- Μηνύματα
- 22,525
- Πόντοι
- 2,148
Το 1970 φτιαχνανε και μαστερ για να βγαλουν cd ε?
Καλό
Καλό
Είπα εγώ κάτι τέτοιο?Το 1970 φτιαχνανε και μαστερ για να βγαλουν cd ε?
Καλό
Ετσι μου μοιαζειΓι αυτό οι ηχογραφήσεις που προορίζονται να βγουν και σε βινύλιο έχουν δύο masters, το κανονικό για το CD και ένα άλλο υποδεέστερο
Προβολή συνημμένου 37235
Πρέπει να σου αναλύσω τη διαφορά της λέξης "προορίζονται" και της λέξης "προορίζονταν?"Ετσι μου μοιαζει
Νομιζω ξεκαθαρισα οτι δεν (=ΔΕΝ) με ενδιαφερει το σημεραΠρέπει να σου αναλύσω τη διαφορά της λέξης "προορίζονται" και της λέξης "προορίζονταν?"
Ηχογραφούμε σήμερα ένα αλμπουμ, και θέλουμε να το κυκλοφορήσουμε σε CD και LP. θα υπάρξουν λοπόν δύο mastres, το κανονικό για το CD και το "¨πετσοκομμένο" για το LP.
Ελπιζω τα περι ημιμάθειας να μην υπονοουν κατι προς το προσωπο μουέχουν γραφτεί τόσες τεχνικές ανακρίβειες που πραγματικά με βγάζουν έξω από τα ρούχα μου για το πάθος της ημιμάθειας που υποστηρίζονται... το ρίχνω στο χιούμορ λοιπόν για σήμερα επειδή έχω τα γενέθλιά μου και είναι λάθος μέρα να πάθω κάνα εγκεφαλικό...?
Προβολή συνημμένου 37237
Το ιδανικό format ειναι αυτο που δεν επιβάλλει περιορισμούς και συμβιβασμούς στον ηχο, αυτο που διασφαλίζει την αντοχή του μεσου στο χρόνο, και αυτό που διευκολύνει το χρήστη του. Ας δούμε μερικά προβλήματα στις παραπάνω κατηγορίες που αφορούν το βινύλιο.
Περιορισμοί στον ήχο: -Δεν μπορείς να έχεις ακραίο panning στα μπασα.
-Δεν μπορείς να έχεις ακραία διαφορά φασης.
-Δεν μπορείς να έχεις ταυτόχρονα έντονα peaks σε υψηλές και χαμηλές.
-Δεν μπορείς να έχεις πολύ υψηλή μέση στάθμη.
-Δεν μπορείς να έχεις μουσικά μέρη άνευ διακοπής πέραν μιας ορισμένης χρονικής διάρκειας
Συμβιβασμοί στον ήχο (σε σχέση με μοντέρνα φορματ):
-Η δυναμική περιοχή είναι αρκετά περιορισμένη
-Ο στερεοφωνικός διαχωρισμός είναι δραματικά περιορισμένος.
-Χρειάζεται διαφορετικό mastering συμβατό με τους περιορισμούς στον ήχο του συγκεκριμένου format, εμποδίζοντας έτσι ενδεχόμενες καλλιτεχνικές επιλογές που θα αφορούν μόνο ψηφιακά μεσα.
-Δεν μπορείς να έχεις μη- απωλεστικο απευθείας αντίγραφο από το master αρχείο, λόγω της διαδικασιας παραγωγής του βινυλίου
-Υπάρχει πιθανότητα καθεαυτού αλλοίωσης του ηχητικού περιεχομένου λόγω της μη- ιδανικής λειτουργίας του συστήματος ( flutter- rubble κλπ), η μείωση ή η πιθανή εξάλειψη της οποίας θα ανεβάσει δραματικά το κόστος απόκτησης του μέσου αναπαραγωγής.
Αντοχή στο χρόνο: -Το μέσο υπόκειται σε φθορά, είτε λόγω χρόνου είτε απρόβλεπτων συνθηκών, ενώ τα μοντέρνα ψηφιακά format αποφεύγουν εύκολα κάτι τέτοιο μέσω του backup.
- Η ίδια η αναπαραγωγή του μέσου φθείρει σταδιακά το φορέα του, συνεπώς
-Προιόντος του χρόνου είναι όλο και δυσκολότερο να έχεις αναπαραγωγή του μέσου χωρίς εμφανή ηχητικά artifacts.
Ευκολία χρήσης: - Η αλλαγή τίτλου απαιτεί αλλαγή μέσου, όχι απλό browsing -
To skip track απαιτεί μια διαδικασία πιο σύνθετη από ένα πάτημα κουμπιού
- Η μεταφορά μιας συλλογής τίτλων δεν έχει καμία σχέση με τη μεταφορά μιας ψηφιακής συλλογής.
- Η αναπαραγωγή μεσω internet- cloud κλπ δεν υφίσταται.
- Η δυνατότητα να έχουμε τη συλλογή μας ταυτόχρονα σε έναν άλλο χώρο ή χώρους δεν υφίσταται.
Αυτά είναι τα αντικειμενικά στοιχεία. Για όλα τα παραπάνω δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο αντικειμενικό πλεονέκτημα του βινυλίου που να τα αντισταθμίζει, ούτε καν το artwork διότι όλοι σε μια οθόνη μπροστά είμαστε, και με τόση πληροφορία και multimedia μέσα που υπάρχουν για κάθε καλλιτέχνη, το να μιλάμε για εξώφυλλα και artwork είναι γραφικό. Αν λοιπόν σε όλα τα παραπάνω προσθέσει κανείς και το σεβαστότατο επιπλέον κόστος τόσο για τον αναπαραγωγέα όσο και και τη δημιουργία δισκοθήκης, πραγματικά δε θα ένοιωθα καλά με τον εαυτό μου αν προέτρεπα τον οποιοδήποτε να μπει σε αυτό το τριπάκι. Δηλαδή τι, θα νοσταλγώ την εποχή που τρέχαμε στα καταγώγια για να βρούμε δίσκους της προκοπής, και θα τη συγκρίνω με τον ψηφιακό παράδεισο του σήμερα; ΟΚ, τους εκτιμούσαμε περισσότερο τους δίσκους, αλλά και στην κατοχή εκτιμούσαν περισσότερο το κουκουτσάλευρο και την μπομπότα, τι να κάνουμε τώρα.
Πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο? Πως μπορεί η έκδοση ενός LP του 1965 να είναι ηχητικά καλύτερη (πιστότερη δηλαδή) από την πρώτη CD έκδοση του? Ακόμα και remastering να μην έκαναν, να ψηφιοποιούσαν απλά το παλιό master και να το μετέφεραν απείραχτο στο CD, πάλι καλύτερα θα ακουγόταν στο νέο μέσο για ευνόητους λόγους. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον λόγο που θα συνέβαινε το αντίθετο. ?αναφερομαι για συγκεκριμενη περίοδο δισκογραφιας οπου οι πρωτες εκδοσεις βινυλιου ειναι καλυτερες απο τις πρωτες μεταφορες σε CD που εγιναν 20 χρόνια αργότερα.
Αλλα δεν ανεχομαι να με αποκαλουν ημιμαθη
έχουν γραφτεί τόσες τεχνικές ανακρίβειες που πραγματικά με βγάζουν έξω από τα ρούχα μου για το πάθος της ημιμάθειας που υποστηρίζονται... το ρίχνω στο χιούμορ λοιπόν για σήμερα επειδή έχω τα γενέθλιά μου και είναι λάθος μέρα να πάθω κάνα εγκεφαλικό...?
Προβολή συνημμένου 37237
Αυτο πρεπει να ειναι καποιο standard procedure που γουσταρουν οι νοιζαδες να κανουν αν τυχει και σκασει μυτη καποιος θιασωτης του αναλογικου ηχου.
Ξερω γιατι το εζησα και γω απο πρωτο χερι.
Δεν παλεύεσε....?Πάει γρήγορα ο κόσμος και δεν τον προλαβαίνουμε και χιλιάδες ζόμπι κυκλοφορούν με τα κινητά και ακούνε μουσική από κάτι βαρέλια.
Χρόνια Πολλά και ψηφιακά και full analog με υγεία!το ρίχνω στο χιούμορ λοιπόν για σήμερα επειδή έχω τα γενέθλιά μου και είναι λάθος μέρα να πάθω κάνα εγκεφαλικό...?
Χρονιά Πολλά, ψηφιακά και αναλογικά με υγεία και πολλή ΑΙ.έχουν γραφτεί τόσες τεχνικές ανακρίβειες που πραγματικά με βγάζουν έξω από τα ρούχα μου για το πάθος της ημιμάθειας που υποστηρίζονται... το ρίχνω στο χιούμορ λοιπόν για σήμερα επειδή έχω τα γενέθλιά μου και είναι λάθος μέρα να πάθω κάνα εγκεφαλικό...?
Προβολή συνημμένου 37237