Ανεπίσημα cd (κανονικά και όχι cd-r) αλλά και ανεπίσημα βινύλια

[thebest20]

Καλησπέρα. Λογικά είχα αναφέρει σε άλλο θέμα ότι υπάρχουν κάποια δισκάκια είτε cd (όχι cd-r) , είτε βινύλια , που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ από κάποια εταιρεία στην ανάλογη μορφή και απλά κατασκευάστηκαν τα τελευταία 3-4 χρόνια. Πχ μια άκυρη εταιρεία έχει φτιάξει σε διπλό βινύλιο το άλμπουμ Μαζί σου της Πέγκυς Ζήνα, αλλά και το maxi single Ασπιρίνη της Αντζυς Σαμίου και τα πουλούσε σε φανς των 90s, 00s σε πολύ υψηλές τιμές 200-300 ευρώ ως συλλεκτικά και επίσης έχει φτιάξει και cd κάποια σπάνια, αλλά με ήχο απο YouTube και τα πουλούσε επίσης 40-50 ευρώ το καθένα. Αν και πλέον το discogs έχει καταργήσει τις πωλήσεις σε unofficial, βρίσκουν τρόπο και θύματα να τα πουλήσουν.

Το θέμα είναι πώς κατασκευάζονται cd και βινύλια, χωρίς να έχουν άδεια, αλλά και με ποιο τρόπο, κρυφά, μέσω εταιρειών;

Και τέλος έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για κάποια που όντως πωλούνται σε αστρονομικά ποσά, αν είναι official cd και με τον κανονικό ήχο που βγήκαν. Και επειδή δεν ανεβάζουν οπισθόφυλλα σε κάποια, δήθεν  για να μη διαρρεύσουν. 

Έχω δει κατά καιρούς στο discogs να εμφανίζονται εκδόσεις cd από το πουθενά, που όσους έχω ρωτήσει 40ρηδες, 50ρηδες που ασχολούνται με τη μουσική, αλλά και άτομα που είχαν παλαιού τύπου δισκοπωλεία από τους γονείς τους.

 

[Σπινθηροβόλος γάιδαρος]

Το θέμα είναι πώς κατασκευάζονται cd και βινύλια, χωρίς να έχουν άδεια, αλλά και με ποιο τρόπο, κρυφά, μέσω εταιρειών;

Συγνώμη για την ερώτηση αλλά πολύ κάψα βλέπω για το αντικείμενο. Μήπως ψάχνεις να μάθεις με πλάγιο τρόπο κάποια πράγματα για να μπορείς να τα εφαρμόσεις κι εσύ?

Και για να είναι πιο σαφής η ερώτηση, θέλεις να αρχίσεις κι εσύ να κόβεις βινύλια και cd και να αρχίσεις να πουλάς και ψάχνεσαι και για πολύ καλή ηχητικά ποιότητα για να προτιμούνται τα δικά σου έναντι άλλων?

 

[thebest20]

Όχι καμία σχέση εννοείται. Εντελώς ενημερωτικά ρωτάω 

 

[npap]

Το θέμα είναι πώς κατασκευάζονται cd και βινύλια, χωρίς να έχουν άδεια, αλλά και με ποιο τρόπο, κρυφά, μέσω εταιρειών;

μην το μπερδεύεις... ήταν σύνηθες φαινόμενο τα τελευταία 20 χρόνια καλλιτέχνες που ήταν κάποτε φίρμες και έχει περάσει πια η μπογιά τους, να πηγαίνουν σε μικρές "εταιρείες" (ούτε καν βέβαια, ουσιαστικά ατομικές επιχειρήσεις ήταν και είναι οι περισσότερες) που εκμεταλλευόμενες την τεχνολογία είχαν και κάποιο project studio (ουσιαστικά κι εδώ επιπέδου διευρυμένου home studio) και να κυκλοφορούν κάποια νέα κομμάτια τους παρέα με κάποιες παλιές μεγάλες τους επιτυχίες (σε γιούργια επανεκτέλεση) για κράχτη... πχ Φίλιππος Νικολάου, Γιάννης Φλωρινιώτης κ.α....

κατά κανόνα τα cd αυτά τα ξεχώρίζες εύκολα... ήταν DIY... "άσπρα" cdr, αντιγραμμένα σε 8άρια ημιεπαγγελματικά tower duplicators, τυπωμένα σε home εκτυπωτές και σφραγισμένα με "σακουλοποιούς"...? σπανιότερα υπήρξαν και πιο φροντισμένες παραγωγές... κατά κανόνα όμως πάλι αυτά δεν ήταν παράνομα... έπαιρναν εύκολα έγκριση από την ΑΕΠΙ μέσω των καλλιτεχνών...

από την  άλλη όμως πχ εγώ ας πούμε (όπως και πολλοί άλλοι), στο παλιό μου studio είχα κάνει κατά καιρούς πολλά δοκιμαστικά με γνωστούς καλλιτέχνες που τελικά δεν κυκλοφόρησαν ή κυκλοφόρησαν σε άλλη εκτέλεση ή ακόμα ακόμα και πολλά πρώτα demos κάποιων άγνωστων τότε πριν μπουν στην official δισκογραφία αλλά πασίγνωστων στην συνέχεια (τα πρώτα του Πλούταρχου, Κιάμου κ.α.)...

ενώ για κάποια θα υπήρχε σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον και κοινό που θα πλήρωνε πολλά, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ φαντάζομαι ότι ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν θα μπορούσα να τα κυκλοφορήσω σε οποιαδήποτε μορφή ερήμην των καλλιτεχνών και των εταιρειών τους... αν κάποιοι το έχουν κάνει (δεν το ξέρω), το οποιοδήποτε προϊόν έβγαλαν φανερά ή στην ζούλα στην αγορά είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ...

 

[thebest20]

Καλησπέρα φίλε, ναι καταλαβαίνω τι λες για τα ντέμο που κάνουν πολλοί και συνήθως είναι σε διαφορετική μορφή από την τελική που κυκλοφορεί.

Μιλάω για βινύλιο που τα έχουν φτιάξει ανεπίσημα σε κανονικό cd και όχι cdr και έχουν εκτυπώσει εξώφυλλα. Πχ κάποια που βγάζει η Throwback Records και τα πουλάει σε συλλέκτες και ο ήχος στην καλύτερη να είναι μετατροπή από βινύλιο, η κατεβασμένο από σαιτς, τα πιο πολλά όπως να τα έχουν πάρει,  με ήχο ακριβώς από συγκεκριμένα κανάλια του YouTube γιατί φαίνεται σε ποιο σημείο είναι το σκρατς σε ποιο σημείο έχει επεξεργαστεί το σίγμα και όλα αυτά.

Και από την άλλη cd που με κάποιο τρόπο να έκαναν βινύλια.

Και έχουν τεράστιο κέρδος αυτοί φουλ εκμετάλλευση, βέβαια εκμεταλλεύονται τη νοσταλγία κάποιων.

 

[thebest20]

Πχ αυτά, που ναι μεν ευτυχώς το discogs απέκλεισε την πώληση, από την άλλη τα δίνουν (μέσω pm ή οτιδήποτε) σε άτομα που έχουν νοσταλγία για το παρελθόν σε υψηλές τιμές. Και έχω γνωστούς που την έχουν πατήσει έτσι, βέβαια φταίνε και οι γνωστοί μου που θέλουν να δώσουν τόσα.

https://www.discogs.com/release/14311747

https://www.discogs.com/release/13423562

https://www.discogs.com/release/14071824

Αυτό επίσης, ο ήχος του οποίου είναι ακριβώς ίδιος όπως κυκλοφορούσε σε σάιτς πριν το 2018, βέβαια καλός ήχος αλλά ίδιες στροφές, ίδια ακριβώς όλα (δύο διαφορετικές εκδόσεις, το ένα έχει bonus tracks από το Itchika). Το λογότυπο cd club της Minos εντελώς άκυρο γιατί το έβαζε το 1995 σε επανεκδόσεις cd. Ποτέ δεν βγήκε επίσημα σε cd. Στην περιγραφή λέει και στα δύο unofficial, αλλά το ένα το πουλάνε 80 ευρώ.

Αυτό επίσης, είχε ήχο youtube και σκρατς σε όλα τα κομμάτια (ούτε καν σκέφτηκαν τα 5 τραγούδια που βγήκαν σε συλλογή του Ρακιντζή να τα πάρουν από εκεί). Παλιότερα ένας το έδινε σε συλλέκτες Ρακιντζή και 90s 40-50 ευρώ.

https://www.discogs.com/release/13612154

Συν ότι υπήρχε και διπλό βινύλιο από Throwback το Μαζί σου της Πέγκυς Ζήνα αλλά και βινύλιο η Ασπιρίνη της Άντζυς Σαμίου (τώρα δεν εμφανίζονται). Και τα είχαν αγοράσει κάποιοι πανάκριβα.

 

[npap]

βέβαια φταίνε και οι γνωστοί μου που θέλουν να δώσουν τόσα.

Καλησπέρα και σε σένα... το θέμα που θίγεις αρχίζει και τελειώνει στην ανωτέρω φράση σου...?

Παλιότερα ένας το έδινε σε συλλέκτες 40-50 ευρώ.

για το "Υπήρχαν όρκοι" unplug με τον πιτσιρικά Πλούταρχο και την κιθάρα του, ένας βλαχοΕλληνοαμερικάνος που μου θύμιζε τον Χατζηχρήστο σε ταινία των 60s, μου είχε προσφέρει 5 χιλιάρικα (όλως περιέργως δεν ήθελε καν τα υπόλοιπα του)... το μέγεθος του "απατεώνα" είναι πάντα ανάλογο του "κορόιδου" (νοητικού ή θυμικού) που θα βρεθεί στον δρόμο του... τόσο απλά... από την στιγμή που ευτυχώς εσύ έχεις (όπως δείχνεις) την απαραίτητη κρίση που σε βοηθά να μην σε πιάνουν Κώτσο, γιατί το σκαλίζεις;...

ΥΓ. το θέμα με τα "remastered" στο youtube έχει καταντήσει αηδία...

ΥΓ2 όχι δεν το έδωσα...?

 

[MGs]

Κάτι άσχετο αλλά δέν το έχω ρωτήσει ποτέ.Σε παλια tracks που γίνεται remastered,αφαιρείται το παλιό mastering,χρησιμοποιούν δηλαδή το mix file,η γίνεται πάνω σε αυτό το καινούργιο?

 

[thebest20]

Κάτι άσχετο αλλά δέν το έχω ρωτήσει ποτέ.Σε παλια tracks που γίνεται remastered,αφαιρείται το παλιό mastering,χρησιμοποιούν δηλαδή το mix file,η γίνεται πάνω σε αυτό το καινούργιο?

Αυτό το έχω και εγώ απορία, αλλά από όσο έχω ακούσει σε 2 συγκεκριμένες εταιρείες στην Ελλάδα, μετά το 2008, το μόνο που έκαναν είναι να παίρνουν τα wav αρχεία και να τα μπασάρουν πιο πολύ και να αυξάνουν την ένταση στο τέρμα. Δεν είναι και τυχαίο που κάποιες εταιρείες σε remasters από μία χρονολογία και μετά (μετά το 2000 δηλαδή πήραν ότι κομμάτια υπήρχαν σε προηγούμενες συλλογές με πολλούς καλλιτέχνες ή best of συγκεκριμένου καλλιτέχνη και δεν χρησιμοποίησαν αρχικές μήτρες). Σε παλιότερα, έχω ακούσει εντελώς διαφορετικό mastering πχ στον Τηλεφωνητή του Νίκου Νομικού από συλλογή best of  με επιτυχίες του Νομικού, του 1990 (μιας και δεν διαθέτω το αρχικό cd κυκλοφορίας 1987, από τα πρώτα της ΕΜΙΑΛ/MINOS σε μορφή cd)

και με άλλο mastering το ίδιο κομμάτι στη συλλογή "Τα καλοκαιρινά" (κοντινής χρονολογίας 1992 νομίζω έγινε η έκδοση cd), ενώ η όλη μίξη-ενορχήστρωση είναι ίδια και στα 2.

Σε πρόσφατες σύγχρονες επανεκδόσεις βινυλίων παίρνουν digital αρχεία wav πάντως και τα επεξεργάζονται με τα σημερινά πρότυπα.

+ Το ψευτομάστερινγκ που κάνουν κάποιοι στο youtube (και γενικότερα επειδή έχω γνωρίζει αρκετούς τέτοιους) είναι να αυξάνουν μπάσα με το audacity, μετά normalizing και μετά αύξηση του gain +3 ή +6db. Κάποιοι από αυτούς στο τέλος το αποθηκεύουν όχι σαν stereo αλλά σαν joint stereo (που μου ακούγεται κάπως μονοφωνικό)

 

[npap]

Κάτι άσχετο αλλά δεν το έχω ρωτήσει ποτέ. Σε παλιά tracks που γίνεται remastered, αφαιρείται το παλιό mastering, χρησιμοποιούν δηλαδή το mix file, η γίνεται πάνω σε αυτό το καινούργιο?

όσο πιο απλά και συνοπτικά μπορώ...?

τυπικά ως επαγγελματικό mastering, μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε επεξεργασία ενός stereo audio σήματος (αποτέλεσμα πολυκάναλης μίξης ή pure stereo ηχογράφησης), γίνεται σε ένα ειδικό για αυτή την δουλειά studio με πρόθεση την περαιτέρω δυνατή  βελτιστοποίηση της ηχητικής ποιότητάς του και διόρθωσης τυχόν artifacts  ώστε να πάρει και την τελική μορφή που θα αναπαραχθεί σε πλήθος χ αντιτύπων προς εμπορική ή άλλη αξιοποίηση (μάλιστα την εποχή του βινύλιου το mastering ήταν επιβεβλημένο για τεχνικούς λόγους που έχουμε αναφέρει εδώ πολλάκις στο παρελθόν)......

στην πράξη βέβαια το νέο αποτέλεσμα εξ αυτής της επεξεργασίας, για πολλούς λόγους δεν συμβαδίζει πάντα με τις προθέσεις και καθίσταται από λιγότερο αποτελεσματικό έως και καταστροφικό... και εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα των μέσων που πρέπει ιδανικά να προοδεύουν, την ικανότητα γνώση κι εμπειρία του engineer, αλλά και τον τρόπο και γενικά την αντίληψη της μουσικής βιομηχανίας που συν τω χρόνω με την σειρά της αλλάζει κι αυτή άλλες φορές προς το καλύτερο (πχ ορθή αξιοποίηση της χειρουργικής ψηφιακής εργονομίας και τις lossless επιτέλους κόπιες) κι άλλες όχι (πχ βλέπε loudness war)...

ουσιαστικά και ο ορισμός του remastering ως προς τις προθέσεις και την πρακτική παραμένει ο ίδιος με την διαφορά ότι γίνεται εξ αρχής ξανά (ιδανικά) στο mix file πλέον με πιο σύγχρονα μέσα και ανάλογη λογική... δυστυχώς κάποιες φορές γίνεται είτε εξ ανάγκης (χαμένο το αρχικό tape) είτε "κουτοπόνηρα" και σε ένα τελικό αρχείο που είναι ήδη επεξεργασμένο ως master μία τουλάχιστον φορά (με λιγότερες έως ελάχιστες ως προς τον στόχο δυνατότητες βέβαια σε αυτή την περίπτωση)...

οι αντικειμενικά πραγματικές ανάγκες για remastering έγιναν επιτακτικές και εφαρμόστηκαν σωρηδόν κατά τον πρώτο καιρό της μετάβασης από το βινύλιο στο cd, δυστυχώς με κατά κανόνα κακά αποτελέσματα μια και η ψηφιακή τεχνολογία στα σπάργανά της έπασχε από πολλές "παιδικές ασθένειες", αλλά και εν γένει υπήρξε ουσιαστική άγνοια αρχικά ως προς την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της (γι αυτό και πολλά πρώτα remastering ξαναέγιναν με εμφανώς καλύτερα ηχητικά αποτελέσματα στο μέλλον)...

τώρα από κει και πέρα και εν πολλοίς σήμερα, πολλές κλασικές ηχογραφήσεις κατά καιρούς περνάνε από τον "πάγκο" κάποιων σοβαρών παραγωγών με audiophile ανησυχίες και γνώση, αλλά παράλληλα δυστυχώς και από το pcάκι κάθε πικραμένου ημιμαθή που βιάζει στυγνά συχνοτικά και δυναμικά ότι βρίσκει μπροστά του με πεδίον δόξης λαμπρόν το youtube (κατά βάση) και όχι μόνον...

ΥΓ. τα πράγματα στα τραγικά καθ ημάς βιώματα επί του θέματος, βελτιώθηκαν ευτυχώς γρήγορα όταν άνοιξαν τα πρώτα εξειδικευμένα mastering studio (όπως των μελών μας εδώ Χρήστου στην Αθήνα και Αποστόλη στην Θεσσαλονίκη)... δεν θέλω να θυμάμαι τις εποχές που στέλναμε μαστερ από το studio στην fabel πάντα με συνοδεία "bodyguard" τρέμοντας μη βρεθεί μόνο του στα χέρια κανενός ξεχασμένου "μικροφωνιά" εκεί  και του αλλάξει τα φώτα παίζοντας pacman στο wavelab που πριν είχε δει μόνο στον ύπνο του...?

 

[thebest20]

Η Universal (εννοώντας την Polygram και σημερινή Cobalt), το 2008 που κυκλοφόρησε 4-5  συλλογές 4cd η καθεμία, 100+ χορευτικά, 100+pop, 100+ερωτικά κλπ , είναι σαν να πήρε τα κομμάτια που είχαν βγει σε συλλογές 90s και ανέβασε με το mp3gain το gain από το 92-93db στα 99db και έβαλε και περισσότερο μπάσο. Νομίζω ήταν η μοναδική αποτυχία της συγκεκριμένης εταιρείας μέχρι τότε. Καλά το άσχετο είναι ότι σήμερα πολλά που έχει ανεβάσει στο Spotify τα έχει πάρει από YouTube και ξέρω κ συγκεκριμένα κανάλια YouTube από όπου τα παίρνει.

Από τη Μίνος είμαι απογοητευμένος από τα remasters μετά το 2005, οι εκδόσεις της Χαρούλας Αλεξίου σε renastered μπορεί να ήταν πολύ προσεγμένες εικαστικά, αλλά ηχητικά ο ήχος ψεύτικος και πολύ "παγωμένος" και έτσι και χειροτερα ακούγεται και η επανακυκλοφορία βινυλίου που βγήκε πρόσφατα με το Λοϊζο. Το ίδιο μέτριο αποτέλεσμα και με την Ανθολογία της Κανελλίδου του 2013 αλλά όλα τα κομμάτια έχουν κυκλοφορήσει σε άλλα cd, και από το " Αν θα σ'αγαπησω" που δεν βγήκε σε cd, υπάρχουν 9 από τα 12 τραγούδια σε προγενέστερες συλλογές με καλύτερο ήχο.

Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι κάτι τέτοιες συλλογές ακόμα και σε wav να τις κάνεις από cd, συχνοτικά πολλά κομμάτια πάνε μέχρι 15-18khz άρα καθόλου απίθανο, να μη χρησιμοποίησαν σε ορισμένες περιπτώσεις ούτε wav αλλά mp3.

 

[thebest20]

Για παράδειγμα αυτά παίζει να είναι official?

Τον Βελή βέβαια τον έχει γνωστός μου και έδωσε 120 ευρώ, είναι κανονικό δισκάκι ασημί αλλά το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι από εκτυπωτή. Ο ήχος είναι καλός για εκείνη την εποχή (λείπουν 3 τραγούδια από το cd σε σχέση με βινύλιο, κασέτα)

Αλλά βγήκε όντως έτσι;

Για αυτό το soundtrack μου είχε πει συλλέκτης ότι είναι πολύ σπάνιο και το έδινε 80 ευρώ, αλλά το οπισθόφυλλο είναι σίγουρα fanmade για να γράφει Πλευρά Α, Πλευρά Β. Επίσης δεν το έχουν καταχωρήσει στο discogs σαν cd.

Για το Νομικό, βγήκε σίγουρα σε cd το ξέρω, αλλά είναι όντως το οπισθόφυλλο αυτό που γράφει μόνο Πλευρά Α; Το έχω βρει κατά τύχη, καθώς συλλέκτες αρνούνταν να στείλουν το οπισθόφυλλο για να μη διαρρεύσει, όπως είπαν. 

Επίσης έχω περιέργεια για το πώς θα ακούγεται (γιατί μπορεί να έχω ακούσει πολλές διαφορετικές εκδοχές, από τον καθένα, καθώς τα επεξεργάζονται, αλλά είναι αρκετά πιθανό να ακούγεται όπως ο Τηλεφωνητής και ο Φυγάς, που υπάρχουν σε συλλογή του 1990)