επειδή μου είπαν πάλι κάποιοι ότι μπερδεύτηκαν με τα bit το ρόλο τους και τι πρέπει να κάνουν τελικά, θα μου επιτρέψετε να προσπαθήσω να το απλοποιήσω λίγο ακόμα συνοπτικά, με στόχο να κατανοηθεί η σχέση τους με την πράξη πέραν της μαθηματικής προσέγγισης...
όπως ήδη ειπώθηκε το bit depth έχει να κάνει μόνο με το δυναμικό εύρος... δυνητικά τώρα στην πράξη στα 24bit "μπορούμε" να έχουμε 48db παραπάνω δυναμικής περιοχής (πράγμα όντως εντυπωσιακό στο μάτι αλλά το θέμα μας είναι τι γίνεται στο κρεβάτι?)...
το μυστικό μας εδώ είναι το "μπορούμε" και το "πότε"... χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Μανώλη... όντως ειδικά στην ηχογράφηση πηγών με μεγάλη δυναμική περιοχή τα αποτελέσματα είναι κάποιες φορές εμφανώς περιορισμένα όταν χρησιμοποιούμε τον ADC (analog to digital converter) στα 16bit και όχι στα 24... ένα μεγάλο μέρος της εκφραστικότητας ενός μουσικού οφείλεται στις "μικροδυναμικές" της εκτέλεσής του... φανταστείτε να γράφετε με ένα ακουστικό όργανο (ειδικά εκτός studio) και να "απαιτείται" εκ των συνθηκών να παίζετε "πιο δυνατά" απ ότι θα επιθυμούσατε ώστε να παράγετε "ικανό" σήμα στο μέσο καταγραφής σας...
ειδικά μάλιστα ως προς τα επίπεδα του θορύβου το ότι στα 24 μπορούμε χωρίς πρόβλημα να δουλεύουμε και με ηχογραφήσεις χαμηλής έντασης, είναι εργονομικά και πρακτικά και ποιοτικά, μεγάλο "δώρο", που σε πολλές περιπτώσεις μας λύνει τα χέρια πέραν της γενικής "άνεσης"... το ίδιο συμβαίνει και κατά την επεξεργασία (audio editing, χρήση ψηφιακών επεξεργαστών και εφέ κλπ) που πλέον τα παραπάνω bit είναι πολύ σημαντικό θέμα και εν γένει στο post production καταλυτικό πολλές φορές...
έτσι η χρήση τους κατά την ψηφιακή σύλληψη και διαχείριση του ήχου, είναι εκ των ων ουκ άνευ όταν αναφερόμαστε σε έννοιες όπως η "πιστότητα" (αυτή η έρμη έννοια που έχει καταταλαιπωρηθεί κατά καιρούς) σε καταγραφή και αναπαραγωγή...
προσοχή όμως... μιλάμε πάντα γενικά και οι εύκολοι αφορισμοί είναι και εδώ εκ των βάθρων επιεικώς υπερβολικοί... πχ τα 96db δυναμικής περιοχής που μας δίνουν πάνω κάτω τα 16bit, δεν σημαίνουν ότι αν προσέξουμε λίγο στις στάθμες δεν μπορούμε να έχουμε ικανοποιητικότατες παραγωγές (ειδικά σε είδη όπως που τα ηλεκτρικά όργανα κυριαρχούν)... μάλιστα σε περιπτώσεις που η παραγωγή ντε φάκτο πρόκειται να "περάσει" τελικά σε cd (οπότε μέσω dithering πρέπει να "κόψουμε" τα 8bit που "περισσεύουν"), δεν είναι απίθανο το αποτέλεσμα να "υπολείπεται" μιας αρχικής διαδικασίας που ενδεχομένως θα γινόταν εξ ολοκλήρου στα 16bit... ιδανικό είναι να ξέρουμε που θα απευθυνθεί τελικά η παραγωγή μας (cd? spotify? tidal?) οπότε αν η γνώση και τα μέσα μας δεν επιτρέπουν στην κρίση μας τις καλύτερες επιλογές κατά την παραγωγή, ίσως κάποιες φορές να ήταν καλύτερα (για πιο ελεγχόμενο αποτέλεσμα) να γράφαμε στα 16bit αποφεύγοντας μετατροπές και ξέροντας "που βαδίζουμε" εξ αρχής (τονίζω το ίσως γιατί δεν το προτείνω, απλά είμαι υποχρεωμένος να το αναφέρω)... και είπαμε... καλά και άγια τα 144db των 24bit, αλλά καλώς ή κακώς δεν αξιοποιούνται πάντα ενδελεχώς, τι να κάνομεν...? και εκ φύσεως σε όλο το εύρος τους ούτε κατά διάνοια...
για λόγους τυπικής (και όχι ουσιαστικής) σύγκρισης, να αναφέρω ενδεικτικά ότι σαν άνθρωποι μπορούμε να αντιληφθούμε περίπου 90db δυναμικής περιοχής, οι συνήθεις παραγωγές στα περισσότερα είδη μουσικής δεν υπερβαίνουν τα 50db και το έρμο πτωχό πλην τίμιο βινύλιο φτάνει περί τα 70db στα καλύτερά του (direct to disc παραγωγές)...
εν κατακλείδι κι από μένα... καλό είναι ακόμα και στο σπίτι μας να γράφουμε και να επεξεργαζόμαστε τα audio σήματά μας στα 24bit πλην εξαιρέσεων που η πράξη (για χ λόγους) μας έκανε να πιστέψουμε ότι δεν χρειάζεται (πχ μια πανκ μπάντα τα 16 μπορεί απριόρι να τα απαιτεί ως άποψη?)...
ΥΓ. εννοείται ότι για να φτάσει στο αυτί μας η "πλήρης" ποιοτική διαφορά, πρέπει και ο DAC του αναπαραγωγικού συστήματος να υποστηρίζει τα 24bit, αλλά και από την άλλη όταν το σήμα έχει καταγραφεί (ή "κατέβει" σε δεύτερο χρόνο) στα 16bit, η αναπαραγωγή (μετατροπή) του στα 24bit δεν θα του προσφέρει κάτι περαιτέρω...