Σε τι συμφωνώ και σε τι διαφωνώ,προσωπικά.
Ο πρώτος παραμορφομένος ήχος ήταν από σκασμένο μετασχηματιστή σε κονσόλα και μάλιστα σε μπάσο,όχι κιθάρα και καθιερώθηκε γιατί...ΑΡΕΣΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Γι αυτό τον ξέρει και όλοι μας σήμερα.
Μιλάει για αυτούς που εφευγαν απο τις εκκλησίες και γυρνούσαν με πλακάτ στους δρόμους?
Βρε αυτούς θα πάρεις για παράδειγμα?
Το 60 και οι γρές άκουγαν Fuzz στον santana π.χ και σε άλλους χωρίς να ξενίζει κανέναν.
Βρές μου σήμερα,ακόμη και στην αμερική,το ανάλογο ποσοστό/ηλικίες.
Οι ρεμπέτες/ρεμπέτισες το ίδιο στην ελλάδα,όλα μέσα στην βρωμιά και την παραμόρφωση.
Θές ταινία,θές λάμπες,θές κονσόλες, μικρόφωνα.
Τα σημέρινα ακούγονται λες και είναι η kylie minogue που φαλήρισε και λέει σε hi fi τον πόνο της.
Ο καζαντίδης έχει πιό ωραία παραμόρφωση απο τις ψηφιακές metal κιθάρες που βγάζουν σήμερα,ασε που είναι σαν να τον έχεις δίπλα σου σε αρκετά του κομμάτια και ΑΥΤΟ είναι το ζητούμενο,σε αρκετές μουσικές που παρουσιάζει ένα σύνολο ανθρώπων.
Υπάρχει κάτι καλύτερο απο τον να ακούσεις κάποιον ζωντανά μπροστά σου?
Οχι.
Ε όλη η προσπάθεια που καταβάλεται απο τον άνθρωπο,είτε με την μουσική τεχνολογία,είτε με την τεχνική παραγωγής,έχει να κάνει με την πιό ρεαλιστική αναπαράσταση αυτού.
Το να πάρεις την φωνή του σήμερα και να τον κάνεις να ακούγεται μέσα απο βαρέλι,η απο το υπερπέραν,μπορεί να μοιάζει ωραία ιδέα σε εσένα και διάφορους άλλους,αλλά ο άνθρωπος χρειαζότανε απλά ένα καλό μικρόφωνο μπροστά του.
Σημερα ακούγονται οι διαφορές με τότε,γιατί πολύ απλά στο επιτρέπουν τα εξελιγμένα ηχοσυστήματα.Τότε ότι παραγωγή και να έκανες,θα έβγαινε απο το χωνί του γραμμοφώνου η κάτι παρόμοιο,τι παράπονα περίμενε να κάνουν για την παραγωγή οι ρεμπέτες.
Οι motorhead χαλαροί αν τους βγάλεις το distortion.
O lemmy δέν είχε ποτέ distortion,κομμένες χαμηλές και υπεροδηγημένες λάμπες είναι αλλά και αυτό αν αφαιρέσεις,σου φαίνεται αυτό για χαλαρό παίξιμο μουσικών οργάνων,με φωνή που βγαίνει απο τα έγκατα της κολάσεως?
Μήπως να του δίναμε και λίγο μέλι,να μαλακώσουν οι φωνητικές χορδές?
Τα μαλλιά του τα βλέπεις που ατενίζουν.Απο την δύναμη που βαράει τις χορδές είναι.
Πολύ σωστό αυτό που είπε με την απόσταση στα μικρόφωνα,στους ενισχυτές,αλλα θέλει χώρο γιατι αλλιώς ακούγονται σκύλοι,γάτες τηγάνια και κατσαρόλες και άλλα,εκεί που γράφουμε εμείς.
Στα επόμενα,πάλι τα ίδια.
Βασικά μπορεί να του πεί κάποιος οτί η διαφορά του με έναν θρύλο στις παραγωγές,έχει να κάνει μόνο με τον συνδιασμό μικροφώνων,για τήν ποιό ρεαλιστική καταγραφή του ήχου που έχει φτιάχτει εκ των προτέρων.
Αυτη είναι η διαφορά.
Ο ένας φτιάχνει έναν ήχο ακριβώς εκεί που τον θέλει και μετά προσπαθεί να τον καταγράψει με την μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα και ο άλλος γράφει έναν ήχο και παλεύει μετά να τον κάνει κάτι που δέν είναι εξ αρχής.
Οσο για τα μέσα αναπαραγωγής που λέει,αυτή η φιλοσοφία τα έχει μαμήση όλα.Ολοι να ακούγονται καλά στα...τηλέφωνα.
Ρε σείς,την Dea lipa γράφεται?Αφηστε αυτήν να ανησυχεί γι αυτό.
Οποιος αγαπάει την μουσική και θέλει να την απολαύσει,(ροχαλίζει ο σκύλος κάτω απο το γραφείο μου έχει σπάσει τα νεύρα),έχει και τα ανάλογα αξεσουάρ και απο αυτόν μόνο θα πάρετε λεφτά.
Αφήστε τις παραγωγές για αυτούς που θα ακούσουν μουσική στα τηλέφωνα.
Να βάλουν τα τηλέφωνα...στις θήκες τους.
Μετά έπιασε τους maiden.
Να πώ ενα μυστικό,υπήρχε κόστος για τα βάθια και τις άλλες παπάτζες που έβαζαν,γι αυτό οι πρώτοι 2 δίσκοι θα είναι πάντα οι καλύτεροι για αρκετούς απο εμάς.
Οι θεατρικότητες και οι υπερβολές σε κάποια είδη σε περνάν απο το live/perfomance στο εμπορικό είδος,συγκρότημα δισκογραφίας.
Και μόνο.
Λεφτά θέλανε,δέν θέλανε να τους δείς live και να σου κρεμάσει το σαγόνι,άσχετα αν διαθέτουν αρκετά κομμάτια που θα το κάνουν αυτό και φρόντισαν με σκηνικά να το κάνουν ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Μουσικά μιλώντας πάντα,μπορείς να πείς το ίδιο για τους AC/DC η για τους Motorhead?
Καλά τα λεει πάλι οτι θα κάνεις έναν πινακα όταν ξεκινάς να κάνεις ένα δίσκο π.χ αλλά το να παρουσιάσεις τις ίδιες πινελιές και τα ίδια χρώματα σε αυτόν που θα έρθει να σε δεί απο κοντά,είναι μία ισορροπία που πρέπει,αν θές να είσαι ειλικρινής με το κοινό σου,να κρατήσεις.
Σωστός επίσης για τον ρόλο του παραγωγού,αν λάβεις υπ οψην ότι και οι περισσότεροι μουσικοί είναι κομπλεξικοί και νομίζουν επειδή παίζουν ενα όργανο καλά οτί θα μαμήσουν τον κόσμο και ξέρουν αυτοί τι θέλει.
Αν απουσίαζαν μεγάλες φυσιογνωμίες/παραγωγοί,τα μισά και βάλε συγκροτήματα που αποτελούν τον θεμέλιο λίθο της μουσικής ιστορίας που ξέρουμε,δέν θα τα είχαμε μάθει ποτέ.
Απο εκεί και πέρα συμφωνώ περίπου σε όλα μαζί του.
