Download, CD, Βινύλιο?
- Thread starter Giorgos_Oikonomou
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 154
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 22K
Εγω ειμαι στην κατηγορια αυτων που κατεβαζουν, και ξεσκαρταρουν για να αγορασουν.
Νιωθω και λιγο τυχερος, γιατι το 90% της μουσικης που λατρευω στα δισκαδικα πωλουνται low price στα 4-5 ευρω, οποτε δεν μου ειναι και τοσο δυσκολο να αγοραζω 2-3 cdακια το μηνα.
Επισης ειμαι απο αυτους που δεν βαζουν ραντομ κομματια να παιζουν, ουτε συλλογες. Η θα βαλω ολοκληρο το αλμπουμ να παιζει η τιποτα. Ετσι μονο τη βρισκω.
Και εννοειται πως καθε καινουριο αλμπουμ που αγοραζω στην πρωτη ακροαση κανω τον κοπο να διαβασω τους στιχους και να χαζεψω τις φωτογριαφιες απο το ενθετο
Για να κλεισω, μεχρι πριν λιγα χρονια δεν εδινα βαρυτητα στα βινιλια. Δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι να δωσω 30 ευρω για να παρω ενα LP ενω μπορουσα απλα να το παρω σε cd me 5.
Κυκλοφορησα με την μπαντα μου 2-3 βινιλια, LP και 7ακια, και ανακαλυψα την αξια τους. Καταρχας το εξωφυλλο ειναι πινακας ζωγραφικης απο μονος του. ΕΠΙΠΛΟ! Το μεγεθος τους με καθηλωνει. Και η διαδικασια να ανακαλυπτεις το εσωτερικο ειναι η καλυτερη. Ξερεις να τραβας και να βγαζεις μπιχλιμπιδια. Eνθετα, καμια αφισουλα, κανενα αυτοκολλητακι ενιοτε...
Δεν ειναι οτι εχω καμια συλλογη, αλλα που και που περνω κανενα απο τα αγαπημενα μου αλμπουμακια σε βινιλιο οποτε εχω τα χρηματα.
Νιωθω και λιγο τυχερος, γιατι το 90% της μουσικης που λατρευω στα δισκαδικα πωλουνται low price στα 4-5 ευρω, οποτε δεν μου ειναι και τοσο δυσκολο να αγοραζω 2-3 cdακια το μηνα.
Επισης ειμαι απο αυτους που δεν βαζουν ραντομ κομματια να παιζουν, ουτε συλλογες. Η θα βαλω ολοκληρο το αλμπουμ να παιζει η τιποτα. Ετσι μονο τη βρισκω.
Και εννοειται πως καθε καινουριο αλμπουμ που αγοραζω στην πρωτη ακροαση κανω τον κοπο να διαβασω τους στιχους και να χαζεψω τις φωτογριαφιες απο το ενθετο
Για να κλεισω, μεχρι πριν λιγα χρονια δεν εδινα βαρυτητα στα βινιλια. Δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι να δωσω 30 ευρω για να παρω ενα LP ενω μπορουσα απλα να το παρω σε cd me 5.
Κυκλοφορησα με την μπαντα μου 2-3 βινιλια, LP και 7ακια, και ανακαλυψα την αξια τους. Καταρχας το εξωφυλλο ειναι πινακας ζωγραφικης απο μονος του. ΕΠΙΠΛΟ! Το μεγεθος τους με καθηλωνει. Και η διαδικασια να ανακαλυπτεις το εσωτερικο ειναι η καλυτερη. Ξερεις να τραβας και να βγαζεις μπιχλιμπιδια. Eνθετα, καμια αφισουλα, κανενα αυτοκολλητακι ενιοτε...
Δεν ειναι οτι εχω καμια συλλογη, αλλα που και που περνω κανενα απο τα αγαπημενα μου αλμπουμακια σε βινιλιο οποτε εχω τα χρηματα.
- Μηνύματα
- 4,420
- Πόντοι
- 198
Δεν ξέρω αν συνδέεται, αλλά πλέον πολύ σπάνια αγοράζω CD. Σχεδόν ποτέ δεν ακούω ραδιόφωνο, και δε βλέπω τηλεόραση. Και άρα δεν έχω μεγάλο input για νεα πράγματα. Ακολουθώ 10 γκρούπ που αγοράζω τα πάντα, και αυτό ήταν. Άντε κάποια καλή πρόταση απο δω μέσα.
Είτε σημείο του καιρού, είτε των μέσων, είτε απλά της ηλικίας μου (πλέον)
Είτε σημείο του καιρού, είτε των μέσων, είτε απλά της ηλικίας μου (πλέον)
- Μηνύματα
- 8,632
- Πόντοι
- 1,168
Για τους λάτρεις της <<παλαιάς>> μουσικής, ο ήχος του βινυλίου και δη οι original κόπιες (εγγλέζικες, αμερικάνικες κλπ, αλλά και κάποιες ελληνικες μέχρις τα μέσα της δεκαετίας του ΄70) απλά δεν παίζεται. Δυστυχώς οι καλοί δίσκοι-καλές εκδόσεις έχουν ακριβήνει πολύ. Τώρα αν δεν είναι κάποιος vinyl junkie πολλές εταιρίες έχουν προσφέρει κατά καιρούς και συνεχίζουν να προσφέρουν αξιοπρεπείς επανεκδόσεις σε cd(αλλά και σε βινύλιο) που και καλό ήχο έχουν αλλά και πληροφορίες, bonus κομμάτια κλπ. Όσον αφορά τα καινούργια, η λύση του cd είναι μονόδρομος για τους συλλέκτες, για τους λοιπούς που ακούνε ευκαιριακά μουσική το downloading, mp3, ipod, είναι μάννα εξ ουρανού. Έτσι κι' αλλιώς η δισκογραφία όπως τουλάχιστον τη ξέραμε εμείς οι παλιοί έχει τελειώσει. Ηχηρό παράδειγμα η μεγαλύτερη επιτυχία της χρονιάς στην Ελλάδα (_ Gummy bear) o Μύρωνας Στρατής με περισσότερο από 10.000 airplay στα ΜΜΕ, και με μόνο 3.000 πωλήσεις.
μπα ... η βινυλομαστούρα δεν έχει να κάνει με καιρούς και ηλικίες(είμαι σίγορους ότι είμαι μεγαλύτερος σου ηλικιακά) αλλά --- νομίζω --με χαρακτήρα ατόμου,διάθεση και είδος μουσικής...Nikolas είπε:
σε μένα βλέπω ότι κάθε χρόνο που περνάει ακούω πάντα πιο πολλά πράγματα...ανά εβδομάδα.. ;D
η βινυλομαστούρα όπως τη λές έχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ να κάνει με ηλικία
θεωρείς πολύ πιθανό να παθιαστεί κάποιος 20χρονος με βινύλιο;
όταν όμως είσαι 40 ετών και έχει συνδεθεί το βινύλιο με άπειρες εμπειρίες ζωής, ε, είναι απείρως πιο εύκολο να κολλήσει στο βινύλιο...
θεωρείς πολύ πιθανό να παθιαστεί κάποιος 20χρονος με βινύλιο;
όταν όμως είσαι 40 ετών και έχει συνδεθεί το βινύλιο με άπειρες εμπειρίες ζωής, ε, είναι απείρως πιο εύκολο να κολλήσει στο βινύλιο...
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Ειπώθηκε πιο πάνω.
Διαφορετικοί τρόποι ζωής πλέον.
Προσωπικές Εικόνες........
Μαζεύω ότι περίσσεψε από το χαρτζηλίκι ή ότι είχαν μείνει από τις δουλειές του ποδαριού και δεν τα χα φάει ήδη τσιγαρομπυροσουβλάκια (με σειρά φθίνουσας σημασίας).
Κατέβαινα κέντρο. Εκεί επισκεπτόμουν τα διαφορα noiz forums. Αναλόγως σε ποιά θεματική ενότητα του forum ήθελα, πήγαινα και Happening, Pop Eleven, Jazz+Rock κλπ κλπ και μετά από κανα δίωρο κουβέντας έπαιρνα και κανα δύο βινίλια.
Μετά προσωπικά είχα και το χούι να πηγαίνω προς Σόλωνος μεριά (αν και μου άρεσε πολύ το Χνάρι στη Κιάφας) να πάρω και ένα βιβλίο.
Μετά στο τέρμα λεωφορείων στην Ακαδημίας. Μέχρι να φτάσω σπίτι, λίγες κλεφτές ματιές στο βιβλίο.
Σπίτι πλέον ανεβαίνω στη καβάντζα του πλυσταριού και φτιάχνω καφέ. Ανοίγω το βινύλιο, βάζω βελόνα επάνω και ακούω ρουφώντας το εξώφυλλο / εσώφυλλο / δίσκο / καφέ. Skip ή ffwd δεν υπάρχει, οπότε τα ακούω όλα, τα διαβάζω όλα. Σηκώνομαι άμα πηδάει ή να αλλάξω πλευρά δίσκου.
Η ποιότητα του ήχου άστα να πάνε. Είμαι ο πρώτος που θα πω ότι ένα καλά στημένο, καλό πικάπ με καλή και καλοστημένη κεφαλή και σωστό phono stage τρώει για branch (sic) οποιοδήποτε cd/dvd ανά πάσα στιγμή. Αν νομίζετε όμως ότι το setup της κιθάρας είναι δύσκολη υπόθεση καλύτερα να αφήσετε το στήσιμο του πικάπ. Ασε δε το κόστος του συστήματος.
Και βέβαια εκείνη την εποχή / ηλικία, τι μας λες τώρα αφού το πικάπ γυρνάει και η βελόνα διαβάζει. Και ανάλογα, το απόγευμα με τα άλλα ρεμάλια ή καταριόμαστε τον καραγκιόζη στο Π&Ρ / ΝΜΕ ή ότι άλλο, που έγραφε υπερθετικά για τη μούφα που σελωθήκαμε ή να εκθειάζουμε τη μαγκιά μας που πετύχαμε με το καλό γούστο και την διορατικότητά μας τη δισκάρα της δεκαετίας.
Τώρα πλέον αφού χρέωσα την πιστωτική μου με το όνομα ενός ιντερνετικού μαγαζιού, ο ταχυδρόμος μου φέρνει το cd που επέλεξα να αγοράσω μετά από γρήγορο preview που έκανα με (οκ παράνομο) download.
Βέβαια, κάποια Σάββατα, πριν ξυπνήσει καλά η Αθήνα, θα με βρείτε στο κέντρο / Μοναστηράκι σαν junky να μυρίζω τον χρόνο σε βινυλιακά καταγώγια. Και στην κλασσική έχει απίστευτες ευκαιρίες.
Για πείτε μου. Είναι το ίδιο; Δεν αλλάζει ο τρόπος αντίληψης της μουσικής αλλάζοντας τον τρόπο πρόσληψής της;
Δεν μιλάω για καλύτερο.
Μιλάω για διαφορετικό.
Διαφορετικοί τρόποι ζωής πλέον.
Προσωπικές Εικόνες........
Μαζεύω ότι περίσσεψε από το χαρτζηλίκι ή ότι είχαν μείνει από τις δουλειές του ποδαριού και δεν τα χα φάει ήδη τσιγαρομπυροσουβλάκια (με σειρά φθίνουσας σημασίας).
Κατέβαινα κέντρο. Εκεί επισκεπτόμουν τα διαφορα noiz forums. Αναλόγως σε ποιά θεματική ενότητα του forum ήθελα, πήγαινα και Happening, Pop Eleven, Jazz+Rock κλπ κλπ και μετά από κανα δίωρο κουβέντας έπαιρνα και κανα δύο βινίλια.
Μετά προσωπικά είχα και το χούι να πηγαίνω προς Σόλωνος μεριά (αν και μου άρεσε πολύ το Χνάρι στη Κιάφας) να πάρω και ένα βιβλίο.
Μετά στο τέρμα λεωφορείων στην Ακαδημίας. Μέχρι να φτάσω σπίτι, λίγες κλεφτές ματιές στο βιβλίο.
Σπίτι πλέον ανεβαίνω στη καβάντζα του πλυσταριού και φτιάχνω καφέ. Ανοίγω το βινύλιο, βάζω βελόνα επάνω και ακούω ρουφώντας το εξώφυλλο / εσώφυλλο / δίσκο / καφέ. Skip ή ffwd δεν υπάρχει, οπότε τα ακούω όλα, τα διαβάζω όλα. Σηκώνομαι άμα πηδάει ή να αλλάξω πλευρά δίσκου.
Η ποιότητα του ήχου άστα να πάνε. Είμαι ο πρώτος που θα πω ότι ένα καλά στημένο, καλό πικάπ με καλή και καλοστημένη κεφαλή και σωστό phono stage τρώει για branch (sic) οποιοδήποτε cd/dvd ανά πάσα στιγμή. Αν νομίζετε όμως ότι το setup της κιθάρας είναι δύσκολη υπόθεση καλύτερα να αφήσετε το στήσιμο του πικάπ. Ασε δε το κόστος του συστήματος.
Και βέβαια εκείνη την εποχή / ηλικία, τι μας λες τώρα αφού το πικάπ γυρνάει και η βελόνα διαβάζει. Και ανάλογα, το απόγευμα με τα άλλα ρεμάλια ή καταριόμαστε τον καραγκιόζη στο Π&Ρ / ΝΜΕ ή ότι άλλο, που έγραφε υπερθετικά για τη μούφα που σελωθήκαμε ή να εκθειάζουμε τη μαγκιά μας που πετύχαμε με το καλό γούστο και την διορατικότητά μας τη δισκάρα της δεκαετίας.
Τώρα πλέον αφού χρέωσα την πιστωτική μου με το όνομα ενός ιντερνετικού μαγαζιού, ο ταχυδρόμος μου φέρνει το cd που επέλεξα να αγοράσω μετά από γρήγορο preview που έκανα με (οκ παράνομο) download.
Βέβαια, κάποια Σάββατα, πριν ξυπνήσει καλά η Αθήνα, θα με βρείτε στο κέντρο / Μοναστηράκι σαν junky να μυρίζω τον χρόνο σε βινυλιακά καταγώγια. Και στην κλασσική έχει απίστευτες ευκαιρίες.
Για πείτε μου. Είναι το ίδιο; Δεν αλλάζει ο τρόπος αντίληψης της μουσικής αλλάζοντας τον τρόπο πρόσληψής της;
Δεν μιλάω για καλύτερο.
Μιλάω για διαφορετικό.
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
- Μηνύματα
- 270
- Πόντοι
- 16
Δεν εχει να κανει με την ηλικια, εδω πολλοι 20χρονοι ακουνε μουσικη που γραφτηκε δεκαετιες πριν καν γεννηθουν και δεν παιζεται ποτε στην τηλεοραση. Και μακραν οι περισσοτεροι 40χρονοι δεν εχουν καμια ορεξη να ασχολουνται με μεγαλους ευθραυστους δισκους σε χαρτονενια φακελακια, και δαχτυλιες, σκονες, βελονες κτλ κτλ. Και αυτα "εμπειριες ζωης" ειναι. Οσοι μεγαλοι οικογενειαρχες ανθρωποι κανουν τον κοπο να γραφουν σε μουσικα φορουμ φυσικα και θα νοιαζονται για το βινυλιο, οι περισσοτεροι ομως ουτε πικαπ εχουνε ουτε θα θελανε καμια επαφη περαν της επιβαλλομενης επιφανειακης νοσταλγιας για λογους δημοσιων σχεσεων.
Ειναι πλεον καθαρα συναισθηματικο, ειναι να γουσταρεις, ειτε εισαι 16, ειτε 20, ειτε 120. Εδω υπαρχουν ατομα που αγοραζουν δισκους χωρις να εχουν πικαπ σπιτι τους
. Οι λογοι που ασχολουνται λιγοτεροι νεοι ειναι καθαρα πρακτικοι, δηλαδη η προσβαση, η προβολη προς τα εξω και τα ερεθισματα, και βεβαια το κοστος σε χρονο και χρημα.
Ειναι πλεον καθαρα συναισθηματικο, ειναι να γουσταρεις, ειτε εισαι 16, ειτε 20, ειτε 120. Εδω υπαρχουν ατομα που αγοραζουν δισκους χωρις να εχουν πικαπ σπιτι τους
. Οι λογοι που ασχολουνται λιγοτεροι νεοι ειναι καθαρα πρακτικοι, δηλαδη η προσβαση, η προβολη προς τα εξω και τα ερεθισματα, και βεβαια το κοστος σε χρονο και χρημα.
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Οι συζητήσεις (τεκμηριωμένες και μη) σχετικά με βινύλιο vs cd που έχω διαβάσει / ακούσει ξεπερνούν κατά πολύ το άθροισμα (fender/LP) + (rosewood/maple) μαζί.gdevelek είπε:για το "οποιοδήποτε", κράτα και μια πισινή...
Δεν θα την κάνω εδώ. Ούτε κατ' ιδέαν.
Επιμένω όμως στην άποψή μου (όταν money is no object) και υπάρχει ΚΑΙ γνώση.
Και θα συνεχίσω να ακούω από DVD καθημερινά.
Αλλά όταν όπως χθές το βραδάκι βάλαμε λίγο malt στο σπίτι του dkall, το cd* σταμάτησε να παίζει για χάρη του πικάπ* ......
*αμφότερα reference. Believe you me
ΑκριβώςPointy είπε:
Είχα αγοράσει πριν 3 χρόνια περίπου (στα 20 δηλαδή) ενα απλό πικάπ technics των 180
ευρώ και για ενα χρόνο κάθε φορά που κατέβαινα Αθήνα αγόραζα 2 κλασικούς δίσκους
μεταχειρισμένους, Purple, Sabbath, Zeppelin κλπ. Απλά γούσταρα να τους έχω και τις
στιγμές που έκανα κέφι να τους ακούσω σαφώς προτιμούσα τον κλασικό τρόπο απο
το mp3 μέσω του υπολογιστή. Δεν ξέρω γιατί σταμάτησα να αγοράζω αλλά τώρα που
το θυμήθηκα θα ξαναρχίσω, έχει άλλη γλύκα...
παιδιά ... αυτό με τα πικ απς δεν ισχύει με τίποτα ....gdevelek είπε:για το "οποιοδήποτε", κράτα και μια πισινή...
δηλαδή κοινά πικ απς δε ακούγονται με τίποτα καλύτερα από φτηνά σι ντι πλέιερς ....
καλύτερα ακούγονται ΜΟΝΟ high end πικ απς ... τελείως απρόσιτα για το 99.9% και βάλε του κόσμου....
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Να σαι καλά ;D Θα το κοιτάξω.gdevelek είπε:ούτε εγώ έχω τη παραμικρή διάθεση να κάνω την κουβέντα, θα σε προτρέψω μόνο να μην ακούς μουσική από DVD, έχουν υποδεέστερο SNR & dynamic range από CD, και σ' αυτά δεν χωρά υποκειμενισμός και συναισθηματισμός, όπως χωρά στο "βινύλιο <> CD"
Επ΄ευκαιρία, θα πετάξω και τις 300Β γιατί παρουσιάζουν μεγάλη παραμόρφωση.
Μόνο για συναίσθημα δεν μίλησα....
Το κλεισες σωστά. Αντε γιατί μας πρήξαν με τα βινύλια, λάμπες και άλλους αναχρονισμούς. -
....μω τα κομπρεσέρ. ;D
Ασε που ο ζωγραφικός πίνακας δεν είναι το ίδιο σε γραμματόσημο.
- Μηνύματα
- 47,831
- Πόντοι
- 2,368
αυτο δεν συμβαινει παντα, ειδικα αν το dvd ειναι DVD/SACD/DVD-Audio Universal Player εχει καλυτερο ηχο απο τα περισσοτερα cd players.gdevelek είπε:ούτε εγώ έχω τη παραμικρή διάθεση να κάνω την κουβέντα, θα σε προτρέψω μόνο να μην ακούς μουσική από DVD, έχουν υποδεέστερο SNR & dynamic range από CD, και σ' αυτά δεν χωρά υποκειμενισμός και συναισθηματισμός, όπως χωρά στο "βινύλιο <> CD"
οχι παντα,υπαρχουν και εξαιρετικες digital ηχογραφησεις /μαστερινγκ που δεν ειναι κομπρεσσαρισμενες (π.χ. ΟΛΕΣ οι ηχογραφησεις ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ μουσικης),αλλα και παλι γουστα ειναι αυτα.
γενικα βασει της λογικης αν εχεις ενα κορυφαιο digital συστημα και ενα κορυφαιο αναλογικο συστημα το καθενα θα αναπαραγει καλυτερα τον αντιστοιχο τυπο ηχογραφησης και mastering.
Απαντήσεις
-
-
Μπορώ με κάρτα ήχου να φτιάξω mini-studio ηχογράφησης;- από Κβαντική Διεμπλοκή
-
-
-
-
