Jeff Beck's Guitar Collection

[Nestoras]

Και για να μην νομίζουν ορισμένοι ότι έχω τίποτα... εμμονές και αντί tele σύνδρομα , θα ήθελα διακαώς μια tele του για να την μοστράρω στο σαλόνι.

Χάλασε κι αυτός.

 

[Terry RoscoeBeck5]

Χάλασε κι αυτός.

Φίλος, καταρχάς μιλάμε για τον Beck. Και τις... παντόφλες του (που λέει ο λόγος) θα έβαζα πάνω απ' το τζάκι. Και όπως αποσαφήνισα δεν διατρέχομαι από... εμμονές, για να μην έβαζα μια tele (του Beck δηλαδή ) πάνω απ' το τζάκι.

 

[Shelter]

Και για να μην νομίζουν ορισμένοι ότι έχω τίποτα... εμμονές και αντί tele σύνδρομα , θα ήθελα διακαώς μια tele του για να την μοστράρω στο σαλόνι.

Μια φορά και έναν καιρό, όταν η fender είχε βγάλει signature την esquire του, ήμουν στον Στόλλα στην Πάτρα και μπαίνει μέσα ένας πατέρας ψημένος να αγοράσει κάτι ακριβο.

Λέει στον υπάλληλο:
- "Θέλω μια καλή κιθάρα, την πιο ακριβή που έχεις"
- Ο υπάλληλος σκεπτικός του απαντάει "Βέβαια, έχουμε διάφορες. Έχουμε για παράδειγμα την esquire του Jeff Beck".
- "Φίλε, δε θέλω μεταχειρισμένη".

 

[LK]

Live εδω:


320.000 pounds η Lp

 

[odis13]

Kαι πολύ πιο πάνω η LP του Blow by Blow!

 

[Άγιος]

Είναι αυτή με τις sexy χειρονομίες που ξεπούλησε και τον Knopfler

 

[Shelter]

1,047,000 USD η Oxblood LP

 

[Terry RoscoeBeck5]

Το ερώτημα βέβαια εδώ- όπως φυσικά και σε κάθε ανάλογη περίσταση- είναι ποιοι είναι οι νέοι ιδιοκτήτες. Φυσικά, πάντα εικάζουμε, αλλά παράλληλα νομίζω ότι ποτέ δεν έχουμε δει κάποιον.
Και επιπρόσθετα, τι άλλο μπορεί να έχουν στις συλλογές τους αυτά τα άτομα (από όργανα εννοώ)...

ΥΓ: Jazz Bass είχε για το στούντιο στο σπίτι του. Να τα λέμε και αυτά...
Ε, είχε βέβαια και ένα P

 

[sultan of string]

δεν ξέρω, αλλά για μένα είναι λυπηρό θέαμα.
Όλα αυτά τα "ιερά" "ιμάτια" να αλλάζουν χέρια, μέσα στα χαμόγελα και τα κρύα αστειάκια του υπαλλήλου των Κρίστις.
Δεν είμαι υπέρ της προσκολλήσεως στα άψυχα, αλλά για σχεδόν 50-60 χρόνια αυτά τα όργανα είχαν ψυχή και συμβολίζουν τόσα στη μουσική ιστορία του πλανήτη και είναι άρρηκτα δεμένα με ΤΗΝ συγκεκριμένη μουσική του μακαρίτη (και φυσικά κάθε μακαρίτη).
Δεν θα έχουν ποτέ την ίδια αξία στα χέρια κάποιου άλλου οικονομικά εύρωστου συλλέκτη. Ναι θα έχουν συλλεκτική αξία, αλλά η ιστορία έχει γραφτεί.

 

[Shelter]

Το ερώτημα βέβαια εδώ- όπως φυσικά και σε κάθε ανάλογη περίσταση- είναι ποιοι είναι οι νέοι ιδιοκτήτες. Φυσικά, πάντα εικάζουμε, αλλά παράλληλα νομίζω ότι ποτέ δεν έχουμε δει κάποιον.
Και επιπρόσθετα, τι άλλο μπορεί να έχουν στις συλλογές τους αυτά τα άτομα (από όργανα εννοώ)...

ΥΓ: Jazz Bass είχε για το στούντιο στο σπίτι του. Να τα λέμε και αυτά...
Ε, είχε βέβαια και ένα P

Για αυτό λέω και τα έχουμε ξαναπει και σε άλλο θέμα, ότι απο το να πάνε στα χέρια ενός ΧΥ εύρωστου συλλέκτη που κανει επένδυση με μανδύα RnR, καλύτερα να τα πάρει ένας εύρωστος οικονομικά μουσικός (οπως με την Greeny και το JB του τρελάκια) που και περισσότερα καταλαβαίνει και αποδίδει και κάποιο σεβασμό.

 

[Terry RoscoeBeck5]

ότι απο το να πάνε στα χέρια ενός ΧΥ εύρωστου συλλέκτη που κανει επένδυση με μανδύα RnR

Με αφορμή αυτό... Ήταν ένας τύπος, που σύμφωνα με την auctioneer ήταν απ' την Αργεντινή και χτυπούσε ασύστολα (δια τηλεφώνου) και για διάφορες κιθάρες. Νομίζω όμως ότι δεν πρέπει να πήρε κάποια, αλλά δεν το θυμάμαι και στα σίγουρα. Πάντως ανέφερε αρκετές φορές το Argentina η ξανθιά κυρία.
Για κάποιο λόγο εκείνη την ώρα μου έκανε εντύπωση, αλλά από την άλλη γιατί όχι...

 

[John Goumis]

15 χιλιάρικα για τους 3 DSL, άρα 5.000 λίρες ο ένας, εγώ πήρα τον ίδιο ακριβώς ενισχυτή 500 λίρες... πολύ ακριβά πλήρωσε τις (όποιες) μόντες ο αγοραστής

 

[Shelter]

Με αφορμή αυτό... Ήταν ένας τύπος, που σύμφωνα με την auctioneer ήταν απ' την Αργεντινή και χτυπούσε ασύστολα (δια τηλεφώνου) και για διάφορες κιθάρες. Νομίζω όμως ότι δεν πρέπει να πήρε κάποια, αλλά δεν το θυμάμαι και στα σίγουρα. Πάντως ανέφερε αρκετές φορές το Argentina η ξανθιά κυρία.
Για κάποιο λόγο εκείνη την ώρα μου έκανε εντύπωση, αλλά από την άλλη γιατί όχι...

 

[odis13]

Πολυ φίλος μου ο Αργεντινός

 

[Άγιος]

Έτσι είναι η strat... οκτακόσια χιλιάρικα

 

[LK]

Εγώ πιστεύω ότι ακριβώς σε αυτες τις περιπτώσεις οι κιθάρες πρέπει να πάνε σε συλλέκτες.
1ον για να τις εκτιμήσουν ή μάλλον καλλίτερα να τις υπερκεκτιμήσουν πληρώνοντας μυθικά ποσά. Ένας κιθαρίστας , ακόμα και ερασιτέχνης , ξέρει ότι η κιθάρα δεν κάνει θαύματα και ότι δεν παίζει για 1,000,000 Pounds.
2ον Για να μην καταστραφούν από τη χρήση - ταξίδια- αρενες- studios κλ.π.

 

[Shelter]

για σχεδόν 50-60 χρόνια αυτά τα όργανα είχαν ψυχή και συμβολίζουν τόσα στη μουσική ιστορία του πλανήτη και είναι άρρηκτα δεμένα με ΤΗΝ συγκεκριμένη μουσική του μακαρίτη (και φυσικά κάθε μακαρίτη).

Αυτό που αναφέρεται εδώ, αν και προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο, είναι μια συναισθηματική οπτική που μόνο οι μουσικοί καταλαβαίνουμε.

Και εκείνη η σάλα δεν είχε τέτοιους μέσα.

Για αυτό είπα αυτό που είπα παραπάνω.

Ωστόσο η χήρα του εκλειπόντως τις έβγαλε σε δημοπρασία με τη δικαιλογία ότι "όπως ο μακαριτης αναζητούσε νέους δρόμους μεσω αυτών των οργάνων, έτσι και αυτά πρεπει να βρουν το δρομο να κανουν νεα μουσική σε νέα χέρια".

Δυστυχώς όλοι ξέρουμε ότι ελάχιστοι είναι οι μουσικοί που θα μπορούσαν να διαθέσουν τέτοια ποσά τη στιγμή που μπορούν να πάρουν ένα αντιστοιχο όργανο απο την αγορά. Άρα οι συλλέκτες και διάφοροι που κανουν επενδύσεις χωρίς καν να ειναι συλλέκτες, συνήθως χτυπάνε αυτά τα όργανα.

Όλοι ξέρουμε οτι απο τη στιγμη που δεν πρόκειται να τα δούμε να μπαινουν σε κάποιο μουσείο ωστε να προστατευθούν, τότε η επόμενη κοινή στη μουσική φιλοδοξία είναι να πάνε στα χέρια κάποιου έμπιστου μουσικού που θα τα αξιοποιήσει.

Νομίζω έχω ξαναγράψει ότι πολλές φορές αναρρωτιέμαι το αντίστοιχο για την ελληνική μουσική, όπου τα όργανα που γράφτηκε όλο το ρεπερτόριο της ελληνικής μουσικής, δεν ξέρουμε που βρίσκονται.

Τα μπουζούκια του Τσιτσάνη, του Μάρκου, το όργανο του Γιοβαν Τσαούς, οι μπαγλαμάδες του Μπάτη, το μπουζούκι του Δελιά, οι μαντόλες του Τομπούλη, το βιολί του Μανισαλή ή του Σέμση, η κιθάρα του Χρυσίνη, του Γούναρη, Τα μπουζούκια του Ζαμπέτα, του Παπαιωάννου, του Χιώτη, το λαούτο του Ζώτου, του Φουκάκη, του Ζούμπα κ.ο.κ

Επίσης που να βρίσκεται άραγε εκείνο το περιφημο μαντολίνο του Μούρτζινου, όλο απο παλίσανδρο, έβενο και mother of pearl?

Κάποια μπορεί να είσαι σε χέρια συγγενών. Κάποια να τα έχουν άσχετοι που τα αποκτησαν αγοράζοντας τα απο τύπους που τα απεκτησαν με τρόπους περίεργους.

Αλλά μου φαίνεται στρεβλό να μην βρίσκονται σε κάποιο μουσείο. Ειδικά δε όταν τέτοιο μουσείο υπάρχει. Τα μουσικά όργανα και η τέχνη που τα δημιούργησε είναι τεκμήριο πολιτισμού.

 

[sultan of string]

Αλλά μου φαίνεται στρεβλό να μην βρίσκονται σε κάποιο μουσείο. Ειδικά δε όταν τέτοιο μουσείο υπάρχει.

το να βρίσκονται σε μουστείο και να μαζεύουν σκόνη είναι το στρεβλό.
το να βρίσκονται στην βιτρίνα ενός συλλέκτη είναι το στρεβλό.
Το να βρίσκονται στα χέρια ενός μουσικού που δεν έχει τις δυνατότητες του JB (ποιός έχει) είναι αδύνατον.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν εναλλακτικές

 

[LK]

Οι κιθάρες αυτές πήραν υπεραξία από τον Μπέκ και όχι γιατί ήταν τίποτα κατασκευές ασύλληπτες.
Μην κάνουμε σαν να μην υπάρχουν άλλες κιθάρες στα ράφια.
Υπάρχουν και είναι καλλιτερες και φθηνότερες.
Σαν να λέμε ένα ιστορικό αυτοκίνητο κάποιου διάσημου, δεν πρέπει να διασωθεί, αλλά να χρησιμοποιείται ως taxi.

 

[LK]

Υπερβολή...

Αρχικά κανεις δεν εκανε σα να μην υπαρχουν κιθάρες. Υπάρχουν πιο πολλές απο ποτέ.



Εντελώς άλλη περιπτωση και δεν βλέπω τη δυνατοτητα σύγκρισης με το συγκεκριμένο θέμα.

Για εμένα το ίδιο ακριβώς φαντάζει.
Εργαλείο ήταν και η κιθάρα για τον μπεκ.