- Μηνύματα
- 7,354
- Πόντοι
- 38
Ίσως φταίει το προχωρημένο της ώρας αλλά μου έχει κολλήσει η συγκεκριμένη ατάκα μετά που το διάβασα:
;D
;D
Η εκπαίδευση στην Ελλάδα σε σύγκριση με άλλες χώρες
- Thread starter Jasemeister
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 186
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 24K
Χαιρετε,
Θα σας πω και εγς την ιστορια μου μιας και ειμαι στο πρωτο εξάμηνο σε ενα τμήμα στο ΠΑΠΕΙ, και εχς βιωσει αμεσα πολλα απο αυτα που περιγράφετε.
Στο γυμνάσιο που αρχισα να συνειδητοποιώ οτι υπαρχει και ενας κοσμος εκτός απο το σπιτι μου και την γειτονία μου, θυμάμαι πως ενδιαφερόμουν πολυ για οτιδηποτε διαφορετικο απο αυτα που λεγαν τα βιβλια μας, ωστοσο κανενας καθηγητής δεν είχε όρεξη να παρεκτραπει της διδακτεας υλης, μια απο τις πιο χαρακτηριστικές σκηνες που θυμαμαι απο τα γυμνασιακα μου χρονια ειναι μια εργασια σχετικα α)με την ελια και το ελαιολαδο (κατι που μαυ ειχε φανει πολυ ενδιαφερον μιας και το σχολειο ποτε δεν ενθαρυνε με κανεναν τροπο την επαφη με την φυση) και β) με τον ρατσισμο που ηρθα σε επαφη με ανθρωπους που καταλαβα πως δεν εχουμε διαφορες.
Εκεινη την περιοδο επισης γινοταν και ο σαματας περι του αρθρου 16 και της αναθεωρησης του και ειχα μια πρωτη επαφη με αυτη την εννοια της "κινητοποίησης" και ισως (καταχρηση ορου εδω) "συνδικαλισμου". Χασαμε πολυ μάθημα και ηταν η καλυτερη μας μιας και δεν μπορουσαμε αλλο τούς σπαστικούς καθηγητές μας που βαριοντουσαν και κτλ κτλ...
Στο λυκειο τα πραγματα ηταν καπως καλυτερα γιατι τα "καμμενα χαρτια" είχαν ηδη αναχωρησει για την επαγγελματικη λυκειακη εκπαιδευση (αλλουνου παπα ευαγγελιο). Μελυπη μοπυ θα συνειδητοποιουσα πως αυτο δεν ειχε γινει γιατι ειχα συμμαθητες στο λυκειο που ηταν αλλού. Το σχολειο βεβαια δεν εδινε σημασια για αυτα τα απροσανατολισμενα παιδια και τους γονεις τους ενοιαζε μονο να πηγαινουν καθε μερα στο σχολειο και στο φροντιστηριο. Οι κατευθυνσεις ηταν οι: θεωρητικη, τεχνολογικη και θετικη. Εγω επελεξα τον θεωρητικη με σκοπο την ψυχολογια (μιας και οι σπουδες ανθρωπολογίας, που ήθελα, είναι ανυπαρκτες στην ελλαδα - τωρα για επαγγελματικη αποκατασταση...). Ενδιαφεροντα μαθηματα , λιγο διαβασμα, λαμπρο παιδι εγω και τεμπελης (κανενας δεν μου διδαξε "εργατικοτητα") εφτασα στις Πανελληνιες. Πηγα, ξερασα αυτα που ειχα μαθει στο χαρτι και εφυγα. Δεν περασα εκει που ηθελα αλλα τεσπα.
Αυτο που εχω να λεω για την ελληνικη παιδεια ειναι πως οταν χρειαστηκα ανθρωπους δεν τους βρηκα, δεν εμαθα στο σχολειο να συν-ύπαρχω με τους συμμαθητες μου, δεν εμαθα να σεβομαι την γνώση, το βιβλιο, την δημοσια περιουσια γιατι αυτα δεν τα εκανα καν οι καθηγητες. Οι καθηγητες μου ηταν ωσ επι το πληστον ρεμαλια, θυμαμαι κιολας οτι στην πενθημερη μεθυσα μαζι με τον μαθηματικο μου με τσιπουρα σε μια ταβερνα στην θεσσαλονικη, κυριολεκτικά.
Οι ανθρωποι αυτοι δεν εχουν μαθει να δουλευουν με τους μαθητες, ουτε καν να λειττουργουν μεσα στην ταξη. Ενας φιλος μου στις εξετασεις δεν εγραψε [glow=red,2,300]τιποτα[/glow] και πηρε κανονικα απολυτηριο λυκειου γιατι πολυ απλα οι καθηγητες δεν το θελαν "και του χρονου". Το ελληνικο κρατος δηλαδη πιστοποίησε οτι αυτος ο ανθρωπος εχει γνωσεις λυκειου.
Το πανεπιστημιο εχει πολλα καλα και πολλα κακα, αρχικα οι παραταξεις το εχουν ματωσει. Προσφατα ειχε η εκπομπη "το κουτι της Πανδορας" αφιερωμα σε αυτο το θεμα. Η γνωμη μου ειναι πως αν απεχεις απλα δεν εχεις να φοβηθεις τιποτα.
Υπαρχουν πραγματικα αξιολογοι καθηγητες που αξιζουν τον κοπο του ταξιδιου Καματερο-Πειραιας (μια ωρα και..) καθημερινα. Ωστοσο υπαρχουν και κομπλεξικοι καθηγητες [θεωρουσα αδιαννοητο, και πιστευω πως ειναι και παρανομο, ενας καθηγητης να βγαζει εξω απο πανεπιστημιακη αιθουσα φοιτητη..]
Το θεμα στην ελλαδα λοιπον ειναι η γενικοτερη ελλειψη αγωγης που ξεκιναει απο το σπιτι και την οικογενεια. Το πανεπιστημιο απετυχε να διατηρησει τον αρχικο ενθουσιασμο μου για το τμημα μου και συνειδητοποιω οτι αυτο που θελω να κανω στην ζωη μου ειναι να ασχοληθω με την μουσικη. Σε μια συζητηση που είχα με τον πατερα μου σημερα οταν του ειπα οτι θελω να ασχοληθω σοβαροτερα με την μουσικη μου ειπε "ασε τις βλακείες και κοιτα να τελειώσεις την σχολή σου". Με το δικιο του βεβαια..
Το σχολειο και η ελληνικη κοινωνια δεν δινουν σημασια στην καλλιτεχνικη αγωγη των παιδιων, και αυτο εχει σαν αποτελεσμα την δημιουργια ατομων χωρις ευαισθησιες, χωρις φαντασια και χωρις δημιουργικοτητα.
Επισης δεν δινεται καμια σημασια στα ταλεντα των παιδιων στις ιδιαιτεροτητες τους στον αθλητισμο και στην σφαιρηκοτερη αγωγη των μαθητων γενικοτερα. Καλω τους αρχαιολάτρες (λάγνους) να θυμηθούν πως πρωτα μάθαιναν τα παιδια μουσικη και αθλουνταν και μετα γραφη/αναγνωση, μετα τα 20 μαθηματικα και αρμονια (οχι μουσική αλλα γενικότερη) και τελος διαλεκτικη (μετα τα 25 τους).
Η φιλοσοφια του ελληνα ειναι πολυ μακρυα απο την "δυτικη". Ο ελληνας που μεχρι προσφατα ζουσε στην επαρχια μπηγκε αποτομα στην αστικη ταξη και ο μονος στοχος του ηταν το χρημα. Μετα την περιοδο λοιπον του αμετρου καταναλωτισμου του ελληνα '90-'07, ο ελληνας τα παιζει και νιωθει πως τα εχουν βαλει ολοι μαζι του (μαλλον γιατι ζηλευουν ην ανωτεροτητα του)
Σε αυτα τα πλαισια κινηται και η παιδεια μας. "Κοιτα να κερδισεις παιδι μου και να ζεις καλα και μην σε νοιαζουν τα αλλα".
Αν θελει καποιος ας ριξει μια ματια και εδω..
http://www.ted.com/talks/lang/gre/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html
Θα σας πω και εγς την ιστορια μου μιας και ειμαι στο πρωτο εξάμηνο σε ενα τμήμα στο ΠΑΠΕΙ, και εχς βιωσει αμεσα πολλα απο αυτα που περιγράφετε.
Στο γυμνάσιο που αρχισα να συνειδητοποιώ οτι υπαρχει και ενας κοσμος εκτός απο το σπιτι μου και την γειτονία μου, θυμάμαι πως ενδιαφερόμουν πολυ για οτιδηποτε διαφορετικο απο αυτα που λεγαν τα βιβλια μας, ωστοσο κανενας καθηγητής δεν είχε όρεξη να παρεκτραπει της διδακτεας υλης, μια απο τις πιο χαρακτηριστικές σκηνες που θυμαμαι απο τα γυμνασιακα μου χρονια ειναι μια εργασια σχετικα α)με την ελια και το ελαιολαδο (κατι που μαυ ειχε φανει πολυ ενδιαφερον μιας και το σχολειο ποτε δεν ενθαρυνε με κανεναν τροπο την επαφη με την φυση) και β) με τον ρατσισμο που ηρθα σε επαφη με ανθρωπους που καταλαβα πως δεν εχουμε διαφορες.
Εκεινη την περιοδο επισης γινοταν και ο σαματας περι του αρθρου 16 και της αναθεωρησης του και ειχα μια πρωτη επαφη με αυτη την εννοια της "κινητοποίησης" και ισως (καταχρηση ορου εδω) "συνδικαλισμου". Χασαμε πολυ μάθημα και ηταν η καλυτερη μας μιας και δεν μπορουσαμε αλλο τούς σπαστικούς καθηγητές μας που βαριοντουσαν και κτλ κτλ...
Στο λυκειο τα πραγματα ηταν καπως καλυτερα γιατι τα "καμμενα χαρτια" είχαν ηδη αναχωρησει για την επαγγελματικη λυκειακη εκπαιδευση (αλλουνου παπα ευαγγελιο). Μελυπη μοπυ θα συνειδητοποιουσα πως αυτο δεν ειχε γινει γιατι ειχα συμμαθητες στο λυκειο που ηταν αλλού. Το σχολειο βεβαια δεν εδινε σημασια για αυτα τα απροσανατολισμενα παιδια και τους γονεις τους ενοιαζε μονο να πηγαινουν καθε μερα στο σχολειο και στο φροντιστηριο. Οι κατευθυνσεις ηταν οι: θεωρητικη, τεχνολογικη και θετικη. Εγω επελεξα τον θεωρητικη με σκοπο την ψυχολογια (μιας και οι σπουδες ανθρωπολογίας, που ήθελα, είναι ανυπαρκτες στην ελλαδα - τωρα για επαγγελματικη αποκατασταση...). Ενδιαφεροντα μαθηματα , λιγο διαβασμα, λαμπρο παιδι εγω και τεμπελης (κανενας δεν μου διδαξε "εργατικοτητα") εφτασα στις Πανελληνιες. Πηγα, ξερασα αυτα που ειχα μαθει στο χαρτι και εφυγα. Δεν περασα εκει που ηθελα αλλα τεσπα.
Αυτο που εχω να λεω για την ελληνικη παιδεια ειναι πως οταν χρειαστηκα ανθρωπους δεν τους βρηκα, δεν εμαθα στο σχολειο να συν-ύπαρχω με τους συμμαθητες μου, δεν εμαθα να σεβομαι την γνώση, το βιβλιο, την δημοσια περιουσια γιατι αυτα δεν τα εκανα καν οι καθηγητες. Οι καθηγητες μου ηταν ωσ επι το πληστον ρεμαλια, θυμαμαι κιολας οτι στην πενθημερη μεθυσα μαζι με τον μαθηματικο μου με τσιπουρα σε μια ταβερνα στην θεσσαλονικη, κυριολεκτικά.
Οι ανθρωποι αυτοι δεν εχουν μαθει να δουλευουν με τους μαθητες, ουτε καν να λειττουργουν μεσα στην ταξη. Ενας φιλος μου στις εξετασεις δεν εγραψε [glow=red,2,300]τιποτα[/glow] και πηρε κανονικα απολυτηριο λυκειου γιατι πολυ απλα οι καθηγητες δεν το θελαν "και του χρονου". Το ελληνικο κρατος δηλαδη πιστοποίησε οτι αυτος ο ανθρωπος εχει γνωσεις λυκειου.
Το πανεπιστημιο εχει πολλα καλα και πολλα κακα, αρχικα οι παραταξεις το εχουν ματωσει. Προσφατα ειχε η εκπομπη "το κουτι της Πανδορας" αφιερωμα σε αυτο το θεμα. Η γνωμη μου ειναι πως αν απεχεις απλα δεν εχεις να φοβηθεις τιποτα.
Υπαρχουν πραγματικα αξιολογοι καθηγητες που αξιζουν τον κοπο του ταξιδιου Καματερο-Πειραιας (μια ωρα και..) καθημερινα. Ωστοσο υπαρχουν και κομπλεξικοι καθηγητες [θεωρουσα αδιαννοητο, και πιστευω πως ειναι και παρανομο, ενας καθηγητης να βγαζει εξω απο πανεπιστημιακη αιθουσα φοιτητη..]
Το θεμα στην ελλαδα λοιπον ειναι η γενικοτερη ελλειψη αγωγης που ξεκιναει απο το σπιτι και την οικογενεια. Το πανεπιστημιο απετυχε να διατηρησει τον αρχικο ενθουσιασμο μου για το τμημα μου και συνειδητοποιω οτι αυτο που θελω να κανω στην ζωη μου ειναι να ασχοληθω με την μουσικη. Σε μια συζητηση που είχα με τον πατερα μου σημερα οταν του ειπα οτι θελω να ασχοληθω σοβαροτερα με την μουσικη μου ειπε "ασε τις βλακείες και κοιτα να τελειώσεις την σχολή σου". Με το δικιο του βεβαια..
Το σχολειο και η ελληνικη κοινωνια δεν δινουν σημασια στην καλλιτεχνικη αγωγη των παιδιων, και αυτο εχει σαν αποτελεσμα την δημιουργια ατομων χωρις ευαισθησιες, χωρις φαντασια και χωρις δημιουργικοτητα.
Επισης δεν δινεται καμια σημασια στα ταλεντα των παιδιων στις ιδιαιτεροτητες τους στον αθλητισμο και στην σφαιρηκοτερη αγωγη των μαθητων γενικοτερα. Καλω τους αρχαιολάτρες (λάγνους) να θυμηθούν πως πρωτα μάθαιναν τα παιδια μουσικη και αθλουνταν και μετα γραφη/αναγνωση, μετα τα 20 μαθηματικα και αρμονια (οχι μουσική αλλα γενικότερη) και τελος διαλεκτικη (μετα τα 25 τους).
Η φιλοσοφια του ελληνα ειναι πολυ μακρυα απο την "δυτικη". Ο ελληνας που μεχρι προσφατα ζουσε στην επαρχια μπηγκε αποτομα στην αστικη ταξη και ο μονος στοχος του ηταν το χρημα. Μετα την περιοδο λοιπον του αμετρου καταναλωτισμου του ελληνα '90-'07, ο ελληνας τα παιζει και νιωθει πως τα εχουν βαλει ολοι μαζι του (μαλλον γιατι ζηλευουν ην ανωτεροτητα του)
Σε αυτα τα πλαισια κινηται και η παιδεια μας. "Κοιτα να κερδισεις παιδι μου και να ζεις καλα και μην σε νοιαζουν τα αλλα".
Αν θελει καποιος ας ριξει μια ματια και εδω..
http://www.ted.com/talks/lang/gre/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html
- Μηνύματα
- 864
- Πόντοι
- 178
ας πω κ γω τη λαλακια μου μιας κ εχετε οιστρο ;D ;D ;D
ας υποθεσουμε οτι υπηρχε σχολη με αντικειμενο...
... πως να γινεις πλουσιος 8) 8) 8)
θα ασχολιοτανε κανενας μας με τις υπολοιπες επιστημες????
δε το νομιζω :
:
χωρις να θελω να μειωσω τον κοπο κ τα πτυχια κανενος, ουτε να μηδενισω
ας υποθεσουμε οτι υπηρχε σχολη με αντικειμενο...
... πως να γινεις πλουσιος 8) 8) 8)
θα ασχολιοτανε κανενας μας με τις υπολοιπες επιστημες????
δε το νομιζω :
:χωρις να θελω να μειωσω τον κοπο κ τα πτυχια κανενος, ουτε να μηδενισω
- Μηνύματα
- 47,832
- Πόντοι
- 2,368
@ Michelle
αυτα που γραφεις ειναι απλα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ (και με κανουν να χαιρομαι γιατι υπαρχουν και νεα παιδια που ζουν στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και οχι στο virtual reality στο οποιο ζει το 90% της ελληνικης κοινωνιας απο το 1980 και μετα).
κανονικα το ποστ σου πρεπει να δημοσιευεται ως.... sticky στην εφημεριδα της κυβερνησης KAΘE ΦΟΡΑ που τυπωνεται.
ευγε (χωρις πλακα)
αυτα που γραφεις ειναι απλα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ (και με κανουν να χαιρομαι γιατι υπαρχουν και νεα παιδια που ζουν στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και οχι στο virtual reality στο οποιο ζει το 90% της ελληνικης κοινωνιας απο το 1980 και μετα).
κανονικα το ποστ σου πρεπει να δημοσιευεται ως.... sticky στην εφημεριδα της κυβερνησης KAΘE ΦΟΡΑ που τυπωνεται.
ευγε (χωρις πλακα)
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Καλά ντε. Δεν είπε και τίποτα συγκλονιστικό.
Ασε που σε αρκετά διαφωνώ αλλά δεν παίζει και ρόλο. Ματιά του είναι, με τα φίλτρα του τα διυλίζει, καλώς πράττει.
Πέρα από τα υπόλοιπα, το μεγάλο ζουμί βρίσκεται στο κείμενο της διαβούλευσης όπως προείπε και ο Jasse. Πνιγμένος αυτό το διάστημα δεν το είχα πάρει πρέφα μέχρι να παρακολουθήσω (άλλη) μία εξαίρετη συζήτηση στις Ανιχνεύσεις στην ΕΤ3.
Δεν θα συζητήσω τους λόγους που δημιουργήθηκε και εν προκειμένω, με Μακιαβελική αντίληψη, δεν με αφορούν καθότι πρόκειται για ένα μάλλον ρηξικέλευθο για τα Ελληνικά δεδομένα κείμενο που ελπίζω να φέρει έναν νέο αέρα στην εκπαίδευση.
Δεν λέω ότι είναι πανάκεια αλλά όταν βλέπεις έναν εκπρόσωπο της κυβέρνησης, έναν ευρωβουλευτή και έναν πρύτανη να συμφωνούν (επί της αρχής βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε) ότι το κείμενο είναι σε καλό δρόμο, μονο ελπίδα μπορεί να φέρει.
Θα συμφωνήσω βέβαια ότι το κείμενο πρέπει να συζητηθεί με τους επαϊοντες και εκπροσώπους των άμεσα εμπλεκομένων και να σταματήσουν οι ατέρμονες συζητήσεις με όλο τον κόσμο ακόμα και μέσω διαδικτύου.
Αμ έπος, αμ έργον, αλλιώς πάλι στη συζήτηση θα καούμε.
Τι μου θυμίζει αυτό; :
Ασε που σε αρκετά διαφωνώ αλλά δεν παίζει και ρόλο. Ματιά του είναι, με τα φίλτρα του τα διυλίζει, καλώς πράττει.
Πέρα από τα υπόλοιπα, το μεγάλο ζουμί βρίσκεται στο κείμενο της διαβούλευσης όπως προείπε και ο Jasse. Πνιγμένος αυτό το διάστημα δεν το είχα πάρει πρέφα μέχρι να παρακολουθήσω (άλλη) μία εξαίρετη συζήτηση στις Ανιχνεύσεις στην ΕΤ3.
Δεν θα συζητήσω τους λόγους που δημιουργήθηκε και εν προκειμένω, με Μακιαβελική αντίληψη, δεν με αφορούν καθότι πρόκειται για ένα μάλλον ρηξικέλευθο για τα Ελληνικά δεδομένα κείμενο που ελπίζω να φέρει έναν νέο αέρα στην εκπαίδευση.
Δεν λέω ότι είναι πανάκεια αλλά όταν βλέπεις έναν εκπρόσωπο της κυβέρνησης, έναν ευρωβουλευτή και έναν πρύτανη να συμφωνούν (επί της αρχής βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε) ότι το κείμενο είναι σε καλό δρόμο, μονο ελπίδα μπορεί να φέρει.
Θα συμφωνήσω βέβαια ότι το κείμενο πρέπει να συζητηθεί με τους επαϊοντες και εκπροσώπους των άμεσα εμπλεκομένων και να σταματήσουν οι ατέρμονες συζητήσεις με όλο τον κόσμο ακόμα και μέσω διαδικτύου.
Αμ έπος, αμ έργον, αλλιώς πάλι στη συζήτηση θα καούμε.
Τι μου θυμίζει αυτό; :
Για να υπερασπιστώ και λίγο τον κλάδο μου (μη βαράτε όλι μαζί 
), από τη μικρή μου εμπειία βλέπω τους πιο πολλούς να δουλεύουν ευσυνείδητα. (Ίσως στην Αθήνα να είναι αλλιώς στα λύκεια, δεν έχω άποψη.) Όχι ότι φτάνει αυτό βέβαια, καθώς οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε παιδαγωγική, αλλά μόνο επιστημονική, κατάρτιση, και μαθαίνουμε τη δουλειά του να διδασκεις σε τάξη στην πράξη. Και συχνά δεν εχουμε βιβλία, που δυσκολεύει αρκετά το όλο εγχείρημα
Αυτό που έκανε εντύπωση από τη μεριά του εκπαιδευτικού ως το πιο ψυχοφθόρο πράγμα είναι να προσπαθεί να διδάξει σε τάξεις όπου κανείς δεν θέλει να γίνει μάθημα, όπως είναι η τρίτη γενικού λυκείου και όλες σχεδόν οι τάξεις στα επαγγελματικά λύκεια. Για αυτό και η κατάληψη σχολείων είναι τεράστιο παράδοξο: όλοι είναι ευχαριστημένοι: γονείς παιδιά καθηγητές φροντιστές. Δηλαδή η κοινωνία μας δε στενοχωριέται και πολύ που κλείνουν τα σχολεία...
Και βέβαια η αποτυχία της παιδείας μας ακαι της κοινωνίας συνολικά φαίνεται από μερικά απλά πράγματα, που δεν υπάρχουν σε καμία χώρα στον πλανήτη, όπως
φροντιστήριο
φακελάκι
αντιπαροχή
μεταφορά συντελεστή δόμησης
αυτό με το ταξί που του λες που πας κι αμα θέλει σε παίρνει
κι άλλα τέτοια σοβαρά και αστεία
Και δεν μπορώ να ακούω από διάφορους, συνήθως λίγο μεγαλύτερούς μου, ότι "εμείς είχαμε φιλότιμο" και άλλες τέτοιες αηδίες. 8)
), από τη μικρή μου εμπειία βλέπω τους πιο πολλούς να δουλεύουν ευσυνείδητα. (Ίσως στην Αθήνα να είναι αλλιώς στα λύκεια, δεν έχω άποψη.) Όχι ότι φτάνει αυτό βέβαια, καθώς οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε παιδαγωγική, αλλά μόνο επιστημονική, κατάρτιση, και μαθαίνουμε τη δουλειά του να διδασκεις σε τάξη στην πράξη. Και συχνά δεν εχουμε βιβλία, που δυσκολεύει αρκετά το όλο εγχείρημα Αυτό που έκανε εντύπωση από τη μεριά του εκπαιδευτικού ως το πιο ψυχοφθόρο πράγμα είναι να προσπαθεί να διδάξει σε τάξεις όπου κανείς δεν θέλει να γίνει μάθημα, όπως είναι η τρίτη γενικού λυκείου και όλες σχεδόν οι τάξεις στα επαγγελματικά λύκεια. Για αυτό και η κατάληψη σχολείων είναι τεράστιο παράδοξο: όλοι είναι ευχαριστημένοι: γονείς παιδιά καθηγητές φροντιστές. Δηλαδή η κοινωνία μας δε στενοχωριέται και πολύ που κλείνουν τα σχολεία...
Και βέβαια η αποτυχία της παιδείας μας ακαι της κοινωνίας συνολικά φαίνεται από μερικά απλά πράγματα, που δεν υπάρχουν σε καμία χώρα στον πλανήτη, όπως
φροντιστήριο
φακελάκι
αντιπαροχή
μεταφορά συντελεστή δόμησης
αυτό με το ταξί που του λες που πας κι αμα θέλει σε παίρνει
κι άλλα τέτοια σοβαρά και αστεία
Και δεν μπορώ να ακούω από διάφορους, συνήθως λίγο μεγαλύτερούς μου, ότι "εμείς είχαμε φιλότιμο" και άλλες τέτοιες αηδίες. 8)
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 7,354
- Πόντοι
- 38
Βάλε και κώδικα βιβλίων και στοιχείων να είμαστε κομπλέ ;Dskantzos είπε:
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Μωρέ υπάρχουν αλλά όχι σε χώρες που προσβλέπεις να μοιάσεις.skantzos είπε:
Η βλακεία μεταφορά συντελεστή δόμησης δεν θυμίζει λίγο τον παραλογισμό του emissions trading ?
χαχά καθένας με τον πονο του
εγώ επιμένω με τα πολεοδομικά πάντως ;D, μου έχει μείνει σοκ όταν 11 χρονών πήγα εκδρομή στην Ακρόπολη και κοίταξα γύρω μου
εδιτ: μόλις είδα αυτό στη βικιπαίδεια
Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ-Code for Books and Records) είναι νομοθέτημα που ρυθμίζει τις οικονομικές σχέσεις των επαγγελματιών, ορίζεται δε με το Π.Δ. 186/1992, όπως δημοσιέυθηκε στο ΦΕΚ Α 84. Είναι επινόημα ελληνικό, καθώς στις άλλες χώρες τα θέματα που πραγματεύεται ο κώδικας αυτός ρυθμίζονται μηχανογραφικά και αυτόματα
τι να πω, κάτι έμαθα και σήμερα
εγώ επιμένω με τα πολεοδομικά πάντως ;D, μου έχει μείνει σοκ όταν 11 χρονών πήγα εκδρομή στην Ακρόπολη και κοίταξα γύρω μου
εδιτ: μόλις είδα αυτό στη βικιπαίδεια
Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ-Code for Books and Records) είναι νομοθέτημα που ρυθμίζει τις οικονομικές σχέσεις των επαγγελματιών, ορίζεται δε με το Π.Δ. 186/1992, όπως δημοσιέυθηκε στο ΦΕΚ Α 84. Είναι επινόημα ελληνικό, καθώς στις άλλες χώρες τα θέματα που πραγματεύεται ο κώδικας αυτός ρυθμίζονται μηχανογραφικά και αυτόματα
τι να πω, κάτι έμαθα και σήμερα
- Μηνύματα
- 6,720
- Πόντοι
- 36
[offtopic mode on]skantzos είπε:
Αν και μηχανογραφικά είμαστε σαν την σκηνή με τους πίθηκους και τον μονόλιθο, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να ελπίζουμε για το μέλλον ότι αν γίνουν τα αυτονόητα στην η-διακυβέρνηση κάπως καλύτερα θα γίνουν κάποια πράγματα (ρομαντικός). Και μετά σου λένε κίνητρα για τους επιχειρηματίες.
[offtopic mode off]
Τι ακριβώς περίμενες από το πανεπιστήμιο; Και ναι, υπάρχουν υπερκομπλεξάρες καθηγητές (και σε μερικούς απ' αυτούς αν ακούσεις την προσωπική τους ιστορία θα καταλάβεις τους λόγους) αλλά αν εσύ προσπαθείς να κάνεις μάθημα στους λίγους που ήρθαν για το μάθημα και όχι για το τάβλι μετά και έχεις το κάθε μαλακισμένο να δείχνει απόλυτη έλλειψη σεβασμού στον χώρο, τον καθηγητή και στους συμφοιτητές του, εσύ τι ακριβώς θα έκανες για να τον αντιμετωπίσεις;
Σε ποιό τμήμα πέρασες τελικά;
Και μια απορία (το τονίζω το απορία, δεν είναι ειρωνικό σχολιο). Αν θα μπορούσατε αυτοί που σπουδάσατε (και) έξω να απαντήσετε στο εξής. Εκτός από τα, πολύ σημαντικά όντως, διαδικαστικά θέματα των σπουδών (ύλη, βαθμολογίες, εξετάσεις κ.α.) τα περί πραγματικής παιδείας υπάρχουν εκεί έξω (Χ-files) και εμείς είμαστε όντως σε καθεστώς πνευματικού βιασμού όπου με το ζόρι σου βάζουν γνώσεις ή τα πράγματα δεν είναι και τόσο διαφορετικά τελικά;
- Μηνύματα
- 47,832
- Πόντοι
- 2,368
Εχει μεγαλη σημασια τι ΕΝΝΟΕΙ καποιος οταν αναφερεται σε "πραγματικη παιδεια".
Εχει ας πουμε πραγματικη παιδεια ενας πυρηνικος φυσικος με 3 μεταπτυχιακα απο το ΜΙΤ ο οποιος πεταει τα σκουπιδια του απο το παραθυρο και φτυνει στο πεζοδρομιο?Μπορει ναι ,μπορει και οχι......
Κοιτα σε ολα τα μερη υπαρχουν καφροι και σε ολα τα μερη υπαρχουν αξιολογοι ανθρωποι,και οι δυο ......τυποι ανθρωπων επηρεαζουν την κοινωνια,το επιπεδο της μορφωσης και το επιπεδο της ποιοτητας ζωης.
Στην Ελλαδα απλα επειδη ειμαστε μαζεμενοι ολοι μαζι σε μια κτηνωδη πολη (Αθηνα), αντε και σε ενα ,πολυ πιο ανθρωπινο, μεγαλο χωριο (Θεσ/νικη) η καφριλα φαινεται περισσοτερο,το ιδιο δηλ. που ισχυει και σε αλλες χωρες του τριτου κοσμου με υδροκεφαλη αστικη αναπτυξη και κατεστραμμενη επαρχια.
Αν λοιπον οριζεις την παιδεια ως "κοινωνικη" παιδεια θα ελεγα οτι οι χωρες του εξωτερικου (οι δυτικες οχι αυτες που ονειρευεται ο ΣΥΡΙΖΑ.... ;D) ειναι καλυτερες για δυο λογους:εχουν ισχυρη αποκεντρωση αρα λιγοτερο συνωστισμο και ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (κατι που προσωπικα πιστευω οτι ειναι αναγκαιο μια και ο ανθρωπος ειναι κατα βαση ενα....κτηνος.... ;D) το οποιο δεν αφηνει τους καφρους να κυβερνανε (οπως συμβαινει π.χ. στην Ελλαδα)
Αν δουμε το θεμα αυστηρα...ΤΕΧΝΙΚΑ δηλ.οτι καποιος σπουδαζει κατι ωστε να εχει εφοδια στην ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ τοτε ΝΑΙ στο εξωτερικο τα πραγματα ειναι ΠΟΛΥ διαφορετικα.
Στο εξωτερικο (στις "προηγμενες" χωρες αναφερομαι παντα) υπαρχει ενα αυστηρα "κανονιστικο" και "λογικο" πλαισιο μεσα στο οποιο λειτουργει το εκπαιδευτικο συστημα και συνηθως ειναι ΑΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ (στις ΗΠΑ ας πουμε οι...κακες ..πολυεθνικες...τσιμπουσαν τους αριστους φοιτητες ΠΡΙΝ καλα,καλα αποφοιτησουν....),επισης επειδη τα πανεπιστημια ΔΕΝ ειναι για ολους τους...κουτσους ,τυφλους στον Αγ.Παντελεημονα οπως εδω,το πτυχιο εχει καποια αξια (εδω ακομα και ο τυπος που σου πλενει τα τζαμια το φαναρι εχει 2 μεταπτυχιακα.... ;D)
Η μεγαλυτερη και φυσικα η πλεον ουσιωδης διαφορα ομως ειναι οτι δεν υπαρχει ΚΑΜΜΙΑ πολιτικοποιηση σε κανενα επιπεδο του εκπαιδευτικου συστηματος,στην Ελλαδα νομιζω οτι ακομα και στο...δημοτικο υπαρχουν παραταξεις ....
Η αλλη μεγαλη διαφορα ειναι οτι οι σπουδαστες ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΖΟΝΤΑΙ πολυ νωρις απο την οικογενεια (και την προστασια που αυτη προσφερει) αναλαμβανοντας ευθυνες (σπουδαστικα δανεια,δουλεια κ.α) αρα οταν σπουδαζουν ...σπουδαζουν και δεν χανουν τον καιρο τους πινοντας φραπεδες και ζωντας την ευκολη..φοιτητικη ζωη,ετσι μια και υπαρχει αγωνας και ανταγωνισμος ανεβαινει μοιραια και το επιπεδο σπουδων.
Μιλαω βαση των εμπειριων μου απο τις ΗΠΑ & τη Γερμανια...για χωρες οπου οι ανθρωποι βαζουν...γαλα στο τσαϊ τους θα σας μιλησει ο Audiokostas... ;D
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Καταθέτω μόνο τις, κατά την άποψή μου, βασικές διαφορές.theoctapus είπε:
α) Πρώτη μέρα ο καθηγητής σε ένα από τα αντικείμενα μας είπε.
"Κύριοι καλως ήλθατε. Εδώ που ήλθατε δεν θα σας μάθουμε τα πάντα για τους υπολογιστές. Από αυτά που θα σας μάθουμε, αρκετά δεν θα σας φανούν ποτέ χρήσιμα. Μερικά από αυτά που θα σας φανούν απαραίτητα πιθανόν να παραλείψουμε να τα διδάξουμε. Αυτά που θα χρειαστείτε σαν γνώσεις θα τα μάθετε πρωτίστως στη δουλειά σας και με την συνεχή ενασχόληση. Από την άλλη να είστε σίγουροι ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε για να σας μάθουμε τις απαραίτητες βάσεις και ακόμα περισσότερο πως να ψάχνετε, να αξιολογείτε, να αναλύετε και να απορροφάτε την γνώση στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Και αν νομίζετε ότι αυτό θα είναι εύκολο, λυπάμαι (ψέμματα λέω) που θα απογοητευτείτε."
Αν θυμάμαι καλά, ήταν ο ίδιος καθηγητής που έβγαλε από την τάξη στον δεύτερο χρόνο φοιτητή έξω από το auditorium καθότι "είναι προφανές αγαπητέ κύριε ότι σήμερα δεν προσήλθατε με την διάθεση να παρακολουθήσετε αλλά να ενοχλήσετε. Θα μου επιτρέψετε να προστατεύσω την συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων σας που ήλθαν με την αντίθετη διάθεση".
β) Υπάρχουν μόνο καμμιά ντουζίνα μαθήματα στα οποία και εμβαθύνεις και όχι τον βομβαρδισμό των 654452 αντικειμένων ανά έτος που υπάρχουν εδώ. Η βαθμολογία κρίνεται από τις εξετάσεις αλλά και από τις συνεχείς εργασίες που πρέπει να παρουσιάσεις και υποστηρίξεις στα tutorials.
γ) Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα βιβλία αλλά προτεινόμενη βιβλιογραφία. Η ύλη είναι σύμφωνη με την παράδοση και σημειώσεις του καθηγητή. Τα κενά συμπληρώνονται στην βιβλιοθήκη. Στην οποία περνάς την μισή φοιτητική ζωή σου.
δ) Παρουσίες υπάρχουν. Σε περίπτωση συνεχών απουσιών εγκαλείσαι από τον προσωπικό tutor σου να εξηγήσεις.
Αυτά για την Αγγλία. Που ξέρω.
Στην Αμερική που συνεργάστηκα, οι αρχικές πτυχιακές χρονιές ήταν αστείες (σε σοβαρά Πανεπιστήμια). Όσο προχώραγες όμως, η δυσκολίες αυξάνονταν λογαριθμικά. Η προσωπική μου εντύπωση είναι ότι Αμερική αξίζει για μεταπτυχιακό ειδικότητας (όχι conversion) αφού έχεις τελειώσει μια Χαϊδελβέργη ας πούμε...... 8)
Επειδή όμως έχουμε φάει στη μάπα μέχρι εμετού το Αγγλοσαξωνικό, εντυπώσεις από άλλες χώρες θα μου ήταν ευπρόσδεκτες.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 6,720
- Πόντοι
- 36
Χωρίς να θέλω να γίνομαι εριστικός audiokosta (και αναφέρομαι σε εσένα γιατί έχω γνωρίσει και συνεργαστεί με πολλούς πτυχιούχους του βρετανικού συστήματος πανεπιστημιακών σπουδών) και με κίνδυνο να ακουστώ κοινότυπος, σαν τελικό αποτέλεσμα δεν βλέπω και ιδιαίτερες διαφορές με αυτούς που σπούδασαν εδώ αλλά, σημαντικό, ενδιαφέρθηκαν να μάθουν. Για να το πω διαφορετικά, οι εκ της Αγγλίας ορμώμενοι δεν είχαν πουθενα κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα, ούτε απέδιδαν καλύτερα, αλλά ούτε και είχαν περισσότερες γνώσεις.
Το τονίζω, πάντα συγκρινόμενοι με αυτούς που ενδιαφέρονται για το αντικείμενό τους, όχι με αυτούς που πήραν πτυχίο γιατί δεν είχαν κάτι άλλο να κάνουν.
Μήπως τελικά το θέμα ξεκινά από εμάς τους ίδιους; Μήπως έχουμε θεοποιήσει, όχι πάντα αδικαιολόγητα ομολογουμένως, τις σπουδές στο εξωτερικό; Μήπως αυτοί που κατακεραυνωνουν τα του εσωτερικού ξεκίνησαν από λάθος βάση; Μήπως αντί να βιαστούμε να κατηγορήσουμε τους καθηγητές, γιατί το σύστημα είναι οντως σάπιο, θα πρέπει να αναρωτηθούμε πρώτα ποιά είναι η δικιά μας θέση, δηλ. μήπως τελικά δεν μας αρέσει αυτό που κάνουμε και ως αποτέλεσμα και απαιτούμε από τους άλλους να μας τραβήξουν το ενδιαφέρον αλλά και δεν αποδίδουμε αρκετά.
Το τονίζω, πάντα συγκρινόμενοι με αυτούς που ενδιαφέρονται για το αντικείμενό τους, όχι με αυτούς που πήραν πτυχίο γιατί δεν είχαν κάτι άλλο να κάνουν.
Μήπως τελικά το θέμα ξεκινά από εμάς τους ίδιους; Μήπως έχουμε θεοποιήσει, όχι πάντα αδικαιολόγητα ομολογουμένως, τις σπουδές στο εξωτερικό; Μήπως αυτοί που κατακεραυνωνουν τα του εσωτερικού ξεκίνησαν από λάθος βάση; Μήπως αντί να βιαστούμε να κατηγορήσουμε τους καθηγητές, γιατί το σύστημα είναι οντως σάπιο, θα πρέπει να αναρωτηθούμε πρώτα ποιά είναι η δικιά μας θέση, δηλ. μήπως τελικά δεν μας αρέσει αυτό που κάνουμε και ως αποτέλεσμα και απαιτούμε από τους άλλους να μας τραβήξουν το ενδιαφέρον αλλά και δεν αποδίδουμε αρκετά.
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Που ακριβώς διαφωνούμε;
Ειρήσθω εν παρόδω, όταν εν έτει 1992 έκανα την έρευνα στην μεταπτυχιακή μου εργασία η οποία (βλακωδώς επέλεξα ώστε να) είχε ως απαραίτητο στοιχείο και Ελληνικά δεδομένα και έρευνες, η παρουσία φοιτητών στις ανά την Αθήνα βιβλιοθήκες, ήταν πάρα πολύ μικρή.
Μια βασική διαφορά είναι ότι η ακαδημαϊκή προσπάθεια εκ μέρους του φοιτητή και οι ακαδημαικές (σε καθημερινά αλλά και έκτακτα ζητήματα) παροχές, εκεί θεωρούνται πράγματα αυτονόητα ενώ εδώ ηρωική προσπάθεια.
Ειρήσθω εν παρόδω, όταν εν έτει 1992 έκανα την έρευνα στην μεταπτυχιακή μου εργασία η οποία (βλακωδώς επέλεξα ώστε να) είχε ως απαραίτητο στοιχείο και Ελληνικά δεδομένα και έρευνες, η παρουσία φοιτητών στις ανά την Αθήνα βιβλιοθήκες, ήταν πάρα πολύ μικρή.
Μια βασική διαφορά είναι ότι η ακαδημαϊκή προσπάθεια εκ μέρους του φοιτητή και οι ακαδημαικές (σε καθημερινά αλλά και έκτακτα ζητήματα) παροχές, εκεί θεωρούνται πράγματα αυτονόητα ενώ εδώ ηρωική προσπάθεια.
Με ενα συμφοιτητή μου, που κάνει έρευνα στο εξωτερικό έχοντας τελειώσει σπουδες και το διδακτορικό στην Ελλάδα, μεταξύ σοβαρού και αστείου καταλήξαμε ότι το καλό του ελληνικού πανεπιστημίου είναι ότι τελικά διαλέγεις ή και αναγκάζεσαι να τα κάνεις όλα μόνος σου.
Όταν μιλάμε για το επίπεδο των ελληνικών πανεπιστημίων τότε
- αν μιλάμε για το επίπεδο της ύλης που καλύπτεται σε ένα προπτυχιακό πρόγραμμα, είμαστε αρκετά προχωρημένοι έως και πολύ πιο προχωρημένοι από αντίστοιχα του εξωτερικού, το δε μέσο αγγλικό 3ετες BSc είναι της πλάκας σε σχέση με τα δικά μας, για να μη μιλήσω για 5ετή πολυτεχνεία κλπ
- αν μιλάμε για τα υπόλοιπα που κάνουν ένα πανεπιστήμιο σοβαρό, δηλ το επίπεδο των καθηγητων και το επίπεδο της έρευνας, εκεί υστερούμε. Λόγοι: όποιος γνωρίζει τη χαοτική και τελείως διεφθαρμένη διαδικασία εκλογής μέλους ΔΕΠ καταλαβαίνει
Και όταν γίνονται τα ευτράπελα όπως το υπουργείο να ζητά από τα πανεπιστήμια ποιοι
είναι καθηγητές είναι συγγενείς και το πανεπιστήμιο απαντά ότι αυτά είναι προσωπικά δεδομένα
, κι όταν όλοι οι καθηγητές του τμήματος κοινωνικής θεολογίας λέγονται Χριστινάκηδες, δε μπορεί να μη γελάνε μαζί μας.
Επιμένω βέβαια ότι σε κάθε σύγκριση πρέπει να θυμόμαστε το δωρεάν
Όταν μιλάμε για το επίπεδο των ελληνικών πανεπιστημίων τότε
- αν μιλάμε για το επίπεδο της ύλης που καλύπτεται σε ένα προπτυχιακό πρόγραμμα, είμαστε αρκετά προχωρημένοι έως και πολύ πιο προχωρημένοι από αντίστοιχα του εξωτερικού, το δε μέσο αγγλικό 3ετες BSc είναι της πλάκας σε σχέση με τα δικά μας, για να μη μιλήσω για 5ετή πολυτεχνεία κλπ
- αν μιλάμε για τα υπόλοιπα που κάνουν ένα πανεπιστήμιο σοβαρό, δηλ το επίπεδο των καθηγητων και το επίπεδο της έρευνας, εκεί υστερούμε. Λόγοι: όποιος γνωρίζει τη χαοτική και τελείως διεφθαρμένη διαδικασία εκλογής μέλους ΔΕΠ καταλαβαίνει
Και όταν γίνονται τα ευτράπελα όπως το υπουργείο να ζητά από τα πανεπιστήμια ποιοι
είναι καθηγητές είναι συγγενείς και το πανεπιστήμιο απαντά ότι αυτά είναι προσωπικά δεδομένα
, κι όταν όλοι οι καθηγητές του τμήματος κοινωνικής θεολογίας λέγονται Χριστινάκηδες, δε μπορεί να μη γελάνε μαζί μας.Επιμένω βέβαια ότι σε κάθε σύγκριση πρέπει να θυμόμαστε το δωρεάν
- Μηνύματα
- 47,832
- Πόντοι
- 2,368
Ειναι ομως ΟΝΤΩΣ δωρεαν η ...δημοσια παιδεια στην Ελλαδα??
Δεν νομιζω....
Καταρχην αν υπολογισεις οτι για να μπεις στο Παν/μιο το ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ (αγνωστη λεξη στο εξωτερικο με εξαιρεση την Ιαπωνια οπου εκει τα πραγματα ειναι ακομα πιο χαλια απο εδω...) ειναι υποχρεωτικο (ο μονος ανθρωπος που ξερω να μπηκε στο Παν/μιο ΧΩΡΙΣ φροντιστηριο ειμαι....εγω... ;D) ας κανουμε καποιους υπολογισμους:
Για να γινεις καλος παπαγαλος πρεπει να πηγαινεις φροντιστηριο απο την 4η δημοτικου απο οτι ακουω...τα μηνιαια διδακτρα ειναι περιπου...να πουμε 500 ευρω ...αρα εχεις 2 χρονια στο δημοτικο και αλλα 6 στο γυμνασιο-λυκειο δηλ. 8 χρονια υποχρεωτικου φροντιστηριου επι 9 μηνες το χρονο 8Χ9Χ500=36.000 ευρω για να μπεις (ΑΝ μπεις)...βαλε μετα 2 πακετα τσιγαρα την ημερα και 2 φραπεδες περιπου 20 ευρω την ημερα Χ 10 χρονια που κανει ο καθε φοιτητης να τελειωσει κατα μεσον ορο....20χ365χ10=73000 ευρω για φραπεδοτσιγαρα....δεν βαζω καν τα 1000 ευρω/μηνα που χρειαζεται η πλειοψηφια των φοιτητων που δεν περνανε σε παν/μιο της πολης τους ως ελαχιστα εξοδα ανα μηνα...ουτε βεβαια την οικονομικη αιμοραγια της μεσης ελληνικης οικογενειας η οποια στηριζει οικονομικα "το παιδι μεχρι να τελειωσει τις σπουδες του".....
δεν μου φαινεται και τοσο...δωρεαν..... ;D
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Είναι τόσο αφηρημένη και γενική διαπίστωση που είναι δύνατον να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω μαζί της.skantzos είπε:
Κεκτημένο δικαίωμα που πρέπει να παραμείνει σε πείσμα όλων των ευτράπελων αναλύσεων για το αντίθετο.&-
- Μηνύματα
- 47,832
- Πόντοι
- 2,368
Ενταξει τα δικα σου μπορει να μην καπνιζουν...αλλα ουτε ενα φραπε ρε ακαρδε στα παιδια?....ουτε ενα φραπε?marathon είπε:Κόψε κάτι...έχουμε και εμείς παιδιά που πέρασαν τα στάδια που περιγράφεις και δεν είναι έτσι
Τι ψυχη θα παραδωσεις?
Σε λιγο θα μου πεις και οτι δεν τα πιεσες για να γινουν ΔΥ......και οτι δεν τα εγραψες και στην κλαδικη....
Αλλα τι περιμενεις απο...φασιστες?.....
- Μηνύματα
- 6,720
- Πόντοι
- 36
Πες τα...audiokostas είπε:
Όχι δεν είναι, αλλά, στο γνωστό Superfunk στυλ για κάθε τι ελληνικό, είσαι υπερβολικός. Το φροντιστήριο είναι όντως απαραίτητο στις τελευταίες τάξεις του λυκείου και μόνο. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά υπερβολή αγχωτικών γονέων. Εκτός αν το παιδί είναι στούρνος και δεν τα παίρνει αλλιώς.
Υπάρχει και η επιλογή να το κόψει
. Ααα, και δεν πίνω καφέ.
