Θα προτιμουσα για τιτλο το ''Αφοσιωση στο ανουσιο'',για λογους σεβασμου σε οποιον ασχολειται με παρομοιο παικτικο υφος.
Απο κει και περα,θεωρω εντελως ακυρο το να τσουβαλιαζονται ολοι οι...σρεντηδες.
Υπαρχουν τετοιοι με εκπληκτικη μουσικοτητα.
Αυτο που κανει τη διαφορα,ειτε παιζεις αργα ειτε παιζεις γρηγορα,ειναι η αισθητικη.
Ως παλαιοροκας,θα τολμησω να ισχυριστω οτι ο Χεντριξ ηταν,πως τους ειππαμε?Σρεντας.
Χμμμ..τωρα θυμηθηκα και το free bird των Skynyrd.Και τον Αlvin Lee...
Eπισης,οι πιο δεινοι σρεντηδες στον κοσμο,μετα τον Paco de Lucia,ειναι κατι καμποηδες που παιζουν τελε καρφι σε σουπερ ριβερμπ.
Στους παραπανω δεν ακουγονται γκρινιες ομως.
Αρα αυτο που κανει τη διαφορα ειναι η προσεγγιση,η αισθητικη,η αυθεντικοτητα.
Λαθος το παραδειγμα του Φερερ ροσε για να αποδειχθει η γενικη ανουσιοτητα του σρεδιγκ.
Κλεινω τις σκεψεις μου λεγοντας οτι πιστευω οτι το 99,99 των μουσικων στον κοσμο,θα ηθελαν να ειναι βιρτουοζοι,δεξιοτεχνες.Ειναι ανθρωπινο.Το γιατι δε μπηκαν στη διαδικασια ή γιατι δεν μπορεσαν να το καταφερουν,ειναι θεμα του καθενος.
Η δεξιοτεχνια,καλως η κακως ειναι συνδεδεμενη με την ταχυτητα απο τα χρονια των κλασσικων συνθετων που παιζαν στις αυλες των βασιλιαδων.Με την ταχυτητα ως συνθετικη εκφραση,οχι ως εκτελεση ασκησης.
Παω ν ακουσω λιγο Φεραρα τωρα για να παρηγορηθω που δεν καταφερα να γινω βιρτουοζος.
Ειπαμε...Αισθητικη... :
Τροποποιησις λογω ξεχασιας:
Πριν μερικα χρονια,βρεθηκα να τρωω κατι καλαμαρακια και μπουγιουρντιά μ εναν παγκοσμιου κλασεως κιθαριστα-σρεντη-(δεν γκρινιαζει κανεις γι αυτον)
και τον ρωτησα..
''Γιατι σ αρεσει να παιζεις γρηγορα?''
Μου ειπε με αφοπλιστικη ειλικρινεια:''Δεν ξέρω.Γιατι μπορω...''. 8)
;D ;D ;D ;D
