- Μηνύματα
- 4,585
- Πόντοι
- 563
- Ιδιότητα
- Ηχολήπτης
Οι δεκάρες ακούγονται πιο γεμάτες όταν η κιθάρα είναι μόνη της όπως τώρα. Πιστεύω όμως ότι μέσα στο mix, oi εννιάρες θα γράψουν με πιο πολλή ευκρίνεια.
ποιες εννιάρες, σε ποιο είδος μουσικής, με ποια κιθάρα ποιο σετ σε ποιο mix και με ποια συνοδά όργανα, σε ποιες οκτάβες, με ποιες δυναμικές κτλ κτλ?... κάθε mix και ανάλογα το ζητούμενο στον ήχο κάθετα και οριζόντια, είναι κάτι μοναδικό...
καταλαβαίνω την ανάγκη για υπεραπλουστεύσεις, μπούσουλες και "πανάκειες", αλλά τσουβαλιάζοντας αόριστα ότι το αυτονόητο ως φυσικό φαινόμενο περί "ευκρίνειας" συνεπάγεται απριόρι και το ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ως αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση, με ξεπερνάτε όσο και να προσπαθώ να είμαι λιγότερο "απόλυτος" από ότι κάθε θέμα μου επιτρέπει τεχνικά... απορία... από το παρακάτω ας πούμε εσύ τι δεν έχεις καταλάβει ορέ Tam Tam? (μη το πάρεις προσωπικά, αφορμή πήρα)...
στις δεκάρες των δειγμάτων σου (σε άλλα σεταπ τα δεδομένα διαφοροποιούνται συγκριτικά ανάλογα τη φύση τους) η συνολική συχνοτική ισοροπία, ο όγκος και το "σώμα" στις χαμηλές είναι η βασική διαφορά καθώς εκτός από πιο "γεμάτο" τους δίνουν κι ένα πιο "στρογγυλό" συνολικό άκουσμα που επεκτείνεται "ψυχοακουστικά" ως αρμονικός πλούτος εμφανής σε όλο το φάσμα που καλύπτουν...
στις εννιάρες τώρα λόγω της "απουσίας" των παραπάνω χαρακτηριστικών μέσω του roll off τους στις χαμηλές, η συχνοτική "ενέργεια" συγκεντρώνεται επί το πλείστον στην μεσαία περιοχή και το αυτί του κάθε κιθαρίστα (με εξαίρεση αυτούς της jazz) είναι λογικό να "γοητεύεται" από το φαινόμενο "διακριτότητας" σε πολυφωνικά σύνολα καθώς και συγκριτικής ευκρίνειας, μια και είναι εκ κατασκευής από τον γιαραμπή περισσότερο ευαίσθητο σε αυτή...
τις περισσότερες φορές όταν δεν έχουμε ήδη ακριβές "εφαρμοσμένο αξίωμα" ως προς το ζητούμενο (δηλαδή συγκεκριμένο ήχο που ήδη έχουμε χρησιμοποιήσει και θέλουμε να αναπαράγουμε χωρίς παρεκκλίσεις πχ λόγω "ταμπού" απαιτήσεων κάποιου είδους) προτιμούμε να ξεκινάμε από το κάθε "δεδομένο" που μας δίνει τα περισσότερα περιθώρια ευελιξίας και αναζήτησης... ένα από αυτά είναι και οι χορδές... γι αυτό και στο πρώτο τεστ του JimmyPap ως ηχολήπτης θα προτιμούσα (και θα πρότεινα αν μου το ζητούσε) τις δεκάρες συγκριτικά πάντα με τις ενιάρες...
αλλιώς καταλήγουμε στο χαρακτηριστικό πλέον νέο τεστ του που δυστυχώς αυτή τη φορά (σε αντίθεση με το πρώτο) δεν στέκει, γιατί δεν υπάρχει reference point... πχ ο ήχος πριν το eq... κάλλιστα, κάθε ένας από τους (λίγο ή περισσότερο) θολούς χαμηλομεσαία ήχους (εμφανώς οι 3 από τους τέσσερις) που καλοπροαίρετα έχει παράγει στην προσπάθεια του να τονίσει συχνότητες που δεν υπάρχουν στις εννιάρες ο Δημήτρης (με την σειρά που τους υπέδειξε ήδη ο Γιώργος μη την ξαναγράφω), θεωρητικά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν θα οφειλόταν σε κακορυθμισμένο αρχικό ήχο ή άστοχη σε δεύτερο χρόνο εφαρμογή eq, ώστε να ξέρουμε τι συγκρίνουμε... αλλά για να μην λέω λέω μόνο και κουράζω, έφτιαξα κι εγώ ένα δειγματάκι για να πάρετε μια ιδέα τι εννοώ και στην πράξη...
από το πρώτο τεστ του JP λοιπόν, κράτησα τα δεύτερα στα ζεύγη δείγματα ως έχουν και πείραξα στα γρήγορα και ελαφρώς τα πρώτα με την λογική ενός υποθετικού mix... οι ρυθμίσεις έγιναν μόνο στο δείγμα που ξεκινάει και εφαρμόστηκαν ως είχαν στα υπόλοιπα (εννοείται ότι σε πραγματικές συνθήκες το κάθε δείγμα θα πειραζόταν ανεξάρτητα με τα αποτελέσματα πολύ πιο εμφανή και ευέλικτα)...
Προβολή συνημμένου string gauge 9 vs 10_Npap edit.mp3
τι λέτε... ποια είναι πλέον τα πιο ευκρινή και με τον μεγαλύτερο "αρμονικό πλούτο" χωρίς να αλλοιωθεί ο αρχικός χαρακτήρας (αλλά ασχέτως ηχητικής άποψης δεδομένου ότι θα μπορούσα-τε να παράγω-ετε 10 τέτοια το λεπτό)... το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι με τις εννιάρες η δική μου δουλειά θα γινόταν πιο "δυσχερής" σε βαθμό που θα καθοριζόταν από τις ανάγκες ενός real mix...
για να το ξεκαθαρίσω κι αυτό ως Λόλα να ένα μήλο (γιατί δεν ξέρω τελικά τι καταλαβαίνει ή ακούει ή τι διαβάζει ο καθένας), σε καμιά περίπτωση δεν θα πω ότι αν μου ρθει ένας κιθαρίστας στο studio με εννιάρες θα τον στείλω στο σπίτι μέχρι να ξανάρθει με τον κηδεμόνα του και δεκάρες (ή +)... απλά στην αναζήτηση του τελικού ήχου που είναι πάντα ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ στη ροή του χρόνου αλληλεπιδρώντων συχνοτικών συνιστωσών (και όχι μόνο), με το masking effect να "τιμωρεί" κατά βαση σε ένα σύνολο λεπτομερειών που κάνει την διαφορά, η επιλογή της μεγαλύτερης διατομής ποιοτικών χορδών δίνει κατά κανόνα ένα "πλεονέκτημα" που καλό είναι να υπάρχει ακόμα κι αν δεν χρειαστεί τελικά στην πράξη...
τώρα όποιος δεν μπορεί να ακούσει διαφορές (δεν είναι κάτι μεμπτό έτσι κι αλλιώς) δεν είναι να το παίρνει και προς πόνο... η μουσική μπορεί να σε "σκίσει" έτσι κι αλλιώς αναπαραγόμενη κι από ένα τρανζιστοράκι στην παραλία... αλλά από την άλλη όσοι (κυρίως τεχνικοί) ασχολούνται με την "λεπτομέρεια", δεν το κάνουν για να περνάει η ώρα τους... όποιος έχει ακούσει πραγματικά καλές ηχογραφήσεις σε πραγματικά καλά ηχοσυστήματα εισπράττοντας αυτό το "κάτι" που καθηλώνει λειτουργώντας επικουρικά στην τέχνη, καταλαβαίνει...
χαιρετώ όπως άρχισα λέγοντας ότι οι "κανόνες" στην ηχοληψία είναι απλά σημεία εκκίνησης δημιουργίας... τα holy grail μόνο σε χολυγουντιανές παραγωγές έχουν θέση....πόσο πιο απλά να το πω... να το ζωγραφίσω?...?
ΥΓ. επειδή έχουμε μια τάση να τα ισοπεδώνουμε όλα, στην επόμενη μας μίξη αντί για τα Zildjian που ηχογραφήσαμε ας χρησιμοποιήσουμε τίποτα καπάκια από κατσαρόλες της γιαγιάς μας... και πιο "ευκρινή" θα είναι για πολλούς και προχώ "άποψη" για άλλους...?
ΥΓ2
Για ηλεκτρικό όργανο θα διαφωνήσω με τον συνονόματο από επάνω ?
μια και ήχος είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ και όχι "καλύτερος"
Μη ξεχνάμε ότι ΜΕΣΑ στη ΜΙΞΗ μπορεί να δουλεύει καλύτερα το ένα η το άλλο gauge ανάλογα με το είδος.
ρε μαστρο Νίκο συνονόματε και συνομίλικε (το 65... μεγάλη χρονιά) φυσικά να διαφωνήσεις... αλλά που μίλησα εγώ για "καλύτερο"?... επίσης
όταν ρωτάνε την γνώμη μου ειδικά ανάμεσα στα δύο σετ (δεν είναι ένα θέμα που απασχολεί μόνο εσένα) , προτείνω (κατά κανόνα βέβαια γιατί όπως ματάπα παραπάν', ανάλογα και το σεταπ και το είδος μουσικής το θέμα γίνεται πιο πολύπλοκο και δεν χωράει μονοδιάστατες απαντήσεις)
τι να πω... δευτερο θέμα στο καπάκι με συνενόηση κουκούτσι... άντε να βάζω σιγά σιγά κανά τραγουδάκι που το απολαμβάνω κιόλας, γιατί αρχίζει και γίνεται επώδυνα κουραστικό για μένα το να μη μπορώ να επικοινωνήσω σωστά την σκέψη μου (φαντάζομαι για τους άλλους πόσο θα ναι ?) ακόμα και σε θέμα που έχει τεχνική βάση (ως προς την πλευρά που το προσέγγισα τουλάχιστον)... μάλλον έρχεται και η ώρα μου... χρειάζομαι διακοπές μη πω σύνταξη... ?
Τελευταία επεξεργασία από moderator: