The Genius Loci

Από τη στιγμή που επιθυμούμε όλοι να παρουσιάζονται τεκμηριωμένες απόψεις, πραγματικά θα ήθελα η συζήτηση να συνεχιστεί με παράθεση τέτοιων. Λυπάμαι, αλλά η άποψη "αν δεν το έχεις ακούσει/παίξει για καιρό δεν μπορείς να καταλάβεις" δεν φέρει την βαρύτητα που απαιτείται. Ξέρεις καλά ότι διαφορετικά "ακούει" ο καθένας (δεν εννοώ ποιοτικά) και το "άκουσμά" του έχει πάντοτε σχέση με το περιβάλλον που κινείται μουσικά. Αυτός ήταν ο λόγος που ανέφερα σε προηγούμενη σελίδα για το πως αποδίδει οποιοδήποτε πετάλι (ή whatever) μέσα στη μπάντα, σε "πραγματικές συνθήκες". Διότι για πολλούς αυτή είναι η μοναδική παράμετρος που μετράει. Να αναφέρω μια προσωπική εκτίμηση "αντικειμενικής" όσο και "υποκειμενικής" θεώρησης ενός μπουτίκ πεταλιού. Έχω σε παραγγελία το Ethos, το οποίο θα παραλάβω, ως φαίνεται, ενάμιση χρόνο μετά το order email. Το τι καζούρα έφαγα από συνφορουμίτες σχετικά, δεν περιγράφεται... Αλλά μπορώ να "υποστηρίξω" την άποψή μου. "Αντικειμενικά" το Ethos "αξίζει" διότι, σε αντίθεση με άλλα Dumblοπέταλα που αναπαράγουν ένα γενικό mood και feel/tone (στην καλύτερη περίπτωση), το Ethos είναι στην πραγματικότητα μια "κόπια" της προενίσχυσης Dumble OD (και των δύο καναλιών), χρησιμοποιώντας FET αντί για λυχνίες. Εγγυώμαι ότι, ακόμα και να προσπαθήσει να το αντιγράψει κάποιος, μάλλον θα του βγει μία ή άλλη από άποψης κόστους. "Υποκειμενικά" τώρα, το έχω χρησιμοποιήσει και μάλιστα σε "βιαστικό" τζαμάρισμα/live, και η αίσθηση και ο ήχος του με έπεισαν από τις πρώτες 3 νότες. Είναι σαν να παίζεις με μια καλοσχεδιασμένη "πραγματική" προενίσχυση, από κάθε άποψη. Πρακτικά, με ένα μικρό πολυεφφέ και ένα wah μπορούν να με καλύψουν σε μια σειρά από live παιξίματα. Και στην περίπτωση που κάπου δεν τα βρούμε, μπαίνει ο παράγοντας μεταπωλητική αξία, μιας και τα Ethos φεύγουν χαλαρά στα 600 ευρώ στο ebay (200+ παραπάνω από την τιμή αγοράς καινούργιου). Τα παραπάνω θα μπορούσα να τα γράψω και για το CT Ziggy και για 2-3 άλλα πετάλια, αλλά, όπως είπα, δεν έχω εκτεταμένη εμπειρία με μπουτίκ πετάλια, και θα ήθελα να διαβάσω παρόμοιες με την παραπάνω παρουσιάσεις, ώστε να καταλάβω που έγκειται η διαφορά ενός μπουτίκ Tremolo, π.χ., σε σχέση με ένα μαζικής παραγωγής που κοστίζει τα μισά και λιγώτερα. Από ανθρώπους που έχουν γνώση και εμπειρία. Μπα, μη νομίζεις ότι και σε ξένα fora δεν υπάρχει υποτίμηση τόσο μπουτίκ gear όσο και πιο πρωτοποριακών σχεδιάσεων. Για το Axe ειδικά άστο... και ειδικά όσο πιο πολύπλοκο είναι το gear τόσο οι ατάκες εκτροχιάζονται. Τέλος δεν θεωρώ ότι το noiz είναι λιγώτερο σοβαρό (ή αστείο) από γνωστά ξένα fora. Συμμετέχω περιστασιακά σε 2-3 και, χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ τα 8+ χρόνια συμμετοχής μου στο noiz, έχω διαβάσει πολύ ουσιαστικότερα πράγματα εδώ. Ας μην απαξιώνουμε την ουσία του ζητήματος. Εξάλλου, το Noiz είναι ένα φόρουμ με ευρεία θεματολογία, σε αντίθεση π.χ. με κάποιο φόρουμ που ασχολείται μόνο με πετάλια, μόνο με ακριβό gear, κλπ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν δημιουργούνται πυρήνες, συνήθως από 2-3 άτομα, πιο εξειδικευμένοι. Και, εν τέλει, έχε περισσότερη εμπιστοσύνη στην κρίση του μέσου αναγνώστη να αναγνωρίσει ένα καλό ως σπουδαίο post. ;)

Από το απόγευμα, έχω μπει στο ίδιο τριπάκι με ένα επίσης φτηνό "ψηφίο", το G3 της Zoom... είναι τι θα σου κάνει κλικ και υπό ποιες συνθήκες τελικά... :)

Κύριοι, είναι κρίμα να εκφυλιστεί το θέμα σε παράθεση "επιχειρημάτων" τύπου "είσαι κουφός" ή "είσαι κουλός"... Ξεκίνησε με την περιγραφή μιας καθαρής Απάτης και θα έλεγα ότι θα έπρεπε να μείνει στα επιχειρήματα υπέρ ή κατά των μπουτίκ πεταλιών, με την προϋπόθεση ότι γίνεται το σωστό definition of terms για να ξέρουμε για τι μιλάμε. Προσωπικά θα ήθελα να μάθω περισσότερα για σχέδια ή τεχνικές λεπτομέρειες που αγνοώ. Ευχαριστώ.

Αφορμή γι'αυτό το θέμα, αποτέλεσε εκ'πρώτης αυτό: http://www.thomann.de/gr/dunlop_rwn0738_super_fine.htm (ναι, καλά βλέπετε, 8-38) και εκ'δεύτερης αυτό: http://www.premierguitar.com/Video/20110607/1456/Rig_Rundown_Billy_F_Gibbons_ZZ_Top.aspx όπου η μέλλουσα μνηστή μου :P παίρνει συνέντευξη από τον τεχνικό του Αιδεσιμότατου. Κάπου λοιπόν αναφέρει ότι ο Γουλιέλμος παίζει με αυτές τις χορδές μόνο σε open tuning. Είναι οι βαριές του χορδές, ξέρετε, για slide και τέτοια. Κανονικά παίζει με 7-38 (!!) και κιθάρες βάρους κάτω των 2 κιλών (hollow, μέχρι και στο μπράτσο). Και αναρωτιέμαι λοιπόν. Τι γνώμη έχετε και πως θα ακούγεται μια τόσο ελαφριά κιθάρα στα χέρια κάποιου τυχαίου παίκτη και όχι του Billy? Ξέρω ότι οι Fly είναι σ'αυτή την κατηγορία βάρους, αλλά όλες έχουν αρκετά κομπρεσσαρισμένους μαγνήτες (συν τα SS τάστα). Μια Tele ας πούμε, ή καλύτερα, Esquire, με τυπικούς βινταζομαγνήτες, και με τέτοιο βάρος, πως θα ακουγόταν? Περιμένω λοιπόν τις γνώμες αλλά και τις εμπειρίες σας από Πολύ Ελαφριές Κιθάρες. Μιλάμε για κατηγορία Φτερού εδώ... μην ποστάρει κάποιος για την "ούτε 3 κιλών" κιθάρα του. :D

Κώστα, πολύ ωραία η ιστορία του προηγούμενου post, και πραγματικά τέτοιες ιστορίες χαίρομαι να διαβάζω σε μουσικά fora. Πλην όμως ο Μάνος έχει δίκιο: είναι άσχετο αν την έμπνευση θα στη δώσει ένα πετάλι, ένας ενισχυτής, ένα modeling μηχάνημα ή ακόμα και ένα σχεδιαστικό ελλάτωμα μιας φτηνής κιθάρας που έπεσε στα χέρια σου (το αναφέρω, γιατί ακριβώς αυτό μου έχει συμβεί). Εδώ θα έπρεπε να μπει ο μυώδης admin γνωστότερος και ως Blue (στους αμύητους), μιας και είναι απ'αυτούς που διαχειρίζεται την τονική προσφορά κάθε "εργαλείου" (βλ. π.χ. παιδικό μεταλόφωνο) ως face value και όχι ως ετικέτα. Εκεί προσπαθώ να πάω την συζήτηση εδώ και αρκετά post αλλά δεν τσιμπάει κανείς. Έχει τύχει να ακούσω envelope filters και analog synth τύπου πετάλια, και έχω μείνει χαζός με το τι ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να συνθέσω μέσω της έμπνευσης που προσφέρουν. Για να γίνω (ίσως) πιο σαφής, στο βιβλίο μου δεν υπάρχουν φτηνά και ακριβά εργαλεία. Υπάρχουν αυτά που έχουν ενδιαφέρον και αυτά που είναι αδιάφορα. Και μετά μπαίνουν οι πρακτικές παράμετροι στη μέση (που είναι ο λόγος που έχω το Axe-II σε παραγγελία, και όχι 15 μπουτίκ ενισχυτές και 35 μπουτίκ πεταλάκια, για το ίδιο αποτέλεσμα... το ένα νεφρό το έχω πουλήσει ήδη και νομίζω θα δυσκολευτώ αν μείνω με κανένα...).

Συγγνώμη αλλά αυτός δεν είναι ο συνήθης ορισμός της λέξης boutique. Δεν είναι boutique τα "καλά πετάλια" (κιθάρες, ενισχυτές, κλπ). Αλλά αυτά που φτιάχνονται σε περιορισμένο συνήθως αριθμό, κατά κανόνα χειροποίητα, κλπ. Νομίζω ότι μιλάμε με διαφορετικούς όρους. Αν εννοείς την "high end νοοτροπία" ή τη νοοτροπία του "διαφορετικού", αυτή την έχουν πολλοί, όχι μόνο η Strymon και η (εταιρία που ανήκει σε τεράστιο όμιλο - για την Αγορά) Eventide. Σίγουρα τη διαθέτουν κάργα τα Source Audio πετάλια που ανέφερα ήδη 2-3 φορές σ'αυτό το thread. Ο καθένας έχει. Αλλά αυτός που ακούει και επεξεργάζεται τον ήχο του μέσα σε ένα μουσικό σύνολο, έχει ένα "δικαίωμα" παραπάνω, μιας και εκεί φαίνεται τι αξίζει το κάθε gear, όχι όταν παίζει κάποιος μόνος. Μ'άλλα λόγια, ωραίο το boutique OD, αν δεν κόβει όμως στη μίξη κλάφτα Χαράλαμπε. Παρεμπιπτόντως, κιθάρες όπως οι Anderson και οι Tyler (αναμφισβήτητα boutique) ακριβώς για τον τρόπο που συμπεριφέρονται ηχητικά και παικτικά στα πλαίσια της μπάντας/μίξης έγιναν διάσημες (δηλ. για τα πρακτικά τους χαρίσματα).

Κώστα, ο,τιδήποτε αντιγράφεται άμεσα... αντιγράφεται άμεσα. Και όχι απαραίτητα με "κακό σκοπό", αλλά από DIYers όπως ο alderbody παραπάνω. Κάποια δεν συμφέρει, απλά, να τα αντιγράψεις. Και άλλα, δεν συμφέρει να τα αντιγράψεις, αλλά συμφέρει να πάρεις ένα κινέζικο κλώνο και να κάνεις ίσως μια-δυο μόντες. Το ερώτημά μου πάντως παραμένει: τι μπορεί να προσφέρει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ένα "μέσο" μπουτίκ πετάλι, σε σχέση με ένα ανάλογο του εμπορίου (μαζικής παραγωγής), στην παραγωγή ΜΟΥΣΙΚΗΣ, και πάντα μέσα σε ένα performance concept: δεν με ενδιαφέρει αν είναι μπάντα 12 ατόμων ή αν παίζεις μόνος σου on stage με λούπες, αλλά δεν εννοώ με τίποτα αυτόν που παίζει στο σαλόνι του και ακούει μόνο την κιθάρα του στον ενισχυτή του. Δεν έχω γνώση της μπουτικάδικης υποκουλτούρας (με την κυριολεκτική έννοια, δεν χρησιμοποιώ τον όρο υποτιμητικά!), γι'αυτό η απορία μου είναι απόλυτα ειλικρινής. Για να γίνω πιο σαφής, μη-μπουτίκ πετάλια μαζικής παραγωγής που πραγματικά θεωρώ ότι προσφέρουν δημιουργικές βάσεις αναφοράς, ΕΧΩ στο μυαλό μου, και τα ανέφερα ήδη: Source Audio.

Ας ξεκινήσουμε με τη... βιβλιογραφία 8): FUZZ 01 (είναι σε πολλά μέρη, δείτε τα όλα όσοι δεν το ξέρετε. Το είχε ανεβάσει πάλι ο Alter παλιότερα νομίζω). Ειλικρινά είμαι λίγο έξω από τα νερά μου... "φιλοσοφικά" σε τέτοιες συζητήσεις. Ποια είναι η συναρπαστική προσφορά στη Μουσική, σε δημιουργικό επίπεδο, ενός νέου μπουτίκ... compressor? Τι είναι τόσο τρομερό σε ένα ακόμα TS clone με διαφορετικές τιμές σε κάποια εξαρτήματα? Έχετε καταλάβει ότι τα περισσότερα TS clones ακούγονται ΟΛΟΪΔΙΑ αν χρησιμοποιήσει κάποιος λίγο διαφορετικές ρυθμίσεις στο καθένα? Ή λίγο διαφορετικές ρυθμίσεις στον ενισχυτή? Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν μερικοί φανταστικοί μπουτικο-κατασκευαστές, που προσπαθούν να παρουσιάσουν τελείως νέα αναλογικά κυκλώματα και όχι... ένα ελαφρά παραλαγμένο αντίγραφο. Είμαστε τυχεροί να έχουμε τουλάχιστον έναν στην Ελλάδα: Crazy Tubes. Από κει και πέρα, για να έχουμε στο μυαλό μας όλοι τη διαφορά μεταξύ mojo και πρακτικότητας, σας παραθέτω ερώτηση από το forum της Fractal: "Can AxeFx II do Strymon Timeline?" ;) Διότι αυτός που σκέφτεται πρακτικά (επειδή είναι επαγγελματίας ή επειδή έχει σοβαρότερα πράγματα στο μυαλό του, όπως ας πούμε να παίξει μουσική), εχέσθη για το mojo του Timeline. Αν πρέπει να σκάσει ένα πεντακοσάρικο για να το αγοράσει, καλώς. Αν μπορεί να το αποφύγει, ακόμα πιο καλώς. Και, για όσους δεν έχουν δει ούτε ένα demo, το Timeline είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ καλό πετάλι (ψηφιακό, βεβαίως). Αναγνωρίζω την αξία του mojo, τη σέβομαι και την εκτιμώ γιατί τα αποτελέσματα στην ψυχολογία του μουσικού μπορεί να είναι φαντασμαγορικά. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Απλώς ας τα λέμε με το όνομά τους. Και τώρα πάω να παίξω με το άρτι αφιχθέν G3 μου. 8) 8)

Έλα ρε... και γιατί να το κάνεις αυτό, όταν μπορείς να κάνεις αυτό που βλέπεις στη φωτό... και να το χρεώνεις $165? ;D ;D

Πολύ σωστές παρατηρήσεις από τους περισσότερους... Να υπενθυμίσω, ώστε να είμαστε ακριβείς, ότι δεν μιλάμε (στην περίπτωση FB) για κλεμμένο κύκλωμα, αντιγραφές, κλπ. Μιλάμε για ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟ πετάλι άλλου κατασκευαστή και παραχάραξή του. Έπρεπε νομίζω να φτάσουμε σ'αυτή την απόλυτη ξεφτίλα, για να σκεφτούμε σοβαρότερα και όλα τα υπόλοιπα που συζητούνται εδώ και αναφέρθηκαν ήδη. Προσωπικές απόψεις, και σίγουρα όχι αντικειμενικές: 1) Σαν τα ΕΗΧ, από άποψης ευφυίας στην σύλληψη και εκτέλεση, δεν βάζω κανένα. 2) Με τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας (όλο και περισσότερο), κάποιοι νεώτεροι κατασκευαστές έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν θαύματα. Ξεχωρίζω την Strymon (θυμάται κάποιος τα Damage Control? Οι ίδιοι άνθρωποι) και την Source Audio (η μόνη εταιρεία της οποία θα μπορούσα να έχω 5+ πεταλάκια). Επίσης διάφορα... σεσημασμένα πεταλάκια Envelope, Analog Synth, κλπ, μπορεί να είναι τελείως πρωτότυπες εκτελέσεις. 3) Δεν τα καταλαβαίνω τα μπουτίκ αντίγραφα. Είναι μια κόπια Tubescreamer, φορ φακ'ς σεηκ. Γιατί να την πληρώσω 300€? Παράλογο και ηλίθιο. Ειλικρινά, αν κάποιος θέλει να έχει ένα σκασμό πεταλάκια, για την τιμή ενός μόνο μπουτίκ, Joyo, Biyang και άλλοι Κινέζοι βγάζουν ΥΠΕΡΟΧΕΣ οπτικά και "σωστές" κατασκευαστικά κόπιες. 4) Αλλά... πάντα υπάρχει η έννοια της επένδυσης. Ένα Zendrive θα το πουλήσεις περίπου όσο το αγόρασες, ίσως. Ένα Ethos... κάπου $200-$300 ακριβότερα! Εδώ ένα παλιό TS, που επιβεβαιωμένα παίζει χειρότερα από το Joyo των $30 τιμάται όσο το νοίκι για ένα πεντάρι στη Γλυφάδα... ::) 5) Το "ό,τι πληρώνεις παίρνεις" συνεχίζει να ισχύει. Οι Κινέζοι το αποδεικνύουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. ;)

Συμπέρασμα: το OCD έχει (έναν, ή μερικούς, αν θέλεις) Dumble ήχους! ;) Μάλιστα, προσωπικά έχω (κάποιους) Dumble ήχους (με gain πάντα, καθαρό D-tone μόνο ένα πεταλάκι βγάζει, και λέγεται Ethos), με ένα αρχαίο... Boss HM-2!!! Μονταρισμένο βέβαια από τον Χρήστο (Crazy Tubes) για να είναι λίγο πιο κοντά στο... OCD! Πράγματα του Σατανά είναι αυτά!!! :P :P :P Πέρα από την πλάκα πάντως, το Joyo είναι έτσι κι αλλιώς ωραίο πεταλάκι ηχητικά, όπως είναι και το TS clone (το πράσινο) της Joyo, όπως είναι και το Octaver τους.

Τώρα που πλησιάζει (?) η ημερομηνία επίσημης κυκλοφορίας του μαραφετιού, μια πολύ πρόσφατη συνέντευξη του κατασκευαστή: http://www.guitar-muse.com/2949-2949

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα πριν μερικές εβδομάδες, και η συνειδητοποίησή της έκανε πάρα πολλούς να πονέσουν. Πολύ. Τους ξέρουμε όλοι... μερικοί είναι και εδώ στο noiz... οι οπαδοί των boo-tick πεταλιών... Ε, μερικοί το φυσάνε και δεν κρυώνει. Ελπίζω ειλικρινά κανείς από εσάς να μην είναι παθών. Ο χαμός που έγινε στο Gear Page, το Harmony Central, το TDPRI, και διάφορα «πεταλο-φόρουμ» δεν περιγράφεται. Σύντομα οι διαχειριστές άρχισαν να κλειδώνουν μαζικά threads. Το TGP μάλιστα αναγκάστηκε να κάνει προσθήκες στα rules, κατόπιν συμβουλής του νομικού τμήματος, ώστε να αποφύγει πιθανή νομική δράση εναντίον του. Για όσους (μάλλον οι περισσότεροι) δεν γνωρίζουν, here goes. Πριν κανα χρόνο (?) έσκασε μύτη μια εταιρία ονόματι Freekish Blues. Άρχισε να πουλάει μια μικρή σειρά από πετάλια, overdrive, Octavia type, compressor, κλπ, με αρκετά όμορφα βαψίματα και καλές (για boo-tick) τιμές. Παρουσιάστηκε σαν «οικογενειακή επιχείρηση» που 1-2 άτομα έφτιαχναν τα πετάλια «στο υπόγειο του σπιτιού», κλπ. Οι χρήστες που τα εμπιστεύτηκαν, άρχισαν να γράφουν πολύ θετικά σχόλια για τον ήχο και η εταιρεία άρχισε να αποκτάει κοινό. Το μεγάλο μπαμ έγινε με την κυκλοφορία του Alpha Drive. Τώρα, το AD υποτίθεται ότι είναι ένα "signature" πετάλι, του Τhaddeus Ηogarth, ο οποίος για όσους δεν ξέρουν (δηλ. φαντάζομαι... για όλους), είναι κιθαρίστας, συνθέτης και καθηγητής στο Berklee. Και παλαβός με τον λεγόμενο D-tone. "D" για το Όνομα Εκείνου που Δεν Μπορεί να Κατονομαστεί. Του Alexander Dumble ντε! :P Και, ΟΚ, να είσαι φανατικός οπαδός του Dumble tone (ό,τι και αν εννοεί κάποιος μ’αυτό τον όρο) δεν είναι κακό... εξάλλου εδώ μέσα είμαστε αρκετοί τοιούτοι, με εξέχουσα φυσιογνωμία τον ίδιο τον Admin. ;D Το Alpha Drive λοιπόν είναι ένα ακόμα πετάλι, όπως το Zendrive, το Ethos, το Plush Drive, το Small Fry, το Gain Stage Red, το Howie, το Stampede και δεν συμαζεύεται, που δίνει τον περιζήτητο Dumble ήχο. Τα βιντεάκια στο youtube ήταν πολύ ενθαρρυντικά, τα σχόλια από τους πρώτους πελάτες διθυραμβικά, και το πετάλι έγινε εν μία νυχτί εκ’των ουκ άνευ σε κάποιους (μεγάλους...) κύκλους. Πράγμα που με οδήγησε να επικοινωνήσω με τους υπεύθυνους της εταιρείας, για να μάθω τιμές, διαθεσιμότητα, κλπ. Έτσι για να έχω σφαιρική γνώση, καταλαβαίνετε 8). Μου απάντησε ένας Κώστας (WTF??!!) που με ενημέρωσε ότι το lead time ήταν περίπου 3 εβδομάδες και τα μεταφορικά 35 δολ. Σύνολο 200 δολλάρια, καθόλου άσχημα αν συγκρίνει κάποιος με τα ανταγωνιστικά πετάλια... και το AD φαινόταν να αποδίδει. Τελικά δεν προχώρησα σε παραγγελία, αλλά είχα μείνει με καλές εντυπώσεις. Μέχρι πριν μερικές εβδομάδες. Γιατί, βλέπετε, το Alpha Drive, και, για την ακρίβεια, ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα πετάλια της Freekish Blues, δεν είναι παρά ΕΛΑΦΡΑ ΜΟΝΤΑΡΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΒΑΜΜΕΝΑ ΠΕΤΑΛΙΑ ΑΛΛΩΝ (ΚΥΡΙΩΣ ΚΙΝΕΖΙΚΩΝ) ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ. Αφήνω μερικά δευτερόλεπτα για να γίνει κατανοητό τι έγραψα. Όχι ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ. Τα ΙΔΙΑ ΤΑ ΠΕΤΑΛΙΑ, ΜΕ ΜΟΝΤΕΣ ΤΩΝ 2€ (ΚΑΙ ΑΝ) ΚΑΙ ΒΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ FREEKISH BLUES. Κουφαθήκατε ή ακόμα? Πιο συγκεκριμένα: το Alpha, είναι ένα Joyo Ultimate Drive (έκδοση 1 ή 2, ανάλογα με... την έκδοση του AD!). Το οποίο αν ψάξετε στο ebay, θα βρείτε με $40. Και το οποίο είναι, καθώς λένε, ένας καλός κλώνος του OCD. Κάτι ανάμεσα στην έκδοση 2 και την 3, του τελευταίου. Γιατί, βλέπετε, ο Κινέζος, πήρε τα schematics του OCD, τα μαγείρεψε, έφτιαξε ένα τυπωμένο και επέλεξε εξαρτήματα με γνώμονα την φτηνή μαζική παραγωγή, τα έβαλε σε ένα μεταλλικό κουτάκι με TB switch και τα πουλάει με μικτό κέρδος, πιθανώς, 80-90%. Τα παληκάρια της FB πάλι, πήραν το πετάλι του Κινέζου (από το τοπικό τους μαγαζί), το έβαψαν, άλλαξαν τις τιμές 2 πυκνωτών (με ΠΟΛΥ χάλια κολλήσεις), έβαλαν αυτή τη... μερέντα που βάζουν όσοι δεν θέλουν να ξέρουμε τα κυκλώματά τους, ΕΞΥΣΑΝ από το τυπωμένο τα σήματα της Joyo και το πουλάνε με ένα λογικό (τοκογλυφικό) κέρδος της τάξης του 250%. Not bad Mr. Kostas and Co. Αποκαλύπτεται λοιπόν ότι ΟΛΑ τους πετάλια είναι έτσι. Το Octaver για παράδειγμα είναι κόπια της Joyo πάλι. Άλλα είναι κόπιες της BBE. Και όταν λέμε κόπιες, για να εξηγούμαστε είναι τα ΙΔΙΑ τα πετάλια μεταποιημένα. Φωτογραφίες που τα αποδεικνύουν όλα αυτά, υπάρχουν αν ψάξετε σε αρκετά μεγάλα fora, όπου δεν έχουν αφαιρεθεί λόγων νομικών λεπτομερειών τέλος πάντων. Θα παρατηρήσετε τέλος ότι πολλά πετάλια της Joyo είναι ίδια με τα Harley Benton που πουλάει ο Θωμάς. Φυσικά, το ίδιο εργοστάσιο τα βγάζει, απλά στην Ευρώπη κυκλοφορούν με το HB λογότυπο (ίδια απολύτως κατά τα άλλα). Κρίμα που δεν βγάζουν και το Ultimate Drive. Επιμύθιο: ο ιδιοκτήτης της FB υποστήριξε ότι ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΕΙΧΕ ΚΛΕΨΕΙ ΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΟΥ. Δυστυχώς δεν έπεισε ούτε καθυστερημένο μπαμπουίνο, μιας και τα Joyo βγαίνουν εδώ και 2+ χρόνια, ενώ το δικό του κάτι μήνες. Βέβαια, μπορεί ο Κινέζος όντως να διαθέτει χρονομηχανή. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος στο χώρο των boo-tick πεταλοκατασκευαστών. ::) Συμπεράσματα? Μην πέσετε στη λούμπα της αρπαχτής boo-tick-ιάς. Είναι χειρότερα και από πρέζα. Υπάρχουν ΑΚΟΜΑ άνθρωποι στα fora, που υποστηρίζουν ΣΟΒΑΡΑ, ότι ΑΚΟΥΝΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ανάμεσα στα δύο πετάλια, ακόμα και αν έχουν ΓΙΝΕΙ ΟΙ ΜΟΝΤΕΣ (όποιος θέλει τις μόντες, στη διάθεσή του πάντως... $40 και 1-2 κολλήσεις για ένα πεταλάκι D-type δεν είναι άσχημα 8)). Όταν απλώς τα έχουν ρυθμισμένα ελάχιστα διαφορετικά. Το επόμενο βήμα είναι να ακούς τη διαφορά στις μπαταρίες. Συνέλθετε. Ακόμα και ο EJ το έχει ξεπεράσει πλέον... Οι σοβαροί boutique κατασκευαστές υπάρχουν, σε πολλούς τομείς, όχι μόνο σε πετάλια, και περνάνε συνήθως χρόνια και χρόνια για να «αποδείξουν» τι αξίζουν, στο κοινό που απευθύνονται. Αλλά το αλκοολίκι του «μοναδικού» που δεν έχει ακόμα ο γείτονας, οδηγεί σε ευτράπελα φαινόμενα σαν αυτό των αγοραστών του περίφημου Alpha Drive/Joyo. Τέλος του παραμυθιού... :)

Ρίξε μια ματιά και στα θέματα στο τέλος της σελίδας. Αν τελικά δεν έχεις "επαγγελματικές" απαιτήσεις για το συγκεκριμένο βάψιμο, μπορείς να βρεις καλές DIY ιδέες και πληροφορίες για εργαλεία και αναλώσιμα.

Και αυτό σου κάνει: http://t-rex-effects.com/Default.aspx?ID=2&ProductID=PROD152&VariantID= και (αν δεν κάνω λάθος) και το LS-2 της Boss. Ρίξε μια ματιά στα επίσημα sites. Ωστόσο να ξέρεις ότι δεν είναι η καλύτερη λύση, ούτε ηχητικά (εννοώ ταυτόχρονα και οι δύο κιθάρες) ούτε από άποψης κόστους.

Μιχάλη, λίγο βιαστικούλης δεν είσαι? Έχεις την απαίτηση 15Αύγουστο μεσάνυχτα να είναι κόσμος στο forum και να σου απαντήσουν και σε μία ώρα μέσα? Τσκ τσκ τσκ... Anyway, μιας και είμαι περαστικός, μπορώ μόνο να συστήσω αυτούς που έχω δει (πολλές) δουλειές τους, τον εξής ένα, τον Κώστα Κακανιάρη. Δεν αμφιβάλλω ότι μπορούν και άλλοι μάστορες να το κάνουν, εξαρτάται για τι δουλειά ψάχνεις. Είναι ακριβή η κιθάρα? Τι βάψιμο έχεις στο μυαλό σου? Πόσο σύντομα τη θέλεις? Μήπως σκέφτεσαι για νίτρο? Γενικά το refinish σε μια κιθάρα, αν γίνει σωστά, ΔΕΝ στοιχίζει λίγο και πρέπει να έχεις πολύ συγκεκριμένο αποτέλεσμα υπόψιν σου. Καλή επιτυχία εύχομαι ό,τι και να αποφασίσεις πάντως. :)

Τόσο τα Lehle όσο και τα Radial είναι εξαιρετικά AB(Y) boxes. Αν θέλεις να παίζουν ταυτόχρονα και οι δύο κιθάρες (και όχι απλά να αλλάζεις) καλό είναι να έχει buffer το κουτί, και (ίσως) ένα ρυθμιστή εμπέδησης.

Τα Guitar Workstations στην πραγματικότητα ήταν πρωτοποριακά σε σχεδιαστικό επίπεδο. Δεν ήταν απλές πεταλιέρες και είχαν μερικές πρωτοπόρες ιδέες σε επίπεδο σχεδιασμού, hardware και firmware. Π.χ. 4 επεξεργαστές, δυνατότητα mixing patches, 8-κάναλη ηχογράφηση, κλπ. Φαντάζομαι εξαρτάται αν τα καινούργια θα τα σχεδιάσουν μηχανικοί με όραμα και γνώση της αγοράς, ή marketing clowns, αλλά αν είναι οι πρώτοι, με DNA2 και άλλα φρέσκα τσιπάκια κλπ, μπορεί να φτιαχτεί μια πολύ συναρπαστική σειρά. Φαντάσου ας πούμε looping επιπέδου σύγχρονων Jamman και pitch technology σαν αυτή που εξαγόρασε πριν μερικούς μήνες η Harman (http://www.harman.com/EN-US/Newscenter/Pages/Harmanacquires3dbresearch.aspx). Δεν κρατάω την αναπνοή μου πάντως...

Ακριβώς. Σε όλα τα μεγάλα fora (TGP, HC, Telecaster forum, κλπ), τόσα χρόνια ένα σωρό κόσμος παρακαλούσε την Digitech να βγάλει ένα GSP Ver2, ή, τουλάχιστον, να βελτιώσει/αναβαθμίσει το firmware. Πράγματι το κάνουν (αν δεν καταλάβατε, στην παπαριά αυτή με το iPad μπορείς να έχεις ευελιξία στο effects routing) και το βάζουν σε ένα gizmo τελείως κουκουρούκου από κάθε άποψη (ευχρηστίας, κόστους, πρακτικότητας). Κανείς ΑΠΟΛΥΤΩΣ από τα αστέρια του marketing της Digitech φαντάζομαι δεν έχει πάει σε live σε μπάρ, όπου οι μπύρες φεύγουν από δω κι από κει... και τελικά πάνω στο ολοκαίνουργιο iPad... Το μόνο ενθαρρυντικό, ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ, γιατί αν είναι να πάρουν τον ίδιο δρόμο, τότε κλάφτα Χαράλαμπε, είναι πως δήλωσαν πως ετοιμάζουν τη νέα γενιά GNX. Άντε να δούμε αν θα γελάσουμε ή θα κλάψουμε (από τα γέλια).

Καταρχάς υπάρχουν κάποιες (αν θυμάμαι καλά από τα φοιτητικά μου χρόνια), αλλά και οι πηγές χαμηλής ενθαλπίας δεν είναι λίγες. Σε πολλά σημεία στη Β.Ελλάδα αλλά και σε νησιά, υπάρχουν εκμεταλεύσιμα, ρηχά πεδία. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν πολλά διάσπαρτα σημεία λόγω τεκτονικής δραστηριότητας στην περιοχή μας. Επίσης το δυναμικό αιολικής ενέργειας είναι εξαιρετικά υψηλό. Αυτές οι επενδύσεις σε ΑΠΕ έπρεπε να είχαν ξεκινήσει δυναμικά εδώ και 25 χρόνια βέβαια...

Κατά πρώτον Άρη ποιος σου είπε ότι η ύπαρξη stand-by είναι ένδειξη... πγιότητας? Έχεις σκεφτεί ότι πιθανώς να μη ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ stand-by? Κατά δεύτερον, και πάλι θα παραπονεθείς ότι στη "λέμε", αλλά το θέμα που άνοιξες ελπίζω να καταλάβεις κάποια στιγμή πόσο μπούρδα είναι. Είναι σαν να ανοίγεις θέμα σε αυτοκινητιστικό forum, με ερώτηση: "έχω 15 χιλιάρικα και είμαι μεταξύ ενός αγροτικού και ενός πολυμορφικού. Ποιο με συμβουλεύετε να πάρω?" ::) ::) ::) ::) Οι δύο ενισχυτές είναι τόσο ΑΚΡΑΙΑ διαφορετικής φιλοσοφίας που η ερώτησή σου έχει το ίδιο νόημα με το παραπάνω.

Και, μιας και έχουμε 300 μέρες το χρόνο ηλιοφάνεια στην Ελλάδα, είναι εκ'των ουκ άνευ. Επεκτείνοντας στα ενδιαφέροντα που γράφει ο φίλος SlapGas παραπάνω, ακόμα και το χειμώνα το boiler θα έχει λίγο πιο ζεστό νερό για να λειτουργήσει. Ναι, είμαι από τους τυχερούς που έχουν αυτόνομο boiler... Το ιδανικό, που δυστυχώς μόνο εκ'του μηδενός, ας πούμε σε κάποιο εξοχικό ή σπίτι στην επαρχία, μπορεί να υλοποιηθεί ρεαλιστικά, θα ήταν φωτοβολταϊκά σε συνδιασμό με γεωθερμία (μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που δεν έχει εκτιμηθεί ίσως αρκετά στη χώρα μας...). Και για να θυμηθούμε ότι είμαστε... μουσικό φόρουμ, ορίστε μια συνέντευξη του Ty Tabor, δείτε τι λέει για το ιδιωτικό του στούντιο (από το 6:30): Ty Tabor Interview Part 5 of 6 - His Guitars, Amps, Effects and Alien Beans Studio

Βάζουν. ;) (ή διακόπτη, π.χ. στη Mira αν δεν απατώμαι). Ωστόσο δεν είναι το ίδιο, γιατί δεν δίνει τις ανάλογες series/parallel θέσεις. Η απλή λύση είναι με έναν πενταθέσιο βέβαια.

Το καλύτερο "mod" που έκανα σε κιθάρα ήταν ότι... ανακάλυψα τους μαγνήτες του Bill Lawrence. ;D ;D Δεν πιστεύω να βάλω ποτέ άλλους aftermarket μαγνήτες σε κιθάρα, εκτός αν πρόκειται για κάτι πολύ εξεζητημένο. Apropos: Σε μια καταταλαιπωρημένη partcaster (της οποίας την ιστορία θα γράψω κάποια στιγμή) έβαλα τους L-90 σε αυτό το wiring, και πράγματι οι τονικές επιλογές είναι εξαιρετικές. ;) Θέλει κατά τη γνώμη μου "ανοιχτούς" μαγνήτες για να "αναπνεύσει" όπως πρέπει.