Curry  ή τον Big Ramy ?.

Και σκάει την άλλη μέρα...ο Ανέστης.....65 ετών και 62 κιλά!

Αλλά ρε φίλε.....η που#$%^^α η εμπειρία.....μην σου πω τα ανέβασε μόνος του.

Από τον Ανέστη έμαθα επίσης το τσίπουρο και το ΚΚΕ εκείνη την περίοδο. ?? (μόνο γι αυτά μιλούσε) .

 

[Waterfall-K]

Και σκάει την άλλη μέρα...ο Ανέστης.....65 ετών και 62 κιλά!

Η μεγάλη δύναμη δεν φαίνεται από τον σωματότυπο, κι εκεί την πατάνε πολλοί (στους καβγάδες?). Στα τέλη των '80s με μέσα/τέλη '90s έκανα εντατικά βάρη και έχω δει σε γυμναστήρια απίθανες περιπτώσεις. Οι δύο πιο δυνατοί τύποι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου ήταν σωματικά η μέρα με τη νύχτα, ο ένας ήταν αγωνιστικός αρσιβαρίστας από τη Ρωσία και ο δεύτερος από την πόλη μου και ήταν στέκα. Κι όταν λέω στέκα εννοώ Στάθης Ψάλτης type,? και όμως, το τι κιλά σήκωνε στα πάντα, από πάγκο, χέρια/πόδια κλπ δεν διανοείσαι, έπρεπε να τον δει κάποιος σε προπόνηση για να το πιστέψει.

Ο άλλος btw ο αρσιβαρίστας, νταξ...Μπαίνει μια μέρα στο γυμναστήριο και φορούσε ένα πολύ φουσκωτό μπουφάν, ενώ τα μάγουλα του ήταν σαν του fat bastard στις ταινίες του Austin Powers.? Τον βλέπουμε στην παρέα και λέμε μεταξύ μας γελώντας "αυτός ο χοντρομ@λ@κ@ς τι το παίζει τώρα?" Δεν προλάβαμε να τελειώσουμε τη φράση και ο τύπος βγάζει το μπουφάν, και ανακαλύπτουμε έντρομοι ότι δεν ήταν το μπουφάν που ήταν φουσκωτό αλλά το σώμα του.? Μιλάμε για τέρας. Θυμάμαι έκανε βαθύ squats με 360-380 κιλά. ?? 

 

[Shelter]

Και σκάει την άλλη μέρα...ο Ανέστης.....65 ετών και 62 κιλά!

Αλλά ρε φίλε.....η που#$%^^α η εμπειρία.....μην σου πω τα ανέβασε μόνος του.

Μην ψαρώνεις.

Λιγο η εμπειρία και πολύ η νευρομυική προσαρμογή. Μην το υποτιμάς.

 

[LK]

Η μεγάλη δύναμη δεν φαίνεται από τον σωματότυπο, κι εκεί την πατάνε πολλοί (στους καβγάδες?). Στα τέλη των '80s με μέσα/τέλη '90s έκανα εντατικά βάρη και έχω δει στε γυμναστήρια απίθανες περιπτώσεις. Οι δύο πιο δυνατοί τύποι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου ήταν σωματικά η μέρα με τη νύχτα, ο ένας ήταν αγωνιστικός αρσιβαρίστας από τη Ρωσία και ο δεύτερος από την πόλη μου και ήταν στέκα. Κι όταν λέω στέκα εννοώ Στάθης Ψάλτης type,? και όμως, το τι κιλά σήκωνε στα πάντα, από πάγκο, χέρια/πόδια κλπ δεν διανοείσαι, έπρεπε να τον δει κάποιος σε προπόνηση για να το πιστέψει.

Ο άλλος btw ο αρσιβαρίστας, νταξ...Μπαίνει μια μέρα στο γυμναστήριο και φορούσε ένα πολύ φουσκωτό μπουφάν, ενώ τα μάγουλα του ήταν σαν του fat bastard στις ταινίες του Austin Powers.? Τον βλέπουμε στην παρέα και λέμε μεταξύ μας γελώντας "αυτός ο χοντρομ@λ@κ@ς τι το παίζει τώρα?" Δεν προλάβαμε να τελειώσουμε τη φράση και ο τύπος βγάζει το μπουφάν, και ανακαλύπτουμε έντρομοι ότι δεν ήταν το μπουφάν που ήταν φουσκωτό αλλά το σώμα του.? Μιλάμε για τέρας. Θυμάμαι έκανε βαθύ squats με 360-380 κιλά. ?? 

O σωματότυπος όντως δεν έχει (σχεδόν) καμία σχέση με τη δύναμη.

Το body building ή το fitness έχουν πιο πολύ να κάνουν με την πολύ στοχεύμενη άσκηση και την ακόμα πιο στοχευμένη διατροφή.

Είναι άθλημα.

Όταν πήρα τη sony την τρινιτρον του 1981 μου την έφερε ένας πατσοκοιλιάς μεταφορέας.

Πιάνει το κουτί και από το φορτηγό , την κουβαλαει κάνα 5 μέτρα .....και μου την αφήνει στην είσοδο.

Εντάξει σκέφτομαι....ευκολάκι....θα την ανεβάσω.

Χρειαστήκαμε τελικά 2 άτομα ...απλά για να σηκώσουμε το κουτί. ?

Μην ψαρώνεις.

Λιγο η εμπειρία και πολύ η νευρομυική προσαρμογή. Μην το υποτιμάς.

Τι να υποτιμήσω....το είδα με τα μάτια μου....?

 

[Χάρης Ο]

Φλωροι

 

[fenderiarhs]

Mετα απο πολλα χρονια μετακομισεων μεταξυ εξωτερικου, κεντρου Αθηνας, Βορειων προαστιων, ξανα κεντρου Αθηνας σε δικο μου ακινητο αφου διαπιστωσα οτι τα ΒΠ τα μισουσα (εχω μετρησει συνολικα περι τις 18 μετακομισεις) αποφασισαμε με τη συζυγο να φυγουμε εκτος Αθηνων και να επιστρεψουμε στο πατρικο μου, στα πατρογονικα μου εδαφη στην Κερκυρα, κυριως λογω παιδιου. Η Αθηνα μπορει να ειναι παραδεισος για εναν εργενη, φοιτητη, η ζευγαρι απο αποψη χωρις παιδια λογω επιλογων, διασκεδασης, θεαματων κ.λ.π αλλα για οικογενεια ειναι μια κολαση. Κοινωνικα το παιδι εχει μηδενικες δυνατοτητες να παιξει με φυσιολογικο τροπο εκτος σπιτιου, οι κοινωνικες επαφες του γινονται με ραντεβου με αλλουσ γονεις, εφ 'οσον μπορουν, και ενιοτε προυποθετουν μετακινησεις με αυτοκινητο, συν οτι προβλεπω τα επομενα χρονια να ειναι πολυ δυσκολα σε επιπεδο επικινδυνοτητας στην Αθηνα για μια οικογενεια με παιδι.

Κατα το παρελθον μου προσφερθηκαν πολυ μεγαλα ποσα τα οποια με καθε αρνηση μεγαλωναν αλλα ακομα και για νουμερα ανεκδοτα θα αρνιομουν θα δωσω ενα ακινητο στο οποιο περασα ολα μου τα παιδικα χρονια μεσα στο οποιο εζησα,  και ειδα τους γονεις μου για τελευταια φορα. Πλεον ξυπναω καθημερινα με αυτη τη θεα, το παιδι κανει ζωη φυσιολογικου παιδιου, και εγω αν και μου λειπει πολλες φορες η Αθηνα (οκ πλεον με ενα καλο αμαξι ειναι ζητημα 4 ωρων μια γρηγορη επισκεψη), εχω ηρεμησει, εχω σχεδον μηδενικα νευρα, εχω ξεχασει να βαζω βενζινη στο αυτοκινητο, εχω κοινωνικη ζωη απειρη χωρις να κανω χιλιομετρα μεσα σε ενα αμαξι, η συζυγος εργαζεται χωρις να ψαχνει παρκινγκ στα εξαρχεια, το μεσημερι παει το μπανιο της και επιστρεφει στην εργασια της. Το μονο αρνητικο ειναι καποιες φορες με επισκεπτεται μια μελαγχολια λογω των εντονων παραστασεων με τις οποιες ειναι συνδεδεμενος ο χωρος, μαζι με υπαρξιακα ερωτηματα ενεκα της ηλικιας ???