- Μηνύματα
- 284
- Πόντοι
- 16
με ΟΠΟΙΟΝ φιλολογο και να μιλησεις αποκλειεται να σου πει κατι τετοιο. ουτε ισχυει οτι σε ολες τις γλωσσες υπαρχει απολυτος συσχετισμος γραπτου-προφορικου λογου. τα τουρκικα για παραδειγμα, ειναι μια γλωσσα που στην γραφη τους αντικατοπτριζεται σε μεγαλο βαθμο ο τροπος που προφερεται το καθε γραμμα. τα ελληνικα απ'την αλλη οχι (βλ ει, ι, η κλπ, ε, αι κοκ.) και φυσικα ειναι μακραν δυσκολοτερο να γραφεις ορθογραφημενα ελληνικα.geopapas είπε:Η ορθογραφία της ελληνικής γλώσσας ενυπάρχει στην εκφορά του προφορικού λόγου. Μάλλον δεν μπορείς να το αντιληφθείς. Αυτό ισχύει για όλες τις γλώσσες και για την αγγλική. Αλλο το cat κι άλλο το cut. To θέμα είναι τεράστιο και μάλλον θα πρέπει να μιλήσεις με φιλόλογο, γνώστη του θέματος. Εγώ το έκανα!
τα νεα ελληνικα διαθετουν 5 φωνηεντα στον προφορικο λογο (α, ε, ι, ο, ου).
το πραγμα ειναι πολυ απλο: αν τα η, ει, ι, οι κλπ ακουγονταν διαφορετικα, ΔΕΝ θα τα γραφαμε λαθος.
στους φιλολογικους κυκλους, το φαινομενο αυτο, δηλαδη ολα τα "ι" να προφερονται σαν το γιωτα, που εμφανιστηκε ηδη πριν τους βυζαντινους χρονους ονομαζεται ιωτακισμος (για ευνοητους λογους).
αντιθετως, αν και δεν γνωριζουμε ακριβως την φωνητικη των αρχαιων ελληνων, ολα αυτα (αι, η, οι, υι κλπ), καθως επισης και οι περισπωμενες, υπογεγραμμενες κλπ ΚΑΤΙ διαφορετικο αντιπροσωπευαν. αυτο ειναι φανερο απο δυο πραγματα κυριως: 1ον ο προφορικος λογος προϋπηρχε του γραπτου. 2ον απ'τον τροπο που εγραφαν τις ελληνικες λεξεις οι λατινοι συγγραφεις. ετσι, δεν θα ειχαν κανενα λογο να λενε το "υψιλον" "hupsilon" ουτε θα υπηρχε αναγκη να χρησιμοποιουν αυτο το γραμμα το οποιο δανειστηκαν απο τους ελληνες, εφοσον αυτοι διεθεταν ηδη το γιωτα. θα εγραφαν τις λεξεις αυτες με γιωτα. επισης το "η" το εγραφαν με "ε" που προφανως σημαινει οτι η φωνητικη του δεν ηταν οπως η σημερινη. τελος σε καποιες διαλεκτους το "η" αντι για "ι" προφερεται ως "ε" (πχ στα ποντιακα: νυφη = νυφε )
αν παρ'ολα αυτα δεν σε εχω πεισει, προτιθεμαι να σου δωσω το τηλεφωνο μου, να με παρεις τηλεφωνο και να σου πω την λεξη χοιρος ή την λεξη χηρος, και μετα να δουμε αν θα εχεις βρει τι απο τα δυο ειπα.

ολα τα παραανω βεβαια δεν ειναι καθολου ανησυχητικα. καθε αλλο. οι γλωσσες εξελισσονται, αλλαζουν (ευτυχως) ενω απο δανεια απο αλλες γλωσσες πλουτιζουν. ειναι ενα εργαλειο που πρεπει συνεχεια να ανανεωνεται για να μπορει να ανταποκριθει στην εκαστοτε εποχη και στις αναγκες και στο λεξιλογιο της. αλλιως θα αφανιστει.
ετσι, οπως τα ελληνικα εχασαν αρκετα πραγματα στην φωνητικη τους, την χρηση απαρεμφατων, τον δυικο αριθμο, την δοτικη, την προστακτικη τριτου προσωπου (εκτος απο τον δυικο τα υπολοιπα υπαρχουν ακομα βεβαια σε καποιες φρασεις πχ ζητω, εν ολιγοις, φαινεσθαι κοκ), το ιδιο συνεβη και στις υπολοιπες ευρωπαϊκες γλωσσες. τα αγγλικα δεν εχουν πια καθολου πτωσεις (το ιδιο και τα ιταλικα κ πολλες αλλες γλωσσες), εχουν πολυ απλουστερες κλισεις ρηματων κοκ.
απο την αλλη ομως, τα ελληνικα εχουν εμπλουτιστει με λεξεις τουρκικες, αγγλικες, λατινικες, σλαβικες, γαλλικες κοκ. το ιδιο συνεβη και στις αλλες γλωσσες.
