Πρέπει να κάνεις φασαρία σε ένα jazz live ,γιατί αυτό είναι το νόημά της.
Αυτό να το πεις στον keith jarrett.
Αυτά συμβαίνουν βέβαια όταν κάνουμε γενικεύσεις τύπου "η jazz είναι μουσική του δρόμου", αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι όποιος δε τη βλέπει έτσι, δεν έχει ασχοληθεί μαζί της και δεν έχει βρει το νόημα της.
Και όταν με ευκολία φοράμε την ταμπέλα του "σοβαροφανή" σε όποιον θέλει να ακούει μουσική σε ήσυχο περιβάλλον (άσχετο αν η απαίτηση του αυτή πολλές φορές είναι ανέφικτη ή και παράλογη), δεν πρόκειται παρά για μια αστεία δικαιολογία για το καφριλίκι που επιδεικνύουμε.
pastelius δε φέρομαι εναντίον σου αλλά παίρνω αφορμή από τα λόγια σου με τα οποία διαφωνώ, γιατί τα θεωρώ ατυχείς γενικεύσεις