Ελληνικο ροκ

Και φυσικα δεν φταιει μονο ο ντραμμερ ,οπως και φυσικα και οι ελληνες "ροκαδες" παιζουν σε 4/4 το FEEL ομως ουδεμια σχεση εχει με αυτο του "πραγματικου" (ετσι,ετσι να αναβω φωτιες μου αρεσει!! :) ;D) ροκ...

τεσπα δεν γινεται να το εξηγησω ΓΡΑΠΤΑ αυτο που θελω να πω οποτε αντε καλο Σ/Κ ! ;)

 
Μύρισα αίμα και είπα να έρθω(κάλλιο αργά παρά ποτέ)

Επειδή κάτι ειπώθηκε κάτι περι κλασσικής μουσικής,ότι είναι η ''μάνα'' και άλλα πολλά,θα κάνω μόνο ένα σχόλιο και τα υπόλοιπα άλλη φορά δε προλαβαίνω

Οταν λοιπόν εμεις είμασταν στα ΔΕΝΤΡΑ(ναι εμεις οι φοβεροι,φωτισμένοι και πανταχου πρωτοπόροι κάποτε πάνω σε ΄δεντρα ζούσαμε) ,στην Αφρική groovαρανε....

Και η Lenny Stern,όταν πήγε πριν από μερικά χρόνια στην αφρική,jamαρε κανονικότατα με ανθρώπους που δε ξέραν ούτε τι είναι κιθάρα,jazz,rock κλπ..

Οποιος κατάλαβε,κατάλαβε.Καληνύχτα.

 
Οdis δεν σε κατάλαβα. To "καληνύχτα" πού πήγαινε; Tεσπα, έναν ντόρο που γίνεται για mixolydian, frygian κλπ. τον έχεις ακούσει; Δεν καταλαβαίνω αν εννοείς ότι κάτι τέτοια...

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE

http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=2751&la=1

... τα σκεφτήκαμε πριν κατεβούμε από τα δέντρα ή μετά, κι αν αυτό ήταν πριν το αφρικάνικο groove. Aν εννοείς την προγενέστερη επιρροή στο rock'n'roll έχεις δίκιο, αν το εννοείς γενικότερα εξήγησε πλιζ λίγα πράγματα παραπάνω.

 
@superfunk

Τελικα θα συμφωνησω μαζι σου σε ενα πραγμα:

"τεσπα δεν γινεται να το εξηγησω ΓΡΑΠΤΑ αυτο που θελω να πω "     ;D

@Wow!

Μα δεν ειπα εγω πουθενα οτι δεν εχει σχεση κι ο Bob ...βασικα πιστευω , οτι ολα αυτα τα ειδη/ταμπελες/τροποι ζωης/κλπ ...δηλαδη το ροκ, η ρεγγε , το μεταλ , το εντεχο που ακουγαν τα φρικια στις αρχες του 90 a.k.a Μαλαμα, Ιωανιδη, κ.α (και μην αρχισουμε και την κουβεντα τωρα για το τι ειναι εντεχνο) , τα πανκια, οι νιουγειβαδες, τα ροκαμπιλια...... ηταν πολυ κοντινα κινηματα με αρκετα ιδια στοιχεια...απλα ειχαν ολα την ιδιαιτεροτητα τους....και σιγουρα υπηρχαν αναμεσα τους και ψωνια, και κολλημενοι, και ρουφιανοι και τυπακια που απλα ακολουθουσαν τη μοδα...βεβαια αυτο δεν υπηρχε μονο σε αυτους τους χωρους, αναλογα ειχαν συγγενικες συνηθειες κι οι σκυλαδες, οι λαικοι, οι ρεμπετες.

Ομως ολα τα παραπανω ειχαν ενα χαρακτηριστικο που τουλαχιστον για μενα ηταν κι η ειδοποιος διαφορα απο τα μουσικα δρωμενα....οι μουσικοι της καθε κλικας/ιδεολογιας/ταμπελας/νοοτροπιας ηταν ατομα εκ των εσω και πιστευαν σε αυτο που εκαναν κι ειχαν παθος οταν το επαιζαν κι ηταν αληθινοι οταν το τραγουδουσαν...τωρα πλεον εχουν φυγει ολοι οι υπολοιποι παραγοντες (ευτυχως οχι σε ολους) κι εχει μεινει μονο το μουσικο στοιχειο ...και βλεπεις το εξης παραδοξο: ...Βγαινει ο Χ τυπος και τραγουδαει κοματια με κοινωνικο - πολιτικο στιχο  , και την ωρα που μιλαει για δολοφονιες, φτωχια, ρατσισμο,κλπ γελαει στο μικροφωνο και κλεινει το ματι στη καθε πιτσιρικα που ουρλιαζει...το αναλογο βεβαια γινεται και σε ερωτικα τραγουδια....αυτο ας πουμε εγω το θεωρω καταντια...χιλιες φορες να ακουσω εναν παλιο σκυλα να κλαιει και να οδυρεται για την γκομενα που τον κερατωσε παρα εναν Ροκ σταρ που  μου το παιζει ευαισθητοποιημενος αλλα ταυτοχρονα την ωρα που τραγουδαει κανονιζει μεσα στο μυαλο του την παρτουζα που θα κανει μετα με τις grupies στο καμαρινι του.

....και να παρω αυτα τα τελευταια για να κανω μια πασα στο προβληματισμο μου που τοσες μερες το λεω και δεν αξιωθηκα να το γραψω ;D

@Προβληματισμος

...Σκεφτειτε λιγο αυτα που σας ανεφερα στο πρωτο μου ποστ σχετικα με το πως μεγαλωσαμε εμεις τοτε ( ή τελος παντων μια αρκετα μεγαλη μεριδα ανθρωπων) .

...Επισης σκεφτειτε οτι τον ορο "poser metal" τον εμαθα πριν περιπου 2 χρονια και μου εξηγησαν οτι εννοουν τους τυπακους που βγαινουν με τα ανοιχτα πουκαμισα ή ημιγυμνοι, ειναι ολοι φωτομοντελα και επιδεικνυουν συνεχως το ποσο ψηλα φτανει η φωνη τους, το ποσο γρηγορο σολο μπορουν να κανουν, τι ταχυτητα πιανουν στο διπεταλο οταν παιζουν δεκαταεκτα, κλπ ή ντυνονται εξτριμ , βαφονται και τα ρεστα.

...βαλτε σε αυτην την εξισωση και το γεγονος οτι οι μισοι περιπου Ελληνες υποστηριζουν οτι το ελληνικο ροκ ειναι αντιγραφη, δεν υπαρχει, ειναι απλοικο, κ.α

....Πριν 2 βδομαδες λοιπον ειχα την τυχη / ατυχια να εχω Live σε ενα μαγαζι το οποιο ειχε Vindeowall και πριν αρχισει η συναυλια αλλα κι οταν τελειωσε προβαλε στην οθονη του διαφορες βιογραφιες. Εκεινη τη μερα ειδα γα πρωτη μου φορα τους DEEP PURPLE και τους AC DC (συγκροτηματα για τα οποια τρεφω μεγαλη εκτιμηση) στα νεανικα τους χρονια...κι επεσα απο τα συνεφα, ξενερωσα, μου κοπηκαν τα ποδια, τσατιστικα, ενιωσα τελειως ηλιθιος.....κι εξηγουμε:

1. Τελικα τι διαφορα εχουν οι DP κι οι  AC DC απο τους υπολοιπους που πλεον ονομαζονται ποζεραδες? .......Μηπως κι αυτοι τα ιδια δεν εκαναν και μαλιστα πολλα χρονια πριν??

2. Κι ενταξει δεν λεω μουσικαρες οι τυποι αλλα ο στιχος? ....μωρο σου σ΄αγαπαω,γυρνα πισω, μωρο μου, μωρο μου, μωρο μου ωρε και παλι μωρο μου , μωρο μου, μωρο μου.....τουλαχιστον στο Ελλαντα ακομα και τα χειροτερα ροκ ( ή "ροκ" ) τραγουδια εχουν ενα αλφα επιπεδο στιχου, εστω ρε αδερφε μια στοιχειωδη ποιητικη πνοη...γιατι αραγε ολοι αυτοι που ειναι εναντιον του ελληνοφωνου ειναι τελικα εναντιον? ......τι ειναι αυτο που ακριβως του πειραζει?

3. Να νοιωσω τυχερος που δεν ηξερα ποιοι ηταν αυτοι που ακουγα οταν πορωνομουν?..... να χαιρομαι που τουλαχιστον μεσα απο τη μουσικη βιομηχανια τους με τα fake image ,εγω κι αρκετοι αλλοι ζησαμε και νοιωσαμε πολλα πραγματα αληθινα? ...ή να νοιωσω κοροιδο που με δουλεψαν επειδη τοτε δεν υπηρχαν ουτε τα φραγκα για καλυτερη ενημερωση αλλα ουτε και το ενδιαφερον καθοτι οι εφηβικες ορμες δεν πολυνοιαζονται και τοσο για τετοια πραγματα (ΚΔΟΑ που ελεγε κι ο Παυλος στο εν λευκω , Κτηνωδης Δυναμη, Ογκωδης Αγνοια).

4. Και στο φιναλε μηπως τελικα εμεις που δεν ξεραμε τη τυφλα μας για το ποιος ειναι ποιος .... και ποιανου ειναι το καθε τραγουδι ......και ποτε δημιουργηθηκε το καθε συγκροτημα...κι ειναι αγγλοι? αμερικανοι? κινεζοι? ....μηπως βιωσαμε το ροκ πιο αληθινα , σε ολη του την εκταση? ......ή τελικα ειμασταν οι μεγαλυτεροι μ***κες , τα χειροτερα θυματα μιας βιομηχανιας που πουλαει μουσικη κι ιδεολογια για να εισπραξει διφραγκα?

ΥΓ: ..Για να μην παρεξηγηθω , το τονιζω απο τωρα ....δεν προσπαθω ουτε να χρωματισω κατι, ουτε να κανω επικληση στο συναισθημα, ουτε να το γυρισω μετα σαν ρητορικη ερωτηση.....ειλικρινα αναρωτιεμαι και στεναχωριεμαι για αυτο.

...Βεβαια, απο την αλλη δεν θα κατσω να κοψω και τις φλεβες μου οπου τελικα κι αν καταληξει ο συλλογισμος μου...ουτε και νομιζω οτι θα παψω να ακουω DP/ AC DC / etc...απλα, ισως οχι πια με την ιδια ευχαριστηση.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
chorrer είπε:
τουλαχιστον στο Ελλαντα ακομα και τα χειροτερα ροκ ( ή "ροκ" ) τραγουδια εχουν ενα αλφα επιπεδο στιχου, εστω ρε αδερφε μια στοιχειωδη ποιητικη πνοη...
Εννοείς αυτές τις αστειότητες τύπου "η νύχτα είναι μαύρη και το σκοτάδι είναι βαθύ, και δεν κοιτάζω πίσω στη μίζερη ζωή"; Και μετά την κάθε τέτοια ασυνάρτητη παπαριά που γράφει κάποιος θεωρεί εαυτόν και ποιητή; Σπουδαία δουλειά κάνουνε. Ας γράφανε καλύτερα για κάτι που ΟΝΤΩΣ ζουν (πίκρα γιατί τον παράτησε η χ γκόμενα ξέρω γω) αντί να λένε τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και καλά επαναστατικά αλλά χιλιοειπωμένα και βαρύγδουπα πράγματα. Δηλαδή γιατί είναι καλύτερος ο χ που πουλάει μούρη γράφοντας ότι η ζωή είναι σκληρή από τον ψ που γράφει ότι τον παράτησε η κοπελιά;

Υγ. προφανέστατα ΔΕΝ εννοώ ότι δεν γράφονται και πολύ καλοί στίχοι και σε κοινωνικού και σε "ερωτικού" τύπου άσματα! ;)

 
chorrer είπε:
...

ή να νοιωσω κοροιδο που με δουλεψαν επειδη τοτε δεν υπηρχαν ουτε τα φραγκα για καλυτερη ενημερωση αλλα ουτε και το ενδιαφερον καθοτι οι εφηβικες ορμες δεν πολυνοιαζονται και τοσο για τετοια πραγματα (ΚΔΟΑ που ελεγε κι ο Παυλος στο εν λευκω , Κτηνωδης Δυναμη, Ογκωδης Αγνοια).

...
Διορθωση: Το ΚΔΟΑ γραφεται με Ω (ακριβως για να υπερτονιζει την ογκωδη αγνοια, you know, τοσο ογκωδης που γραφεται Ωγκωδης). Επισης ΔΕΝ ειναι του Σιδηροπουλου, αλλα του cult σουρεαλιστη/λεξιπλαστη/σκηνοθετη/λογοτεχνη (μεταξυ αλλων) Κουτρουμπουση (Εν αγκαλια de Κρις Γιαουρτι, Ταχυδραματα, Οι ιπταμενοι Μενιδιατες, ....)

 
Wow! είπε:
Υπάρχουν άρκετά αποσπάσματα που μπορώ να σας παραθέσω από αρκετούς καλλιτέχνες για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ που τώρα κάποιοι προσπαθούν να το μηδενίσουν όπως κάποτε στο περιοδικό "ΗΧΟΣ" κάτι άτομα σαν τον δημοσιογράφο Αλέκο Παπαδόπουλο ή σαν τον δημοσιογράφο! Κώστα Λυμπερόπουλο έβγαζαν το κόμπλεξ τους και προσπαθούσαν απεγνωσμένα να τους προσέξουμε, θάβοντας δίσκους ορόσιμο για το ελληνικό ροκ όπως το ΦΛΟΥ το ΕΝ ΛΕΥΚΟ κά....
Ο Λυμπερόπουλος δεν ήταν επαγγελματίας δημοσιογράφος, αλλά υπάλληλος του ΟΤΕ.

Πέραν αυτού, θυμάμαι ότι δεν είχε κάποια στάση ενάντια στο ελληνικό ροκ - αντιθέτως πολλές φορές είχα πάρει δίσκους του είδους παρακινόμενος από γραπτά του (π.χ. τους δίσκους των Yell-O-Yell. Μήπως τον μπερδεύεις με κάποιον άλλο;
Kαι ο Κυριάκος Δαρίβας πέρα από ντράμερ είναι και τραπεζουπάλληλος, δεν νομίζω ότι ειναι κατι πρωτογνωρο,

ναι ειδικά ο Λυμπερόπουλος βοηθούσε τις νεες κυκλοφορίες

όπως τότε το 1982 στον Ηχο έλεγε για τον Σιδηρόπουλο και τους Απροσάρμοστους ότι το  "ΕΝ ΛΕΥΚΩ" δε δείχνει τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια να μας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, το μόνο που καταφέρνει είναι να αιτιολογήσει το όνομα "Απροσάρμοστοι".  Οχι κακιούλα ΚΑΚΙΑΡΑ για έναν από τους καλύτερους δίσκους της ελληνικής ροκ σκηνής, και συνέχισε λέγοντας ότι στο σύνολο τους φαντάζουν ολοκληρωτικά ανίκανοι να συντονισθούν και...............

Έτσι τα έλεγε ο Κώστας Λυμπερόπουλος στον ΗΧΟ το 1982  αγαπητέ φίλε, ο κατα τα άλλα υποστιρικτης!

 
evris είπε:
...

ή να νοιωσω κοροιδο που με δουλεψαν επειδη τοτε δεν υπηρχαν ουτε τα φραγκα για καλυτερη ενημερωση αλλα ουτε και το ενδιαφερον καθοτι οι εφηβικες ορμες δεν πολυνοιαζονται και τοσο για τετοια πραγματα (ΚΔΟΑ που ελεγε κι ο Παυλος στο εν λευκω , Κτηνωδης Δυναμη, Ογκωδης Αγνοια).

...
Διορθωση: Το ΚΔΟΑ γραφεται με Ω (ακριβως για να υπερτονιζει την ογκωδη αγνοια, you know, τοσο ογκωδης που γραφεται Ωγκωδης). Επισης ΔΕΝ ειναι του Σιδηροπουλου, αλλα του cult σουρεαλιστη/λεξιπλαστη/σκηνοθετη/λογοτεχνη (μεταξυ αλλων) Κουτρουμπουση (Εν αγκαλια de Κρις Γιαουρτι, Ταχυδραματα, Οι ιπταμενοι Μενιδιατες, ....)
Oι φιλοι του θεου Κουτρουμπουση ειναι και δικοι μου φιλοι!!! ;) :)

 
σιγά ρε starcream άθεε εσύ....ώπα να ούμε....στο ίδιο καζάνι τα βάζουμε όλα;

τι σχέση είχε τώρα αυτό που είπες με αυτό που λέγαμε....αντε γεια

 
BRAIN είπε:
Έτσι τα έλεγε ο Κώστας Λυμπερόπουλος στον ΗΧΟ το 1982  αγαπητέ φίλε, ο κατα τα άλλα υποστιρικτης!
Το ότι δεν του άρεσε το "Εν Λευκώ" δεν είναι απόδειξη ότι δεν υποστήριζε την ελληνική σκηνή. Τη θυμάμαι πολύ καλά τη κριτική που αναφέρεις, όντως αυτά έγραφε, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 1982 ήταν μία εξαιρετικά γόνιμη χρονιά για την αγγλική κυρίως ανεξάρτητη σκηνή, οπότε λογικό είναι να υπάρχει μία περιφρόνηση για την αναχρονιστική αισθητική του "Εν Λευκώ". Μετά από 25 χρόνια βέβαια, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει και τόσο οι ελληνική όσο και η αγγλική δισκογραφία του 1982 έχουν βρει τη θέση τους στην ιστορία.

Τέλος πάντων, δε νομίζω ότι μπορώ να σε πείσω. Είναι περίεργο το ότι διαφωνούμε ενώ έχουμε τα ίδια ακριβώς δεδομένα: πόσους ελληνικούς και πόσους ξένους δίσκους από το 82 εξακολουθείς να έχεις ή να ακούς; Ποιες αισθητικές και πιο περιεχόμενο έχει εξελίχτεί σε κάτι σύγχρονο, εκείνο των ελληνικών ή εκείνο των ξένων δίσκων της περιόδου;

 
Wow! είπε:
Έτσι τα έλεγε ο Κώστας Λυμπερόπουλος στον ΗΧΟ το 1982  αγαπητέ φίλε, ο κατα τα άλλα υποστιρικτης!
Το ότι δεν του άρεσε το "Εν Λευκώ" δεν είναι απόδειξη ότι δεν υποστήριζε την ελληνική σκηνή. Τη θυμάμαι πολύ καλά τη κριτική που αναφέρεις, όντως αυτά έγραφε, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 1982 ήταν μία εξαιρετικά γόνιμη χρονιά για την αγγλική κυρίως ανεξάρτητη σκηνή, οπότε λογικό είναι να υπάρχει μία περιφρόνηση για την αναχρονιστική αισθητική του "Εν Λευκώ". Μετά από 25 χρόνια βέβαια, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει και τόσο οι ελληνική όσο και η αγγλική δισκογραφία του 1982 έχουν βρει τη θέση τους στην ιστορία.

Τέλος πάντων, δε νομίζω ότι μπορώ να σε πείσω. Είναι περίεργο το ότι διαφωνούμε ενώ έχουμε τα ίδια ακριβώς δεδομένα: πόσους ελληνικούς και πόσους ξένους δίσκους από το 82 εξακολουθείς να έχεις ή να ακούς; Ποιες αισθητικές και πιο περιεχόμενο έχει εξελίχτεί σε κάτι σύγχρονο, εκείνο των ελληνικών ή εκείνο των ξένων δίσκων της περιόδου;

Αγαπητέ eye εγώ δεν προσπαθώ να σε πίσω για κάτι μεγάλα παιδιά είμαστε, απλά δεν δέχομαι τον αφορισμό που πας να περάσεις.

Βινίλιο έχω αρκετό μην ξεχνάς ότι είμαστε πολυ κοντά στην ηλικία, και έχω απολαύσει live από το ΄81 εώς και σήμερα και ελληνικής και παγκόσμιας σκηνής.  ;) αν κατάλαβα καλά απλά δεν γουστάρεις το ελληνόφωνο, εμένα μου αρέσει και το ελληνόφωνο και αγγλόφωνο όπως άκουγα τις μπάντες που έχεις αναφέρει, πήγαινα και άκουγα reporters, villa 21, last drive, trespas κά... δεν είχα κανα κόλημα να μην γουσταρω και αγγλόφωνο.

Αλήθεια η δική σου γνώμη για το "εν λευκώ" ;

 
@bloody

Eπειδή μιλάμε για rock ,η οποία προήλθε από blues jazz κλπ,με το παράδειγμά μου εννοώ πως αυτές οι μουσικές,που προήλθαν από τους μάυρους στην Αμερική είναι πολύ πιο επηρεασμένες από την αρχαία μουσική παράδοση των λαών της αφρικής,παρά από το mozart και τον Bach.Oπότε κάποια προηγούμενα παραδείγματα ήταν άστοχα.

Δε μιλάω γενικά,μιλάω για τη συγκεκριμένη περίπτωση,που όπως έιπες έχω δίκιο.

Το καληνύχτα το είπα γιατί μετά από αυτό έκλεισα τον υπολογιστή και πήγα για ύπνο,καθώς δεν ήμουν και πολύ καλά...αν κάποιος το εξέλαβε αλλιώς,σόρρυ.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εμεις στη jazz δε χρησιμοποιούμε μέτρα τονισμούς και αηδίες.

Γιατί έτσι μας αρέσει.

Ε pastelius?

 
odis13 είπε:
Εμεις στη jazz δε χρησιμοποιούμε μέτρα τονισμούς και αηδίες.

Γιατί έτσι μας αρέσει.

Ε pastelius?
Xε χε! Όταν μάθω να παίζω σωστά jazz θα σου πω!  ;D  :) ;)

 
Λοιπον μετα την αναγνωση των προηγουμενων σελιδων το συμπερασμα ειναι το εξης,

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΙΔΙΩΜΑΤΟΣ

1.Οσοι πινουν πολλους μπαφους ειναι ρεγκε

2.Οσοι πινουν πολλες μπυρες και εχουν μουσια ειναι ή southern rock ή country

3.Οσοι φορανε σκισμενα τζιν,δεν πλενονται πολυ και μαζευονται σε συγκεντρωσεις ομαδικης παρακμης ειναι ροκ.Επισης το μαυρο,τα ποτα και η πρεζα επαυξανουν το ποσο ροκ εισαι

4.Οσοι ειναι μαυροι ειναι funk/blues/jazz

5.Οσοι φορανε φουστα ειναι γκαιντες

6.Οσοι εχουν πολλα σκουλαρικια και κουμπωνονται ειναι ρειβαδες

7.Οσοι κλαιγονται ολη μερα και ειναι χοντροι ειναι σκυλλαδες

8.Οσοι ειναι trendy ειναι alternative

9.Οσοι πιστευουν στο θεο ειναι Βυζαντινοι ή Gospel

10.Οσοι εχουν τσουλουφι,φαβοριτα και μαλλι αγελαδινο ειναι rocknrollαδες.

Θα τρελαθουμε τελειως με τα περι ιδεολογιας,ντυσιματος κλπ.Εγω πιστευα οτι το θεμα μιλαει για μουσικη,οχι τροπους ζωης,ιδεολογιες κλπ.

Το ροκ δεν εχει χωρα,επειδη πολυ απλα ειναι συνοθυλευμα μουσικων τεχνοτροπιων απο πολλες ηπειρους,κυριως απο Αμερικη,Ευρωπη και Αφρικη.Αν λοιπον μπορουμε να λεμε για αμερικανικο ή βρετανικο ροκ,αλλο τοσο μπορουμε να λεμε για ελληνικο.Αλλωστε η κλασσικη μουσικη δεν ηταν μονο βρετανικη,ενω η jazz που επισης επηρεασε το ροκ εχει τις ριζες της στην Αφρικη.

Φιλε superfunk αυτο που λες για τονισμο στο 2 και το 4,εναντι 1 και 3 των Ελληνων,ισως ειναι ενα χαρακτηριστικο που μας επιτρεπει να μιλαμε για Ελληνικο ροκ και οχι ελληνοφωνο.Οπως ο ιδιος παραδεχεσαι,ειναι μια διαφοροποιηση σε σχεση με τις κλασσικες ροκ φορμες,αρα ειναι και ενα στοιχειο 'ταυτοτητας' που δικαιολογει το χαρακτηρισμο 'ελληνικο'.

ΥΓ>Εχω την εντυπωση πως το swing βασιζεται στα δεκατα εκτα,ενω το shuffle βασιζεται στα τριηχα.Αλλιως ποια η διαφορα τους?

 
Last edited:
Άντε... ας κάνουμε άλλη μία προσπάθεια...

Αγαπητοί φίλοι Brain και Jimmypap.

Όταν συζητάμε για το αν υπάρχει κάτι, το αντικείμενο της συζήτησης είναι ποσοτικό αλλά και ποιοτικό. Για να πεις ότι υπάρχει π.χ. ιαπωνικό ουϊσκυ, πρέπει να έχεις τεκμήρια για το ότι αξιόλογη ομάδα ποτοποιών στην ιαπωνία επιδίδεται στη κατασκευή αυτού του ποτού, ότι για μία περίοδο μερικών δεκαετιών ραφινάρουν και βελτιώνουν το προϊόν τους ακολουθώντας σύγχρονες μεθόδους απόσταξης, ότι έχουν αξιόλογη εξαγωγική πολιτική και (στη τελική) ότι υπάρχει αξιοπρόσεκτο ποσοστό φίλων του ποτού παγκοσμίως που εκφράζουν έμπρακτα την προτίμησή τους για αυτό το ποτό.

Με τις παραπάνω έννοιες, όλοι ξέρουμε ότι γιαπωνέζικο ουϊσκυ δεν υπάρχει, καίτοι μπορεί κανείς να βρει σημαντικό αριθμό από μάρκες της ιαπωνίας που υποτίθεται ότι παράγουν ουίσκυ. Στη προέκταση αυτής της λογικής, είναι εξίσου σαφές ότι δεν υπάρχει αραβικό ούζο, ή γερμανικό σάκε, ή σουηδική τεκίλα.

Το ότι στη χώρα μας υπήρξε και υπάρχει πίστη στα ροκ ιδεώδη από κάποιους μουσικούς, δε σημαίνει ότι υπάρχει ελληνικό ροκ, όταν κοιτάζουμε από την παγκόσμια (τη μόνη σωστή) προοπτική. Αλλιώς, θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχει όντως σουηδική τεκίλα επειδή ξέρει το φίλο του τον Σβεν ο οποίος από χόμπυ κάνει απόσταξη στον ελεύθερο χρόνο του. Μπορεί η τεκίλα του Σβεν να είναι εκπληκτικής ποιότητας, αλλά δε παύει να είναι ένα εντελώς μεμονωμένο φαινόμενο στο σύνολο του σουηδικού πληθυσμού, το οποίο εκτός από το ότι δεν αφορά ούτε καν τους περισσότερους σουηδούς (αφορά βέβαια τους φίλους του σβεν), σίγουρα δεν αφορά κανέναν άλλο έξω από τη χώρα.

Άρα λοιπόν (και ΑΥΤΟ είναι το συμπέρασμα από τη συζήτηση, jimmypap) αν δεν περιλαμβάνουμε στη κουβέντα τόσο τα ποσοτικά όσο και τα ποιοτικά κριτήρια, τότε πράγματι τα πάντα υπάρχουν παντού: και ελληνικό αυτοκίνητο υπάρχει, και ελληνικό αεροπλάνο, και ελληνικές κιθάρες, και αμερικανικές λατέρνες κλπ κλπ. Αλλά αυτός είναι ένας άκυρος τρόπος προσέγγισης και το ξέρετε πολύ καλά φίλοι μου, αλλιώς γιατί δε πάτε να πάρετε ελληνικές κιθάρες;

Με ρωτάει ο Brain ποια είναι η γνώμη μου για το "Εν' Λευκώ" του 1982. Ξέρεις φίλε πόσες απαντήσεις υπάρχουν σε αυτή την ερώτηση; Η πρώτη είναι ότι "δε θυμάμαι" διότι έχω να το ακούσω δεκαπέντε χρόνια. Η δεύτερη (και πιο σημαντική) είναι ότι "είναι ένας απαράδεκτος δίσκος" διότι άμα αρχίσω να γράφω εδώ τις ασύλληπτες δισκάρες που βγήκαν ειδικά το 1982 θα λιώσουνε τα μόντεμ, μπροστά στις οποίες το "Εν' Λευκώ" κάνει μόνο για δίσκος σερβιρίσματος. Η τρίτη είναι ότι "γνωρίζω πολύ καλύτερα έργα τέχνης σε σχέση με την εξάρτηση από λευκές σκόνες" το οποίο σημαίνει ότι είτε ροκ, είτε ξε-ροκ το "Εν' Λευκώ" είναι κατώτερο πράγμα από πολλές ταινίες, βιβλία αλλά και δίσκους ανθρώπων που είχαν παρόμοια προβλήματα με τα ναρκωτικά, δουλειές που με έχουν αγγίξει περισσότερο.

Αλλά εγώ θα σου κάνω τη χάρη και θα δώσω μία τέταρτη απάντηση: θα σου πω ότι είναι "γαμώ τους δίσκους", οπότε τώρα τι σημαίνει αυτό; Επειδή βγαίνει ένας καλός ή καταπληκτικός δίσκος το χρόνο, σημαίνει ότι υπάρχει ροκ στην Ελλάδα; Ε, δεν υπάρχει, πως να το κάνουμε; Εκτός αν μιλάμε για το θεώρημα του Σβεν που αποστάζει τεκίλα στη Σουηδία, οπότε είπαμε ότι υπάρχουν τα πάντα.

Κάπου, κάποτε, για κάποιους.

 
Τον Σβεν τον ξέρω και φτιάχνει φοβερή τεκίλα, μόνο που για να ξεχωρίζει βάζει μέσα στο μπουκάλι κουτσή σαρανταποδαρούσα. Άλλο πράγμα σου λέω.

 
Το ιαπωνικο ουϊσκυ παντως ειναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ (ηπια προσφατα στο Τοκυο ενα ...18αρι single malt & επαθα πλακα...) καταναλωνεται ομως (οπως και το ελληνικο "ροκ") αποκλειστικα εντος των...συνορων της χωρας.... :) 

 
Superfunk είπε:
Το ιαπωνικο ουϊσκυ παντως ειναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ (ηπια προσφατα στο Τοκυο ενα ...18αρι single malt & επαθα πλακα...) καταναλωνεται ομως (οπως και το ελληνικο "ροκ") αποκλειστικα εντος των...συνορων της χωρας.... :) 
Αυτό ξέρεις τι σημαίνει... ότι μετά από καμιά δεκαριά χρόνια ο κόσμος θα μιλάει όντως για "γιαπωνέζικο ουίσκυ".

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top