Eric Gales

1) Ο Eric Gales στο παιχτικό κομμάτι δεν είναι "παιχταράς για κάποιους", είναι κάτι άπιαστο. Να το πω κάπως άκομψα, είναι αυτός που καταπίνει όλους τους σπουδαίους Bonamasses out there... Άλλο μουσικά τι είναι ο καθένας, άλλο παιχτικά. Παιχτικά ο τύπος είναι η δύναμη της φύσης, όποιος έχει να βρει αρνητικό σε αυτό το κομμάτι για τον Gales κατ'εμέ απλά εκτίθεται.

Αν τώρα για κάποιους το παίξιμό του, όπως εκφράζεται στο context της μουσικής του, δεν μπορούν να το ακούν, τότε όντως υπάρχει ο Frisell και ο Metheny, ή για να μην πάμε μακριά σε μουσικά ιδιώματα, υπάρχει και ο Philip Sayce ή ο Doyle Bramhall II (μερικά παραδείγματα)... ή και ο Bonamasssa (όπως καταλαβαίνετε δεν κάνω τη συζήτηση για να προβάλω συγκρίσεις, απλά για να καταλαβαινόμαστε κάπως καλύτερα - άλλωστε όλα τα ονόματα που αναφέρω είναι αγαπημένοι μου έως πολύ αγαπημένοι μου).

2) Του κόλλησε η ταμπέλα "συνεχιστής-μιμητής Hendrix" από μικρός (πολύ μικρός για την ακρίβεια), και αυτό εντέλει νομίζω ούτε ισχύει ιδιαίτερα, ούτε ήταν κάτι που επιδίωκε με τη μουσική του. Πιο πολύ στο στυλιστικό του πράγματος υπάρχουν ομοιότητες (μαύροι, αριστερόχειες)... στο καθαρά παιχτικό πολύ διαφορετικοί, όπως και στη μουσική τους προφανώς, καθώς ο Gales είναι κάτι περιορισμένο και κάπως παρωχημένο για την εποχή του, ενώ ο Jimi ήταν  θεμελιωτής των πάντων λίγο πολύ, και κατ'εμέ ένας από τους 3-4 μεγαλύτερους σύγχρονους μουσικούς.

Στο μόνο που ας πούμε μοιάζουν είναι αυτό που είπα παραπάνω... πρόκειται για 2 δυνάμεις της φύσης στο όργανο (αν θέλετε να το συγκεκριμενοποιήσουμε περισσότερο, ο Jimi κυρίως λόγω εκπληκτικού ρυθμικού παιξίματος, και πώς ένωνε τον αυτοσχεδιασμό του και με τη ρυθμική του συνοδεία σε 1, και ο Eric περισσότερο λόγω απίθανης έντασης, ακρίβειας και ομορφιάς στον αυτοσχεδιασμό του). Η διαφορά είναι ότι ο Hendrix πέρα από αυτό ήταν και πολλά παραπάνω (πλήρης μουσική ιδιοφυϊα).

3) Έξτρα συγκρίσεις και πάλι χάνουν το νόημα, μιλάμε απλά για να μιλάμε μου φαίνεται, αντί να βάζουμε καμιά βιντεάρα να χαζεύουμε.

Ναι, ο Derek Trucks είναι 50 κλάσεις πάνω σαν μουσικός, και τον λες και πιο original. Ε και; Αυτό μειώνει τον υπερπαίχτη Gales; Άλλος Derek Trucks δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και άλλος Gales. Είναι πάλι σαν να συγκρίνουμε το καλύτερο εστιατόριο με θαλασσινά με το καλύτερο "βρώμικο"... το πρώτο θα πάρει τα βραβεία Μισελέν, και έτσι πρέπει, αλλά και το δεύτερο έχει τη χάρη του.

 
Δεν  υπάρχει μαύρος κιθαρίστας με παραμορφωμένο ήχο που δεν τον έχουν πει κάποια στιγμή συνεχιστή του Hendrix.

Συνεχίστε.

 
fusionakis είπε:
1) Ο Eric Gales στο παιχτικό κομμάτι δεν είναι "παιχταράς για κάποιους", είναι κάτι άπιαστο. Να το πω κάπως άκομψα, είναι αυτός που καταπίνει όλους τους σπουδαίους Bonamasses out there... Άλλο μουσικά τι είναι ο καθένας, άλλο παιχτικά. Παιχτικά ο τύπος είναι η δύναμη της φύσης, όποιος έχει να βρει αρνητικό σε αυτό το κομμάτι για τον Gales κατ'εμέ απλά εκτίθεται.

Αν τώρα για κάποιους το παίξιμό του, όπως εκφράζεται στο context της μουσικής του, δεν μπορούν να το ακούν, τότε όντως υπάρχει ο Frisell και ο Metheny, ή για να μην πάμε μακριά σε μουσικά ιδιώματα, υπάρχει και ο Philip Sayce ή ο Doyle Bramhall II (μερικά παραδείγματα)... ή και ο Bonamasssa (όπως καταλαβαίνετε δεν κάνω τη συζήτηση για να ....
Μη μου θιγεις τον Μποναμασα γιατι ειμαι φαν. Τον βρισκω θεικο παιχτη. Αυτο το σολο που κανει στο βιντεο που εβαλα, καπου μετα το 4ο λεπτο, θεωρω οτι ειναι η πεμπτουσια της ηλεκτρικης κιθαρας. Γουστα ειναι αυτα. Και συγκρισεις τυπου ο ενας καταπινει τον αλλο μου φαινονται ανουσιες και καπως παιδικες (δε θέλω να σε προσβαλλω, ουτε το λεω για σενα προσωπικα). Κατα τα αλλα συμφωνω με τα περισσότερα.

https://youtu.be/aLR_bSzPTiY

 
otto## είπε:
Μη μου θιγεις τον Μποναμασα γιατι ειμαι φαν.
Το σέβομαι, όπως σέβομαι και τον ίδιο σαν παιχταρά. Η μουσική του ποτέ δεν με τρέλανε, αλλά το παίξιμό του το αντίθετο (τον θεωρώ από τους κορυφαίους σπουδαστές του οργάνου, τρομερά λεπτολόγος και τελειομανής, είτε τώρα που παίζει καρφί καρφί, είτε παλιότερα με τα 4-amp setups και τα εφέ). Και προφανέστατα ο άνθρωπος ήταν και είναι κτήνος σαν παίχτης, δεν το συζητάμε.

Πάντως παραπάνω έγραψα ότι "το είπα κάπως άκομψα" για χάριν της κουβέντας, μιας και μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες και μουσικούς που όμως κινούνται χοντρικά σε παρόμοια μουσικά ιδιώματα. Εναλλακτικά, θα μπορούσα να το είχα πει ως εξής: η περίπτωση του Gales χαρακτηρίζεται από ένα σπάνιο παιχτικό ταλέντο που αναδεικνύεται με απίστευτη ωμότητα, τέτοια που δεν συναντάται ούτε σε πιο διάσημους δεξιοτέχνες του οργάνου της εποχής.

Ένας άλλος λόγος που το εξέφρασα έτσι, είναι ότι μου έχει δώσει πάτημα ο ίδιος ο Bonamassa με τη δήλωσή του στο παρελθόν περί Eric:

"One of the best if not the best guitarist in the world today. @EricGalesBand"

+απάντηση από Gales: "Woooow and THANK YOU Joe Bonamassa truly an honor"

[πηγές:



Όπως πιστεύω καταλαβαίνεις από τα συμφραζόμενα, και γω δεν θεωρώ χρήσιμες τις αντιπαραθέσεις μεταξύ fan boys, και άλλωστε δηλώνω φαν όλων των ονομάτων που έχουν αναφερθεί (και του Bonamassa, κι ας μην τον ακούω συχνά στα προσωπικά του). Απλά εφόσον το νήμα τιτλοφορείται "Eric Gales", είπα να πω ένα δυο πράγματα παραπάνω από αγάπη, όπως αντίστοιχα έκανες εσύ για τον Joe, που χωρίς να το θέλω τον ψιλοέθιξα.  ;)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top