Διαχείριση Θυμού

kourosava

Νέο μέλος
Μηνύματα
551
Πόντοι
16
Για όλους εσάς που ενίοτε βιώνετε μια άσχημη μέρα ,και απλά θέλετε να τα χώσετε σε κάποιον, μην το κάνετε σε κάποιον γνωστό σας, αλλά σε κάποιον άγνωστο.

<< Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα

ξεχάσει να κάνω ένα τηλεφώνημα. Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα.

Έναςμ άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας «Εμπρός?».

Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Fred Hannifin, και ότι ήθελα να μιλήσω με την Robin Carter?" Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το

τηλέφωνο στα μούτρα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο αγενής.

Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Robin', και της τηλεφώνησα. (Είχα

κάνει λάθος στα δύο τελευταία ψηφία)

Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το

λάθος νούμερο.

Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ μαλάκας» και έκλεισα το τηλέφωνο με δύναμη. Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα «μαλάκας» και την έβαλα στο συρτάρι μου.

Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα πραγματικά μια άσχημη μέρα συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «εισαι πολυ μαλακας» .

Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.

Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων,

σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά» τηλεφωνήματα στον «μαλάκα». Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα :" Γεια, είμαι ο

John Smith από την τηλεφωνική εταιρεία και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν

γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων". Εκείνος μου φώναξε «ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι μαλάκας»

Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το αυτοκίνητο μου στο parking, ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση, που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου. Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί πολύ πριν από αυτόν. Ο κόπανος, επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα, ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ». Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.

Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μαλάκα» (τώρα,

είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση), μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον μαλάκα με τη BMW.

Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Έμπρός?». « Είστε αυτός που

πουλάει μια μαύρη BMW» του λέω. « Ναι, ακριβώς» μου απαντάει. « Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω. «Βεβαίως,μένω στη οδό 1802 West 34th Street. Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο ".

Και πώς λέγεστε?" τον ρώτησα.

" Το όνομα μου είναι Don Hansen," απάντησε.

" Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Don?".

" Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.

"¶κου, Don, μπορώ να σου πω κάτι ?"

" Ναι?"

"Don, είσαι μαλάκας!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό

του τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση.

Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μαλάκες να καλώ.

Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2 μαλάκες, συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.

Μια μέρα τηλεφώνησα στον μαλάκαI #1.

"Γεια"

"Είσαι μαλάκας!" ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)

" Είσαι ακόμα στη γραμμή?" με ρώτησε.

"Φυσικά," απάντησα

"Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.

" Ανάγκασε με" του απάντησα..

" Ποιος είσαι ρε?" με ρώτησε.

" Λέγομαι Don Hansen."

" Αλήθεια? Καιι που μένεις αν επιτρέπεται?"

" Μένω στην οδό 1802 West 34th Street, μαλάκα . Είναι ένα κίτρινο σπίτι και ακριβώς μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW".

Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Don και καλά θα κάνεις να αρχίσεις να προσεύχεσαι."

Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μαλάκα!"

Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μαλάκα # 2. "

Έμπρός?" απάντησε.

" Γεια σου μαλάκα" του λέω.

Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι..."

" Τι θα κάνεις?" του απάντησα.

" Θα σου κόψω το κώλο" μου ξεκαθάρισε.

Τότε απάντησα, " Λοιπόν μαλάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα σπίτι σου!"

Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία, λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει στη 1802 West 34th Street.

Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Channel 13 και τους ανέφερα για ένα πόλεμο συμμοριών, που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη West 34th.

Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη West 34th. .

Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μαλάκες να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο ,

μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και το πλήρωμα του Channel 13 . >>

 
ΓΑΜΑΤΟ!!! :roll: :roll:

H πηγή του κειμένου ποιά είναι (έτσι για την ιστορία)?

 
Θα συμφωνήσω με τις απόψεις των προλαλησάντων! :D

Πάντως, ο τίτλος μπορούσε να είναι και κάπως έτσι...

"Πως να δημιουργήσετε χάος χάρη στη φαντασία σας και τους μαλάκες"

:D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D

 
ΓΑΜΑΤΟ!!! :roll: :roll: H πηγή του κειμένου ποιά είναι (έτσι για την ιστορία)?
Το πήρα πουρνό-πουρνό με mail απο εναν φίλο.

 
πολύ καλό όντως!! :lol: :lol: :lol:

το είχα διαβάσει πριν καμιά εβδομάδα στο contra.gr,αλλά μάλλον δεν χορταίνω να το διαβάζω...

 
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Απίστευτο! You made my day! :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

 
Τώρα που διασκεδάσαμε και γελάσαμε όλοι (μπρρρρ), νομίζω ότι ήρθε η ώρα να πω ότι αυτή η ιστορία είναι απλά μία φανταστική ιστορία από εκείνες που κυκλοφορούν κατά καιρούς ώστε να δώσουν μία ελπίδα στον παν-κάφρο υπάλληλο γραφείου της μεγαλούπολης, ένα λόγο για να μην πάει άμεσα να κόψει το λαιμό του, συναισθανόμενος πόσο στράφι έχει πάει η μίζερη ζωή του.

Ο μόνος μαλάκας της ιστορίας είναι ο τύπος που θεωρητικά σκαρώνει αυτή τη φάρσα, σε βάρος δύο ανθρώπων που δεν ξέρει, που δεν είναι ένοχοι για τίποτε και που - θεωρητικά πάντα - ο ένας καταλήγει στο χώμα και ο άλλος στη φυλακή, και όλα αυτά για να κερδίσει ο τραγικός ήρωας της ιστορίας μας ένα χαμόγελο και μάλιστα από μακρυά.

Το ενδιαφέρον είναι αλλού: ότι διαβάζοντας την ιστοριούλα, όλοι μας (ακόμη και εγώ σε κάποιον βαθμό) τείνουμε να ταυτιστούμε με τον εγκληματία και όχι με τους αθώους τύπους. Περίεργο δεν είναι; Πόσοι από εσάς δεν έχετε κάποτε βάλει ένα "πωλείται" πάνω σε κάποιο όχημα; Θα θέλατε πραγματικά να έπαιρνε το τηλέφωνό σας ένας αληταράς και να σας κάνει αυτό το καψώνι; Πόσες μέρες θα περνάγανε μέχρι να ζητήσετε τη βοήθεια του ΟΤΕ ή της Αστυνομίας (ισχυροποιώντας το ρόλο τους στη ζωή σας) προκειμένου να απαλλαγείτε από τον αλήτη; Πόσοι από εσάς θα είσασταν πράγματι τόσο ανόητοι ώστε τελικά να ακολουθήσετε τις παραινέσεις του (αν δεν είχατε αλλάξει τηλέφωνο στο μεταξύ) και να πάτε να τον αντιμετωπίσετε στο γηπεδό του; Φαντάζομαι όχι πολλοί.

Και όμως, γελάμε με κάτι που δεν είναι αστείο αλλά εγκληματικό, βέβαιοι ότι εμείς (αν μπλέκαμε σε κάτι τέτοιο) θα είμασταν από τη μεριά του φαρσέρ ενώ είναι πολύ πιθανότερο ότι θα είμασταν από τη μεριά των θυμάτων. Μήπως είμαστε λιγουλάκι (πάλι μπρρρρ) καταπιεσμένοι; Μήπως έχει αρχίσει να μας φαίνεται η εγκληματικότητα απέναντι στους άλλους σαν "φυσιολογική" διαφυγή από τα καθημερινά μας προβλήματα; Τι να πω;

Περιμένω τόσες μέρες μήπως βρεθεί και κανείς να πει "ρε σεις, με τι γελάμε;" αλλά περιέργως τίποτε. Είδατε ο μιμητισμός τι δυνατή φάση είναι;

 
E όχι βέβαια! :) Δεν το βλέπουμε ως πραγματική ιστορία, γι αυτό γελάμε, ως ανέκδοτο το βλέπουμε. Προφανώς αν κάτι τέτοιο ήταν πραγματικό δε θα το θεωρούσαμε αστείο. Εγώ τουλάχιστον....... ;)

 
Πολλή ανάλυση για την πιο ειλικρινή εκδήλωση του ανθρώπου... Όλοι μας εάν δούμε στο δρόμο κάποιον να πατάει μια μπανανόφλουδα, να ρίχνει μια "ζεϊμπεκιά" και στο τέλος να σαβουρώνεται, θα γελάσουμε, κι αργότερα -ίσως- θα αναλογιστούμε ότι μπορεί και να χτυπούσε ο άνθρωπος. Παίδες μην ξεχνάτε να γελάτε, δε θα χαλάσει δα και το στυλ σας! :lol: :lol: :lol:

 
Πολλή ανάλυση για την πιο ειλικρινή εκδήλωση του ανθρώπου... Όλοι μας εάν δούμε στο δρόμο κάποιον να πατάει μια μπανανόφλουδα' date=' να ρίχνει μια "ζεϊμπεκιά" και στο τέλος να σαβουρώνεται, θα γελάσουμε, κι αργότερα -ίσως- θα αναλογιστούμε ότι μπορεί και να χτυπούσε ο άνθρωπος. Παίδες μην ξεχνάτε να γελάτε, δε θα χαλάσει δα και το στυλ σας! :lol: :lol: :lol:[/quote']
Έτσι ε;

Τρελαίνομαι γι' αυτά τα δείγματα ανωτερότητας. Υποθέτω ότι δεν θα είχες πρόβλημα να μάθαινες ότι κάποιος γελάει εις βάρος σου φίλε Dr. Rythm, ειδικά αν ήσουν σε μία παρέα με ωραίες κοπέλες. Που τα πουλάτε αυτά ρε λεβέντες; :) :) :) :)
 
Πολλή ανάλυση για την πιο ειλικρινή εκδήλωση του ανθρώπου... Όλοι μας εάν δούμε στο δρόμο κάποιον να πατάει μια μπανανόφλουδα' date=' να ρίχνει μια "ζεϊμπεκιά" και στο τέλος να σαβουρώνεται, θα γελάσουμε, κι αργότερα -ίσως- θα αναλογιστούμε ότι μπορεί και να χτυπούσε ο άνθρωπος. Παίδες μην ξεχνάτε να γελάτε, δε θα χαλάσει δα και το στυλ σας! :lol: :lol: :lol:[/quote']
Έτσι ε;

Τρελαίνομαι γι' αυτά τα δείγματα ανωτερότητας. Υποθέτω ότι δεν θα είχες πρόβλημα να μάθαινες ότι κάποιος γελάει εις βάρος σου φίλε Dr. Rythm, ειδικά αν ήσουν σε μία παρέα με ωραίες κοπέλες. Που τα πουλάτε αυτά ρε λεβέντες; :) :) :) :)
υτό είναι το προβλημα σας ότι δίνετε πολύ σημασια στο τι λένε οι υπόληποι για εσάς. Ηρεμήστε. Αν κάθεσε να ασχολήσε με το τι λέει ο καθένας για το ατομο σου θα τρελαθήτε
 
Βασικά παίδες "ίχνη" και καλά "φάρσας" που όμως έχουν ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ για συνανθρώπους μας περνάνε πλέον στην καθημερηνοτητά μας όπως τα μακ ντόναλντς προ δεκαπενταετίας. "Κάποιοι" προφανώς διαδίδουν και "περνάνε" τέτοια μυνήματα διαρκώς στην κοινωνία (κακούργααααα :lol: ) σε μια κοινωνία που σήμερα όλοι θέλουν να έχουν τον πισινούλη τους καλυμμένο και στην άκρη του μυαλού τους ότι ποτέ και καλά ποτέ δεν θα συμβεί τίποτε σε αυτους. Τες πα ώς ανέκδοτο αντιμετωπίστηκε ΘΕΛΩ να πιστεύω το παραπάνω. Το είχα λάβει και εγώ e-mail την περασμένη βδομάδα. Μια ματιά του έριξα και το προσπέρασα. Δεν έχει κάτι να γελάσεις. Εδώ συμβαίνουν τα ΙΔΙΑ ακριβώς πράγματα στην πραγματικότητα με παραλλαγές σε όλους μας και ΔΕΕΕΝΝΝΝ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ! Πόσες φορές έκανε λάθος ο ΟΤΕ στο λογαριασμό σας? Πόσο περιμένετε να έρθει ένα δέμα από το εξωτερικό? Πόσες φορές πέσατε θύματα παρεξηγήσεων με Δημόσιους και μή φορείς? Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο σας κόστισαν και σας κοστίζουν όλα αυτά? Μάλιστα στην άκρη του εγκεφάλου μας υπάρχει και η απάντηση σιγά μωρέ μην πάω να μπλέξω, εγώ θα βγάλω το φίδι? Ρε τι έπαθε ο ανθρωπάκος, κοίτα ρε τι τού κατσε του τύπου πχ. και παίδες είναι πράγματα που τα λέμε ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ καθημερινά. Παρ' αυτα και επειδή το τρέξαμε πολύ το θέμα, εγώ προτιμώ να γελάω με ανέκδοτα του τύπου:

Πάει ένας τύφλα στο μεθύσι σε ένα μπαράκι.

Βάλε ένα διπλό λέει στην μπαργούμαν.

και μεταξύ μας της λέει πως είσαι έτσι? Σαν ανάποδο γαμώτο!

Είσαι μεθυσμένος ρε του λέει! Δε βλέπεις τη τύφλα σου

Ναι της κάνει αλλά άυριο το πρωί δε θα μαι....

 
Ρε, μην το παίρνεται τόσο τις μετρητοίς....

Σίγουρα, ο οποιοσδήποτε θα έχει γελάσει με κάτι που στην συνέχεια σκέφτεται πώς θα ένιωθε στην θέση του....

Ούτως ή άλλως η ιστορία πρέπει να είναι φανταστική άρα κανείς δεν πληγώθηκε...

Στην τελική αν δεν γελάσεις σκέψου πόση φαντασία χρειάστηκε για να γραφτεί η ιστοριούλα.... :D

 
Πολλή ανάλυση για την πιο ειλικρινή εκδήλωση του ανθρώπου... Όλοι μας εάν δούμε στο δρόμο κάποιον να πατάει μια μπανανόφλουδα' date=' να ρίχνει μια "ζεϊμπεκιά" και στο τέλος να σαβουρώνεται, θα γελάσουμε, κι αργότερα -ίσως- θα αναλογιστούμε ότι μπορεί και να χτυπούσε ο άνθρωπος. Παίδες μην ξεχνάτε να γελάτε, δε θα χαλάσει δα και το στυλ σας! :lol: :lol: :lol:[/quote']
Έτσι ε;

Τρελαίνομαι γι' αυτά τα δείγματα ανωτερότητας. Υποθέτω ότι δεν θα είχες πρόβλημα να μάθαινες ότι κάποιος γελάει εις βάρος σου φίλε Dr. Rythm, ειδικά αν ήσουν σε μία παρέα με ωραίες κοπέλες. Που τα πουλάτε αυτά ρε λεβέντες; :) :) :) :)
Σε κανένα δεν τα πουλάω "φίλε" Wow!, πρώτος εγώ θα γελάσω αν αυτό που κάνει τους άλλους να γελάνε -ακόμα κι αν είναι ωραίες κοπέλες- είναι όντως:

1) καλό αστείο και

2) κομμάτι του χαρακτήρα μου που το έχω αποδεχτεί

Θα επαναλάβω ότι η ανάλυση σε θέματα γέλιου είναι μάταιη, αν δεν μπορείς να εκτιμήσεις ένα καλό αστείο σε βάρος σου. Εγώ , π.χ. είχα φάει κάποτε ένα μπαγιάτικο ουζοκούλουρο στο δόξα πατρί, μπροστά σε όλο το σχολείο, από απόσταση 10 μέτρων, κι είναι από τα πιο αστεία σκηνικά που έχουν γελάσει άνθρωποι σε βάρος μου.

Επαναλαμβάνω, το γέλιο δε χαλάει το στυλ! Αυτά προς ώρας. :lol: :lol: :lol:
 
Μήπως κάνουμε μεγάλο θέμα για κάτι που δεν είναι τόσο τραγικό; Αν είναι να παίρνουμε στα σοβαρά οτιδήποτε διακωμωδεί μια κατάσταση τόσο φανερά, τότε θα πάψουμε να έχουμε αίσθηση του χιούμορ.

Σαφώς και δεν είπε κανείς ότι πρέπει να επικροτούμε τέτοιες συμπεριφορές αλλά ας μην είμαστε και τόσο εύθικτοι. ¶λλωστε, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο με τις διάφορες υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών. Γιατί να μην απευθυνθώ στον ΟΤΕ φίλε eye, πρέπει να αφήσω τον οποιονδήποτε να με ενοχλεί; 8)

 
Νομίζω οτι όπως γελάμε με μια ταινία ή με ένα βιβλίο που συμβαίνουν αντίστοιχα σκηνικά, έτσι γελάμε και μ'αυτό. Δε νομίζω οτι κανένας απο εμάς θα γούσταρε να είναι στη θέση των "θυμάτων" και ούτε πιστεύω οτι κανένας θα έκανε τέτοια μεγάλη φάρσα σε δυο αγνώστους. Θα ήθελε κανείς να είναι στη θέση της μικρής Αννούλας?? (της γνωστής απ'τα ανέκδοτα!) παρόλα αυτά όλοι γελάμε όταν τα ακούμε!

 
Θα ήθελε κανείς να είναι στη θέση της μικρής Αννούλας?? (της γνωστής απ'τα ανέκδοτα!)
Lol, απίστευτο, ακριβώς αυτό ήθελα να γράψω χθες αλλά είχα ήδη πέσει για ύπνο, και σιγά μη σηκωνόμουνα για να το postάρω :):D

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top