The Genius Loci

Ευχαριστώ Κώστα! Εδώ μήπως θα πρέπει να έχουμε στο νου μας και την εμπειρία από γνωστά ηχογραφημένα κομμάτια, στα οποία όμως υπάρχουν διάφορες παρανοήσεις; Για παράδειγμα, αναφέρω τα Smoke on the Water και Cliffs of Dover, τα οποία αρκετοί θεωρούν ως δείγματα ήχων Strat, και τα οποία ωστόσο ηχογραφήθηκαν με... 335. ;) Πολύ καλή παρατήρηση περί εξοπλισμού κατάλληλου για χρήση στούντιο. Με την επισήμανση πάντοτε του σημείου 7 στο αρχικό ποστ.

Μήπως ήθελες να το γράψεις στο άλλο θέμα αυτό? ;)

Γι'αυτό υπάρχουν άλλες επιλογές, όπως το Soundcloud. ;)

Καταρχήν ευχαριστώ για το κομπλιμάν ;D, κατά δεύτερον ευχαριστώ για την αφορμή να γράψω αυτό: http://www.noiz.gr/index.php?topic=188367.new#new στο οποίο θα εκτιμούσα όποιες παρατηρήσεις! :)

Αφορμή για το παρόν αποτέλεσε αυτό το thread: http://www.noiz.gr/index.php?topic=188178.0 αλλά και διάφορες ανάλογες περιπτώσεις όπου καλούμαστε να αξιολογήσουμε κάποια κιθάρα, ενισχυτή, εφφέ, κλπ μέσω ηχογραφήσεων. Σε εκατοντάδες περιπτώσεις που έχω συναντήσει σε αυτό το φόρουμ αλλά και άλλα του εξωτερικού, παρατηρώ τις ίδιες αντικειμενικές δυσκολίες στο να εξαχθεί κάποιο σαφές συμπέρασμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που δημιουργούνται ακόμα και προστριβές ή παρεξηγήσεις ανάμεσα στους ακροατές. Το ερώτημα λοιπόν είναι, κατά πόσον μπορεί να εκτιμηθεί αντικειμενικά κάποιο gear μέσω clips, τι προαπαιτούμενα ορίζονται από την πλευρά του tester αλλά και απ'αυτήν του ακροατή/εκτιμητή. Έχω καταλήξει στις παρακάτω επισημάνσεις και ζητώ και τις δικές σας γνώμες επί του θέματος: 1) Ποιότητα ηχογράφησης. Όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουμε στο τι θεωρούμε ελάχιστο αποδεκτό ως προς το format του clip που ακούμε. Για παράδειγμα, οι ηχογραφήσεις στο youtube από εξωτερική κάμερα, θεωρώ δεδομένο ότι θα έπρεπε να απορρίπτονται εξαρχής. Κατά τη γνώμη μου, το minimum θα πρέπει να είναι mp3 στα 320 ή κάποιος ανάλογος "lossless" αλγόριθμος. 2) Ποιότητα παιξίματος. Σε όλους μας θα φανεί κακό ένα αποτέλεσμα στο οποίο μας διασπά την προσοχή το sloppy παίξιμο. Θα πρέπει κατ'ελάχιστο να υπάρχει μια ανεκτή ποιότητα, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει αυτό πως δεν "επιτρέπονται" κάποια φυσιολογικά λαθάκια στο σύνολο. 3) Στυλ και περιεχόμενο clip. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι προτιμότερο το clip που ακούμε να αποτελείται από απλές δομές (π.χ. συγχορδίες και αρπίσματα), και άλλο είναι το αξιολογούμενο αποτέλεσμα, αν ακούμε αποκλειστικά από το gear που εξετάζουμε, ή αν το ακούμε μέσα σε κάποια μείξη (π.χ. backing track). Πιθανώς ένας συνδιασμός ηχογραφήσεων να δίνει μια πιο εμπεριστατωμένη εικόνα. Ωστόσο, ο αντίλογος λέει ότι σπανιότατα ένα κομμάτι gear φτιάχνεται για να ακούγεται "μόνο του"... 4) Προσωπικές προτιμήσεις. Μοιραία ο καθένας θα αξιολογήσει ένα clip με βάση τις μουσικές φόρμες που είναι συνηθισμένος και, ακόμα περισσότερο, τις προτιμήσεις του στον ήχο σ'αυτές τις φόρμες. Δύο metal players για παράδειγμα μπορεί να έχουν διαφορετικές προσδοκίες για το πως πρέπει να ακούγεται ένας ενισχυτής σε μια μείξη. Αυτό που έχω παρατηρήσει πάντως αρκετές φορές, σε πραγματικές συνθήκες (πρόβα, live) είναι η περίπτωση της "συνήθειας" του αυτιού στον ήχο που, εκ'πρώτης, μπορεί να μας φαίνεται όχι καλός. Δηλαδή διαχωρίζω την "πρώτη εντύπωση" από την "τελική εντύπωση". Ας μην παραβλέπουμε αυτό τον κανόνα, δεδομένου ότι ισχύει "μακροσκοπικά" για όλη τη μουσική που έχουμε ακούσει στη ζωή μας. Κάποια ηχοχρώματα και στυλ μπορεί να μας παραξένεψαν την πρώτη φορά που τα ακούσαμε και να έγιναν τα αγαπημένα μας μετά την 4η ή 5η ακρόαση. 5) Ατομικές ιδιαιτερότητες στον πως ακούμε. Δεν χρειάζεται εξήγηση: ο καθένας ακούει άλλα πράγματα και η ακοή έχει την τάση να διαφοροποιείται (προς το χειρότερο...) με την ηλικία. 6) Τρόπος ακρόασης. Όπως και να το κάνουμε, είναι κάααααπως διαφορετικό να ακούς το ίδιο clip με ηχειάκια υπολογιστή Logitech των 30€ vs studio monitors Genelec των 3000€. Η ηχογράφηση θα έχει γίνει σε ένα σύστημα κοντά στο ένα ή το άλλο άκρο, συνήθως. Επίσης, ακούγοντας μέσω ενός προγράμματος στο PC, πολλοί έχουν ενεργοποιημένα EQ και άλλες παραμέτρους που μεταβάλλουν δραστικότατα το αποτέλεσμα. 7) Χρήση μεθοδολογιών ηχογράφησης και "διαφημιστικές" ηχογραφήσεις. Είναι ΠΟΛΥ απλό να γίνει μια ηχογράφηση "εντυπωσιακή", αν το ζητούμενο είναι αυτό. Από δύο τελείως ίδιες ηχογραφήσεις, αν το ίδιο track ακουστεί μόλις 1db δυνατότερα, θα "αρέσει" περισσότερο. Οι κανόνες της ψυχοακουστικής εύκολα γίνονται αντικείμενο εκμετάλευσης με τους αυτοματισμούς που παρέχουν τα σύγχρονα DAW. Επιπροσθέτως, αν γίνεται ηχογράφηση πάνω σε backing track, μπορεί συχνότητες να κολακεύονται ή όχι. Παρακαλώ τις γνώμες σας! :)

Τα έχω ακούσει τα Focal και μου άρεσαν πολύ... βέβαια η μείξη ήταν ακουστική κιθάρα και φωνή, και ο μηχανικός μου είπε ότι υπερέχουν ιδιαίτερα σε φωνητικά. Τα Yamaha δεν υπάρχει λόγος να τα πετάξεις βέβαια... Η RME η αλήθεια είναι ότι εμπίπτει στο νόμο του diminishing return, όπως όλα τα ακριβά εργαλεία. Αλλά και οι εναλλακτικές πάλι ακριβές είναι σ'αυτή την κατηγορία. Παρεμπιπτόντως, μέσα από τις Αγγελίες του Noiz είναι συχνό το φαινόμενο να προκύπτουν διαμάντια στην κατηγορία Studio, τα οποία μένουν απούλητα για καιρό λόγω μη ενδιαφέροντος των περισσότερων για τέτοια πράγματα.

To Zoom έχει tap tempo. Αλλά δεν έχει τις υποδιαιρέσεις που μπορείς να ορίσεις στη σειρά Μ (π.χ. παρεστιγμένα όγδοα). Σ'αυτό τον τομέα, και με τον τρόπο που το έχουν υλοποιήσει (ανά scene, globally, κλπ) η Line6 είναι πολύ μπροστά.

Είναι πολύς καιρός που είχα την Μ13 και, για να είμαι ειλικρινής, δεν την χρησιμοποιούσα και με την ίδια λογική (μαζί με amp sim). Σε γενικές γραμμές, δεν τίθεται θέμα καλύτερου ή χειρότερου, αλλά μάλλον διαφορετικού. Μερικά εφφέ στην Μ13 (και, κατ'επέκταση, στο HD που είναι τα ίδια), ήταν πραγματικά εξαιρετικά (τα περισσότερα delay, πολλά modulation, κάποια reverb). Ας μην ξεχνάμε ότι η M13 δίνει και επιλογές tap σε όλα τα εφφέ, που δεν έχει το G3. Στο G3 έχω δοκιμάσει πολύ λίγα εφφέ προς το παρόν, δυστυχώς. Κάποια είναι εξαιρετικά καλογραμμένα, όπως ας πούμε το HD Reverb. Τα delay που έχω δοκιμάσει μου άρεσαν, ενώ αποκάλυψη ήταν όσα OD/Distortion έχω δει. Το Fuzzface ας πούμε, μου άρεσε περισσότερο από της Μ13. Πάντως από μια πρόχειρη δοκιμή, κανένα δεν είναι "κακό" με την "ψηφιακή" έννοια. Οι αλγόριθμοι στο G3 είναι ΠΟΛΥ βελτιωμένοι εν σχέση με ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχει βγάλει μέχρι τώρα η Zoom. Επίσης η Zoom δίνει κάποια "composite" εφφέ, για παράδειγμα Delay/Chorus ή Delay/Reverb που δεν έχει η Μ. Και βέβαια η τελευταία έχει καμμιά 40αριά περισσότερα... Σε ό,τι αφορά στους αλγόριθμους, ας μην ξεχνάμε ότι αυτοί της Zoom είναι και 2-3 χρόνια πιο καινούργιοι από της Line6, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Τελικά για κάποιον που έχει να επιλέξει μεταξύ G3 και Μ9 (γιατί σ'αυτό είναι πιο κοντά), αποκλειστικά για εφφέ πάντοτε, νομίζω ότι το λόγο θα έχει η προσωπική προτίμηση. Τα επιπρόσθετα χαρακτηριστικά του G3 θα γείρουν την πλάστιγγα μόνο κάποιος τα αξιολογεί ως χρήσιμα. Πιθανολογώ ότι η Zoom θα προχωρήσει στους επόμενους μήνες στην κυκλοφορία και άλλων συσκευών της σειράς G. Το G9 θεωρείται πλέον παρωχημένο και ίσως υπάρξει και κάτι ενδιάμεσο (G6?). Εκεί θα μπορούμε να μιλήσουμε για ουσιαστικές συγκρίσεις με τον ανταγωνισμό, όπως τα RP και τα POD.

Το συγκεκριμένο δεν γράφτηκε μέσω USB, αλλά μέσω της FF400, όπως έγραψα. Μήπως περιμένεις κάτι άλλο (βάσει μουσικής τεχνοτροπίας, εννοώ) σε ό,τι αφορά στο... fatness του ήχου? ;D Γιατί, σε κάποιες περιπτώσεις, πρέπει να έχει "αέρα" ο ήχος... Επιπροσθέτως, δεν έγινε η παραμικρή επεξεργασία είτε στο τελικό προϊόν είτε στα κανάλια που ηχογραφήθηκαν. Ήταν πολύ απλό να το κάνω πιο "ραδιοφωνικό" αν το ήθελα. ;) Εκτός αν εννοείς κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω. Ευχαριστώ φίλε μου. Μιας και έχω ήδη σε παραγγελία το Axe-II, λέω να μην ασχοληθώ με την HD300. Την οποία εξάλλου είχα για test για ένα χρονικό διάστημα (thanks Marilion!) και, για να πω την αλήθεια, το GSP μου της έπινε το αίμα χαλαρά. Βλέπεις, είναι και τα ρημάδια τα IRs που δεν υποστηρίζει το POD. Χωρίς υπερβολή πάντως, σε "πραγματικές" συνθήκες, και με την προϋπόθεση ότι δεν χρειάζεται κάποιος πάνω από ένα amp sim και δύο εφφέ, το G3 το βρίσκω ηχητικά προτιμότερο από την HD, ίσως και λόγω της απλότητάς του (και άρα ευκολίας να φτιάξεις τον ήχο που επιθυμείς). Σε κάθε περίπτωση πάντως, πρόκειται για διαφορετικής φιλοσοφίας μηχανήματα.

Ευχαριστώ Γιώργη!! Σχετικά με αυτά που παρατηρείς: 1) Σε υψηλές εντάσεις συμπεριφέρεται πολύ καλά. Με τον όρο "υψηλές" εννοώ συνθήκες πρόβας, με "καλές" αλλά πάντως λογικές εντάσεις. Θα το δοκιμάσω και στον Rocktron και την κιθαροκαμπίνα και θα σου πω. Έχει διάφορες επιλογές για το output, direct, combo, power amp, κλπ. 2) To fizz στις υψηλομεσαίες, δεν το παρατήρησα. Και στην ηχογράφηση όπως ακούς δεν παρατηρεί κάποιος κάτι ανάλογο. 3) Επίσης σημαντικό είναι να συμπεριφέρεται σωστά το μηχανάκι σε δυναμικές και volume control. Σ'αυτό εσύ (όπως και πολλοί) έχουν σαν υπόδειγμα τις προηγούμενες εκδόσεις του POD. Ευπειθώς αναφέρω ότι το G3 τα τρώει για breakfast. Προφανώς δεν είναι Axe, αλλά πραγματικά έχει "νόημα" να ρίξεις το volume ή να παίξεις με δυναμικές. Υπενθυμίζω ότι δεν το έχω ψάξει ενδελεχώς το μηχανάκι. Όσο για όσα λέγαμε και από κοντά, έτσι θα πάνε τελικά τα πράγματα. Είναι η μορφή των πραγμάτων που έρχονται. Το G3 (με τους περιορισμούς του) ηχητικά και πρακτικά είναι κάτι που πριν 3-4 χρόνια δεν θα το περιμέναμε καν (δε συζητώ γι'αυτή την κατηγορία τιμής). Εγώ πάντως ξέρω τι θα προτείνω σε όποιον ανοίγει thread με τίτλο "Ψάχνω modeler κάτω από 300€"!! :P :P :P

Εξαιρετικά για χρήση 4CM δουλεύει η Line6 M13. Τα δε drives της επιτρέπουν να φτιάξεις πολλά διαφορετικά ηχοχρώματα (πέραν αυτών του ενισχυτή). Πραγματικά δε νομίζω να υπάρχει άλλο εργαλείο στην αγορά (σ'αυτά τα επίπεδα τιμής) που να φτάνει την ευελιξία της Μ13.

Συγχαρητήρια Νίκο, φαίνεται πολύ καλή δουλειά! Και σε λογικό κόστος. Μια μικρή παρατήρηση αν μου επιτρέπεις: αφού έχεις ήδη φτιάξει τόσο ωραία πράγματα, θα έλεγα να ανεβάσεις τις απαιτήσεις στον τομέα των studio monitors. ;) Σε ένα τέτοιο χώρο έχουν θέση monitors τουλάχιστον της μεσαίας κατηγορίας τιμής (600-700 ευρώ το κομμάτι). Επίσης δεν πρόσεξα αν αναφέρεσαι και σε ακουστικά. Τέλος, η FF800 είναι εξαιρετική (και αν τη βρεις μτχ σε ευκαιρία ακόμα καλύτερα), πάντως η RME έχει βγάλει ήδη τον αντικαταστάτη της (http://www.rme-audio.de/en_products_fireface_ufx.php). Και ξενοιάζεις για ΠΟΛΛΑ χρόνια. ;) Μπράβο και πάλι για την καλή δουλειά! :)

Τα σέβη μου σε όλους τους συντελεστές του εγχειρήματος! Εξαιρετικό αποτέλεσμα!

Η Jazzmaster δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από τις προτιμήσεις μου σαν κιθάρα αλλά σαν σχήμα πιθανώς είναι από τα πιο πετυχημένα που έχουν κυκλοφορήσει, EVER. ;) Ίσως με Lawrence L-90..... χμμμμμ.... ;D Ωραία μαγκιά της Squier αυτή με τις "signature" κιθάρες... δεν είχε βγάλει και μια Strat σε Fiesta Red? Μια παράμετρος που μπορεί να δυσκολέψει κάποιους πάντως, είναι πως τα μπράτσα των Squier είναι κάπως λεπτά, όχι σρεντο-style, αλλά πάντως "ψωμί" δεν έχουν. Είναι πολύ τίμια (όπως και ολόκληρες οι κιθάρες) για τα λεφτά τους πάντως.

1) Όταν ξεκουρδίζει, ελέγχεις αν έχει "πάρει" το μπράτσο? Αν ναι, τότε το πρόβλημα είναι από εκεί (όχι ασυνήθιστο στα μπράτσα-καλαμάκια των Ibanez). 2) Το locking nut σίγουρα κλειδώνει τις χορδές? Ή μήπως δεν πατάνε καλά τα "σπιτάκια"? 3) Μήπως πείραξες τα ελατήρια στο τρέμολο? Αν το κλειδώσεις τελείως (βάζοντας μια σφήνα πίσω από το μπλοκ), εξακολουθεί να παραμένει το πρόβλημα? Αν βάλεις 1-2 ελατήρια ακόμα και το κάνεις τελείως "ακούνητο"? 4) Γενικά μήπως άλλαξες τελευταία κάτι στο σετάπ (χορδές, ελατήρια, κλπ). 5) Στο σέρβις που την πήγες, τι σου είπε ο τεχνικός?

OOOOOOK, άρα βγαίνουν σε μπουτικάδικη τιμή και ξεμπουτικάδικη φιλοσοφία. Πρωτότυπο ως μαρκετίστικη σύλληψη. Αλλά βέβαια: Πολύ ωραία ιδέα όμως να κλέψουν το ξεχασμένο Fender headstock. Που είναι από τα πλέον σιχαμερά που είχα την ατυχία να δω στη ζωή μου, αλλά εντάξει... Ενδιαφέρον επίσης να βλέπουμε κιθάρες που απευθύνονται σε κιθαριστικές υποκουλτούρες... εννοώ και πέρα από... το χώρο του Death Metal. ;)

Ευχαριστώ για τα καλά σχόλια guys. :) :) Αντώνη ξέρω ότι αυτά τα βρώμικα δεν είναι του γούστου σου, έχει πάντως καλά (και πολλά) βρώμικα το μηχανηματάκι. ;)

Νωρίτερα απόψε, μιας και καθόμουν, έγραψα ένα γρήγορο τζαμάρισμα σε μπακιτράκι (έεεεεελα!). Το κάθε κομμάτι (θα καταλάβετε) είναι one go επιλέγοντας περίπου στην τύχη από μερικά presets που έχω φτιάξει. Δεξιά είναι καθαρές κιθάρες (Fender Blues Deluxe και Vibroverb, Matchless DC30, με διάφορα εφφέ) και δεξιά ένα preset βασισμένο στον Two Rock με μια υγιή δόση βρώμας. Κιθαρα η γνωστή Tangerine Strat, σε διάφορες θέσεις μαγνητών που φυσικά δεν θυμάμαι, και δεν χρησιμοποίηθηκε κανένα άλλο εφφέ πέραν αυτών του Zoom. Η ηχογράφηση έγινε μέσω της RME Fireface 400 (δοκίμασα και με το Zoom σαν κάρτα ήχου και γράφει μια χαρά πάντως), στο Reaper το οποίο δεν ξέρω ακόμα καλά. Οπότε συγγνώμη για τις λαλακίες της μίξης. Νάτο και το κλιπάκι: http://soundcloud.com/the-genius-loci/tele-marketing

Η Warmoth πάντως έχει μια επιλογή pickguard σε παλιωμένη πέρλα που θα ταιριάζει πολύ σ'αυτή την κιθάρα. Το σκέφτομαι να τη δοκιμάσω κάποια στιγμή και στη δική μου στη θέση του aged white που έχει τώρα (http://www.noiz.gr/index.php?topic=185941.0)

Μάλλον πρέπει να έχω βλάβη, γιατί δεν αντιλαμβάνομαι τι είναι τόσο ενδιαφέρον σε μια κιθάρα με Jazzmasterοjaguarοειδές σχήμα και κατά τα άλλα... μηδέν. Μπορεί να με διαφωτίσει κάποιος? ::)

Μεταξύ μας πάντως, αυτό δεν είναι αντίθετο με την πολιτική του Thomann. Δεν έχεις δυνατότητα να δοκιμάσεις κάτι πριν το αγοράσεις, αν δεν σου κάνει, το γυρίζεις πίσω no questions asked. Και αυτοί το πουλάνε σαν returned item, χωρίς να χάσουν. Προσωπικά, αν το έκανα αυτό, θα αγόραζα μετά κάτι άλλο ίσης αξίας, με το refund. Αλλά αυτό είναι η καθαρά δική μου "ηθική" προοπτική. Κατά τα άλλα, αυτά που αναφέρω στην πρώτη παράγραφο, δεν είναι λάθος, πιστεύω.

Καλά, υπάρχει και η "πονηρή" λύση, να το παραγγείλεις από Thomann και να το στείλεις πίσω αν δε σου κάνει. ;) @Reborn Η ίδια η Line6 είχε δηλώσει ότι υπήρχε μια βελτίωση (α) στους αλγορίθμους και (β) λόγω των βελτιώσεων στο hardware. Πρακτικά μιλώντας, αμφιβάλω αν θα τη διαπιστώσεις σε "πραγματικές" συνθήκες (ίσως στο επίπεδο θορύβου).

Καταρχήν λέω μπράβο για το customer support. Καταδεύτερον λέω ότι προσπαθούν να το παίξουν λίγο "safe" μιας και δεν ξέρουν αν εσύ περιμένεις την "απόλυτη" fuzz face (ή whatever) συμπεριφορά από το πετάλι, και δεν θέλουν να εκτεθούν. Μακάρι να μπορούσες να το δοκιμάσεις βέβαια... Και, αν τελικά αποφασίσεις για Source Audio, είναι καλή ιδέα να ψάξεις στο ebay για μτχ Classic Pro, ώστε να έχεις και τις ευκολίες πολλαπλών presets, MIDI, κλπ.

;) http://www.sourceaudio.net/products/soundblox/classic_distortion.php http://www.sourceaudio.net/products/soundblox_pro/classic_distortion.php

Μισές δουλειές ρε πστ μου... :P