Η Παιδεία στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό

εγώ σίγουρα όχι

αλλά αυτά είναι φοιτητικά κεΧτημένα

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ!!!

θέλω το πτυχίο με courier στο σπίτι

και σε 3-4 εβδομάδες την πρόσληψη στη ΔΕΚΟ της επιλογής μου (να προλάβω να πάω και διακοπές)

επίσης θέλω:

- επίδομα έγκαιρης προσέλευσης

- επίδομα παραγωγικότητας

- επίδομα χρήσης υπολογιστή

- και σύνταξη στα 48, άντε στα 50 για να βοηθήσω και στην κρίση

 
Jasemeister είπε:
Βρε παιδιά έχω μια απορία, όσοι έχετε περάσει από ΑΕΙ στην Ελλάδα, συμφωνείτε με το σκεπτικό του "χρωστάω μαθήματα επ'άπειρον" και του "περνάω στα επόμενα εξάμηνα και ας χρωστάω τα προηγούμενα";
Στο 2ο ναι , γιατι υπαρχουν κ οι περιεργοι καθηγητες. Ίσως με καποιους περιορισμους, αλλά έτσι κ αλλιώς σε θετικες σχολές, αν χρωστας πολλά ξεκινάς με τα εύκολα των πρώτων ετών. Για το 1ο δεν εχω καμια σοβαρη άποψη...

 
Επειδή στο άλλο θέμα δεν μπορώ να βγάλω τον πόνο μου μιας και θα είμαι εκτός θέματος λέω να τον βγάλω εδώ που έχω και μια ιστορία να πω για την πορεία της παιδείας στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια.

Τυχαίνει (ή μήπως όχι) να έχω σπουδάσει ακριβώς το ίδιο αντικείμενο που τελείωσε και η μητέρα μου (Χημικός Μηχανικός) και λόγω καταγωγής περάσαμε από τα ίδια σχολεία (με διαφορά 30 χρόνια) στη Ρόδο.

Προσωπικά σήμερα με όλη την παραπάνω ενημέρωση νέες τεχνολογίες και ξέρω γω τι άλλο, συγκρίνω τις γνώσεις που έχει συλλέξει η μητέρα μου ως άνθρωπος ο οποίος, πρώτον χειρίζεται το λόγο, δεύτερον σκέφτεται, τρίτον δουλεύει και λειτουργεί πρακτικά στη ζωή της και τέταρτον ως μηχανικός και με πολύ μεγάλη λύπη αναφέρω πως συγκριτικά είμαι άσχετη.

Τώρα στην πορεία μου στο σχολείο και κακή μαθήτρια δε με έλεγες (μάλλον το εντελώς αντίθετο).

Θεωρώ πως στην πορεία μου στο εκπαιδευτικό σύστημα είδα σαφώς χειρότερο επίπεδο από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο και δε θέλω καν να πω για το Λύκειο. Παρόλ' αυτά επιμελής ήμουν τελείωσα και μάζεψα έστω κάποιες γνώσεις.

Ως φοιτήτρια θα μου φαινόταν τραγικά υποκριτικό να πω ότι ήμουν σοβαρή ειδικά τα 3 πρώτα χρόνια φοίτησής μου (και ναι πέρασα μαθήματα του 1ου και 2ου έτους κατά το τέλος των σπουδών μου). Τουλάχιστον δεν αντέγραψα, δεν είχα σχέσεις με %**#παρατάξεις και τελείωσα με δική μου δουλεία και πολύ μάλιστα για εξιλέωση προς τον εαυτό μου :P

Όμως είχα συμφοιτητές οι οποίοι ήταν συνεπέστατοι και επιμελείς στις σπουδές τους και ναι θεωρώ πως υπήρχαν μαθήματα τα οποία είχαν ποιότητα και καθηγητές οι οποίοι κάναν σοβαρότατα τη δουλειά τους. Υπήρχαν και νούμερα και σε φοιτητές και καθηγητές αλλά συγκριτικά με τα άλλα πανεπιστημιακά ιδρύματα στην Ελλάδα μια χαρά ήταν το Ε.Μ.Π. και όποιος δεν ξυνόταν μια χαρά πράγματα μπορούσε να αποκομίσει και να πετύχει.

Τώρα προσωπικά αρκετές φορές βρέθηκα στο να φύγω έξω για σπουδές, προπτυχιακά το κράταγα ως την λύση εάν δεν πετύχαινα πανελλήνιες, μάλλον κακώς που δεν έφυγα) και σε μεταπτυχιακό που για προσωπικούς λόγους επέλεξα να απορρίψω πάνω που είχα τακτοποιήσει όλα μου τα χαρτιά για να φύγω. (Καλή ή κακή επιλογή την έκανα και δεν μετανιώνω)

Έτσι προσωπικά θεωρώ πως για πάρα πολλά πράγματα ναι μεν η παιδεία έχει φθίνει, αλλά κατά πολύ έχει χαλάσει και η νοοτροπία των νέων στις σπουδές τους. Μπορεί να φταίει η οικογένεια δεν ξέρω να πω για σίγουρα, πάντως αυτές είναι οι παρατηρήσεις μου, συμπεράσματα εν καιρώ.

 
Πως εξηγείται  το γεγονός ότι με 5 ώρες αρχαία, ιστορία και δεν θυμάμαι και εγώ πόσες ώρες μαθηματικά στο σχολείο επι 6 χρόνια (γυμνάσιο και λύκειο, δεν βάζω μέσα τα φροντιστήρια), συναντάς ανθρώπους σε μεγάλους αριθμούς που:

- δεν γνωρίζουν ιστορία.

- δεν είναι ικανοί να συντάξουν γραπτό λόγο.

- τα κάνουν χάλια και στον προφορικό.

- δεν γνωρίζουν καν γιατί κάναμε αρχαία στο σχολείο και αδυνατούν να κατανοήσουν την χρησιμότητά τους…

-Δεν έμαθαν μαθηματικά (άλλο η συναρτησιοπληξία και η υπολογιστομανία και άλλο τα μαθηματικά) παρά το γεγονός ότι έλυναν δύσκολες ασκήσεις στον πίνακα, και μπήκαν σε σχολές του πολυτεχνείου (και μετά τα ξέχασαν).

-Τους είναι αδύνατο να συνδυάσουν τις γνώσεις τους για να λύσουν σε ένα πρόβλημα και αναζητούν έτοιμες λύσεις.

Αν κάποιος νομίζει ότι υπερβάλω ας ψάξει να βρει τους παλιούς συμμαθητές του.

 
gdevelek είπε:
όπως έγραψα χθες, όποιος εκφράζει αγάπη προς την ελληνική ιστορία και γλώσσα, στιγματίζεται, εκεί έχουμε φτάσει  :-\
εγώ πάντως που λατρέυω την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία δεν έχω στιγματιστεί.

Φυσικά έχω κατανοήσει ότι δε γίνεται να μάθεις την ελληνική γλώσσα κάνοντας πρώτα το συντακτικό και τη γραμματική στα αρχαία ελληνικά.

Επίσης όταν γίνεται συζήτηση με θέμα "Η Παιδεία στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό" δεν καταλογίζω "φάουλ" στους συνομιλητές μου :)

 
shelter είπε:
Πως εξηγείται  το γεγονός ότι με 5 ώρες αρχαία, ιστορία και δεν θυμάμαι και εγώ πόσες ώρες μαθηματικά στο σχολείο επι 6 χρόνια (γυμνάσιο και λύκειο, δεν βάζω μέσα τα φροντιστήρια), συναντάς ανθρώπους σε μεγάλους αριθμούς που:

- δεν γνωρίζουν ιστορία.

- δεν είναι ικανοί να συντάξουν γραπτό λόγο.

- τα κάνουν χάλια και στον προφορικό.

- δεν γνωρίζουν καν γιατί κάναμε αρχαία στο σχολείο και αδυνατούν να κατανοήσουν την χρησιμότητά τους…

-Δεν έμαθαν μαθηματικά (άλλο η συναρτησιοπληξία και η υπολογιστομανία και άλλο τα μαθηματικά) παρά το γεγονός ότι έλυναν δύσκολες ασκήσεις στον πίνακα, και μπήκαν σε σχολές του πολυτεχνείου (και μετά τα ξέχασαν).

-Τους είναι αδύνατο να συνδυάσουν τις γνώσεις τους για να λύσουν σε ένα πρόβλημα και αναζητούν έτοιμες λύσεις.

Αν κάποιος νομίζει ότι υπερβάλω ας ψάξει να βρει τους παλιούς συμμαθητές του.
+1000

αυτό ακριβώς είναι η "κακή εκπαίδευση", αυτή που δε μπορεί να σε βοηθήσει σε τίποτα, δε συνδέεται με τίποτα, και σε κάνει να μισείς τη μάθηση εφ' όρου ζωής.

(Φυσικά όταν δεν μπορείς γενικά να διδάξεις, προσπαθείς να διδάξεις κάτι δύσκολο  :D, για να μη σε πουν και άσχετο και αυτό κάνει το ελληνικό σχολείο)

Τώρα οσον αφορά τα αρχαία, δε θέλω να ανοίξω ασκούς  ;), αλλά μου προκαλεί έκπληξη το απίστευτα δύσκολο επίπεδο της ύλης (και δεν θέλω να το παίξω έξυπνος, αλλά ήμουν πολύ καλός στα Αρχαία), η παρουσίαση γλωσσικών εννοιών (του συντακτικού, γραμματικής) καετευθείαν στα αρχαία, ώστε να μην καταλαβαίνει κανείς τίποτα, και το γεγονός ότι είναι πρώτο μάθημα σε ώρες π.χ. στην Α' Λυκείου.

 
Μια και έλειπα αρκετές μέρες δεν έχω παρακολουθήσει το θέμα και δεν έχω το χρόνο να το διαβάσω προσεκτικά τώρα, αλλά πολύ συνοπτικά να προσθέσω κι εγώ την άποψή μου, ή μάλλον τη συμβουλή που θα έδινα σε όποιον με ρώταγε για το τι να κάνει τελειώνοντας το λύκειο. In short, για μένα υπάρχει ΜΙΑ σωστή απόφαση και αυτή είναι να ΦΥΓΕΙΣ όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Στα δικά μου μάτια είναι παραλογισμός οι ίδιοι οι φοιτητές να κλείνουν 5 φορές το χρόνο το πανεπιστήμιο, είναι παραλογισμός να σπάνε γραφεία και να κλέβουν/καταστρέφουν εξοπλισμό ΠΟΛΛΩΝ χιλιάδων €, να παίρνουν laptops καθηγητών με προσωπικά δεδομένα μέσα και να μη μπαίνει αστυνομία λόγω ασύλου (το οποίο ανεξαρτήτως του αν πρέπει να υπάρχει, είναι σαφές ότι δεν προστατεύει κανέναν για ΤΕΤΟΙΕΣ πράξεις), ή να μπαίνει και να τους κυνηγάνε οι παρατάξεις. Είναι παραλογισμός να γίνονται εγκληματικές πράξεις και στο όνομα του ασύλου (το οποίο και πάλι τονίζω ότι ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν αναφέρεται σε ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ) να μη συλλαμβάνεται κανένας. Δε γίνεται να σπάνε αμάξια με μαδέρια και να μη μπαίνει αστυνομία! Είναι ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ. Και είναι σιχαμερό όλα αυτά να γίνονται στο όνομα της αριστεράς, από ανθρώπους που θεωρούν ότι με το να σπάσουν ένα αυτοκίνητο, έχοντας κουκούλες στα πρόσωπά τους, είναι ισάξιοι και συναγωνιστές όσων πέρασαν τη ζωή τους σε νησιά και εξορίες ή δεν έβρισκαν δουλειά λόγω πεποιθήσεων.

Είναι παρανοϊκό να μην αφήνουμε να γίνει ΤΙΠΟΤΑ γιατί κατά τη γνώμη μας ΚΑΜΙΑ αλλαγή δεν είναι σωστή. Ή μάλλον πάντα μια απροσδιόριστη κάποια αλλαγή είναι σωστή, μέχρι βέβαια να προταθεί από κάποιον επίσημα, οπότε και γίνεται λάθος και λόγος αγώνα και πάλης. Είναι παραλογισμός να μη μπορώ να κανονίσω το πρόγραμμά μου σαν άνθρωπος γιατί δεν ξέρω πότε (και αν) θα έχω εξεταστικές, να μη μπορώ να κλείσω μια δουλειά για το καλοκαίρι μου για να βγάλω λίγα λεφτά και να αποκτήσω κάποια εμπειρία επειδή ο κάθε ΜΑΛΑΚΑΣ καθορίζει και επαναπροσδιορίζει τα πάντα κατά βούλιση.

Είμαι άνθρωπος που θεωρώ ότι η οργάνωση μου δίνει ελευθερία, δε με καταδυναστεύει. Δε βλέπω πού μου αυξάνει την ελευθερία να μη μπορώ να προγραμματίσω να πάω διακοπές, να πάω ένα ταξίδι ή να δουλέψω. Ναι, αν υπάρξει σοβαρός λόγος να διαμαρτυρηθείς. Αλλά όχι για το κάθε τι να κλείνουμε τα πάντα κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα απλώς να μην υπάρχει κανένας προγραμματισμός για τίποτα. Και προφανώς για ΚΑΝΕΝΑ λόγο δε δικαιολογώ την όποια καταστροφή. Για ΚΑΝΕΝΑ λόγο. ΑΠΟΛΥΤΩΣ.

(Μια και μπήκα σε αυτό το θέμα πάντως της "αντίστασης", θα ήθελα να σας μεταφέρω μια πολύ μικρή εμπειρία που είχα αυτές τις μέρες που πέρασα από την Bangkok. Όπως ίσως αρκετοί θα έχετε ακούσει, υπάρχει αυτή την περίοδο μια τεράστια εξέγερση των redshirts, ανθρώπων που θεωρούν ότι η κατάσταση στην Ταϋλάνδη είναι τραγική και απαιτούν αλλαγή. Θέλουν να φύγει η χούντα. Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι το εξής: είδα πάρα πολλούς με σημαίες και κόκκινες μπλούζες να κάνουν πορείες και να γυρνάνε την πόλη με αυτοκίνητα διαδηλώνοντας και φωνάζοντας για τα αιτήματά τους. Χωρίς ΙΧΝΟΣ υπερβολής όμως προσωπικά δεν είδα ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ με καλλυμένο πρόσωπο!!! ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ!!!! Και μιλάμε για καταστάσεις εκτός λογικής, είχαν κατεβάσει το στρατό και τους σκότωναν εν ψυχρώ!! Όταν διαδηλώνεις για κάτι που πιστεύεις και αγωνίζεσαι σοβαρά για να αποκαταστήσεις μια αδικία δεν το κάνεις απαιτώντας να μη μπορεί να σε ακουμπήσει κανείς βάσει ασύλου -κατάχρησης του ασύλου δηλαδή- όταν καταστρέφεις πράγματα - και έχεις τα @@ να το κάνεις δημόσια με το πρόσωπό σου φανερό. Δεν παίρνω θέση υπέρ του νόμου για την κουκούλα γιατί τον θεωρώ ηλίθιο και πρακτικά ανεφάρμοστο που περισσότερο δημιουργεί προβλήματα παρά λύνει, παίρνω όμως θέση κρίνοντας τον κάθε έναν που διαδηλώνει με κρυμμένο το πρόσωπό του.)

Και μόνο για αυτά θα έλεγα σε κάποιον να φύγει. Θεωρώ αστεία τη λογική μας και την οργάνωσή μας. Είμαστε σα μικρά παιδιά που απαιτούμε να κάνουμε αταξίες and then get away with it. Και όλοι αυτοί οι "αγώνες" κατά τη γνώμη μου είναι απλώς ηρωικές πράξεις εκ του ασφαλούς από ανθρώπους που θεωρούν ότι κάθε μέρα από τη ζωή τους είναι χαμένη αν δε φωνάζουν για κάτι. Δε θεωρώ αυτό το πράγμα αντίσταση και επανάσταση, το θεωρώ ανωριμότητα και αστειότητα. Δε σχολιάζω προφανώς το πόση σχέση έχουν οι σπουδές μας με το τι μπορούμε να κάνουμε μετά. Ούτε την ποιότητα των εργαστηρίων. Ακόμα και στο ΕΜΠ που υπήρχαν λεφτά, εργαστήρια έμεναν κλειστά και χρησιμοποιούσαμε το 1/5 του εξοπλισμού. Και προφανώς δεν τίθεται θέμα για το πόσο οργανωμένα ήταν τα πράγματα: ΜΗΔΕΝ.

Βρισκόμαστε σε μια χώρα που ο καθένας θεωρεί ότι μπορεί να αλλάζει τα πράγματα με το έτσι θέλω, βάσει μιας περίεργης επαναστατικής ιδεολογίας, η οποία με λίγα λόγια λέει πως "όταν εγώ θεωρώ κάτι σωστό πρέπει να το επιβάλλω παντού γύρω μου και όποιος διαφωνήσει είναι φασίστας". Ε, εμένα αυτό το πράγμα ΔΕ ΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ και αισθάνομαι ότι καταστρέφει τη ζωή μου. Και με προσβάλλει ακόμα περισσότερο γιατί γίνεται στο όνομα της αριστεράς, της αριστερά που ανέκαθεν υποστήριζα και στην οποία πίστευα και πιστεύω. Αλλά άλλο αριστερά και άλλο αρνητισμός και επανάσταση χωρίς αιτία.

Αν ήταν τώρα η στιγμή να αποφασίσω λοιπόν δε θα επέλεγα ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ λόγο να ξαναπεράσω από αυτό το αηδιαστικό στάδιο της ζωής μου. Θα πήγαινα στο εξωτερικό.

 
skantzos είπε:
Φυσικά έχω κατανοήσει ότι δε γίνεται να μάθεις την ελληνική γλώσσα κάνοντας πρώτα το συντακτικό και τη γραμματική στα αρχαία ελληνικά.
εγώ ξεκίνησα αρχαία στην πρώτη λυκείου

ως τότε είχα κάνει μπόλικα μαθήματα ελληνικών, τα μιλούσα και τα έγραφα με αρκετή ευχέρεια, τολμώ να πω

συνεπώς το "κάνοντας ΠΡΩΤΑ..." δεν το συμμερίζομαι

εξάλλου πριν δεν εξέφρασες ένσταση για το χρονισμό της διδασκαλίας των αρχαίων, αλλά για την ίδια τη διδασκαλία, τάχθηκες δηλαδή υπέρ της κατάργησής της

εκτός αν τώρα θες να μετριάσεις την άποψή σου

 
menelaos είπε:
ΜΙΑ σωστή απόφαση και αυτή είναι να ΦΥΓΕΙΣ όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Στα δικά μου μάτια είναι παραλογισμός οι ίδιοι οι φοιτητές να κλείνουν 5 φορές το χρόνο το πανεπιστήμιο, είναι παραλογισμός να σπάνε γραφεία και να κλέβουν/καταστρέφουν εξοπλισμό ΠΟΛΛΩΝ χιλιάδων €, να παίρνουν laptops καθηγητών με προσωπικά δεδομένα μέσα και να μη μπαίνει αστυνομία λόγω ασύλου (το οποίο ανεξαρτήτως του αν πρέπει να υπάρχει, είναι σαφές ότι δεν προστατεύει κανέναν για ΤΕΤΟΙΕΣ πράξεις), ή να μπαίνει και να τους κυνηγάνε οι παρατάξεις. Είναι παραλογισμός να γίνονται εγκληματικές πράξεις και στο όνομα του ασύλου (το οποίο και πάλι τονίζω ότι ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν αναφέρεται σε ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ) να μη συλλαμβάνεται κανένας. Δε γίνεται να σπάνε αμάξια με μαδέρια και να μη μπαίνει αστυνομία! Είναι ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ. Και είναι σιχαμερό όλα αυτά να γίνονται στο όνομα της αριστεράς, από ανθρώπους που θεωρούν ότι με το να σπάσουν ένα αυτοκίνητο, έχοντας κουκούλες στα πρόσωπά τους, είναι ισάξιοι και συναγωνιστές όσων πέρασαν τη ζωή τους σε νησιά και εξορίες ή δεν έβρισκαν δουκάποιον επίσημα, οπότε και γίνεται λάθος και λόγος αγώνα και πάλης.
Συμφωνω απολυτα αλλα διαφωνω στο να φυγουμε.

Το βρισκω ηττοπαθες και φυγοπονο.

Εκτος αν εχεις εξαντλησει τα ορια σου.

Και οταν λεω ορια,δεν εννοω την υπομονη σου βριζοντας απ τον καναπε...

(ο οποιοσδηποτε οχι εσυ).

 
gdevelek είπε:
εξάλλου πριν δεν εξέφρασες ένσταση για το χρονισμό της διδασκαλίας των αρχαίων, αλλά για την ίδια τη διδασκαλία, τάχθηκες δηλαδή υπέρ της κατάργησής της
πότε καλέ;;;

απλώς ανέφερα ότι είναι 5 ώρες/εβδομάδα

και εν πάση περιπτώση, θα μπορούσες να πεις κι εσύ την άποψή σου  ;)

 
με όσες ώρες την εβδομάδα ήταν, και με επιμέλεια στο μάθημα αφού η γλώσσα με μάγεψε, πήρα μια μυρωδιά

αν ήταν λιγώτερες ώρες, θα ήταν πεταμένες οι ώρες αυτές αφού δεν θα πετύχαιναν τίποτε απολύτως, υπάρχει ένα κατώφλι κάτω από το οποίο απλά χάνεις το χρόνο σου

προφανώς είμαι υπέρ της διδασκαλίας των αρχαίων, αν και με το κλίμα που επικρατεί στα σχολεία σε λίγο θα φαίνεται φαιδρό να διδάσκονται αρχαία ελληνικά σε παιδιά που με χίλια βάσανα πείθονται να μη γράψουν greeklish σε ένα φόρουμ

 
Πιστευω οτι το προβλημα με τα αρχαια ειναι οτι διδασκονται με τελειως λαθος τροπο. Δυστυχως, το μαθημα αυτο, τουλαχιστον οπως γινεται τα τελευταια χρονια που το πετυχα εγω, δεν του αξιζει να λεγεται Αρχαια, δεν ειναι καν ενα μαθημα γλωσσας! Ισως "Στειρα Γραμματικη της Αρχαιας Ελληνικης Γλωσσας" να ηταν πιο αντιπροσωπευτικος τιτλος. Κλασσικο σεναριο: να γραφει ο καθηγητης ενα ρημα στον πινακα και η μιση (και βαλε) ταξη να σηκωνει χερι και να κανει αψογη χρονικη αντικατασταση και γραμματικη αναλυση. Με το που ρωτησει ομως τι σημαινει αυτο το ρημα, ΚΑΝΕΝΑΣ. ΝΤΙΠ ΤΠΤ που λεν και στο χωριο μου.

Συμφωνα με το Ελληνικο Γυμνασιο & Λυκειο, ενα αρχαιο κειμενο ειναι κατι το οποιο θα πρεπει να γεμισεις μουτζουρες του τυπου "καταφ" "Υπ" "Αντ" αναμεσα στις γραμμες, αφου φυσικα κανεις χρονικη αντικασταση σε οτιδηποτε υπαρχει εκει μεσα και επιδεχεται μιας τετοιας διαδικασιας.

Προσωπικα τελειωσα το Λυκειο με τις εξης προσωπικες διαπιστωσεις περι αρχαιων:

1) Μου αρεσουν ως γλωσσα-αντικειμενο και σιγουρα αναγνωριζω το πολυπλευρο ενδιαφερον τους αλλα και την αξια τους.

2) Σιχαινομουν το μαθημα των Αρχαιων με ενα πραγματικα αστειρευτο παθος.

3) Δεν ειχα μαθει τιποτα ουσιαστικο για τη γλωσσα.

Τα οποια συνοψιζονταν στο εξης : ενα συναισθημα πικριας καθοτι ο τροπος με τον οποιο διδαχτηκα αυτο το ωραιο και σημαντικο αντικειμενο κατεστρεψε οποια ορεξη και ενδιαφερον ειχα για αυτο.

Τα παραπανω φυσικα αποτελουν σε μεγαλο βαθμο προσωπικες μου διαπιστωσεις και γνωμες...τις οποιες τυγχανε να συμμεριζεται σε μεγαλο βαθμο μια τρομακτικη πλειοψηφια των συμμαθητων μου, αλλα αυτο ειναι αλλου παπα ευαγγελιο.

Πιο αντικειμενικα τωρα, σχετικα με τις ωρες διδασκαλιας:

Οποιοσδηποτε σοβαρος λατρης των αρχαιων ελληνικων αλλα και των ιδανικων που- σε ενα βαθμο- πρεσβευουν εβλεπε το περιορισμενο χρονικα προγραμμα της πρωτης λυκειου να περιεχει 6 ωρες αρχαιων (και μαλιστα τετοιων αρχαιων) την βδομαδα εις βαρος αλλων μαθηματων (μουσικη=0, χημεια=0, τεχνες=0, φυσικη=κατι ψιλα, λογοτεχνεια=ψιχουλα, νεα ελληνικα=4?) θα ΝΤΡΕΠΟΤΑΝ.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Παραθετω ενα κειμενο που ισως το εχετε διαβασει αλλα εχει πολυ ενδιαφερον .

''Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, που εδώ και μια δεκαετία οι μαθητές της βγαίνουν


πρώτοι σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ (οι δικοί μας τελευταίοι), γιορτάζουν τις



μέρες αυτές. Γιορτάζουν, γιατί μετά από δύο μήνες διακοπών βρέθηκαν ξανά με τους



συμμαθητές και δασκάλους φίλους τους, στη μικρή κοινότητα του σχολείου τους.



Στη Φινλανδία, στα πολυθέσια και ολοήμερα σχολεία θα βρεις παιδιά από 8 μηνών μέχρι



16 ετών. Όταν εργάζονται και οι δύο γονείς μπορούν να αφήσουν το 8 μηνών και άνω παιδί



τους στο σχολείο μαζί με τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στη μικρή κοινότητα του σχολείου



θα βρεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού, σκοπίμως, δεν υπάρχουν ειδικά ιδρυματικά‐



σχολεία. Θα βρεις βρέφη, να μαθαίνουν από μικρά να συνυπάρχουν με μεγάλους και



αναπήρους, όπως στην κοινωνία των μεγάλων, καλλιεργώντας το αίσθημα της ευθύνης και



της αλληλεγγύης των μεγάλων παιδιών προς τα μικρότερα και προς τα διαφορετικά. Στη



Φινλανδία γιορτάζουν, γιατί θα βρεθούν πάλι σε σχολεία με σύγχρονα εργαστήρια και



αμφιθέατρα, με κλειστά γυμναστήρια και πισίνες, με ειδικές αίθουσες χαλάρωσης και



σάουνας, με εστιατόρια με το δωρεάν φαγητό και το σημαντικότερο, γιατί θα μάθουν και



θα δημιουργήσουν γνώση με τους δασκάλους φίλους τους, παίζοντας, συζητώντας και



μελετώντας διάφορα βιβλία και όχι ένα υποχρεωτικό σε κάθε μάθημα, όπως στην Ελλάδα.



(Οι δάσκαλοί μας, ακόμη και να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλίες δημιουργικής μάθησης



δεν μπορούν. Είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με συγκεκριμένα βιβλία με έναν στόχο:



«να βγει όπως‐όπως η ύλη», αποστηθισμένη βεβαίως).



Τα παιδιά στη Φινλανδία, στις πρώτες έξι τάξεις, κάνουν συχνά τεστ, όχι όμως για να



βαθμολογηθούν (να τιμωρηθούν όπως τα ελληνόπουλα) αλλά για να διαπιστωθούν οι



αδυναμίες τους, ώστε να τους παρασχεθεί εξατομικευμένη ενισχυτική διδασκαλία. Η



φιλοσοφία τους είναι, «η βαθμολογία αποθαρρύνει και ωθεί ακόμη περισσότερο στην



άρνηση μάθησης τον κακό μαθητή, ενώ επιβραβεύει τον καλό μαθητή, που έτσι κι αλλιώς



δεν χρειάζεται την επιβράβευση».



Τα παιδιά στη Φινλανδία μπορούν ήδη από τις πρώτες τάξεις, να επιλέξουν ακόμη και το



ημερήσιο πρόγραμμά τους. Ένα παιδί της δευτέρας δημοτικού, μπορεί μια ημέρα να



επισκεφτεί κάποιο μάθημα της τρίτης ή ακόμη και της πρώτης, αν νομίζει πως αυτό



χρειάζεται περισσότερο. Τα παιδιά στη Φινλανδία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, που το



εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι ανάμεσα σε εκείνο των πρώτων πέντε στον κόσμο, όπως



στην Ιαπωνία, Κορέα και Καναδά, όταν έχουν τεστ στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, ακόμη



και στη γλώσσα τους, επιτρέπεται να έχουν μαζί τους βοήθημα (βιβλίο με τους



μαθηματικούς, φυσικούς, χημικούς τύπους και λεξικό γλώσσας). Οι παιδαγωγοί τους δεν



έχουν κανένα λόγο να απαιτήσουν από τα παιδιά να μάθουν απ’ έξω πράγματα, που μετά



από μερικές εβδομάδες δε θα θυμούνται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μάθουν τα



παιδιά τους να σκέπτονται λογικά, με κριτική αναλυτική σκέψη, κατανοώντας περίπλοκα



νοήματα και αλληλοσυσχετισμούς. Με λίγα λόγια, τους ενδιαφέρει να αγαπήσουν τα



παιδιά τη μάθηση και το βιβλίο για να συνεχίσουν να μαθαίνουν μόνα τους. Με το ζόρι δε



μαθαίνει κανείς. Με το ζόρι μπορείς μόνο να αποστηθίσεις ξένη γνώση, για λίγο καιρό.



Όταν το απόγευμα, μετά την ενισχυτική διδασκαλία, οι Φιλανδοί μαθητές πάνε στο σπίτι,



αφήνουν τη σάκα με τα βιβλία στο σχολείο. Όλη η υπόλοιπη ημέρα τους ανήκει. Χαίρονται



την παιδικότητά τους. Τεστ για το σπίτι απαγορεύονται. Η λέξη φροντιστήριο δεν υπάρχει



ούτε στο λεξικό τους. Είναι πρώτα στην Ευρώπη στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και



τελευταία σε τηλεθέαση. Τα ελληνόπουλα τρέχουν από φροντιστήριο σε φροντιστήριο σαν



κουρδιστά πορτοκάλια. Το μόνο που τους μένει μετά, είναι να καθίσουν εξαντλημένα



μπροστά στην τηλεόραση μέχρι να τους πάρει ο ύπνος. Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δε



βλέπεις παιδιά με τσάντες να κυκλοφορούν μέχρι τα μεσάνυχτα τρέχοντας σαν τον Βέγγο



να προλάβουν το επόμενο μάθημα αποστήθισης, προς μεγάλη ικανοποίηση των



φροντιστηρίων. Είναι δυνατόν αυτά τα τραύματα της χαμένης παιδικότητας να μην έχουν



βαθιές και μακροχρόνιες ψυχικές συνέπειες; Τα περισσότερα ελληνόπουλα πάνε άκεφα σε



άθλια δημόσια σχολεία, που μοιάζουν σαν γκαράζ αυτοκινήτων. Θα συναντήσουν



δασκάλους, στην πλειονότητά τους σκυθρωπούς και δίχως όρεξη, που από τότε που



τελείωσαν τις σπουδές τους δεν έχουν ανοίξει βιβλίο. Θα συναντήσουν δασκάλους, για



τους οποίους η λέξη εξατομικευμένη προσέγγιση μαθητή με ιδιαίτερα προβλήματα,



υπάρχει μόνο στα λεξικά. Θα πρέπει να αποστηθίσουν κακογραμμένα βιβλία πάνω στα



οποία θα εξεταστούν. Όποιος έχει την καλύτερη μνήμη ή τις καλύτερες τεχνικές



αποστήθισης, όχι απαραίτητα και το καλύτερο μυαλό, θα επιβραβευθεί. Οι κακοί μαθητές



θα τιμωρηθούν και θα σπρωχθούν στη μαθησιακή άρνηση. Η μαθητική διαρροή στη χώρα



μας, σε κάποιες περιοχές ξεπερνά το 30% , ενώ στη Φινλανδία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η



απάντηση της υπουργού παιδείας τους είναι: «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την



πολυτέλεια να χάσουμε ούτε έναν μαθητή».



Γιατί αλήθεια συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, στο σημαντικότερο τομέα μιας χώρας όπως



είναι η παιδεία, από την οποία εξαρτώνται όλα τα άλλα; Γιατί βασανίζουμε δίχως λόγο ό,τι



πολυτιμότερο έχουμε, τα παιδιά μας; Γιατί, ενώ πληρώνουμε τα περισσότερα λεφτά στον



κόσμο για την παιδεία (στην παραπαιδεία των φροντιστηρίων), έχουμε μια τόσο άθλια



δημόσια παιδεία;



Την απάντηση μας την έδωσε πριν λίγες ημέρες ο κος Βουλγαράκης: «υπάρχουν βουλευτές



που τα δίδακτρα που πληρώνουν για τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία είναι



περισσότερα από τα εισοδήματα που δηλώνουν στο πόθεν έσχες»!!! Κυβερνώντες και



εξουσιάζοντες, που στέλνουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία, δεν έχουν



κανένα λόγο να δώσουν λεφτά στη δημόσια παιδεία, όπως δεν έχουν κανένα λόγο να



δώσουν λεφτά για τη δημόσια υγεία αφού αν χρειαστεί, οι ίδιοι και τα παιδιά τους θα πάνε



στο Memorial. Αυτή είναι η μοναδική εξήγηση και καμία άλλη για τα άθλια δημόσια



σχολεία μας. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες προς βλάκες!



Στη Φινλανδία, ο γιος του πρωθυπουργού, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού της



πολυκατοικίας και του χασάπη της γειτονιάς πάνε στο ίδιο δημόσιο σχολείο. Γι αυτό και



έχουν κάθε λόγο να δίνουν τα διπλάσια ακριβώς λεφτά από εμάς, γύρω στο 7% του ΑΕΠ,



για την παιδεία τους. «Βάση της εκπαίδευσής μας είναι η ισότητα όλων στο σχολείο», λέει η



υπουργός τους. Οι Φιλανδοί αγαπούν την πατρίδα τους, όχι ακροδεξιά και θεωρητικά σαν



μια αφηρημένη ιδέα, αλλά σαν ζωντανό οργανισμό. Γι' αυτούς πατρίδα είναι πάνω απ' όλα



ο λαός τους, οι άνθρωποί τους, τα παιδιά τους.
''

 
thanasis b είπε:
Παραθετω ενα κειμενο που ισως το εχετε διαβασει αλλα εχει πολυ ενδιαφερον .

''Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, που εδώ και μια δεκαετία οι μαθητές της βγαίνουν


πρώτοι σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ (οι δικοί μας τελευταίοι), γιορτάζουν τις



μέρες αυτές. Γιορτάζουν, γιατί μετά από δύο μήνες διακοπών βρέθηκαν ξανά με τους



συμμαθητές και δασκάλους φίλους τους, στη μικρή κοινότητα του σχολείου τους.



Στη Φινλανδία, στα πολυθέσια και ολοήμερα σχολεία θα βρεις παιδιά από 8 μηνών μέχρι



16 ετών. Όταν εργάζονται και οι δύο γονείς μπορούν να αφήσουν το 8 μηνών και άνω παιδί



τους στο σχολείο μαζί με τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στη μικρή κοινότητα του σχολείου



θα βρεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού, σκοπίμως, δεν υπάρχουν ειδικά ιδρυματικά‐



σχολεία. Θα βρεις βρέφη, να μαθαίνουν από μικρά να συνυπάρχουν με μεγάλους και



αναπήρους, όπ..............


 


........... Οι Φιλανδοί αγαπούν την πατρίδα τους, όχι ακροδεξιά και θεωρητικά σαν



μια αφηρημένη ιδέα, αλλά σαν ζωντανό οργανισμό. Γι' αυτούς πατρίδα είναι πάνω απ' όλα



ο λαός τους, οι άνθρωποί τους, τα παιδιά τους.
''

Κάθε φορά που λέω ότι θα φύγω...

"Που θα πας μωρέ, νομίζεις ότι αλλού είναι καλύτερα..? "

 
thanasis b είπε:
''Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία..."



[
ρουφάει σκεπτικός τον φραπέ του και παίρνει μία τζούρα από το τσιγάρο του]


-Τότε γιατί έχουν τόσες πολλές αυτοκτονίες εκεί; Χο, χο, χο.



[
φυσάει τον καπνό του τσιγάρου του]

 
spy είπε:
[ρουφάει σκεπτικός τον φραπέ του και παίρνει μία τζούρα από το τσιγάρο του]

-Τότε γιατί έχουν τόσες πολλές αυτοκτονίες εκεί; Χο, χο, χο.

[φυσάει τον καπνό του τσιγάρου του]
Μήπως γιατί έχει 3 μήνες το χειμώνα νύχτα και τρομερό κρύο; :)
 
odis13 είπε:
Πιστευω οτι το προβλημα με τα αρχαια ειναι οτι διδασκονται με τελειως λαθος τροπο.
είναι θέμα καθηγητή, όπου πέσεις

 
gdevelek είπε:
είναι θέμα καθηγητή, όπου πέσεις
Eιναι φυσικα ΚΑΙ θεμα καθηγητη, και ειχα ευτυχως αρκετους και καλους με τα χρονια. Οταν ομως το βιβλιο εχει μια συγκεκριμενη κατευθυνση και υλη, υπαρχει ενα συγκεκριμενο format εξετασεων ο καθηγητης μπορει μεχρι ενος σημειου να παρεμβει...

 
odis13 είπε:
Eιναι φυσικα ΚΑΙ θεμα καθηγητη, και ειχα ευτυχως αρκετους και καλους με τα χρονια. Οταν ομως το βιβλιο εχει μια συγκεκριμενη κατευθυνση και υλη, υπαρχει ενα συγκεκριμενο format εξετασεων ο καθηγητης μπορει μεχρι ενος σημειου να παρεμβει...
Κάπως έτσι είναι, καθώς τυγχάνει να είμαι καθηγητής Φυσικής σε Λύκειο. Έγραψα ένα αρκετά μεγάλο κείμενο το απόγευμα αλλά πριν το στείλω σβήστηκε κατα λάθος και βαρέθηκα να το ξαναγράψω. Μπορεί ο καθηγητής να παρέμβει σε πολλά πράγματα στην ύλη, κυρίως στην Α και Β λυκείου αλλά μέχρι ένα σημείο. Ειδικά στην Γ τάξη δεν έχεις πολλά περιθώρια. Πρέπει να προετοιμάσεις κι εσύ παράλληλα με τα φροντιστήρια τα παιδιά για τις πανελλαδικές.

Για να μη μιλήσω για τα μαθήματα Γενικής Παιδείας στη Γ' όπου η κατάσταση είναι συνήθως τραγική. Τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται καθόλου αφού δεν τα δίνουν στις εξετάσεις και η κοπάνα στις ώρες αυτές πέφτει σύννεφο. Ειδικά στη φυσική γενικής της Γ ήθελα φέτος να κάνω το ένα εργαστήριο που είναι υποχρεωτικό στα παιδιά και όχι μόνο δεν το έκανα αλλά ούτε και την ύλη θα βγάλω καλά-καλά.

Στις μικρότερες τάξεις υπάρχουν μεγαλύτερα περιθώρια παρέμβασης και είναι στο χέρι του καθηγητή να κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον και ουσιαστικό για τα παιδιά. Και αυτό δεν γίνεται λύνοντας ασκήσεις σε στυλ φροντιστηρίου, όπως θα είχαν στο μυαλό τους κάποιοι μαθητές ή μη, αλλά με περισσότερα πειράματα, παρουσιάσεις εκπαιδευτικές εκδρομές αν γίνεται κλπ. Δε λέω ότι αυτό το καταφέρνω καλά αλλά προσπαθώ όσο μπορώ. Αυτό που θα ήθελα να πετύχω είναι όταν μπαίνω στην τάξη να είναι τα παιδιά χαρούμενα και κατά τη διάρκεια του μαθήματος και μετά από αυτό (ουτοπία έ;). Το μάθημα στο στυλ "εξέταση και παράδοση-μονόλογος του καθηγητή" πιστεύω ότι είναι πολύ βαρετό για τα παιδιά (όπως ήταν και για μένα, μη ξεχνιόμαστε).

Για να μη μιλήσω για την τεράστια και λεπτομερή ύλη, που δεν αφήνει θετικές και ουσιαστικές γνώσεις στα παιδιά. Γιατί το να λύνει κάποιος φροντιστηριακές ασκήσεις σωρηδόν δεν ξέρω σε τι βοηθά, εκτός από κάποια εξάσκηση του μυαλού και προετοιμασία για τις πανελλήνιες.

Τέλος πάντων πιστεύω ότι το εκπαιδευτικό σύστημα θα βελτιωθεί ουσιαστικά αν αποδεσμευθεί από τις εξετάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια άμεσα (έμμεσα σίγουρα θα έχει σχέση).

Αυτό βέβαια δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Συντηρούνται από τα φροντιστήρια χιλιάδες οικογένειες. Τι θα γίνει αν δεν χρειάζονται πια; Επίσης είναι εύκολο να βγάλει κάποιος από το κεφάλι του Έλληνα γονιού τη λέξη Φροντιστήριο ή Ιδιαίτερο;

Αυτά και πολλά άλλα θα ήθελα να πω, αλλά πρέπει σε λίγο να ξαπλώσω γιατί μην ξεχνιόμαστε: έχω και μάθημα αύριο το πρωί!

:) :) :)

 
τώρα εγώ γιατί βλέπω μια τεράστια αντίφαση εδώ;

gskar είπε:
Για να μη μιλήσω για τα μαθήματα Γενικής Παιδείας στη Γ' όπου η κατάσταση είναι συνήθως τραγική. Τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται καθόλου αφού δεν τα δίνουν στις εξετάσεις και η κοπάνα στις ώρες αυτές πέφτει σύννεφο.

Τέλος πάντων πιστεύω ότι το εκπαιδευτικό σύστημα θα βελτιωθεί ουσιαστικά αν αποδεσμευθεί από τις εξετάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια άμεσα (έμμεσα σίγουρα θα έχει σχέση).
...και βέβαια διαφωνώ μαζί σου κάθετα

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top