Βρε Όθωνα θα με τρελάνεις.
Έχω εγώ μια κιθάρα που κάνει αμεταχείριστη 1000 ευρώ.
Την πουλάω λοιπόν 700 ευρώ.
Και δέχομαι τηλέφωνα, που μου την ζητάνε χωρίς χρήματα, αλλά δίνουν αντάλλαγμα κάτι άλλο που εγώ δεν έχω ανάγκη (εκεί παίζει θέμα).
Αν αυτό το άλλο έχει ίση αξία με την κιθάρα μου αμεταχείριστο, τότε αν δεχτώ, θα βρεθώ να πουλάω, αντί για την κιθάρα μου, αυτό το κάτι άλλο που δέχτηκα σαν ανταλλαγή για να πάρω τα χρήματα που θέλω.
Μπορώ βέβαια να μην δεχτώ την ανταλλαγή.
Αν όμως δεν έχω σοβαρές προτάσεις στα 700 ευρώ που την πουλάω, είμαι σε δύσκολη θέση.
Λέω λοιπόν, αν θέλετε να μην μου δώσετε χρήματα (που αυτά ζητάω), δέχομαι και να με πληρώσετε σε είδος.
Όμως εγώ, για να πάρω τα χρήματα (που αυτά θέλω) θα πρέπει να πουλήσω αυτό που θα μου δώσετε ως αντάλλαγμα για την κιθάρα.
Αν αυτό που μου δίνεται ως αντάλλαγμα έχει την ίδια αξία με την κιθάρα μου, δεν έχω κίνητρο να κάνω την συναλλαγή.
Αν την θέλεις, και δεν έχεις χρήματα αλλά θέλεις να πληρώσεις σε είδος (που θα αναγκαστώ να πουλήσω εγώ μετά για να πάρω χρήματα), θα δώσεις κάτι παραπάνω για να με αποζημιώσεις που σου δίνω την κιθάρα χωρίς να πληρωθώ άμεσα, αλλά με βάζεις στην διαδικασία να περιμένω να πουλήσω αυτά που μου έδωσες ως αντάλλαγμα (και αν τα πουλήσω, και όσο τα πουλήσω).
Που είναι το παράλογο σ' αυτό?