Εξέλιξη, είναι να κάνεις νέα πράγματα (η μία άποψη) και να κάνεις αυτά που έκανες και πριν, αλλά να τα κάνεις καλύτερα (η άλλη άποψη). Η δεύτερη τιμάται από τους κατασκευαστές, αλλά η πρώτη όχι και τόσο.
Ναι.
Ίσα-ίσα τα sequencer έχουν πάει περίπατο, το sampling ας τα λέμε καλά, η ενσωμάτωση καινοτόμων μηχανών σύνθεσης ήχων (π.χ. physical modelling), ακόμη λιγότερο.
Ποια sequencers έχουν πάει περίπατο? Όλα τα flagship μοντέλα από Korg, Yamaha, Roland,
Kurzweil και Akai, τις εταιρείες δηλαδή που κατασκευάζουν ακόμα workstations, διαθέτουν sequencer. Sampling κάνουν οι 4 από αυτές
(Korg, Roland, Akai, Yamaha), με την Yamaha να μην μπορεί να επεξεργαστεί τα samples με τον κλασικό τρόπο που κάνουν τα dedicated samplers και οι άλλες τρεις εταιρείες. Τη βαριά δουλειά
(multisampling) την έχει αφήσει για τους υπολογιστές, εκεί που πραγματικά πρέπει να γίνεται. Αν το ζητούμενο είναι να ηχογραφήσουμε την πόρτα του μπάνιου που τρίζει και να την παίξουμε στα πλήκτρα, όλα τα workstations των παραπάνω εταιρειών θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά. Αν θέλουμε να φτιάξουμε ένα multisample από το vintage πιάνο του παππού μας, κανένα workstation δεν θα βοηθήσει, αυτές οι δουλειές θέλουν επαγγελματίες και dedicated μηχανήματα για να βγει ένα σοβαρό αποτέλεσμα, δεν γίνονται με το χέρι.
Είναι φανερό ότι, σε συνδυασμό με την προσπάθεια να κρατήσουν τις τιμές σε λογικό πλαίσιο, οι κατασκευαστές δεν ενσωματώνουν νέες δυνατότητες στα workstation, απλά αυξάνουν την πολυφωνία και την ποιότητα των εφέ και ωραία, αλλά μέχρι εκεί. Και βάζουν και καλύτερες οθόνες.
Ξανά ναι
(σχεδόν). Οι κατασκευαστές προχωράνε και εξελίσσουν τα workstations με βάση την δεδομένη τεχνολογία και την αγορά. Τίποτα δεν εμποδίζει την Yamaha να βγάλει αύριο το Montage Max, με 24πύρηνο i9, 20 sound engines, 1,024-voice πολυφωνία, 64-part multitimbrality, 10 MIDI Out, 24 line Out, 10 pedal/foot switch In, 2TB flash RAM, ενσωματωμένο πλήρες Cubase
(που είναι και δικό της), 4Κ OLED touch screen και poly-aftertouch πληκτρολόγιο. Αλλά όταν το βγάλει στο Thomann στα €20,000, γιατί τόσο θα το βγάλει, μην έχετε καμία αμφιβολία, άντε να δω πόσοι και ποιοι θα το αγοράσουν. Κάτσε, σκέφτομαι ήδη δύο.? J.M. Jarre και Hans Zimmer. Άλλοι? Άντε να βρεθούν και άλλοι 15-20 φραγκάτοι και 5-6 στούντιο, και τέλος.
H Yamaha όμως δεν είναι μπουτίκ εταιρεία πεταλιών με 1-2 εργαζόμενους, η Yamaha είναι εταιρεία κολοσσός, μακράν η μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής μουσικών οργάνων, και αν περίμενε να επιβιώσει από τους διάφορους Jarre κ' Zimmer αυτού του πλανήτη, θα είχε βάλει λουκέτο εδώ και δεκαετίες.
Τα ίδια πάνω-κάτω ισχύουν για όλες τις παρόμοιες εταιρείες που κατασκευάζουν
(και) τεχνολογικά προϊόντα, πρέπει να απευθύνονται στην πλειονότητα του αγοραστικού κοινού, το οποίο -και δυστυχώς για αυτές- δεν αποτελείται από Jarre
s & Zimmer
s.
Εξέλιξη υπάρχει λοιπόν, αλλά βγαίνει στην αγορά με ρέγουλα. Αυτό γινόταν πάντα έτσι κι αλλιώς. Είδατε τι έγινε με το Korg PS-3300 που λέγαμε πιο πίσω, τα specs του ήταν αδιανόητα για την εποχή
(ακόμη είναι στα αναλογικά synths), το ίδιο όμως και το κόστος παραγωγής και η τιμή του, και το αποτέλεσμα γνωστό, ούτε 25 κομμάτια δεν πούλησαν.? Πάνω-κάτω τα ίδια έπαθε και το CS80, κάτω από 800 μονάδες μπόρεσαν να κατασκευάσουν πριν σταματήσουν την πανάκριβη παραγωγή του. Αντίστοιχα "θύματα" υπήρξαν και τα πρωτοποριακά Yamaha VL1, VL7 & VP1. Το δε VP1 πούλησε μόνο...2 ή 3 κομμάτια!? Mιλάμε για ένα physical modelling/virtual acoustic synth που κυκλοφόρησε το 1994 παρακαλώ, αλλά η εποχή δεν το σήκωνε, η συγκεκριμένη τεχνολογία ήταν τότε απίστευτα ακριβή και το πρωτοποριακό αυτό mega-synth πήγε άπατο.
Τουλάχιστον έδειξε τον δρόμο σε πολλούς
(που σήμερα το παίζουν...innovators), κάτι είναι κι αυτό.
.
