- Μηνύματα
- 6,720
- Πόντοι
- 36
Για ακόμα μια φορά, κι αυτό σωστό. ;D
Προφανώς και το θέμα δυσκολεύει πολύ αν πρέπει να προσδιοριστούν τα αισθητικά κριτήρια. Για αυτόν ακριβώς το λόγο χρησιμοποιώ το τραβηγμένο ζεύγος Χατζιδάκι-Φουρεϊρα στο παράδειγμά μου. Για τον ίδιο λόγο όμως προτιμώ να τους προσδιορίζω με την αποδεδειγμένη και πέραν κάθε αμφισβήτησης επαγγελματική τους ιδιότητα, δηλ. μουσικοσυνθέτης - ταργουδίστρια. Το "καλλιτέχνης", επομένως, στο δικό μου σκεπτικό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με αισθητικά κριτήρια και όχι με κριτήρια αναγνώρισης και οικονομικής επιτυχίας. Το κριτήριο της αναγνώρισης για μένα συνδέεται με την επαγγελματική επιτυχία και δεν έχει καμία σχέση με την καλλιτεχνική υπόσταση του ατόμου. Προφανώς, εκεί βρίσκεται και η ουσία της διαφωνίας μας.theoctapus είπε:..ο λόγος για τον οποίο το αποφεύγω είναι γιατί για να δουλέψει απαιτεί την χρήση αισθητικών κριτηρίων
Ωραία παρατήρηση.12AX7 είπε:Επίσης, να επισημάνω, ότι στο προηγούμενο σχόλιό μου μίλησα για (άσημους) ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως καλλιτέχνες, δεν αυτοαποκαλούνται. Με άλλα λόγια νιώθουν καλλιτέχνες και δεν χρειάζεται να το φωνάξουν κιόλας. Άλλωστε, θεωρώ ότι οποιοσδήποτε "φωνάζει" την καλλιτεχνική του ιδιότητα είναι ψώνιο, είτε είναι άσημος είτε είναι σούπερ σταρ ;D
Εδώ παίζουμε λίγο με τις λέξεις. Ποιά η διαφορά του αυτοπροσδιορίζομαι με το αυτοαποκαλούμαι, στα db της φωνής στην απάντηση της ερώτησης "Τι είσαι;" Δηλαδή αν το φωνάζεις είσαι ψώνιο αν το κρατάς για τον εαυτό σου no problem; Σίγουρα δεν είναι το ίδιο όσον αφορά την συμπεριφορά αλλά επί της ουσίας ποιά η διαφορά; Μήπως ψάχνουμαι για δικαιολογίες, μια διέξοδο για να διατηρηθεί η εικόνα του εαυτού μας;12AX7 είπε:Επίσης, να επισημάνω, ότι στο προηγούμενο σχόλιό μου μίλησα για (άσημους) ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως καλλιτέχνες, δεν αυτοαποκαλούνται. Με άλλα λόγια νιώθουν καλλιτέχνες και δεν χρειάζεται να το φωνάξουν κιόλας. Άλλωστε, θεωρώ ότι οποιοσδήποτε "φωνάζει" την καλλιτεχνική του ιδιότητα είναι ψώνιο, είτε είναι άσημος είτε είναι σούπερ σταρ ;D
Σε εμένα, ναι.theoctapus είπε:Εδώ παίζουμε λίγο με τις λέξεις. Ποιά η διαφορά του αυτοπροσδιορίζομαι με το αυτοαποκαλούμαι, στα db της φωνής στην απάντηση της ερώτησης "Τι είσαι;" Δηλαδή αν το φωνάζεις είσαι ψώνιο αν το κρατάς για τον εαυτό σου no problem;
Αν υποθέσουμε ότι ο αυτοπροσδιορισμός είναι σιωπηλός τότε ναι, έχεις δίκιο αφού οι άλλοι δεν έχουν γνώση.sfaku είπε:Με βάση το αρχικό σου επιχείρημα ότι παίζει ρόλο αν ξέρουν οι άλλοι την ιδιότητά σου, θα πρέπει να δεχτούμε αυτόχρημα ότι παίζει ρόλο αν οι άλλοι δεν ξέρουν τον αυτοπροσδιορισμό σου. Δηλαδή κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται αλλά δεν το λέει παραέξω, προφανώς μεν δεν είναι ψώνιο (αν ήταν θα το διαλαλούσε) αλλά ταυτόχρονα δεν εμπίπτει στην κατηγορία των αυτοαποκαλούμενων. Για τα υπόλοιπα μέλη του συνόλου Α είναι άγνωστο αν ο Χ αυτοαποκαλείται Κ ( ∈ Β).
Σωστά αφού όπως έχω πεί πολλές φορές ο σιωπηλός αυτοπροσδιορισμός στο σκεπτικό μου είναι άνευ αξίας. Το επαγγελματική ιδιότητα όμως δεν είναι απόλυτα σωστό αφού μπορεί να ισχύουν όλα όσα έχουμε πεί χωρίς οικονομικά οφέλη.Βρήκα πολύ εύστοχες τις επισημάνσεις του 12ΑΧ7, ταιριάζουν με τις δικές μου στο ότι αμφότεροι ορίζουμε τον όρο καλλιτέχνης ως πνευματικό στάτους, ενώ όπως το θέτεις, περιγράφεις περισσότερο μια επαγγελματική ιδιότητα. Δηλαδή το ζήτημα είναι στο πώς ορίζει έκαστος τα μέλη του συνόλου Β.
Συμφωνώ.Το ότι ο φίλος μου αυτοπροσδιορίζεται ως ομοφυλόφιλος δεν με ενοχλεί διόλου. Το ότι το θεωρεί παντιέρα προσδιορισμού και το φωνάζει σε κάθε αντικείμενο συζήτησης, με ενοχλεί. Το ίδιο και σε δεκάδες άλλους προσδιορισμούς.
5 λεπτα πριν αναγνωριστει ειναι λεχριτης ονειροπολος 5 λεπτα αφου αναγνωριστει ειναι ζωγραφος και καλλιτεχνης.Πως καταλαβαινουμε και αν ειναι καλυτερος απο καποιον αλλον? οταν τα εργα του πουλησουν περισσοτερο απο κεινον ;D ;D ;D....λογικη αποκτηθεισα εκ του νηπιαγωγείου :trolley είπε:@theoctapus
Αναλογίσου την εξής πιθανότητα : έχεις έναν γυιο ο οποίος πιστεύει από τα πέντε του ότι είναι ζωγράφος και αφιερώνει με κάποια συνέπεια καθημερινό χρόνο να ζωγραφίζει. Σε ποια ακριβώς ηλικία θα του εξηγούσες ότι αν δεν το αναγνωρίσουν άλλοι, τότε δεν είναι ζωγράφος;
Δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που με κατηγορούν για ρομαντισμό, αποσύρομαι σε στρατόπεδο εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων και θα επιστρέψω μόνο όταν πάρω μπερέ(δες).theoctapus είπε:Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Γενικά όποτε μια άποψη επιτίθεται στον ρομαντισμό προκύπτουν τέτοιοι προβληματισμοί. Όμως δεν μπορώ να σου απαντήσω κι ακόμα κι αν σου έδινα απάντηση αυτή θα ήταν μάλλον άχρηστη. Όταν κι αν λοιπόν κάνω γιό θα σου απαντήσω (σε κόβω και εσένα σαν και εμένα που περιμένω τον sfaku να μάθει ολοκληρώματα ;D).
Δεν του εξηγείς τίποτα...σε ηλικία 17-18 ανακαλύπτει τις γραφικές τέχνες και κερδίζει τίμια το ψωμί του... ;Dtrolley είπε:Αναλογίσου την εξής πιθανότητα : έχεις έναν γυιο ο οποίος πιστεύει από τα πέντε του ότι είναι ζωγράφος και αφιερώνει με κάποια συνέπεια καθημερινό χρόνο να ζωγραφίζει. Σε ποια ακριβώς ηλικία θα του εξηγούσες ότι αν δεν το αναγνωρίσουν άλλοι, τότε δεν είναι ζωγράφος;
Αυτό εννούσα αλλά που να το πιάσει ο χταπόδιος... ότι δεν του το εξηγείς ΠΟΤΕ.marathon είπε:Δεν του εξηγείς τίποτα...σε ηλικία 17-18 ανακαλύπτει τις γραφικές τέχνες και κερδίζει τίμια το ψωμί του... ;D
ΥΓ...ούτε να με φωτογράφιζες μπαγάσα ;D ;D
Η πλάκα είναι ότι οι άλλοι μου το αναγνωρίζανε...αλλά κάπου μέσα μου δεν ένοιωθα πραγματικά ζωγράφοςtrolley είπε:Αυτό εννούσα αλλά που να το πιάσει ο χταπόδιος... ότι δεν του το εξηγείς ΠΟΤΕ.
να σου απαντήσω εγώ... αν και δεν έχεις "στόχο" εμένα...trolley είπε:@theoctapus
Αναλογίσου την εξής πιθανότητα : έχεις έναν γυιο ο οποίος πιστεύει από τα πέντε του ότι είναι ζωγράφος και αφιερώνει με κάποια συνέπεια καθημερινό χρόνο να ζωγραφίζει. Σε ποια ακριβώς ηλικία θα του εξηγούσες ότι αν δεν το αναγνωρίσουν άλλοι, τότε δεν είναι ζωγράφος;
Τότε ποιός ο λόγος της ερώτησης; Τέσπα. Ναι ρε, ρομαντικός είσαι ;Dtrolley είπε:... ότι δεν του το εξηγείς ΠΟΤΕ.
Σηκωθείτε από ντιβάνια, κρεβατια, πολυθρόνες και προλάβετε:atreu73 είπε:Αρχικά θα πρέπει να ορίσουμε το έργο τέχνης όπως ειπώθηκε ήδη πολλές φορές. Αυτό κατά τη γνώμη μου δεν ορίζεται επαρκώς με ένα ψυχογράφημα του καλλιτέχνη.
Μάλλον ορίζεται περισσότερο στον αντίκτυπο που έχει στο κοινό.
Θυμάμαι πάντα μια συνέντευξη του Καστοριάδη που προσωπικά με είχε πληγώσει πολύ.neeq είπε:Σηκωθείτε από ντιβάνια, κρεβατια, πολυθρόνες και προλάβετε:
Lydia Goehr, Το Φανταστικό Μουσείο των Μουσικών Έργων
Ολες οι ερωτήσεις και προγνωστικά για το στοιχημα ;D
Τέχνη από τέχνη διαφέρει. Ακόμα και μεσα στην ίδια τέχνη, σκοπός από σκοπό διαφέρει. Αν παμε να ορίσουμε με τη μία τι είναι «τεχνη», είμαστε απλώς αφελείς.atreu73 είπε:Θυμάμαι πάντα μια συνέντευξη του Καστοριάδη που προσωπικά με είχε πληγώσει πολύ.
Θεωρούσε τέχνη λέει το Requiem του Μότσαρτ αλλά σκουπίδια τα τραγούδια του Prince.
Μάλλον λοιπόν ο ορισμός της τέχνης επαφίεται αποκλειστικά και μόνο στην αισθητική του καθενός. Άλλος θα πει ότι τέχνη είναι αλήθεια κ.τ.λ. … Πούτσες.
Tέχνη είναι μόνο ότι αρέσει σε μένα.