trolley

Εγώ πάντως - και μη χάνοντας ευκαιρία να απαντήσω σε ποστ του blue - πρέπει να πω ότι δεν πείθομαι από το ιδεολόγημα που θέλει ότι ο καλλιτέχνης είναι περίπου ανήλικος και ρομαντικός, οπότε πέφτει στα χέρια επιτηδείων που τον βγαζουν "στο κλαρί" και χρειάζονται 30 χρόνια μέχρι να καταλάβει ότι οι επιτήδειοι ήταν στην πραγματικότητα σκιτζήδες, και ότι κλαρί δεν υπήρχε. Δευκρινίζω ότι δε το λέω για την Αλέξια (δεν την ξέρω τη γυναίκα) αλλά κυρίως για όλους εδώ μέσα (ή οπουδήποτε συχνάζουν άνθρωποι με καλλιτεχνικές δραστηριότητες). Η απλή (απλούστατη) αλήθεια είναι ότι μεγαλώνουμε έτσι ώστε να έχουμε αντίληψη ΜΟΝΟ ποσοτικής επιτυχίας, οπότε ναι, βεβαίως θα παίξουμε τη ζαριά μας αναζητώντας το μεγάλο κοινό, αν μας το προτείνουν. Το μεμπτό είναι ότι εγώ και η Αλέξια, έχουμε την ίδια ηλικία, οπότε θεωρώ αυτονόητο πως όλα όσα ήξερα εγώ για την Ελλάδα τότε, είχε κάθε δυνατότητα να τα ξέρει ΚΑΙ αυτή (κλαρί δεν υπήρχε ποτέ), άρα γιατί κάποιος να υποστεί την ταλαιπωρία του να λειτουργήσει σε ένα επίπεδο κατώτερο των πραγματικών του δυνατοτήτων;

Πως δεν είσαι; Δε διάβασες το thread?

Άργησες παίκτη (τρια)...

... ... ... Πάντως, ίσως δεν είναι ποτέ αργά για να επιχειρήσει κανείς την αποκατάσταση της εικόνας του/της: Εκπλαγείτε: http://alexiare-be.com/

Έκανε λοιπόν το (3), απέκτησε την αναγνωρισιμότητα και τώρα την αναγνωρίζουμε. Αυτό δεν καταγγέλθηκε ως πρόβλημα (της);

Ναι μωρέ.. αλλά υπάρχει η Ελλάδα του '50, του '60, του '70, του '80, του 90 κλπ. Κάτι Αλέξιες, κρίνονται για το πως (και αν) συνέβαλλαν (με τις καλλιτεχνικές τους επιλογές) στο να έχουμε αυτό που εσύ λες "Ελλάδα", διότι την δεκαετία του 50 και του 60 υπήρχε μία άλλη Ελλάδα, από κύριους και κυρίες που δεν είχαν σημαντικές "σπουδές". Δεν είναι ότι την αντιπαθεί κάποιος προσωπικά, αλλά ότι ταύτισε τη καλλιτεχνική της παρουσία με ένα μάτσο βλακείες.

??? Κάτι πιο σαφές;

Ρε 'συ, ούτε γείτονες να ήμασταν... έχω κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις, αλλά σου ρίχνω στο ότι ήδη δοκίμασα το Grande Punto (όχι πούντο... πουντιάσαμε...). Τελικά, κατέληξα στην άξια Κορόλα.

Εγώ πάντως, έριξα το ενοίκιο στο γραφείο μου, από 650 σε 400. (ναι, Ρέη το ξέρω ότι δεν ρώτησες, αλλά είναι αλήθεια).

Ρε παιδιά, ώρες-ώρες είναι σοκαριστικό το πόσο λίγο ξέρετε τη χώρα στην οποία ζείτε και εργάζεστε. Αλλά, επειδή διαισθάνομαι την αγωνία για τη πιθανότητα μη-εξεύρεσης κοινού (που αντιμετωπίζει κάθε δημιουργός), σιωπώ προς το παρόν.

Και εγώ ζήτησα μείωση, εκεί που στεγάζω την επαγγελματική μου έδρα (και φυσικά μου δόθηκε ακαριαία). Για λόγους σαντιμεντάλ δεν την έχω ζητήσει στο σπίτι. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι η κατάσταση αλλάζει ΡΑΓΔΑΙΑ - δεν ξέρω ΚΑΝΕΝΑΝ (σοβαρά) που να μην έχει ζητήσει μείωση η να μην την έχει πάρει. :)

Η εμπειρία μου με τους ιδιοκτήτες οικημάτων, είτε ως υποψήφιος αγοραστής, είτε ως υποψήφιος ενοικιαστής, είναι η ακόλουθη: λένε ότι τους έρθει στο κεφάλι. Τις πιο πολλές φορές απλά επηρρεάζονται από το κόστος των οικημάτων στην περιοχή που οι ίδιοι ζουν, όχι εκεί που είναι το οίκημα. Π.χ. έχουμε το απίστευτο παράδειγμα κυρίας που νοίκιασε σπίτι 140 τ.μ. στη Πεύκη, για 600 ευρώ, επειδή η ίδια μένει στο Περιστέρι (δεν ήθελε να αποχωριστεί το σπίτι που γέννησε τα παιδάκια της). Ο μόνος λόγος που οι υποψήφιοι ενοικιαστές και αγοραστές δεν τους κατεβάζουν κάτι στο κεφάλι είναι ότι.. και οι ίδιοι είχαν λανθασμένη εικόνα για την αγοραστική τους δύναμη (όπως εγώ, που πληρώνω στη Πεύκη σπίτι ακριβότερα απ' ότι ο SF το δικό του), αλλά αυτό διορθώνεται με ραγδαίους ρυθμούς στην Αθήνα. Μπορείτε να είστε βέβαιοι (και με την επιφύλαξη ότι δεν συμβουλεύω κανέναν από επαγγελματικό θώκο) ότι στο τέλος του 2011 η κατάσταση θα είναι ΠΟΛΥ διαφορετική. Ευτυχώς, τότε τελειώνει και το συμβόλαιό μου. :)

Fill κάνουν οι λευκοί. Break κάνουν οι μαύροι. Αυτή είναι η διαφορά.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από την Τράπεζα Ελλάδος, το ποσοστό πτώσης των τιμών ακινήτων το 2010 ήταν - κατά μέσο όρο - 4%. Ελπίζω ότι αυτό απαντά στο αρχικό ερώτημα.

Για να πω τη σαχλαμάρα μου (και να δώσουμε και σε άλλους την ευκαιρία να το δουν), αν βγάλεις το κόμα γράφει "Μουσική από (το) σπίτι του Γιάννη Μεθενίτη", το οποίο μου φάνηκε αρχικώς καλή ιδέα. :)

Άλλα της ο παλιός... Και εις ανώτερα. :)

ΡΗΘΠΕΚΤ :P :P :P

Μπορείς πάντα να μη διαβάζεις τα ποστ μου. Εγώ δε διαβάζω τα δικά σου αν σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα.

Λέγε ρε... κατάλαβες; Ή από τον πολύ Μυνχάουζεν έχεις πάθει κάτι;

Είσαι πολύ αόριστη Εύη. Άκου Ραίη αγόρι μου πως γίνεται. Πας εκεί που σου είπε η Εύη και γράφεις το δικό ΣΟΥ nick. Έτσι είσαι σίγουρος ότι δε θα διαβάσεις καμιά μαλακία. Το κατάλαβες ή να σου στείλω manual;

Είναι ασφαλέστερο να αγοράζεις περιφερειακά και αξεσουάρ για το MAC από καταστήματα που φέρονται ως ειδικευμένα (π.χ. Systemgraph / Document). Ο λόγος είναι ότι α) έχουν απόθεμα από πράγματα που αφορούν το Mac και προϊόντα εταιρειών που υποστηρίζουν το Mac (π.χ. Lacie) και β) μπορείς να τους εγκαλέσεις (στην περίπτωση που κάτι δε λειτουργεί) ακριβώς επί της βάσεως του ότι είναι ειδικευμένα και (από προσωπικές εμπειρίες) εκτιμώ ότι θα προσπαθήσουν σοβαρά να σε βοηθήσουν να λύσεις το όποιο πρόβλημα.

Παπάκι ρε τρελέ... τι λεφτά;... Παπάκι και μετά φιατάκι και μετά κορόλα (και μετά κορούλα, βέβαια)...

Είσαι ένοχος να κατηγορείς εμένα για λατρεία της "τελευταίας λέξης" όταν μόλις μου έχεις στείλει ένα προσβλητικό π.μ. φροντίζοντας ταυτόχρονα να με αποκλείσεις από την αποστολή π.μ. προς εσένα, ακριβώς για να έχεις τη τελευταία λέξη. Σε προειδοποιώ ότι τόσο το π.μ. σου, όσο και η απάντησή μου θα δημοσιευθούν σε ξεχωριστό thread αν δεν αναιρέσεις αυτό το περιορισμό άμεσα. (Ναι κ. Διαχειριστά , το ξέρω ότι το φόρουμ δεν είναι τσατ, αλλά επίσης τα π.μ. δεν είναι άμβωνας).

Άμα θες, κάτσε και μόνιμα. Καλό θα κάνεις. Πρόβλημα; Ποιο πρόβλημα; (κατά το Crisis? What crisis?)

Actually, οχι. Βγαίνει από μία παλαιότερη συζήτηση που είχα με ένα μέλος που έχει αποχωρήσει, και του έλεγα αστειευόμενος ότι όταν φτιάξει το δικό του φόρουμ, θα είμαι το πρώτο μέλος, αλλά με αυτό το nick. Δεδομένου ότι δεν έφτιαξε, θεώρησα ότι μπορώ να το χρησιμοποιήσω αλλιώς. Έχω πάντως να μπω σε τρόλευ πάνω από είκοσι χρόνια. Μα... μου αρέσει να γράφω.. Γράφω άλλωστε πολύ γρήγορα και δεν παίρνει τόσο χρόνο όσο φαντάζεσαι. Στο μεταξύ, εργάζομαι, δέχομαι και κάνω τηλεφωνήματα, απολαμβάνω τη συζήτηση, το καφεδάκι μου, τον Μεθήνη στο ράδιον... δεν είναι βασανιστική εμπειρία. 'Αλλωστε, έπρεπε να με ευχαριστείς, διότι το συγκεκριμένο θέμα θα είχε πάει άπατο (μετά από δύο-τρεις σελίδες** ευχολογίων και αυτο-ικανοποιητικών ονειρώξεων από ομοϊδεάτες, αν δεν ήμουν και εγώ να διατυπώνω αντιρρήσεις (και άλλοι βέβαια). Εσύ, πιστεύεις ειλικρινά ότι το κοινό που έχω υπ'όψιν μου όταν πληκτρολογώ είσαι εσύ; Κατ' αρχήν είναι γνωστό ότι όποιος έλληνας έχει ξοδέψει έστω και 30 ευρώ για κάτι, θεωρεί ότι δεν μπορεί να ακούει ότι τα πέταξε. Πόσο μάλλον τα... πόσα;;; (Άλλα της, οι εκπαιδευτικοί...). ** ενώ ετοιμαζόμουν να ποστάρω, είδα ότι το παραδέχεσαι και εσύ, για τις δύο-τρεις σελίδες. Και βέβαια δεν έχει. Ας σταματήσει αυτός ο γελοίος ισχυρισμός από όσους θέλουν απλώς να μας πουν τα δικά τους και να καθόμαστε σα βλαμμένα να χειροκροτούμε.