The Genius Loci

Μήπως τότε έχει μπερδέψει 6 διαφορετικά άτομα? Αντίστροφο σύνδρομο πολλαπλών προσωπικοτητών? Afto ine?

Όχι κάτσε ρε, δεν τον έχω εγώ, μήπως εννοούσε τον Μπομπ? Μήπως ήθελε να γράψει σε άλλο θέμα? Ο γέροντας εμίλησε με γρίφους.

Μπααα, λέω να επιμείνω. Αν δεν απαντήσει μέσα στην επόμενη μισή ώρα θα έχει pm. Κάθε ώρα. Ναι, είμαι σε τέτοιο mood σήμερα. :-*

Δεν κατάλαβα τίποτα, ούτε σε ποιον (ποιους) αναφέρεσαι, ούτε τις αιτιάσεις σου, ούτε τις κατηγορίες σου. Σε γενικές γραμμές το post σου είναι χαβαλές. Μήπως θέλεις να εξηγήσεις τι στα κομμάτια θέλεις να πεις, στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ? Ευχαριστώ.

Η γνώμη μου είναι να ΜΗΝ φτιάξεις partcaster. Trust me.

Το πρώτο σου post επί του θέματος πάντως, ήταν αυτό: Και σ'αυτό απάντησα. Αυτό με το FR είναι γνωστό από παλιά. Βέβαια δεν είναι και τραγικό το πρόβλημα, στις περισσότερες περιπτώσεις (10" με 12" δεν είναι εξωφρενική διαφορά).

Δεν χρειάζεται να σκεφτώ ούτε να φανταστώ τίποτα. Αυτό που σου... "διέγραψα" παραπάνω είναι λάθος. Τόσο στη γέφυρα όσο και στο nut το radius (=ακτίνα) είναι ακριβώς το ίδιο. Οι χορδές διαγράφονται πάνω σε έναν κύλινδρο αντί σε έναν κώνο (στις compound ταστιέρες), Συγγνώμη αλλά αν δεν μπορείς να το οραματιστείς αυτό, δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να στο εξηγήσω καλύτερα. :-\

Όχι. Δεν ήσουν πρωτοδεσμίτης ε? ;D

+1 Για ό,τι "καινούργιο" μπαίνει σε κιθάρα μου (νέα partcaster, νέο μπράτσο σε παλιά κιθάρα) μόνο oil and wax. Όσα μπράτσα δεν έχουν τελείως σατινέ βερνίκι, τα περνάω με με σύρμα μέχρι να... αποκτήσουν! Και έχω φτάσει πλέον να κάνω ημι-scalloping στις ακμές της ταστιέρας, εκτός από στρογγύλεμα των τάστων. Άρα, συνολικά, ίδια αίσθηση με τα -έτοιμα ή κατά παραγγελία- relic. Αλλά να προσθέσω και τον ψυχολογικό παράγοντα που προσθέτει στο mojo του οργάνου έναντι του παίκτου (sic!): αν κάποιος με relic (αισθάνεται ότι) παίζει καλύτερα, μπράβο του και more power to him.

To βελτιωμένο playability το οποίο υποστηρίζετε δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ να κάνει με το αν η κιθάρα είναι reliced ή όχι. Μιλάμε επί της ουσίας για μικροεπεμβάσεις στο μπράτσο (rolled edges, αφαίρεση βερνικιού) σε συνδιασμό -βεβαίως- με ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ και τέλεια τοποθετημένα/γυαλισμένα τάστα, πράγματα δηλαδή που μπορούν να γίνουν (και, φυσικά, γίνονται) σε πολλές "γυαλιστερές/του κουτιού" κιθάρες. Η μόνη διαφορά στις relic είναι στην εμφάνιση, τελεία και παύλα. Σαν αίσθηση και σαν ήχο οποιαδήποτε "το ίδιο καλή" κιθάρα θα ακούγεται και θα παίζει "το ίδιο καλά".

Σήμερα είχα την ευκαιρία να ξαναδοκιμάσω το Ultra στο γνωστό στέκι του Marillion όπου και κάναμε (άλλη μία) διεξοδική κουβέντα σχετικά με το Axe. Πραγματικά θα είναι πολύ δύσκολο, πιστεύω, να καταλάβει ο μέσος χρήστης διαφορά στον ήχο ανάμεσα στο Ultra και το ΙΙ. Η μοναδική πιθανότητα θα είναι να έχει φτιάξει τελείως πρωτοποριακούς αλγορίθμους ο Cliff που να εκμεταλεύονται τη χρήση ενός επεξεργαστή για amps και ενός για effects. Αλλά όπως είπε και ο Γιώργος, στο live και μέσα στη μπάντα δεν καταλαβαίνει κανείς και πολλά, στις πλείστες των περιπτώσεων, μάλιστα το ίδιο σχόλιο έκανε και για το GSP μου που είχαμε επίσης για δοκιμή. Σίγουρα το II σαν "αναβάθμιση" αξίζει (λεπτομερέστερα IR, USB, Χ/Υ, ακουστικά, πολύ περισσότερη μνήμη, και πολλά άλλα), αλλά το Ultra σαν, πλέον, το... δεύτερο καλύτερο modeller στον κόσμο, δεν θα ξεπεραστεί για χρόνια, αν γίνει κι'αυτό.

Μερικά πιο ολοκληρωμένα κλιπάκια για την έκδοση για Strat των MC: http://www.pickuparea.com/pickup-gitar/bill-lawrence/micro-coil/

@elavd Ευχαριστώ Ηλία! Και για τον Τεκ ξέρεις εσύ! ;) @Ray Οι Lawrence είναι ένας λόγος να ξεχάσει κάποιος (και) τους active. Εκτός των άλλων το βζζζζζζζζ είναι ανύπαρκτο (αρκετές φορές δεν καταλαβαίνω ότι έχω αφήσει το volume ανοιχτό τέρμα). Σχετικά με τον ήχο πάντως, μου φαίνεται ότι δεν έχετε ακούσει το soundcloud clip της προηγούμενης σελίδας (αυτό με τις αηδίες-εναλλαγές ήχων). Παίζει και καθαρά η κιθάρα. ;D

Θα μπορούσε να είναι κάτι σαν... τις κιθάρες-ρομπότ της Gibson, κάτι δηλαδή που αποτελεί τεχνολογικό επίτευγμα το οποίο κανένας δεν χρειάζεται. ;D Αστειεύομαι, περισσότερο μοιάζει (για να συνεχίσω το παράδειγμα περί μαγειρικής) με χύτρα ταχύτητας. Και σ'αυτή μπορείς να φτιάξεις καλό φαγητό, και σε ένα γουόκ με γκάζι από κάτω. Οι εφαρμογές που θα χρειαστεί πραγματικά όμως (δηλ. κάτι που δεν γίνεται στο χέρι παρά μόνο με άπειρο κόπο, ή με μεγάλη πιθανότητα λάθους), απλά κατά τη γνώμη μου δεν υφίστανται, παρά μόνο σε μεγάλες γραμμές παραγωγής. Το ότι η Gibson το έχει στις VOS είναι καθαρό μάρκετινγκ kateme. Πιο λογικό θα ήταν να το έχει στις κιθάρες του χιλιάρικου. Δεν έχει σχέση δηλαδή με την αυτοματοποίηση με CNC, τα ρομπότ που κάνουν buffing, κλπ. Παρεμπιπτόντως, και ΟΛΕΣ οι βαφές στα ηλεκτρικά όργανα γίνονται στο χέρι. Θα περίμενα, εδώ τουλάχιστον, να έχει αυτοματοποιηθεί η διαδικασία. Προφανώς δεν συμφέρει, σε συνάρτηση πάντα με το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Είμαι εητίλας κατά βάθος, τι να κάνω? Να, κάτι τέτοια μου λες και με σκλαβώνεις... :P Χαίρομαι που σου άρεσε, ωστόσο το μόνο εφφέ που υπήρχε στο μπακιτράκι ήταν ένα VST delay. Άκου (όταν πας σπίτι και απελευθερωθείς από το φασιστικό firewall) και τις "δοκιμές" στην προηγούμενη σελίδα, όπου δεν υπάρχει κανένα εφφέ και γίνεται μόνο παιχνίδι με τα ηλεκτρικά καλαμπαλίκια. ;) http://www.tech21nyc.com/archive/trademark10.html Το μόνο εφφέ είναι ένα delay στη μίξη, όπως προείπα. Είδες τι μπορεί να κάνει ένα μόνο εφφέ? ;D Το αποτέλεσμα θα ήταν σίγουρα διαφορετικό αν έπαιζα, ας πούμε, μέσα από έναν deluxe reverb καρφί. Ωστόσο παρατηρώ τις μεγάλες διαφοροποιήσεις γούστου και προτίμησης σ'αυτό που λέμε ήχο Strat: Που σημαίνει ότι ο καθένας έχει κάτι άλλο στο μυαλό του... Για παράδειγμα οι L-280 είναι πιο κοντά σε 60s μαγνήτες. Σε κάποιο βαθμό, μου θύμισαν τους Suhr V-60LP. Πολλοί έχουν σαν πρότυπο έναν πιο 50s ήχο, σε συνδιασμό με το κλασσικό Strat τρέμολο με τα τζίντζιρι-μίντζιρι σελάκια (και το τυπικό "ping" που δίνουν). Anyway αυτός δεν ήταν ο στόχος σ'αυτή την κιθάρα (και βασικά δεν βλέπω το λόγο να φτιάξει κάποιος μια custom τέτοια όταν... they grow on trees! :P). Ευχαριστώ!!

Δεν ξέρω γιατί υπάρχουν μεταχειρισμένες, μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω... σίγουρα βέβαια έχει συζητηθεί ότι κάποιοι επέστρεψαν στις παραδοσιακές μεθόδους, είτε γιατί δεν τους έβγαινε η επένδυση, είτε γιατί, κατά τη γνώμη τους, τα αποτελέσματα ήταν προτιμότερα με τις τελευταίες. Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάποια πράγματα ποτέ δεν θα αυτοματοποιηθούν, εκτός αν θέλουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας. Για παράδειγμα, η μαγειρική θα είναι πάντοτε... χειρονακτική εργασία. Εκτός αν μιλάμε για σκυλοτροφή. Wait! Κάτι τέτοια τρώει το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού στο Δυτικό κόσμο... ::) Το παίρνω πίσω.

Αυτή είναι η χαμηλότερη τιμή που έχω δει κι'εγώ, χωρίς έξοδα μεταφοράς (γιατί δεν είναι κανα μηχανηματάκι...) και τοποθέτησης. Αλλά υπάρχουν πλέον και μεταχειρισμένες φαντάζομαι. Και να μην ξεχνάμε και το κόστος λειτουργίας, εκπαίδευσης προσωπικού, κλπ.

Όχι. ;) Είσαι νέος στο forum και δεν έχεις προλάβει επικές μάχες περί χωρών κατασκευής, κλπ. ;D Ωστόσο αξίζει να ρίξεις μια ματιά σε ΑΚΡΙΒΕΣ κινέζικες κιθάρες: http://www.eastmanmandolins.com/products.php Ανεξάρτητα από χώρες παραγωγής, ο έμπειρος μάστορας πληρώνεται. Αδρά. Το ίδιο και ο κορυφαίος έλεγχος παραγωγής, τα ακριβά υλικά, κλπ. Και στην Ιαπωνία κάποτε φτηνοπράγματα φτιάχνανε, μάλιστα, η έκφρασή μας "τζάμπα" προέρχεται από το "Made in Japan". ;D ;D ;D (και το "μέγκλα" από το ..."Made in England" 8)). Πως αλλάζουν οι καιροί! Τώρα η Αγγλία σαν μόνο εξαγώγιμο προϊόν έχει την τηλεοπτική κάλυψη των γάμων genetically compromised γαλαζοαίματων, ενώ η Ιαπωνία... ;) Από τις φτηνοκιθάρες/κόπιες πριν από 35-40 χρόνια, σήμερα απλά ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ να φτιάχνουν παρά μόνο πολύ ακριβές, π.χ., ακουστικές στα custom shop (με μαστόρους με 30+ έτη εμπειρίας). Θέλω να πω πως, ακόμα και το επιχείρημα περί "μαστοριάς" που (παραδοσιακά) αποτελούσε προνόμιο αμερικανών οργανοποιών (για την ακρίβεια, μεταναστών από την Ευρώπη, όπως για παράδειγμα ο Martin), έχει καταρριθφεί προ πολλού και πλέον θεωρείται μάλλον ανούσιο. Η μοντέρνα οργανοποιία ειδικότερα έχει γίνει πλέον περίπου παγκόσμια "παράδοση".

O Suhr είναι ένας από τους πιο "εμπορικούς" μπουτικάδες, καμμία σχέση με τον Anderson ή τον Tyler σε μεγέθη παραγωγής. Μέχρι και "οικονομική" σειρά έχει βγάλει ενώ τα τελευταία χρόνια φτιάχνονται και licenced μοντέλα στην... Ινδονησία (Rasmus).

Αυτό το κάνουν και άλλοι μηχανισμοί που προϋποθέτουν τον ανθρώπινο παράγοντα: http://www.stewmac.com/shop/Tools/Jigs/Erlewine_Neck_Jig.html?actn=100101&xst=3&xsr=2001 (εκτός από του Erlewine, και άλλα παρόμοια χρησιμοποιούν αρκετοί κατασκευαστές) Κατά γενική ομολογία, το PLEK δεν είναι πανάκεια, μάλιστα κάποιοι κατασκευαστές το έχουν χρησιμοποιήσει και μετά επέστρεψαν στις πιο "παραδοσιακές" μεθόδους. Εξάλλου, σ'αυτή την περίπτωση, το συνολικό κόστος είναι αρκετά μεγαλύτερο για το PLEK, εκτός αν μιλάμε για μερικές χιλιάδες κιθάρες το μήνα. Αξίζει να διαβάσει κάποιος την απάντηση του Tom Anderson (του οποίου η ταστοδουλειά θεωρείται κορυφαία, με κεφαλαίο "Κ") περί αυτού:

Διορθώνω, οι Vintage Modified είναι Ινδονησιακές. Όπως βέβαια και κάποια φτηνά Lakland, oi Sterling by Musicman και πολλές καινούργιες Yamaha (έχει φτιάξει εκεί ένα εργοστάσιο στο μέγεθος μεσαίας ελληνικής πόλης η εταιρεία). Το "shielding" πάντως του pickup/control cavity (και όχι neck pocket, που δεν χρειάζεται βέβαια shielding) είναι μια διαδικασία που κάνουν μηχανές πολύ γρήγορα και δεν είναι και τόσο εντυπωσιακό. Πολύ περισσότερο εντυπωσιακή είναι η δουλειά στα τάστα και στο nut, που γίνεται από κανονικούς ανθρώπους (έστω κοντούς και κίτρινους ;D) και το ταμπελάκι του ποιοτικού ελέγχου παραγωγής, το οποίο στη δικιά μου έδινε 4/64" στο 12ο τάστο για το action (και έλεγε αλήθεια). Και στο εργοστάσιο της 7ender στην Αμερική, πάλι.... αλλοδαποί εργάτες δουλεύουν... ας μην γινόμαστε ρατσιστές... Απλώς αν φτιαχνόταν εκεί η CV, πιθανότατα θα κόστιζε 70-80% περισσότερο. Και, ναι, θα μπορούσαν οι CV Tele να έχουν διακυμάνσεις βάρους 100-200gr αλλά τότε θα κόστιζαν πάλι πολύ περισσότερο. ;)

"τον Ινδονήσιο" ;)

Για τις φωτο θα πρέπει να βρω μηχανή... η δικιά μου τα έφτυσε, και η γυναίκα μου δεν έχει card reader για την καινούργια DSLR της... :-\ Soon compadre... Σχετικά με το fine-tuning του EQ αυτό είναι πολύ περισσότερο εμφανές στο δεύτερο κλιπάκι, άσχετα αν, για ανθρωπιστικούς λόγους έβαλα μόνο ένα μικρό μέρος του... Oh, fuck it, ορίστε ολόκληρο, και θάψτε ελεύθερα. ;D RF_Type_in_D.wma

To OD clip ακούγεται πολύ cool. ;) Το άλλο δεν κατάφερα να το κατεβάσω... κάτι παίζει με τη σύνδεσή μου μάλλον... :-\ Θα προσπαθήσω αργότερα και θα επανέλθω... ;)

Τι να...μην λέω? :-\ Αφού στα λόγια μου έρχεσαι... ::)