Σπανιότατα η αγάπη είναι ισόποσα αμφίδρομη. Συνήθως δεν είναι καθόλου αμφίδρομη.LK είπε:Ολα εχουν εκπτωσεις....και η αγαπη...εκτος αν θελει καποιος να αγαπα με/ οντας σε ''solo'' καριερα ;D ;D ;D ;D ;D
Σπανιότατα η αγάπη είναι ισόποσα αμφίδρομη. Συνήθως δεν είναι καθόλου αμφίδρομη.LK είπε:Ολα εχουν εκπτωσεις....και η αγαπη...εκτος αν θελει καποιος να αγαπα με/ οντας σε ''solo'' καριερα ;D ;D ;D ;D ;D
Σωστο. Γι' αυτο και στην αγαπη, καποιος/α....καπου...καποτε, θα αναγκαστει να κανει εκπτωση...εστω και εποχικη. ;DApaleftos είπε:Σπανιότατα η αγάπη είναι ισόποσα αμφίδρομη. Συνήθως δεν είναι καθόλου αμφίδρομη.
Τρου. Ένοχος όπως φόρτισα. (μτφ από Αγγλικά).ndnikola είπε:ΟΧΙ ΤΟ ΛΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΤΑΛΑΝΤΟΣ.
καφεδακι?
...έγραψες.blue είπε:Ακούστε μια φανταστική ιστορία που μου έλεγε ο παππούς μου :
Κάποιος παρήγαγε πολλά σκατά, αλλά μερικά σκατά δεν ήταν τόσο σκατά, αλλά σίγουρα καλύτερα από τα σκατά όσων δεν πληρώνονται για να χέζουν. Επιπλέον, αυτά τα σκατά πούλησαν πολύ εκείνη τη μακρινή εποχή που υπήρχαν δισκογραφικές και λουλουδού δεν ήταν όποια κι όποια στις καλές πίστες. Τότε για να είσαι παρκαδόρος δεν έπρεπε να είσαι σαν το λέτσο και μάλιστα μερικές από τις σημερινές πορνοσταρ ηχογραφούσαν με melodyne παρέα με ανερχόμενους παίχτες reality που μπορούσαν εν δυνάμει να πλασάρουν σκατά χαμηλότερου κόστους, αλλά στην ίδια λιανική τιμή (οι λεγόμενοι φτηνοί εργατικοί κwλee).
(εδώ ακούμε Τζούλια - Στόχος είναι τα λεφτά και προσέχουμε το στίχο τομή "τι ωραία πισίνα που έχεις/το pH της να ελέγχεις")
Λίγο αργότερα, αυτοί που αγόρασαν πολλά σκατά και δεν είχαν πλέον χώρους αποθήκευσης, αλλά και επειδή πέρασε η εποχή που έπρεπε να έχεις μέσο για να μπεις στο κλαμπάκι να δεις κανα στρινγκάκι (τότε που κάθε νοικοκυριό είχε το πολύ μέχρι 2 στρινγκς και τα υπόλοιπα εσώρουχα ήταν οι σημερινές περιοδοκυλότες) ή που υπήρχε περίπτωση να φας πόρτα αν με την παρέα σου σχηματίζατε ορχιδεόκαμπο και "θα χάλαγε η εικόνα του μαγαζιού", έπαψαν να αγοράζουν σε μεγάλες ποσότητες.
(εδώ θυμόμαστε οτι η πραγματική προ ιντερνετ πειρατεία βασίστηκε ακριβώς πάνω στην ιδέα οτι ο κόσμος δίνει το πολύ 5€ για να αγοράσει ένα προϊόν ελαφριού περιεχομένου. Απόδειξη αυτού η περιεκτικότητα σε Θλίβο στις στοίβες των πάλαι ποτέ πλανοδίων. Αποτέλεσμα αυτού η απαξίωση της μουσικής τέχνης ως εμπορικό προϊόν, γιατί έκτοτε "μουσικό εμπορικό προϊόν"="αρπαχτή/φούσκα")
Εξάλλου οι τότε ενεργοί πολίτες έλεγαν οτι κατά βάση τζαζ άκουγαν και σκατά αγόραζαν τα Σάββατα για τη φάση. Φυσικά, τότε δεν ήταν τα πράγματα περίπλοκα όπως είναι σήμερα. Τα λεφτά έμπαιναν κάθε 1η και 15 οπότε υπήρχε πλεόνασμα ώστε οι κάθε λογής βιβλιοφάγοι να καίνε πεντοχίλιαρα κάτω από τη λικνίζουσα ελευθέρας βοσκής.
Και κανένα κακό κίνητρο από τους παραγωγούς. Αυτό βγάζω, αυτό παρουσιάζω, αυτό πουλάω κύριοι και αυτή είναι η δουλειά μου. Δεν σε ανάγκασα να το αγοράσεις. Και αν ποτέ δεν εχεις να το πάρεις, δεν ξέρω πως θα ζούσες χωρίς αυτό.
Μετά δεν ξέρω πώς πάει γιατί με έπαιρνε ο ύπνος.
ΥΓ. Ντρέπομαι να συζητάω για τον Χ που επωφελήθηκε από κάποιες αποδεδειγμένα στραβές συνθήκες. Κι εγώ θα το έκανα στη θέση του και δεν τολμώ να ξεστομίσω τη λέξη ίθοσ.Το θέμα είναι οτι αν συμμερίζεστε αξία στα πολιτιστικά πεπραγμένα ενός σεμνού δουλευταρά, τότε θα πρέπει να είστε ενημερωμένοι οτι πράγματι μαζί τα φάγαμε και βρισκόμαστε στο σωστό τόπο και χρόνο.
ΥΓ2. Δε χρειάζεται να παρουσιάσουμε δικό μας χιτ για να συγκριθούμε με έναν καλλιτεχνικό κολοσσό. Νόμιζα οτι ήταν αρκετό το παράδειγμα του συναδέλφου Van Gogh, αλλά φευ. Ίσως αρκεί το γεγονός οτι οι διάσημοι καλλιτέχνες που παρακολουθούμε και σεβόμαστε ουδέποτε επείνασαν, αλλά και ποτέ δεν έβαλαν νερό στο κρασί τους, πάνω στα ζητήματα που εδώ συζητάμε σαν να υπάρχει κάτι να συζητήσουμε.
ΥΓ3. Ρε, της Στουκίδη το καινούριο (ΟΚ) το έχετε ακούσει?
________
Τα ονόματα και οι περιστάσεις είναι προϊόντα φαντασίας και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
Σαφως,ειναι ομως και αδυνατον να γνωριζουμε οτι αν κατι που εμας δεν μας αρεσει ,δεν αρεσει και στον δημιουργο τουΤο προιόν που παράγει κάθε καλλιτέχνης (δημιουργός), οφείλει πρώτα απ' όλα να αρέσει- εξιτάρει τον ίδιο.
Σωστά...αλλά σε κανένα καλλιτέχνη δεν γίνεται αυτό σε καθημερινή βάση. Με λίγα λόγια, εάν κάποιος δεν έχει κατορθώσει να ζεί σε ένα ιδανικό κόσμο, υπάρχουν μέρες που το προϊόν είναι μέτριο, βιαστικό, κοινότυπο...αλλά περιέργως πως, αρέσει στο πελάτη!!! ;Dmakam είπε:Το προιόν που παράγει κάθε καλλιτέχνης (δημιουργός), οφείλει πρώτα απ' όλα να αρέσει- εξιτάρει τον ίδιο.
Και αυτό σωστό...αλλά μία "σχέση" έχει τα επάνω και τα κάτω. Ένα απλό (άσχετο) παράδειγμα...ο Dominique Miller βγάζει τα προς το ζείν σαν rock session κιθαρίστας, αλλά για τη πάρτη του, ηχογραφεί το Partita for Violin Solo No.1 in G minor ...και πολλοί λίγοι τον γνωρίζουν γι αυτό.Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε η σχέση αρχίζει να μοιάζει με 'αναγκαστική συμβίωση' - που εξυπηρετεί συμφέρον.
Επειδη εκτος απο βαρεμενος εισαι και ασχετος, να σου πω οτι αυτη την πληροφορηση την ειχα απο τα μεσα των 90s (τοτε που ακομα δεν ηταν ευρεως γνωστη η σχεση του με το γεγονος) απο πολυ στενο μου φιλο/επαγγελματια μουσικο που εχει παιξει στουντιο και live με τους παντες, και η πληροφορηση ηταν οτι ο Φοιβος κραταει χαμηλο προφιλ λογω του γεγονοτος αυτου, με σκοπο την αυτοπροστασια του απο αρνητικη δημοσιοτητα και μονο, και φυσικα οχι λογω καποιου κομπλεξ/συνδρομου που του εχει μεινει απο το γεγονος αυτο. Το να μη θελει καποιος να συζητανε για την προσωπικη του ζωη δεν ειναι θεμα "συνδρομου" ή κομπλεξ.trolley είπε:Δηλαδή, αφού μας αφαιρέθηκαν τα κύρια "επιχειρήματά" μας, καταδείχθηκε η μικρότητα της σκέψης μας και ο κομπλεξισμός μας, εκτεθήκαμε για το έλλειμα πληροφόρησής μας γύρω από το συγκεκριμένο άνθρωπο.. βρήκαμε να αποδώσουμε τη φυσική του σεμνότητα σε σύνδρομο που έχει εξ' αιτίας του ότι κάποιος τρίτος επιχείρησε να σκοτώσει τη μητέρα του, ένα γεγονός που οποιοσδήποτε άλλος (με παρόμοιες προσβάσεις στα media) θα είχε πολλάκις επιχειρήσει να προσφέρει σα "θέμα" σε μεσημεριανές εκπομπές;
Να είσαι σίγουρος ότι και ο ίδιος αλλά και το περιβάλλον του επεδίωξαν να μη βγει παραέξω η όλη υπόθεση. Πιστεύεις ότι αν τα κουτσομπολίστικα κανάλια και περιοδικά ήθελαν, δε θα έβγαζαν την υπόθεση στη φόρα; Και πολύ περισσότερο, δε θα τραβούσαν το θέμα απ' τα μαλλιά; Απλά είναι επιλογή του όλου συστήματος τα προσωπικά κάποιων πολύ συγκεκριμένων ανθρώπων να μη βγαίνουν παραέξω. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την χήνα με τα χρυσά αυγά, που αν δυσαρεστηθεί, σταματήσει να τροφοδοτεί το σύστημα;Waterfall-K είπε:η πληροφορηση ηταν οτι ο Φοιβος κραταει χαμηλο προφιλ λογω του γεγονοτος αυτου, με σκοπο την αυτοπροστασια του απο αρνητικη δημοσιοτητα και μονο, και φυσικα οχι λογω καποιου κομπλεξ/συνδρομου που του εχει μεινει απο το γεγονος αυτο.
Και το καταφεραν, τουλαχιστον στις αρχες της καριερας του.cyclops είπε:Να είσαι σίγουρος ότι και ο ίδιος αλλά και το περιβάλλον του επεδίωξαν να μη βγει παραέξω η όλη υπόθεση.
Τα τελευταια 10+ χρονια που ο κοσμος ξερει ποιος ειναι ο Φοιβος και τη σχεση του με την υποθεση, τι εγινε? Επαψε να ειναι η "χήνα με τα χρυσά αυγά"? Οχι βεβαια, αλλα η ιστορια εγινε γνωστη, οποτε ποιο "συστημα" τον προστατευσε?Απλά είναι επιλογή του όλου συστήματος τα προσωπικά κάποιων πολύ συγκεκριμένων ανθρώπων να μη βγαίνουν παραέξω. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την χήνα με τα χρυσά αυγά, που αν δυσαρεστηθεί, σταματήσει να τροφοδοτεί το σύστημα;
Τον προστάτευσε με το να μην αφήσει τα μεσημεριανάδικα να τον ξεσκίσουν. Πίστεψέ με, είναι πάρα πολύ, ιδίως όταν ακόμα και τώρα, οι θείες που βλέπουν τα μεσημεριανά δεν έχουν άλλον τρόπο ενημέρωσης, π.χ. internet, blogs κλπ. Οπότε, κρατώντας την υπόθεση σε μία λανθάνουσα μορφή, ήταν ένα είδος προστασίας. Φυσικά σε όλο αυτό βοηήθησε καταλυτικά και το χαμηλό προφίλ που τηρούσε, που φυσικά έγινε επί σκοπού...Waterfall-K είπε:Τα τελευταια 10+ χρονια που ο κοσμος ξερει ποιος ειναι ο Φοιβος και τη σχεση του με την υποθεση, τι εγινε? Επαψε να ειναι η "χήνα με τα χρυσά αυγά"? Οχι βεβαια, αλλα η ιστορια εγινε γνωστη, οποτε ποιο "συστημα" τον προστατευσε?
...μιας και αναφέρεις περί επιτυχίας, πιστεψέ με έχω υποφέρει πολύ από 'αντιγραφές και περίεργες συμπτώσεις', (για να επανέλθουμε και στον τίτλο του topic).Superfunk είπε:Επισης μη ξεχνας οτι η επιτυχια ειναι εθιστικη,δεν ξερω αν σου εχει τυχει ποτε,εμενα μου εχει τυχει για αυτο στο λεω,αλλα το να παιζει το ραδιο ενα ασμα σου πρωι-μεσημερι-βραδυ ειναι ωραιο συναισθημα και υπαρχουν πολλοι που ζουνε για αυτο....οποτε απο καποια στιγμη και μετα καποιοι "ζουνε" για να φτιαχνουν χιτ (οχι μονο στην Ελλαδα αλλα και στο εξωτερικο) ,μια και η ικανοποιηση που παιρνουν απο αυτο ,την επιτυχια δηλ,ειναι μεγαλυτερη απο την..καλλιτεχνικη και καλα αξια του πονηματος τους...η οποια ετσι κι αλλοιως στην τελικη ειναι και θεμα γουστου.
http://www.amazon.co.uk/Black-Vinyl-White-Powder-Napier-Bell/dp/0091880920
Α γεια σου!neeq είπε:Oχι, αλλα ακόμα δεν καταλαβα πότε συμφωνήσαμε ότι όλοι θέλουμε να γραφουμε τετοια μουσική, και τωρα απλα διαπραγματευομαστε το αν μπορουμε.
Άκης Πάνου με Φοίβο; Την βρίσκω άστοχη τη σύγκριση. Όχι επειδή ο παλιός είναι αυτοδικαίως και αλλιώς, αλλά επειδή ο Φοίβος δεν υπήρξε ποτέ λαϊκός συνθέτης. Ήταν πάντοτε συνθέτης εύπεπτων ποπ επιτυχιών δυτικού τύπου, που έγραψε και λαϊκότροπα (καναδυό αρκετά πειστικά) όσο η τοπική ποπ της εποχής του ταυτιζόταν με το λαϊκό. Και μουσικολογικά (μορφολογία-αρμονία) ο Φ. δεν έχει γράψει ανατολικότροπα κομμάτια.ο Σιδερας δεν νομιζω να εβγαινε και να σκυλοβριζε τον Ακη Πανου ή τον Μπαμπη Μπακαλη ή οποιον αλλον πουλουσε χιλιαδες δισκους τοτε ομως....εκει ειναι η διαφορα....
Αυτό το "όχι" δείχνει άνθρωπο που έσφιξε για πολύ καιρό τα δόντια αντικρύζοντας την ασχήμια γύρω του, και τώρα ελπίζει βάσιμα ότι ένεκα της εξαθλίωσης θα απαλλαχθεί από την αναγκαιότητα να γεύεται αυτά τα αρρωστημένα πονήματα της προ-εξαθλιώσεως περιόδου.blue είπε:Αυτά τα πράματα ήταν λανθασμένα και ήλπιζα οτι με την εξαθλίωση (είτε υπαρκτή είτε επερχόμενη για άλλους) θα τα είχαμε αποδιώξει. Αλλά όχι και να τα εκτιμάμε αποκομμένα από το περιβάλλον που ευδοκιμούν.
τα ειπες ΟΛΑ...ποτε δεν θα ξεχασω τι μου ειπε πολυ γνωστος παραγωγος οταν του πηγα τον πρωτο δισκο μας (εισαι ενας απο τους 1567 που τον αγορασαν... ;D)..."πολυ ωραια δουλεια αλλα πολυ...Avant-garde ρε παιδι μου..." ;DΑυτό ήταν και είναι το πλαίσιο στην Ελλάδα, και όλοι (εμείς) διεκδικούμε να πείσουμε για την αξία μας έξω από αυτό το πλαίσιο.