Έχω δει άπειρες ταινίες. (Πόσες την ημέρα δηλαδή?) ;D
Προσωπικά μου θύμισε το The White Ribbon. Όχι τόσο σεναριακά, αλλά λόγο γενικότερου ύφους.
Ρώτησε κάποιος, αν ήταν ξένη, τι θα λέγαμε ? Την είδα μόνο και μόνο γιατί είναι Ελληνική. Αν ήταν ξένη θα είχε ''φύγει'' στο πεντάλεπτο κυριολεκτικά. Αναρωτιόμουνα γιατί γυρίστηκε?
Την είδα και δεύτερη φορά με φίλους. Την κατευχαριστήθηκα. Μόλις έπεσε το πρώτο σχόλιο και το πρώτο γέλιο.......... μετά δεν υπήρξε γυρισμός.
Την είδαν μετά και κάτι φίλες μου. Τους άρεσε. Τι να πεις. Είναι ή δεν είναι θεοπάλαβες οι γυναίκες ? Τις ρώτησα, τι τους άρεσε και μου λέγανε: για το θέμα, για την ωμότητα και έλα ρε συ, δεν συγκλονίστηκες και τέτοια. Δεν συγκλονίστηκα παρεμπιπτόντως.
Για μένα σινεμά = ψυχαγωγία. Καμία αγωγή δεν πήρα. Ούτε γέλιο (στην πρώτη θέαση λέμε), ούτε κλάμα, ούτε περιπέτεια, ούτε σασπένς, ούτε προβληματισμός, νάδα, ζιστ. Μόνο απορία, σαν το βλέμμα της αγελάδος. Με αυτήν την έννοια, ναι. Έμεινα χαζός.
Έλα ρε, μου λέει ένας φίλος, ο Λάνθιμος (λες και τον ήξερε) έχει γυρίσει και το :πουτ δε κοτς ντάουν.
Όπα ρε ανατρίχιασα.
Οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι τώρα, την έβαλαν στα Oscar και αυτοί σίγουρα κάτι θα ξέρουν, λένε οι υπέρμαχοι.
Γιατί, η πρώτη ή η τελευταία ριά-παπα, θα είναι που κάνουν ?
Προσπαθώντας όμως να τους καταλάβω, έδωσα μια εξήγηση που μου στέκει.
Γυρνώντας αυτοί, υπερπαραγωγές για μαζική αποχαύνωση εεεεεε κατανάλωση ήθελα να πω (με λίγες εξαιρέσεις), φαντάζομαι πόσο ''αλλιώς'' τους φαίνονται κάποιες αφαιρετικές, Σπαρτιάτικες, Αγγελοπουλικών ρυθμών, διαφορετικές τέλος πάντων δημιουργίες.
Και επειδή μου αρέσει να σκέφτομαι διαστροφικά, μου πέρασε από το μυαλό το εξής.
Λέω. Και αν ο Λάνθιμος, σαν έξυπνος άνθρωπος, βλέποντας τι είδους-ύφους ταινίες, πήραν τα ξενόγλωσσα Oscar, τα τελευταία χρόνια, είπε, τέτοια θέλουν, τέτοια θα τους δώσω?
Όπως κάνει όλος ο καλός κόσμος ακολουθώντας την μόδα. Τι μουσική, ρούχο, κόσμημα, ταινία, αυτοκίνητο, φαγητό κλπ κλπ έχει πέραση αυτόν τον καιρό? Κάπως έτσι.
Σεβαστές όλες οι απόψεις, αλλά αυτή είναι η δική μου.