Είναι μια μπάντα διασκευών εξίσου αξιόλογη όσο μια μπάντα πρωτότυπο

[akra2]

+532.4

Δε βρίσκω κανένα νόημα στο να αρχίζει ένα σχήμα με διασκευές εφόσον έχει σκοπό να αναπτύξει original υλικό. Καλύτερα ένα jam παρά διασκευές (και δεν πολυπάω τα jam-αρίσματα) για να δείξει το "δέσιμο", έστω σε πρώτη φάση.

Επιτέλους!

Πολύ σωστή άποψη και πραγματικά βλέπουμε μπάντες να παίρνουν την λανθασμένη κατεύθυνση των covers.

Το λέει και η λέξη "cover"!Στην Ελλάδα ειδικά υπάρχει αυτή η γενικευμένη άποψη, ότι πρέπει να ξεκινήσει κανείς με covers.

Δεν καταλαβαίνω καν το λόγο, που μπάντες ξεκινάνε και παίζουν μόνο covers.Εντάξει, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι φοβεροί μουσικοί κ.τ.λ. αλλά τίποτα δεν αλλάζει το πλαίσιο, που τους περιβάλλει: 'αναπαραγωγή'!

Όσο δε για τους Burger Project δεν είναι μία απλή cover-band.Πρόκειται για ένα σύνολο, απίστευτα δημιουργικών παιδιών, που γνωρίζω προσωπικά, οι οποίοι περνάνε ατέλειωτες ώρες για να "επανασυνθέσουν" το τραγούδι από την αρχή.Το πιο φοβερό απ'όλα είναι η μεγάλη ποικιλία στις ιδέες τους.Τους έχω δει 2-3 φορές live και το ύφος τους διαφέρει συνεχώς.

 

[tanasee]

Εχει και εμπορικα πιο πολυ νοημα για μενα.

Δυστυχώς αυτό ισχύει. Σίγουρα ένας ακροατής αισθάνεται (επιτρέψετέ μου τα εισαγωγικά) πιό ’’άνετα’’ σε μια συναυλία όταν ακούει κομμάτια που γνωρίζει. Επίσης είναι πιό ασφαλές το να χτίσει κάποιος ένα όνομα έτσι.

@Evilnye

Εμένα η άποψή μου παραμένει πως μέχρι οι μουσικοί να αποκτήσουν κάποιο επίπεδο συνύπαρξης σε γκρουπ οι διασκευές είναι μονόδρομος

Πιστεύω ότι βοηθάνε ένα σύνολο είτε αυτό ξεκινά, είτε βρίσκεται σε δημιουργικό αδιέξοδο. Η διασκευή είναι και αυτή μια μορφή σπουδής, αλλά αν μια μπάντα μένει σε ΜΟΝΟ αυτό το επίπεδο δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να το εκθέσει αυτό σε μια συναυλία η οποία ΔΕΝ είναι μαθητική.

On topic.

Αξιόλογος είναι ο καλλιτέχνης ο οποίος συγκινεί (συν-κινεί), με το έργο του ή με κάποιου άλλου (αναπόφευκτα παράδειγμα αποτελούν οι κλασσικοί εκτελεστές).

Ένα έργο είναι αξιόλογο, ομοίως γιατί συγκινεί (όπως παραπάνω) και νομίζω ότι αυτό δεν αλλοιώνεται από τον εκτελεστή -ο οποίος είτε θα το αναδείξει είτε θα το υποβαθμίσει αλλά δεν θα το απαξιώσει.

Σίγουρα ο δημιουργός αντιλαμβάνεται καλύτερα από τον καθένα το έργο του.

Νομίζω ότι στην τελική κανείς δεν κρίνει το αποτέλεσμα λαμβάνοντας υπόψη τις εργατοώρες του κάθε μουσικού. Θέλω να πιστεύω ότι άλλα είναι αυτά τα οποία πραγματικά εκτιμάμε !

 

[Trolley]

Εγώ πιστεύω ότι οι μπάντες διασκευών δεν είναι κάτι το αξιόλογο. Έχω δει δεκάδες, δε θυμάμαι το όνομα καμίας, υποπτεύομαι βάσιμα ότι τα μέλη τους ήδη έχουν αλλάξει "δουλειά". Δε με απασχολεί πόσο καλές είναι : είναι αδύνατο να είναι καλύτερες από τους δίσκους των συγκροτημάτων που διασκευάζουν και αυτοί οι δίσκοι είναι προσβάσιμοι σε όλους στην εποχή μας.

 

[Guest]

Μπαντες διασκευων αλλα και πρωτοτυπου υλικου θα υπαρχουν οσο υπαρχει κοινο για αυτες. Επομενως, τιποτα δεν ειναι καλυτερο απο τα δυο, μιας και το "κοινο" θα σε κανει μπανταρα, ειτε παιζεις επανεκτελεσεις, ειτε διασκευες, ειτε πρωτοτυπο υλικο.

Τωρα, για το οτι οι μπαντες διασκευων εχουν πολυ κοσμο στα λαιβ τους σε σχεση με μπαντες πρωτοτυπου υλικου, μαλλον ευθυνεται αυτο το...πρωτοτυπο υλικο. Επιπλεον, οι μπαντες διασκευων δεν απευθυνονται σε...ψαγμενους μουσικους που τις βρισκουν ολες ιδιες ( δυστυχως δεν ειναι ολες ιδιες, απλα χρειαζονται αυτια για να το ακουσεις) , αλλα στον απλο κοσμο που γουσταρει να διασκεδασει ακουγοντας τα αγαπημενα του κομματια πινοντας το ποτακι του.

Φυσικα ειναι κορυφαιο επιτευγμα το να παιζεις πρωτοτυπο υλικο και τα λαιβ σου να ειναι sold out, αλλα ποσα ελληνικα γκρουπς το καταφερνουν αυτο? Οσα πραγματικα το αξιζουν, δηλαδη καμια δεκαρια και αν.

Επομενως, ο κοσμος, λογικα προτιμαει να παει καπου οπου θα επανεκτελουνται κομματια με αρτιο τροπο, παρα να ακουει πρωτοτυπο υλικο αμφιλεγομενης...ποιοτητας. Κι εγω το ιδιο προτιμω.

 

[audiokostas]

α) Διαφωνώ στη λέξη "αξιόλογη".

β) Είναι προφανές (για μένα τουλάχιστον) ότι η παρουσίαση προσωπικής δουλειάς είναι προτιμότερη από το αναμάσημα άλλων.

γ) Η διασκευή και το προσωπικό touch σε ένα τραγούδι διαφέρει από το note-for-note "ξεπατίκωμα"

δ) Εάν η μπάντα είναι προσανατολισμένη για function διασκέδασης (γάμοι, εγκαίνια, πρωτοχρονιές, disco/pop/rock hit night, "πίνω-ποτάκι-και-κάτι-ακούω-και-που-και-που-γουστάρω" στυλ και πάει λέγοντας) η προσωπική δουλειά δεν είναι η αναμενόμενη από το κοινό. ΔΕΝ υπάρχει κανένας ψόγος για αυτά τα γκρουπ. Ο έντιμος βιοπορισμός είναι προσωπική επιλογή.

δ) Δεν είναι ανάγκη άσπρο-μαύρο. Μπορούν να συνδιαστούν και τα δύο.  

Και όλα είναι θεμιτά και ό καθείς όπως το εκλαμβάνει και το απολαμβάνει. Φτάνει να ξέρει που πατάει, που βρίσκεται και που θέλει να πάει.

 

[Spyros Delta]

Είναι μια μπάντα διασκευών εξίσου αξιόλογη όσο μια μπάντα πρωτότυπου υλικού;

Οχι.

 

[hwept]

Μπαντες διασκευων αλλα και πρωτοτυπου υλικου θα υπαρχουν οσο υπαρχει κοινο για αυτες. Επομενως, τιποτα δεν ειναι καλυτερο απο τα δυο, μιας και το "κοινο" θα σε κανει μπανταρα, ειτε παιζεις επανεκτελεσεις, ειτε διασκευες, ειτε πρωτοτυπο υλικο.

Τωρα, για το οτι οι μπαντες διασκευων εχουν πολυ κοσμο στα λαιβ τους σε σχεση με μπαντες πρωτοτυπου υλικου, μαλλον ευθυνεται αυτο το...πρωτοτυπο υλικο. Επιπλεον, οι μπαντες διασκευων δεν απευθυνονται σε...ψαγμενους μουσικους που τις βρισκουν ολες ιδιες ( δυστυχως δεν ειναι ολες ιδιες, απλα χρειαζονται αυτια για να το ακουσεις) , αλλα στον απλο κοσμο που γουσταρει να διασκεδασει ακουγοντας τα αγαπημενα του κομματια πινοντας το ποτακι του.

Φυσικα ειναι κορυφαιο επιτευγμα το να παιζεις πρωτοτυπο υλικο και τα λαιβ σου να ειναι sold out, αλλα ποσα ελληνικα γκρουπς το καταφερνουν αυτο? Οσα πραγματικα το αξιζουν, δηλαδη καμια δεκαρια και αν.

Επομενως, ο κοσμος, λογικα προτιμαει να παει καπου οπου θα επανεκτελουνται κομματια με αρτιο τροπο, παρα να ακουει πρωτοτυπο υλικο αμφιλεγομενης...ποιοτητας. Κι εγω το ιδιο προτιμω.

Πεστα χρυσοστομε. Συμφωνω σε ολα. Αν και ειμαι κατηγορηματικα υπερ των διασκευων για πολλους λογους.

και εξηγω: Δε σνομπαρω αυτους που γραφουν τη δικη τους μουσικη(ισα ισα), αλλα αυτους που γραφουν πρωτοτυπα μεν με αμφιλεγομενη ποιοτητα δε. Διοτι ειναι δυσκολο και απαιτητικο να γραψεις δικη σου μουσικη, πλην ομως ειναι απειρως πιο δυσκολο αυτη η μουσικη να ειναι της προκοπης και να μπορει να σταθει διπλα στις "στειρες επανεκτελεσεις" που παιζει η μπαντα διασκευων στο διπλανο μαγαζι.

Νομιζω οτι για να γραψεις ποιοτικη δικη σου μουσικη χρειαζεται κατι (πολυ παραπανω) απο γνωση ενος οργανου και "διαθεση για δημουργία". Χρειαζεται ταλεντο και μαλλιστα πολυ (παντα κατα τη γνωμη μου) για να γραψεις κομματια τα οποια θα "μιλησουν" στον ακροατη και θα τον βαλλουν στη διαδικασια να πληρωσει για να σε ακουσει σε ενα live η για να αγορασει το CD σου.

Θεωρω οτι η τεραστια πλειοψηφια των Ελληνικων group που γραφουν δικη τους μουσικη δεν πληροι τα παραπανω και η μουσικη τους αν και πρωτοτυπη δεν συγκινει.

Ποσοι απο ολους εσας που βρισκετε ανουσιο - στειρο και χωρις λογο υπαρξης το να παιζει καποιος διασκευες - επανεκτελεσεις, μπορειτε να μου πειτε 10 ελληνικες μπαντες που θα πηγαινατε να δωσετε τα ωραια σας λεφτακια για να ακουσετε?

Οταν επιλεγεις να γραψεις μουσικη αναποφευκτα βγαινεις στον τακο της συγκρισης με τα μεγαθηρια του ειδους και τοτε στην πλειοψηφια των περιπτωσεων τα αποτελεσματα ειναι αμιλεικτα.

Προσοχη : Τα παραπανω δεν ισχυουν στην περιπτωση που παιζεις για την πλακα/ στο σπιτι κλπ παρα μονο οταν επιλεγεις να κυκλοφορεις τη μουσικη σου ειτε να την παρουσιαζεις ζωντανα...

Και για να διατυπωσω και ενα προβοκατορικο ερωτημα :

Ειναι τα τραγουδια μιας δημιουργικης μπαντας καλυτερα απο αυτα που ξεπατικωνουν οι cover bands ?????

 

[Trolley]

Ο έντιμος βιοπορισμός είναι προσωπική επιλογή.

Ενδιαφέρον αυτό που γράφεις, αλλά εδώ είναι και το πρόβλημα.

Δηλ: εγώ δεν γουστάρω να βγάζεις χρήματα εσύ με κάτι που έφτιαξα εγώ, ούτε τώρα, ούτε μετά το θάνατό μου, ούτε ποτέ. Τόσο απλό είναι. Ειδικότερα, δε γουστάρω να βγάζεις χρήματα με κάτι που (τις περισσότερες φορές) είναι τόσο κατώτερο του πρωτοτύπου ώστε να μην το ενέκρινα ποτέ, αν βέβαια το έθετες υπό τη κρίση μου (το οποίο δεν κάνεις βέβαια).

Όλοι αυτοί που παίζουν από Kiss μέχρι Pink Floyd, θα τόλμαγαν να παίξουν έστω και μία νότα παρουσία του Gilmour, ή θα τους προσλάμβανε ποτέ για να του αγοράζουν πένες; Όχι, είναι η απάντηση και πραγματικά αναρωτιέμαι τι το έντιμο βρίσκεις σε όλο αυτό.

Μιλώ προσωπικά (και με υφάκι, παίρνοντας κατά φαντασίαν τη θέση του δημιουργού που έχει σπαστεί με τους διασκευαστές/διασκεδαστές), αλλά δεν εννοώ τίποτε ειδικά για τον audiokostas.

 

[audiokostas]

Μιλώ προσωπικά (και με υφάκι, παίρνοντας κατά φαντασίαν τη θέση του δημιουργού που έχει σπαστεί με τους διασκευαστές/διασκεδαστές), αλλά δεν εννοώ τίποτε ειδικά για τον audiokostas.

Δεν διαφωνώ (σχεδόν) καθόλου. Με έχει απασχολήσει (εγκυκλοπαιδικά) αυτό και ειλικρινά δεν ξέρω που βρίσκεται η λύση. Δεν το αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα σαν "γκρουπ" καθότι οι αρχικοί συνθέτες είπαν προ πολλού αντίο στον μάταιο τούτο κόσμο και οι συνθέσεις τους έχουν παιχτεί από την μισή υφήλιο και δεν νομίζω ότι υπάρχει πλέον ζήτημα πνευματικών δικαιωμάτων εάν υπήρξε ποτέ. Κάτι σαν τους κλασσικούς συγγραφείς.  

Κανα δυό όμως είναι πρόσφατες σχετικά συνθέσεις.

Και λογικά τίθεται ζήτημα πνευματικών δικαιωμάτων. Και, άνευ αστεϊσμού, τι κάνω για αυτό;

Ρωτάω τον manager τους; τους ίδιους; θα απαντήσουν δεδομένης της ασημαντότητας της συγκεκριμένης αναπαραγωγής; Έχω δικαίωμα να "παραποιήσω" κατά το καλλιτεχνικό δοκούν μια δημιουργία τους;

Μιλάω για live και όχι για ηχογράφηση προς κυκλοφορία. Εκεί μαλλον αλλάζει το πράγμα.

 

[Trolley]

Έχω δικαίωμα να "παραποιήσω" κατά το καλλιτεχνικό δοκούν μια δημιουργία τους;

Κοίτα, εγώ δε μιλώ νομικά, αλλά ηθικά. Δεν ξέρω αν έχεις το δικαίωμα, από νομικής απόψεως. Απλά, μου κάνει εντύπωση το πως όλοι αυτοί οι διασκευαστές/διασκεδαστές έχουν τόόόόση άνεση στο να ξεπερνούν αυτά τα αυτονόητα που έγραψα.

Ένα παράδειγμα, είναι ο Leonard Cohen: τον αναφέρω διότι τα τραγούδια του είναι πανεύκολο να τα παίξει κάποιος, οπότε τα έχει παίξει η μισή υφήλιος. Αλλά οι μόνες διασκευές που έχουν την έκρισή του (και - σε κάποιο ποσοστό - την προσωπική του ανάμειξη) είναι ο δίσκος της Warnes. Όλοι οι υπόλοιποι τι στην ευχή παριστάνουν; Το μουσικό;

Ο hwept μάλιστα λέει ότι "Οταν επιλεγεις να γραψεις μουσικη αναποφευκτα βγαινεις στον τακο της συγκρισης με τα μεγαθηρια του ειδους και τοτε στην πλειοψηφια των περιπτωσεων τα αποτελεσματα ειναι αμιλεικτα"... ε, άλλαξε δουλειά ρε άνθρωπε αφού δε φτουράς, ούτε ο πρώτος θα είσαι ούτε ο τελευταίος.

Σκοπός της ζωής είναι να βρούμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε ΕΜΕΙΣ, όχι να παριστάνουμε ότι κάνουμε αυτό που έκανε κάποιος άλλος.

Νομίζω;

 

[arisperdikeas]

Καλημερα

Εχει διαφορα η μπαντα διασκευων απ την original. Ως προς το κινητρο κ τον απωτερο στοχο. Ετσι λοιπον σε μια μπαντα διασκευων το peak ειναι να κανει live σε μαγαζια, να μαζευει κοσμο , να τα τσεπωνει χοντρα η ακομα να ειναι μπαντα ενος γαμου , βαφτησης η ακομα κ κρουαζιεροπλοιου. Εκει βλεπεις μουσικους αμφιβολης ποιοτητας που απλα αντιγραφουν ( οσο παει το χερι τους) κ φωνες που βλεπουν αυτο το σχημα ως προθαλαμο για μια καριερα σε σκυλαδικα η mainstream μουσικους.  

Απ την αλλη μερια οσοι κανουν οriginal υλικο, με προδιαθετουν αλλιως. Μου δειχνουν οτι ναι ειμαστε κ εμεις εδω κ δημιουργουμε. Προσφερουμε κατι νεο στη μουσικη οσο αμφιβολης ποιοτητας ειναι αυτο. Βεβαια για να καταφερεις να δωσεις το στιγμα σου κ να σε μαθουν πρεπει να τους δωσεις κ κατι ευπεπτο, δηλαδη στα πρωτα σταδια πρεπει μαζι με το δικο σου υλικο να παιξεις κ μερικες διασκευες ωστα να νιωθει ποιο οικειος ο κοσμος μαζι σου κ φυσικα να τις μειωνεις αναλογως.

Παμε τωρα στον ορο της διασκευης. Υπαρχου λογιων λογιων διασκευες. Πρωτη κατηγορια η ξεπατικοτουρα κονσερβοποιημενη επανεκτελεση η οποια παιζει ακριβως οτι ειναι στο δισκο. Εκει εχεις μεγαλο κινδυνο να σου φυγει κατι κ να γινεις ρομπα η να συγκρινεσαι με τον εκαστοτε καλλιτεχνη. Πολυς χρονος κ κοπος, κ αποτελεσμα? Δε καθομαι σπιτι μου να το ακουσω στον καναπε μου καλυτερα....

Κατηγορια Β οι πρωτοτυπες διασκευες κ αυτες που δινεις το προσωπικο σου στιγμα κ προσεγγιση. Πχ καποτε παιξαμε το γνωστο κομματι του Gary Moore - need ur love so bad, αλλα για στιχους βαλαμε τα εσωρουχα του καρβελα. Το αποτελεσμα? ελιωσαν ολοι στο γελιο, κ εισπραξαμε πολλα μπραβο κ χειροκροτημα. Τετοιες πρωτοτυπες ιδεες κ προσωπικο στιγμα κανουν μια διασκευη μη βαρετη γιατι οπως κ να ναι διασκευαζεις χιλιοπαιγμενα κ γνωστα σε ευρυ κοινο κομματια κ ο κινδυνος βαρεμαρας τεραστιος

Κ τελευταια κατηγορια διασκευων, οι διασκευες ατελειωτων medley, η κοινως με τον σκυλαδικο ορο , ποτ πουρι. Μια μοδα που ξεκινησε απο μεγαλες μουσικες σκηνες της πρωτευουσας τυπου αρχιτεκτονικης κλπ οπου βλεπεις συγκροτηματα να ξεκινουν απο πχ whitesnake ενα ποτ πουρι , να περνανε σε ευλαμπιες, κ να καταληγουν σε καλομοιρα κλπ. Κοινως 4 με 5 λεπτα αλεσμενα στο μιξερ παιζοντας ολιγα δευτερολεπτα απ το καθε κοματι, αντε 1 λεπτο κ κανοντας αλλαγες λες κ εισai dj. Ετσι βεβαια παιζεις πολλα ειδη, ικανοποιεις τα γουστα πολυ περισσοτερου κοσμου αλλα χανεις τη μουσικη σου ταυτοτητα ως μπαντα.

Κλεινοντας, σε μπαντες διασκευων δε γουσταρω να πηγαινω εκτος κ αν παιζει φιλος/φιλη που πρεπει να υποστηριξω. Το βρισκω οτι δεν εχουν να προσφερουν τιποτα κ μονο να αρπαξουν τα φραγκα απο το κοσμο βλεπω ως στοχο. Ωστοσο οσα προανεφερα αποτελουν προσωπικη αποψη, καθε κραξιμο που θα γινει στη περιγραφη μου , δεκτο.

 

[audiokostas]

Νομίζω;

Στο περίπου.

Το θέμα είναι νομικό και δεν γνωρίζω, όπως προείπα, την λύση του.

Το θέμα είναι πρακτικό και ειλικρινά δεν ξέρω αν οι Pink Floyd θα νοιαζόντουσαν αν στην Addis Ababa ή στην Αθήνα και Τρίκαλα κάποιος παίζει κάποιο κομμάτι τους.

Το θέμα είναι ηθικό αλλά αφού αναγνωρίζεις τον δημιουργό και αναγνωρίζεις την ομορφιά του τραγούδιού αναπαράγοντας το (και ίσως το κάνεις και γνωστό σε κάποιους που δεν το γνώριζαν και πλέον θέλουν να το ακούσουν) δεν νομίζω και πάλι ότι τίθεται ζήτημα. Εξάλλου το κοινό που γνωρίζει το τραγούδι (και έρχεται να σε ακούσει χαρούμενο που θα το ακούσει) ή το έχει αγοράσει ήδη ή θα έπρεπε να το έχει αγοράσει ήδη ή όπως είπα θα σπεύσει να το βρει γιατί σίγουρα (αλλιώς υπάρχει πρόβλημα) δεν θα είσαι εσύ το benchmark του.

Το θέμα είναι καλλιτεχνικό αν το παίζεις ή το διασκευάζεις καλά αλλά αυτό είναι ζήτημα κοινού και αποδοχής.

Με τον προλαλήσαντα Αρη, διαφωνώ σε αρκετά και πολύ.

- "Εκει βλεπεις μουσικους αμφιβολης ποιοτητας που απλα αντιγραφουν ( οσο παει το χερι τους) κ φωνες που βλεπουν αυτο το σχημα ως προθαλαμο για μια καριερα σε σκυλαδικα η mainstream μουσικους. "

- "καποτε παιξαμε το γνωστο κομματι του Gary Moore - need ur love so bad, αλλα για στιχους βαλαμε τα εσωρουχα του καρβελα. ............ Τετοιες πρωτοτυπες ιδεες κ προσωπικο στιγμα κανουν μια διασκευη μη βαρετη"

-"ικανοποιεις τα γουστα πολυ περισσοτερου κοσμου αλλα χανεις τη μουσικη σου ταυτοτητα ως μπαντα."

-"Το βρισκω οτι δεν εχουν να προσφερουν τιποτα κ μονο να αρπαξουν τα φραγκα απο το κοσμο βλεπω ως στοχο."

Ασχολίαστα ............

 

[hwept]

Καλημερα

Εχει διαφορα η μπαντα διασκευων απ την original. Ως προς το κινητρο κ τον απωτερο στοχο. Ετσι λοιπον σε μια μπαντα διασκευων το peak ειναι να κανει live σε μαγαζια, να μαζευει κοσμο , να τα τσεπωνει χοντρα η ακομα να ειναι μπαντα ενος γαμου , βαφτησης η ακομα κ κρουαζιεροπλοιου. Εκει βλεπεις μουσικους αμφιβολης ποιοτητας που απλα αντιγραφουν ( οσο παει το χερι τους) κ φωνες που βλεπουν αυτο το σχημα ως προθαλαμο για μια καριερα σε σκυλαδικα η mainstream μουσικους.  

Απ την αλλη μερια οσοι κανουν οriginal υλικο, με προδιαθετουν αλλιως. Μου δειχνουν οτι ναι ειμαστε κ εμεις εδω κ δημιουργουμε. Προσφερουμε κατι νεο στη μουσικη οσο αμφιβολης ποιοτητας ειναι αυτο. Βεβαια για να καταφερεις να δωσεις το στιγμα σου κ να σε μαθουν πρεπει να τους δωσεις κ κατι ευπεπτο, δηλαδη στα πρωτα σταδια πρεπει μαζι με το δικο σου υλικο να παιξεις κ μερικες διασκευες ωστα να νιωθει ποιο οικειος ο κοσμος μαζι σου κ φυσικα να τις μειωνεις αναλογως.

Κλεινοντας, σε μπαντες διασκευων δε γουσταρω να πηγαινω εκτος κ αν παιζει φιλος/φιλη που πρεπει να υποστηριξω. Το βρισκω οτι δεν εχουν να προσφερουν τιποτα κ μονο να αρπαξουν τα φραγκα απο το κοσμο βλεπω ως στοχο. Ωστοσο οσα προανεφερα αποτελουν προσωπικη αποψη, καθε κραξιμο που θα γινει στη περιγραφη μου , δεκτο.

Καλα, με το οτι οτι οι μουσικοι σε διασκευομπαντες/μπαντες μουσικης σκηνης/σκυλαδικα ειναι αμφιβολης ποιοτητας γελανε και τα τσιμεντα.

Μετα μας λες, αν καταλαβαινω σωστα, οτι η δημιουργια ειναι κατι σαν αυτοσκοπος και οι αντιστοιχες μπαντες σε προδιαθετουν θετικα ακομα και αν τα CD τους κανουν μονο για σουβερ.

Δηλαδη και τι εγινε που δημιουργουν? κατ εμε αν αυτο που δημιουργουν δεν ειναι της προκοπης καλυτερα να μασας (η μαλλον να αναμασας - το πιασατε το υποννοουμενο ) παρα να μιλας (να δημιουργεις μη παρεξηγηθω δε θελω να αφαιρεσω το λογο απο κανενα)

Ολοι οι φαν της δημιουργιας (που ειναι σαφως περισσοτεροι εδω), μπορουν παρακαλω να μας πουν τα τελευταια 5 CD που αγορασαν και τα 5 τελευταια live στα οποια θαυμασαν τις δημιουργικες αρετες των ελληνικων συγκροτηματων??

 

[CLASSIC]

καθε φορά που διασκευάζω κάποιο κομματι έχω κατα νού 1.να του δώσω προσωπικό ύφος και να ακουστεί στα αυτιά μου με νέο άκουσμα 2.να αναδείξω τα σημεία που προσφέρονται σε σχέση με το είδος της μουσικής που κάνω τη διασκευή 3.σεβασμός στην πρωτότυπη σύνθεση (αν είχαμε θεϊκό χάρισμα θα ήμασταν κάποιοι άλλοι),δηλ. να μην απογοήτευε το αποτέλεσμα το συνθέτη αν το άκουγε, ή να μην τον κάνει να πεί από μέσα του, 'εγώ άλλο ήθελα να πω' . Έτσι (κατά τη γνώμη μου) για παράδειγμα το η 'Άρνηση' =το  περιγιάλι το κρυφό' μπορεί να ακουστεί σε τζάζ πιάνο διασκευή και να ξενίσει ευχάριστα στην αρχή και να κερδίσει πιθανόν στο τέλος τον ακροατή, αν του δώσω 'όσο χρειάζεται' χωρίς να το 'πάω κάπου αλλού' άσκοπα,μόνο και μόνο προς επίδειξη των εκτελεστικών δυνατοτήτων μου, όχι ότι δεν χρειάζεται και αυτό, αλλά με μέτρο...η μουσική είναι μία....και δια στόματος Χρίστου Παπαγεωργίου(ραδ.παραγωγός του τρίτου πρ. και συνθέτης) σε μια παρουσίαση έργου του (βασισμένο σε μουσική φράση του Μ.Θεοδωράκη στο Μέγαρο Μουσικής)

Από τους  Xavier Cougat, J. Last , P.Mauriat, Kai Winding, Herb Alpert εως τον Jimmy Smith,Grant Green και εως τους Cake και τόσους άλλους ρόκερς που ενσωμάτωσαν κλασσικές συνθέσεις στο ρεπερτόριό τους εκτέλεσαν με το προσωπικό* στύλ τους το βασικό θέμα των κομματιών

Άρα μια μπάντα διασκευών μπορεί να προσφέρει εξ ίσου πιστεύω ώρες απόλαυσης στους ακροατές και ουσιαστικό έργο ανάλογα με το πως διαχειρίζεται το πρωτότυπο υλικό.

*Για την ανάδειξη του προσωπικού στύλ στην εκτέλεση θεωρώ απαραίτητη την ύπαρξη της δομημένης προσωπικότητας (γενικότερα όμως...)

 

[Guest]

Και να σημειωσω επισης, οτι το να ειναι μια μπαντα διασκευων πετυχημενη, ειναι ιδιαιτερα δυσκολη υποθεση, σιγουρα πολυ πιο δυσκολη απο το να γραψεις πεντε τραγουδακια της πλακας. Χρειαζεσαι ενα πολυ δεμενο συνολο με μουσικους που θα πρεπει να καλυψουν διαφορα στυλ, τοσο ηχητικα οσο και μουσικα,απο blues μεχρι ελληνικο ροκ και απο classic rock μεχρι metal, χρειαζεσαι πολλους και καλους τραγουδιστες για να καλυψουν τα παραπανω στυλ, τεραστιο ρεπερτοριο 60+ κομματιων, διαφορετικες ενορχηστρωσεις αναλογα με το υφος του καθε κομματιου κ.α.

Επομενως, καλο θα ηταν να μη λεμε οτι οι μπαντες διασκευων κανουν κατι ευκολο. Ειναι θεμα επιλογης του καθε μουσικου εαν θα ασχοληθει με δικο του υλικο η με διασκευες. Εχω δει φοβερες μπαντες διασκευων να παιζουν απο Δαντη και Νταλαρα μεχρι Aerosmith(Dream on) και Child in time, ή In the still of the night και οι τραγουδιστες να ειναι φωναρες, τοσο απο χροια οσο και "καρφι" στον τονο, να τους ακους και να σου σηκωνεται η τριχα!!

Συμφωνω οτι στις συγκεκριμενες περιπτωσεις ήταν εκτελεσεις "cd" οπως λενε καποιοι φιλοι. So what? Ειναι ευκολο να παιζεις cd 60+ κομματια απο τα οποια τα μισα ειναι τρομερα απαιτητικα? Και επιπλεον, αν εγω και πολλοι αλλοι γουσταρουμε να ακουμε απο μια μπαντα επανεκτελεσεις "cd" πολλων κορυφαιων συγκροτηματων της παγκοσμιας μουσικης βιομηχανιας, που ειναι το μεμπτο?

Βεβαια, και στον τομεα των διασκευων υπαρχουν πολλες μπαντες "σαβουρα", που τα κομματια δεν μοιαζουν καν με τα πρωτοτυπα, οχι λογω επιλογης αλλα λογω χαμηλου επιπεδου. Αλλα αυτος που ακουει στοιχειωδως, ακομα και οι μη-μουσικοι, μεσες ακρες αντιλαμβανονται τη διαφορα απο μια καλη μπαντα διασκευων. Επομενως, μην τα βαζουμε ολα στο ιδιο τσουβαλι.

 

[audiokostas]

Αγαπητέ hwept μπορείς να επιχειρηματολογήσεις χωρίς να φωνάζεις ή να εξανίστασαι τόσο έντονα. Κάλμα........

Συμφωνούμε ή διαφωνούμε, να το συζητήσουμε πολιτισμένα.

 

[hwept]

Αγαπητέ hwept μπορείς να επιχειρηματολογήσεις χωρίς να φωνάζεις ή να εξανίστασαι τόσο έντονα. Κάλμα........

Συμφωνούμε ή διαφωνούμε, να το συζητήσουμε πολιτισμένα.

Δεν αντεληφθην οτι το να χρησιμοποιησω γραμματοσειρα 15 με κανει να φωναζω, να εξανίσταμαι ή να ειμαι μη πολιτισμένος.

Το εκανα απλα για να τονισω κατι!!!!

 

[audiokostas]

Άρα μια μπάντα διασκευών μπορεί να προσφέρει εξ ίσου πιστεύω ώρες απόλαυσης στους ακροατές και ουσιαστικό έργο ανάλογα με το πως διαχειρίζεται το πρωτότυπο υλικό.

Δεν είμαι σίγουρος αν το παραπάνω είναι τελείως άσχετο με αυτό που συζητάμε ή είναι ακριβώς η καρδιά της συζήτησης. Ειλικρινά.

Αν και θα ξαναπώ ότι είμαι θιασώτης εξίσου της αναπαραγωγής (με κάποιο προσωπικό edge κατά προτίμηση) όσο και της προτότυπης σύνθεσης, θα εκτιμούσα εάν αρκετοί από εμάς βουτάγανε μέσα μας και είχαμε το θάρρος αναδυόμενοι να πετάξουμε από πάνω μας την (αρκετές φορές υφιστάμενη) νοοτροπία του "όσα δεν φτάνει η αλεπού....". Και από τις δύο πλευρές  .

 

[theoctapus]

...θα εκτιμούσα εάν αρκετοί από εμάς βουτάγανε μέσα μας και είχαμε το θάρρος αναδυόμενοι να πετάξουμε από πάνω μας την (αρκετές φορές υφιστάμενη) νοοτροπία του "όσα δεν φτάνει η αλεπού....". Και από τις δύο πλευρές  .

So damn right

Πάντως, αν είναι να συγκρίνουμε μπάντες διασκευών με πρωτότυπου υλικού, ας συγκρίνουμε καλές μπάντες διασκευών με καλές μπάντες πρωτότυπου υλικού, αλλιώς γινόμαστε άδικοι. Το ότι υπάρχουν μπάντες που παίζουν χάλια διασκευές και μπάντες που παίζουν χάλια δικά τους, δεν λέει απολύτως τίποτα.

 

[spiros69]

Θα ήθελα κι εγώ να πω τη γνώμη μου μέσα σε όοοολα αυτά που ειπώθηκαν.....Παίζουμε διασκευές(Hard Rock-Metal) με την Μπάντα μου πλέον και ΜΟΝΟ γιατί και οι 4 αυτό μας αρέσει να κάνουμε και είμαστε όλοι στα 40 το διασκεδάζουμε με φίλους και φίλες δεν σκεφτόμαστε τα φράγκα γιατί το βλέπουμε ως χόμπυ(καλά όποιος το βλέπει επαγγελματικά είναι σε λάθος χώρα) και απ ότι έχουμε δεί σε live μας ο κόσμος χαίρεται(γουστάρει) περισσότερο όταν άκουγε το Fear of the Dark παρά την δική μας σύνθεση που με τόοοοσο κόπο είχαμε φτιάξει στα παλιά τα χρόνια...Ευχαριστώ