Επιστρεφει το βινυλιο?

[theoctapus]

Το βινύλιο καλώς ή κακώς ξυπνάει σε πολλούς αναμνήσεις από άλλες εποχές, πιο αγνές, πιο απλές, πιο ρομαντικές (και καλά). Τότε που μια φέτα καρπούζι στο χέρι δίπλα στην παραλία ήταν το μόνο που ήθελες απ' τις διακοπές σου, τότε που ο αέρας ήταν πιο καθαρός, τότε που δεν χρειαζόσουν air-condition, τότε που η ακρόαση συγκεκριμένης μουσικής ήταν το τελικό στάδιο μιας διαδικασίας που μόνο λίγοι πιστοί μπορούσαν να ακολουθήσουν και να ολοκληρώσουν. Λέγεται νοσταλγία και δεν έχει να κάνει με καμια τεχνική προδιαγραφή. Γι' αυτό όταν ακούγεται πως οι πωλήσεις LPs έχουν αυξηθεί έστω και λίγο γίνεται συζήτηση μεγαλύτερη απ' αυτή που αξίζει στο θέμα, είναι οι υποσυνείδητοι ευσεβείς πόθοι πως θα ξαναζήσουμε τις εποχές που μοιάζουν να έχουν καταγραφεί στο μυαλό μας (όχι στο δικό μου πάντως) σαν να έχουν περάσει από φίλτρο sepia.

Κατά τ' άλλα το να λες πως γενικά τα LPs έχουν καλύτερο ήχο απ' τα CDs είναι παντελώς άκυρο. Το γεγονός πως κάποια LPs μπορούν να ακουστούν σε καλά "ζυγισμένο" ηχοσύστημα καλύτερα απ' ότι τα αντίστοιχα CDs δεν λέει τίποτα, εκτός ίσως του ότι τα αυτιά μας τελικά είναι πιο "κουφά" απ' ότι νομίζουμε.

 

[Haris]

Είναι απίστευτη η συχνότητα επανάληψης αυτής της (μάλλον κουραστικής) κουβέντας περί βινυλίου και θανάτου του και ανωτερότητας του και επιστροφής του και μπλα μπλα μπλα στο φόρουμ μας.....

Ναι, και ευτυχώς που είναι μόνο αυτή η συζήτηση που ξαναματαεπανέρχεται τόσο συχνά... 

 

[audiokostas]

Ναι, και ευτυχώς που είναι μόνο αυτή η συζήτηση που ξαναματαεπανέρχεται τόσο συχνά... 

Το περιμετρικό κάλυμμα του σασί από το πικάπ μου είναι μασίφ ξύλο.

Νομίζω ότι είναι μαόνι και για αυτό ακούω καλύτερα τα κομμάτια heavy rock - heavy metal; Λες αν βάλω alder να έχω πιο ισορροπημένο ήχο;

Τι λες;

Αλλά άσε, μη λες.

Ξέχασα ότι το πικάπ είναι άκυρο.

Το λεγα, το λέω και πάντα θα το λέω ζηλεύοντας, ignorance is a bliss.

 

[theoctapus]

Το λεγα, το λέω και πάντα θα το λέω ζηλεύοντας, ignorance is a bliss.

And self-righteousness is annoying, to say the least.

 

[Haris]

Το περιμετρικό κάλυμμα του σασί από το πικάπ μου είναι μασίφ ξύλο.

Νομίζω ότι είναι μαόνι και για αυτό ακούω καλύτερα τα κομμάτια heavy rock - heavy metal; Λες αν βάλω alder να έχω πιο ισορροπημένο ήχο;

Δεν έχεις a clue. Μαχόγκανι; Αλντερ; Αρ γιου φάκινγκ κίντινγκ; Τι το πέρασες το πικάπ, μπάσο; Δεν θα σου πω δημόσια από τι ξύλο πρέπει να είναι το σασί (ή το πλατό ή η βελόνα ή η κεφαλή), γιατί θα ανοίξω τους Ασκούς της Πανδώρας. ΠΜ αν θέλεις τα φώτα μου.  

 

[audiokostas]

Τι το πέρασες το πικάπ, μπάσο;

Φοίλως βασικά στο πλατό ακούο νταμπ

Sent from my Erisexon Womanoid

 

[AuditoryDriving]

Ναι, και ευτυχώς που είναι μόνο αυτή η συζήτηση που ξαναματαεπανέρχεται τόσο συχνά...  

χαχαχαχ

Νομιζω ότι τετοια φυτιλια ειναι που κρατανε τα fora ζωντανα

Ωπα.. Fora η forums;

 

[Waterfall-K]

Εγώ, αγαπητέ μου, έχω εφεύρει εδώ μέσα αυτό που λες "συζήτηση".

Τι ειπες τωρα ρε μεγαλε....

Όπως και αν έχει, δεν ενοχλώ πλέον (στη ζωή μου, εννοώ) ανθρώπους που επιλέγουν την ημιμάθεια. Δεν πληρώνομαι δα. 

Bρε καλως τον ειδημονα! ;D Βλεπω οτι συνεχιζεις να μη καταλαβαινεις γρι απο αυτα που εγραψα, ή απλα δεν διαβαζεις αυτα που εγραψα. Οπως και να'χει, εγω θα σου φρεσκαρω τη μνημη παρακατω. Αν και με κουραζεις, θα μπορουσες απλα να διαβασεις προσεκτικα τι εγραψα, ειναι κουραστικο να εξηγεις τα πλεον αυτονοητα. 

Γραφω "Πανε και αγοραζουν οτι αρχαιο LP βρουν στο eBay κι αλλου. Κοπιες που μονο κουφοι δεν καταλαβαινουν οτι ο ηχος τους εχει μαυρα χαλια, και που φυσικα ειναι κατι ετη φωτος χειροτερος απο τον ηχο ενος CD."

Πεταγεται η "Φιρμα" και μου απανταει "Δεν νομιζω".

Του απανταω "Πιστευεις φανταζομαι οτι τα original LP της Blue Note, για παραδειγμα, απο 50s/60s/70s, εχουν καλυτερο ηχο απο τις remastered εκδοσεις τους σε CD. Προσωπικα εχω ακουσει απειρα παλια LPs απο δισκοθηκες φιλων οι οποιοι δεν αγγιζουν CD, και σαλταρα. Τοσα πεταμενα λεφτα για αρχαια LPs. Τελευταιο ακουσμα ηταν το Kind Of Blue του Miles Davis απο μια Αμερικανικη κοπια βινυλιου του 1974".

Η "Φιρμα" γραφει "Βρήκες κι' εσύ παράδειγμα" και του απανταω

"Tι εχει το παραδειγμα? Μια χαρα παραδειγμα ηταν. Εγραψα οτι "πανε και αγοραζουν οτι αρχαιο LP βρουν στο eBay", και για "κοπιες που μονο κουφοι δεν καταλαβαινουν οτι ο ηχος τους εχει μαυρα χαλια, και που φυσικα ειναι κατι ετη φωτος χειροτερος απο τον ηχο ενος CD". Και μου γραφεις "Δεν νομιζω". Ε, νομιζεις/δεν νομιζεις, ετσι ειναι, τα "αρχαια LP" δεν συγκρινονται με τα CD. Ειναι φυσικο και αναμενομενο. Πως μπορει ενα LP των 60s/70s να ακουγεται καλυτερα απο ενα CD? Το να βρισκεις remastered αλμπουμ σε CD και να πηγαινεις να τα χωνεις σε original LPs εποχης, το θεωρω μεγιστη βλακεια."

Ειναι προφανες σε ολους_πλην Trolley_οτι μιλαω για τα παλια βινυλια, κοπης 50s/60s/70s και την συγκριση τους με τα αντιστοιχα CD. Και οταν μιλαω για συγκριση, φυσικα μιλαω για ηχητικη συγκριση, ειναι αυτονοητο απο τα παραπανω. Οταν γραφω "μιλαω για μουσικοφιλους φυσικα, και οχι για συλλεκτες που αγοραζουν 800 versions ενος αλμπουμ απο καθε πιθανη χωρα και χρονολογια που κυκλοφορησε" μιλαω-και αυτο ειναι προφανες-για ανθρωπους που αγοραζουν ενα αλμπουμ σε ενα Χ φορματ για να το ακουσουν οσο γινεται σε καλυτερη ηχητικη ποιοτητα, και οχι "για να την ακουσουν" με την συσκευασια, την "μυρωδια", το artwork και οτι αλλο ασχετο με την μουσικη του εκαστοτε αλμπουμ.

Γραφω τελος οτι "Η συγκριση CD/LP της ιδιας εποχης ειναι αλλη κουβεντα".

Και μετα απο ολα τα παραπανω, ερχεται ο Trolley και απανταει, σαν να μην εχει διαβασει λεξη απ'οσα εχω γραψει:

"Στο έχω ξαναγράψει, σου λείπει μία φέτα σε αυτό το σημείο, εξακολουθείς να μπερδεύεις τις τεχνικές δυνατότητες ενός εκάστου μέσου, με την γνώση και τις προθέσεις πίσω από τη χρήση αυτού".

Ποιος μιλησε ωρε Trolley για τις "τεχνικές δυνατότητες ενός εκάστου μέσου" και για τις "προθέσεις πίσω από τη χρήση αυτού"?? Εγω παντως Οχι. Εγω μιλησα καθαρα για την ηχητικη συγκριση αρχαιων βινυλιων με CD. Η οποία συγκριση ειναι σαφως υπερ του δευτερου. Κι αυτο δεν το λεει ο "οποιοσδήποτε καταρράκτης", δεν χρειαζεται να το πει κανενας "οποιοσδήποτε καταρράκτης", ειναι αυτονοητο και γεγονος.

Μετα η συζητηση πηρε την κλασσικη τροπη απο τους οπαδους του βινυλιου, του στυλ "περι ορεξεως...." και "whatever floats your boat" και "αν σ'αρεσει εσενα να σιδερωνεις με το σιδερο της γιαγιας σου που δουλευει με καρβουνα, καν'το" και μπλα μπλα μπλα, λες και αυτο ηταν το θεμα, οι οποιες προτιμησεις του καθενα μας εδω μεσα.

Με την ευκαιρια που μου δινει το ποστ του Theoctapus που εγραψε

"Κατά τ' άλλα το να λες πως γενικά τα LPs έχουν καλύτερο ήχο απ' τα CDs είναι παντελώς άκυρο. Το γεγονός πως κάποια LPs μπορούν να ακουστούν σε καλά "ζυγισμένο" ηχοσύστημα καλύτερα απ' ότι τα αντίστοιχα CDs δεν λέει τίποτα, εκτός ίσως του ότι τα αυτιά μας τελικά είναι πιο "κουφά" απ' ότι νομίζουμε",

να γραψω ενα +1 και να το κλεισω εδω.

 

[LK]

Εγώ έχω ένσταση στο ακούγεται «καλλίτερα.»

Τι θα πει «καλλίτερα» ;

Ακόμα και μετρήσιμο να το θεωρήσουμε το μέγεθος, σε όρους ακουστικής, συχνοτικό εύρος, ευκρίνεια κ.λ.π.  δεν νομίζω ότι έχει νόημα.

Εμένα ας πούμε μπορεί να μου αρέσει το lo-fi (πού όντως μου αρέσει σε κάποια είδη μουσικής, φωτογραφίας και κινηματογράφου).

Ένα βινύλιο 60’s  ή και πιο παλιό, ακούγεται όπως ακούγεται.

Με τι να το συγκρίνω;

Με ένα cd του 2000;

Καταρχάς μιλάμε για άλλα είδος , ύφος μουσικής.

Να το συγκρίνω με rematsered cd;

Και πάλι διαφορετικά μου ακούγονται, αλλά καλλίτερα;;;;

Νομίζω ότι αυτό που κάποιοι προσπάθησαν να πουν είναι ότι, τόσο οι τεχνικές / τεχνολογικές δυνατότητες κάποιος εποχής, όσο και τα μέσα αναπαραγωγής του τότε, με τους όποιους περιορισμούς (αν ) έθεταν (τόσο στην παραγωγή , όσο και στην αναπαραγωγή), έγιναν ή είναι  μέρος του όλου καλλιτεχνήματος.

Η όποια μεταγενέστερη/ μελλοντική επέμβαση (έστω και με πρόθεση το «καλλίτερο» ) εμένα δεν μου αρέσει, γιατί τη θεωρώ ωμή παρέμβαση στο αρχικό έργο.

Θα χρησιμοποιήσω παράδειγμα εκτός μουσικής:

Είδα  χρωματικά remaster σε ταινίες του Hitchcock, που με ξένισαν .

Είδα επίσης χρωματισμό ασπρόμαυρων ταινιών , που επίσης με ξένισε.

Και ποιος τους είπε ότι ο Hitchcock θα φώτιζε έτσι (λέω εγώ τώρα) , αν γυρνούσε εξαρχής έγχρωμη την ταινία;;;;

Ή ήλπιζε ότι κάποια στιγμή , θα εξελιχθεί η τεχνολογία και θα αναδείξει τελικά το έργο του, όπως το φανταζόταν ή θα το θελε, αλλά δεν είχε τα μέσα τότε να το κάνει;

 

[mustafank]

Για να επιστρέψει μια παλαιότερη μόδα, δεν χρειάζεται να είναι καλλίτερη ή χειρότερη από την τρέχουσα.

Καλύπτει διαφορετικές ανάγκες / γούστα.

H συγκριση καταρχήν είναι εσφαλμένη (δικαίωμα τους βέβαια να την κάνουν , όσοι την κάνουν).

Είναι και αυτό που είπε ο trolley , το παράδειγμα με τη φωτογραφία (εγώ το πα με ρούχα  ;D).

Χρησιμοποιώ προσωπικά μια καινούργια ψηφιακή dslr με τεράστιες δυνατότητες σε σχέση με μια αναλογική του παρελθόντος για να βγάλω κατά 90% ασπρόμαυρες φωτο (αυτές μου αρέσουν τι να κάνομεν).

Αν δεν βαριέμαι , έχω 3-4 αναλογικές, παροπλισμένες, διαφόρων τύπων  film, φορτώνω ένα  και «παίζω».Δεν μπαίνω στο trip ποια βγάζει "καλλίτερες". Και οι δυο μου αρέσουν. Είναι διαφορετικές σίγουρα.

Είμαστε στην εποχή που μπορούμε να διαλέξουμε μέσα (αναπαραγωγής εν προκειμένω) και αυτό το βρίσκω εξαιρετικό.

Είτε είναι LP, είτε DCC, είτε mini disk, είτε κασσέτα, είτε cd , είτε μπομπινόφωνο, είτε mp3 όλα έχουν τη χρηστικότητά τους.

Αν είμαι στο αμάξι,  έχω κρατήσει την κασσέτα…έτσι για ιστορικούς λόγους.

Αν είμαι σπίτι και έχω κόσμο, βάζω έναν δίσκο να γυρνάει.

Αν είμαι στο γραφείο και θέλω να χαλαρώσω…..βάζω το μπομπινόφωνο.

Όταν ακούω κάτι 80’ς  βάζω το mini disc ή το dcc ή cd.

Όταν κάνω χειρονακτικές δουλειές και θέλω απλά μουσική υπόκρουση ……αφήνω ένα mp3 ή το pc να παίζει με τις ώρες…για να μην αλλάζω tracks.

ΓΙΑΤΙ:

Γιατί μπορώ και γιατί υπάρχουν.

Όλα έχουν τη χρησιμότητα τους και είναι γοητευτικά.

Καλώς να επανέλθει το LP ή τουλάχιστον να συνεχίζει να υπάρχει.

Για να συνεχίσω στο παράδειγμα της φωτογραφίας, όπως είχε πει και η Diane Arbus (νομίζω):

"Η καλύτερη φωτογραφική μηχανή είναι εκείνη, που έχεις διαθέσιμη, μια δεδομένη στιγμή."

  Επί του θέματος, χωρίς να έχω εντρυφήσει στα LP's, ούτε έχοντας κάνει Α/Β τεστ κτλ, τα βινύλια, πάντοτε, μου έδιναν πιο "τρισδιάστατη" άποψη του ήχου.

Ίσως είναι και αυθυποβολή, αλλά λαμβάνω, ως ηχητικό ερέθισμα.

 

[LK]

"Η καλύτερη φωτογραφική μηχανή είναι εκείνη, που έχεις διαθέσιμη, μια δεδομένη στιγμή."

Καλά και ο Newton από ένα σημείο και μετά, χρησιμοποιούσε ΜΟΝΟ αυτόματες.

Βέβαια εδώ μιλάμε για είδος "παραγωγής' και όχι "αναπαραγωγής".

Θα το συνοψίσω σε αυτό που έγραψα παραπάνω , για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω.

Ακούω σε LP , ό,τι κυκλοφόρησε ή αγόρασα σε LP .

Ακούω σε cd, ό,τι κυκλοφόρησε ή αγόρασα σε cd.

Καλώς ή κακώς, σταμάτησα να αγοράζω μουσική (έχω πάνω από 500 cd και δίσκους, που δεν τα άκουσα καθολου ή διεξοδικά, + του ότι δεν με ενδιαφέρουν οι νέες παραγωγές).

O τελευταίος δίσκος που αγόρασα και κυκλοφόρησε και σε cd και σε LP, ήταν το 2011 το, "Wasting Light.".

Τον αγόρασα σε LP, πιο πολύ από περιέργεια , για να δω πως ακούγεται μια καινούργια αναλογική παραγωγή (εξ ολοκλήρου).

Μια χαρά - τέλεια ακουγόταν.

Επειδή πήρα το LP, μου έδωσαν και τη δυνατότητα να κατεβάσω σε καλή ανάλυση , όλο το album σε Mp3, δωρεάν.

Το κατέβασα.

Και αυτό μια χαρά- τέλεια ακουγόταν.  ;D ;D ;D

 

[Waterfall-K]

Εγώ έχω ένσταση στο ακούγεται «καλλίτερα.»

Εγω παλι εχω ενσταση στο πως γραφεις το "καλυτερα". Αλλα δεν τρεχει και τιποτα. Γουστα ειν'αυτα, γουστα. ;D

Τι θα πει «καλλίτερα» ;

Στην περιπτωση μας, καλυτερα = πιστοτερα. Πιστοτερα στον αρχικο ηχο, στην ηχητικη πηγη. Αυτο ειναι εξαλλου το μεγαλο και κυριο στοιχημα καθε μεσου αναπαραγωγης, το να ειναι οσο το δυνατον πιο πιστο στον ηχο του ηχογραφημενου εργου. Το CD το καταφερνει αριστα αυτο, το LP λιγο ή πολυ "χρωματιζει" το αποτελεσμα της ηχογραφησης. Το να προτιμαει καποιος λοιπον τον ηχο του LP ειναι δικαιωμα του, αλλα να ξερει οτι αυτο που ακουει δεν ειναι ακριβως αυτο που θα επρεπε να ακουει.

 

[Trolley]

Βλεπω οτι συνεχιζεις να μη καταλαβαινεις γρι απο αυτα που εγραψα

Ε, δεν τα ξαναγράφεις, να περνάει και η ώρα; Για την ιστορία, δε σε ρώτησα τίποτε, οπότε μη γράφεις "με κουράζεις", καθότι μόνος σου κουράζεσαι, αυτοβούλως που λένε. Παραμένεις ημιμαθής, έχε υπ' όψιν σου. Και εγώ (επί του ζητήματος) παραμένω ειδήμων.

 

[LK]

Εγω παλι εχω ενσταση στο πως γραφεις το "καλυτερα". Αλλα δεν τρεχει και τιποτα. Γουστα ειν'αυτα, γουστα. ;D

Είναι vintage γραφή. ;D

Στον ορισμό του καλλίτερα, ως "πιστότητα", το πρόλαβα στο προηγούμενο post.

Σε κάποια ήδη, μου αρέσει το "lo-fi".

;D ;D ;D

 

[Waterfall-K]

Ε, δεν τα ξαναγράφεις, να περνάει και η ώρα;

Τα ξαναεγραψα, αλλα ΚΑΙ ΠΑΛΙ δεν τα διαβασες.

Για την ιστορία, δε σε ρώτησα τίποτε, οπότε μη γράφεις "με κουράζεις", καθότι μόνος σου κουράζεσαι, αυτοβούλως που λένε.

EDIT:Δεν με ρωτησες τιποτα, αλλα εγραψες ενα post απευθυνομενος σε μενα.

Παραμένεις ημιμαθής, έχε υπ' όψιν σου. Και εγώ (επί του ζητήματος) παραμένω ειδήμων.

Θα παραφρασω τον Νεστορα και θα σου πω "έχων ιδία άποψη, ότι και να λέει ο "οποιοσδήποτε" Trolley μ' αφήνει παγερά αδιάφορο."

 

[Trolley]

Θα παραφρασω τον Νεστορα και θα σου πω "έχων ιδία άποψη, ότι και να λέει ο "οποιοσδήποτε" Trolley μ' αφήνει παγερά αδιάφορο."

Είναι πάγιο "κόλπο" των ημιμαθών αυτό, ξέρεις.

Απαξιώνουν όποιον ξέρει, προκειμένου να αποφύγουν την σκληρή αλήθεια.

Ο Νέστωρ, επί τη ευκαιρία, δεν έχει αυτό το πρόβλημα, βρες άλλον να παραφράσεις (προτείνω τον Χατζηνικολάου).

 

[Waterfall-K]

Είναι πάγιο "κόλπο" των ημιμαθών αυτό, ξέρεις.

Απαξιώνουν όποιον ξέρει, προκειμένου να αποφύγουν την σκληρή αλήθεια.

Ποσα ξερεις εσυ....

 

[theoctapus]

Στην περιπτωση μας, καλυτερα = πιστοτερα. Πιστοτερα στον αρχικο ηχο, στην ηχητικη πηγη. Αυτο ειναι εξαλλου το μεγαλο και κυριο στοιχημα καθε μεσου αναπαραγωγης, το να ειναι οσο το δυνατον πιο πιστο στον ηχο του ηχογραφημενου εργου. Το CD το καταφερνει αριστα αυτο, το LP λιγο ή πολυ "χρωματιζει" το αποτελεσμα της ηχογραφησης. Το να προτιμαει καποιος λοιπον τον ηχο του LP ειναι δικαιωμα του, αλλα να ξερει οτι αυτο που ακουει δεν ειναι ακριβως αυτο που θα επρεπε να ακουει.

Η επιστήμη λέει πως όντως το CD είναι καλύτερο στο να μην εισάγει artifacts στον ήχο κατά την αναπαραγωγή. Φυσικά και έχει δίκιο ο Λάκης όταν λέει

Η όποια μεταγενέστερη/ μελλοντική επέμβαση (έστω και με πρόθεση το «καλλίτερο» ) εμένα δεν μου αρέσει, γιατί τη θεωρώ ωμή παρέμβαση στο αρχικό έργο.

Μιλάμε όμως για παρέμβαση στο αρχικό έργο όπως αυτό μπορούσε να αναπαραχθεί την εποχή που δόθηκε στον κόσμο, παρέμβαση στο μέσο δηλαδή και όχι στο περιεχόμενο, γιατί όταν μιλάμε για έργο στην μουσική εννοούμε αυτό που ο καλλιτέχνης ηχογράφησε στο studio όχι αυτό που ακούει ο ακροατής στο σπίτι του. Μπορεί όντως το ίδιο το μέσο να γίνει κομμάτι του έργου αλλά αυτό οδηγεί σε υποκειμενικά αποτελέσματα αφού ο κάθε ακροατής θα βιώνει και μια ελαφρώς διαφορετική έκδοση του έργου.

Ο κινηματογράφος είναι διαφορετική υπόθεση αφού το μέσο (π.χ. ασπρόμαυρο φίλμ) πιθανώς να λαμβάνεται υπόψη στην εκτέλεση του έργου (γύρισμα, φωτισμός και όσα έχουν να κάνουν με το σινεμά).

 

[Trolley]

Ο κινηματογράφος είναι διαφορετική υπόθεση αφού το μέσο (π.χ. ασπρόμαυρο φίλμ) πιθανώς να λαμβάνεται υπόψη στην εκτέλεση του έργου (γύρισμα, φωτισμός και όσα έχουν να κάνουν με το σινεμά).

Όχι πιθανώς... ΠΑΝΤΟΤΕ το μέσο λαμβάνεται υπ'όψιν στην υλοποίηση του έργου (αποφεύγω το "εκτέλεση" ως μακάβριον). Μόνο πολύ αφελείς δημιουργοί το ξεχνούν αυτό το σκέλος.

 

[LK]

Μιλάμε όμως για παρέμβαση στο αρχικό έργο όπως αυτό μπορούσε να αναπαραχθεί την εποχή που δόθηκε στον κόσμο, παρέμβαση στο μέσο δηλαδή και όχι στο περιεχόμενο, γιατί όταν μιλάμε για έργο στην μουσική εννοούμε αυτό που ο καλλιτέχνης ηχογράφησε στο studio όχι αυτό που ακούει ο ακροατής στο σπίτι του. Μπορεί όντως το ίδιο το μέσο να γίνει κομμάτι του έργου αλλά αυτό οδηγεί σε υποκειμενικά αποτελέσματα αφού ο κάθε ακροατής θα βιώνει και μια ελαφρώς διαφορετική έκδοση του έργου.

Ο κινηματογράφος είναι διαφορετική υπόθεση αφού το μέσο (π.χ. ασπρόμαυρο φίλμ) πιθανώς να λαμβάνεται υπόψη στην εκτέλεση του έργου (γύρισμα, φωτισμός και όσα έχουν να κάνουν με το σινεμά).

Το ίδιο ισχύει πάνω κάτω και στην ηχογράφηση.

Το μέσον π.χ μπομπίνα (εκεί γινόταν η αρχική ηχογράφηση και το master ) μεταφερόταν στον δίσκο ή την κασέτα.

Αν αυτή η μετάβαση είχε πιθανόν απώλειες, σε συχνοτικό εύρος , σε θόρυβο σε......χίλια δυο, νομίζω (καταχρηστικά το νομίζω) ότι γινόταν έστω και σιωπηρά αποδεκτό από τον καλλιτέχνη ότι τελικά «αυτό είναι το ηχογραφημένο έργο του» .

Ποιος μου λέει ότι δεν θα είχε διαφορετικό mix , master και αν θες και ενορχήστρωση, ένα μουσικό έργο, αν δεν υπήρχαν αυτές οι «αλλοίωσεις» κατά τη μεταφορά από τη μήτρα στην μαζική παραγωγή ή αν θες στην ίδια τη μήτρα.