- Μηνύματα
- 850
- Πόντοι
- 418
1) Ο Eric Gales στο παιχτικό κομμάτι δεν είναι "παιχταράς για κάποιους", είναι κάτι άπιαστο. Να το πω κάπως άκομψα, είναι αυτός που καταπίνει όλους τους σπουδαίους Bonamasses out there... Άλλο μουσικά τι είναι ο καθένας, άλλο παιχτικά. Παιχτικά ο τύπος είναι η δύναμη της φύσης, όποιος έχει να βρει αρνητικό σε αυτό το κομμάτι για τον Gales κατ'εμέ απλά εκτίθεται.
Αν τώρα για κάποιους το παίξιμό του, όπως εκφράζεται στο context της μουσικής του, δεν μπορούν να το ακούν, τότε όντως υπάρχει ο Frisell και ο Metheny, ή για να μην πάμε μακριά σε μουσικά ιδιώματα, υπάρχει και ο Philip Sayce ή ο Doyle Bramhall II (μερικά παραδείγματα)... ή και ο Bonamasssa (όπως καταλαβαίνετε δεν κάνω τη συζήτηση για να προβάλω συγκρίσεις, απλά για να καταλαβαινόμαστε κάπως καλύτερα - άλλωστε όλα τα ονόματα που αναφέρω είναι αγαπημένοι μου έως πολύ αγαπημένοι μου).
2) Του κόλλησε η ταμπέλα "συνεχιστής-μιμητής Hendrix" από μικρός (πολύ μικρός για την ακρίβεια), και αυτό εντέλει νομίζω ούτε ισχύει ιδιαίτερα, ούτε ήταν κάτι που επιδίωκε με τη μουσική του. Πιο πολύ στο στυλιστικό του πράγματος υπάρχουν ομοιότητες (μαύροι, αριστερόχειες)... στο καθαρά παιχτικό πολύ διαφορετικοί, όπως και στη μουσική τους προφανώς, καθώς ο Gales είναι κάτι περιορισμένο και κάπως παρωχημένο για την εποχή του, ενώ ο Jimi ήταν θεμελιωτής των πάντων λίγο πολύ, και κατ'εμέ ένας από τους 3-4 μεγαλύτερους σύγχρονους μουσικούς.
Στο μόνο που ας πούμε μοιάζουν είναι αυτό που είπα παραπάνω... πρόκειται για 2 δυνάμεις της φύσης στο όργανο (αν θέλετε να το συγκεκριμενοποιήσουμε περισσότερο, ο Jimi κυρίως λόγω εκπληκτικού ρυθμικού παιξίματος, και πώς ένωνε τον αυτοσχεδιασμό του και με τη ρυθμική του συνοδεία σε 1, και ο Eric περισσότερο λόγω απίθανης έντασης, ακρίβειας και ομορφιάς στον αυτοσχεδιασμό του). Η διαφορά είναι ότι ο Hendrix πέρα από αυτό ήταν και πολλά παραπάνω (πλήρης μουσική ιδιοφυϊα).
3) Έξτρα συγκρίσεις και πάλι χάνουν το νόημα, μιλάμε απλά για να μιλάμε μου φαίνεται, αντί να βάζουμε καμιά βιντεάρα να χαζεύουμε.
Ναι, ο Derek Trucks είναι 50 κλάσεις πάνω σαν μουσικός, και τον λες και πιο original. Ε και; Αυτό μειώνει τον υπερπαίχτη Gales; Άλλος Derek Trucks δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και άλλος Gales. Είναι πάλι σαν να συγκρίνουμε το καλύτερο εστιατόριο με θαλασσινά με το καλύτερο "βρώμικο"... το πρώτο θα πάρει τα βραβεία Μισελέν, και έτσι πρέπει, αλλά και το δεύτερο έχει τη χάρη του.
Αν τώρα για κάποιους το παίξιμό του, όπως εκφράζεται στο context της μουσικής του, δεν μπορούν να το ακούν, τότε όντως υπάρχει ο Frisell και ο Metheny, ή για να μην πάμε μακριά σε μουσικά ιδιώματα, υπάρχει και ο Philip Sayce ή ο Doyle Bramhall II (μερικά παραδείγματα)... ή και ο Bonamasssa (όπως καταλαβαίνετε δεν κάνω τη συζήτηση για να προβάλω συγκρίσεις, απλά για να καταλαβαινόμαστε κάπως καλύτερα - άλλωστε όλα τα ονόματα που αναφέρω είναι αγαπημένοι μου έως πολύ αγαπημένοι μου).
2) Του κόλλησε η ταμπέλα "συνεχιστής-μιμητής Hendrix" από μικρός (πολύ μικρός για την ακρίβεια), και αυτό εντέλει νομίζω ούτε ισχύει ιδιαίτερα, ούτε ήταν κάτι που επιδίωκε με τη μουσική του. Πιο πολύ στο στυλιστικό του πράγματος υπάρχουν ομοιότητες (μαύροι, αριστερόχειες)... στο καθαρά παιχτικό πολύ διαφορετικοί, όπως και στη μουσική τους προφανώς, καθώς ο Gales είναι κάτι περιορισμένο και κάπως παρωχημένο για την εποχή του, ενώ ο Jimi ήταν θεμελιωτής των πάντων λίγο πολύ, και κατ'εμέ ένας από τους 3-4 μεγαλύτερους σύγχρονους μουσικούς.
Στο μόνο που ας πούμε μοιάζουν είναι αυτό που είπα παραπάνω... πρόκειται για 2 δυνάμεις της φύσης στο όργανο (αν θέλετε να το συγκεκριμενοποιήσουμε περισσότερο, ο Jimi κυρίως λόγω εκπληκτικού ρυθμικού παιξίματος, και πώς ένωνε τον αυτοσχεδιασμό του και με τη ρυθμική του συνοδεία σε 1, και ο Eric περισσότερο λόγω απίθανης έντασης, ακρίβειας και ομορφιάς στον αυτοσχεδιασμό του). Η διαφορά είναι ότι ο Hendrix πέρα από αυτό ήταν και πολλά παραπάνω (πλήρης μουσική ιδιοφυϊα).
3) Έξτρα συγκρίσεις και πάλι χάνουν το νόημα, μιλάμε απλά για να μιλάμε μου φαίνεται, αντί να βάζουμε καμιά βιντεάρα να χαζεύουμε.
Ναι, ο Derek Trucks είναι 50 κλάσεις πάνω σαν μουσικός, και τον λες και πιο original. Ε και; Αυτό μειώνει τον υπερπαίχτη Gales; Άλλος Derek Trucks δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και άλλος Gales. Είναι πάλι σαν να συγκρίνουμε το καλύτερο εστιατόριο με θαλασσινά με το καλύτερο "βρώμικο"... το πρώτο θα πάρει τα βραβεία Μισελέν, και έτσι πρέπει, αλλά και το δεύτερο έχει τη χάρη του.