Το ιδανικό format ειναι αυτο που δεν επιβάλλει περιορισμούς και συμβιβασμούς στον ηχο, αυτο που διασφαλίζει την αντοχή του μεσου στο χρόνο, και αυτό που διευκολύνει το χρήστη του. Ας δούμε μερικά προβλήματα στις παραπάνω κατηγορίες που αφορούν το βινύλιο.
Περιορισμοί στον ήχο: -Δεν μπορείς να έχεις ακραίο panning στα μπασα.
-Δεν μπορείς να έχεις ακραία διαφορά φασης.
-Δεν μπορείς να έχεις ταυτόχρονα έντονα peaks σε υψηλές και χαμηλές.
-Δεν μπορείς να έχεις πολύ υψηλή μέση στάθμη.
-Δεν μπορείς να έχεις μουσικά μέρη άνευ διακοπής πέραν μιας ορισμένης χρονικής διάρκειας
Συμβιβασμοί στον ήχο (σε σχέση με μοντέρνα φορματ):
-Η δυναμική περιοχή είναι αρκετά περιορισμένη
-Ο στερεοφωνικός διαχωρισμός είναι δραματικά περιορισμένος.
-Χρειάζεται διαφορετικό mastering συμβατό με τους περιορισμούς στον ήχο του συγκεκριμένου format, εμποδίζοντας έτσι ενδεχόμενες καλλιτεχνικές επιλογές που θα αφορούν μόνο ψηφιακά μεσα.
-Δεν μπορείς να έχεις μη- απωλεστικο απευθείας αντίγραφο από το master αρχείο, λόγω της διαδικασιας παραγωγής του βινυλίου
-Υπάρχει πιθανότητα καθεαυτού αλλοίωσης του ηχητικού περιεχομένου λόγω της μη- ιδανικής λειτουργίας του συστήματος ( flutter- rubble κλπ), η μείωση ή η πιθανή εξάλειψη της οποίας θα ανεβάσει δραματικά το κόστος απόκτησης του μέσου αναπαραγωγής.
Αντοχή στο χρόνο: -Το μέσο υπόκειται σε φθορά, είτε λόγω χρόνου είτε απρόβλεπτων συνθηκών, ενώ τα μοντέρνα ψηφιακά format αποφεύγουν εύκολα κάτι τέτοιο μέσω του backup.
- Η ίδια η αναπαραγωγή του μέσου φθείρει σταδιακά το φορέα του, συνεπώς
-Προιόντος του χρόνου είναι όλο και δυσκολότερο να έχεις αναπαραγωγή του μέσου χωρίς εμφανή ηχητικά artifacts.
Ευκολία χρήσης: - Η αλλαγή τίτλου απαιτεί αλλαγή μέσου, όχι απλό browsing -
To skip track απαιτεί μια διαδικασία πιο σύνθετη από ένα πάτημα κουμπιού
- Η μεταφορά μιας συλλογής τίτλων δεν έχει καμία σχέση με τη μεταφορά μιας ψηφιακής συλλογής.
- Η αναπαραγωγή μεσω internet- cloud κλπ δεν υφίσταται.
- Η δυνατότητα να έχουμε τη συλλογή μας ταυτόχρονα σε έναν άλλο χώρο ή χώρους δεν υφίσταται.
Αυτά είναι τα αντικειμενικά στοιχεία. Για όλα τα παραπάνω δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο αντικειμενικό πλεονέκτημα του βινυλίου που να τα αντισταθμίζει, ούτε καν το artwork διότι όλοι σε μια οθόνη μπροστά είμαστε, και με τόση πληροφορία και multimedia μέσα που υπάρχουν για κάθε καλλιτέχνη, το να μιλάμε για εξώφυλλα και artwork είναι γραφικό. Αν λοιπόν σε όλα τα παραπάνω προσθέσει κανείς και το σεβαστότατο επιπλέον κόστος τόσο για τον αναπαραγωγέα όσο και και τη δημιουργία δισκοθήκης, πραγματικά δε θα ένοιωθα καλά με τον εαυτό μου αν προέτρεπα τον οποιοδήποτε να μπει σε αυτό το τριπάκι. Δηλαδή τι, θα νοσταλγώ την εποχή που τρέχαμε στα καταγώγια για να βρούμε δίσκους της προκοπής, και θα τη συγκρίνω με τον ψηφιακό παράδεισο του σήμερα; ΟΚ, τους εκτιμούσαμε περισσότερο τους δίσκους, αλλά και στην κατοχή εκτιμούσαν περισσότερο το κουκουτσάλευρο και την μπομπότα, τι να κάνουμε τώρα.