The Genius Loci

Ω ναι. Το είχε ανεβάσει και ο SF τα παλιά τα χρόνια. Ο άνθρωπος είχε γεννηθεί για να περάσει στην καλλιτεχνική Αθανασία.

Σσσστωραίοιιιι.... 8) 8) 8) Αυτή εδώ για μένα:

Το έχω το συγκεκριμένο. Σου κάνει μια χαρά για τη δουλειά σου. Θόρυβο περισσότερο από μια κονσόλα δεν έχει.

Ρε Άλεξ, ειλικρινά, το τελευταίο που θέλει ο οποιοσδήποτε εδώ μέσα είναι να σε απογοητεύσει ή να σε ειρωνευτεί. Αλλά, σε τέτοιους καιρούς που ζούμε, οι πειραματισμοί σαν αυτούς που αναφέρεις είναι πραγματικά επικίνδυνο χόμπυ (για την τσέπη σου). Γνώμη μου που έχω διατυπώσει πολλές φορές, είναι πως δεν μπαίνεις καν στη διαδικασία να φτιάξεις partcaster που να σου βγει κάτω από χιλιάρικο, τη σήμερον ημέρα. Εκτός αν έχεις πολλές γνώσεις, εμπειρία, εργαλεία και άκρες για parts και θέλεις το σούπερ ντούπερ πρωτότυπο. Πολύ καλύτερη λύση είναι να ξεκινήσεις από κάτι έτοιμο και να πειραματίζεσαι πάνω του. Τουλάχιστον θα ξεκινήσεις από ΚΑΝΟΝΙΚΗ κιθάρα και όχι ανταλλακτικά. Πάρε λοιπόν kateme μια Classic Vibe μεταχειρισμένη και ξεκίνα... Όποτε έχεις χρήμα και όρεξη, κάνεις κάποια αλλαγή, και με βάση την αποκτηθείσα εμπειρία προχωρείς. Θέλεις να της αλλάξεις χρώμα; Κανένα πρόβλημα. Θα μάθεις και τα της συναρμολόγησης. Θέλεις να βάλεις άλλους μαγνήτες; Θα μάθεις το κολλητήρι. Θέλεις άλλο μπράτσο; Στήνεις καραούλι στο ebay, πουλάς το δικό της (σε καλή κατάσταση, ένα 60άρι-70άρι το πιάνει) και παίρνεις κάποιο που θέλεις.

Άρα έχεις λεφτά για πέταμα. Προχώρα άφοβα.

Λάκη. Κρύβε λόγια.

Δεν κατάλαβες. Αυτά τα λεφτά που λες, τα πληρώνεις έτσι κι'αλλιώς. ;) Για παράδειγμα, το Axe-II στην Αμερική έχει $2300 ενώ στην Ευρώπη 2300 ΕΥΡΩ. Βέβαια και τα μεταφορικά είναι λιγώτερα, αλλά και πάλι καινούργιο έχει πρακτικά πάνω από $3000 στη Γηραιά Ήπειρο. Το 11R, στην Αμερική το βρίσκεις κάτω από $700 street price. Εδώ έχει κοντά στο 800άρι. Και πάει (κ)λέγοντας. Οπότε δεν υπάρχει διαφορά: αν πάρεις ένα μτχ Axe από Ευρώπη, κατά πάσα βεβαιότητα θα δώσεις 1100-1200 ευρώ (για το Standard). Από Αμερική, βάσει ισοτιμίας, συν τα μεταφορικά και τους δασμούς, μία η άλλη σου έρχεται. Η μόνη διαφορά είναι, αν ισχύει ακόμα η εγγύηση, στην Ευρώπη μπορείς να τη διεκδικήσεις, αν συμβεί μια στραβή.

Τα Axe Standard δεν πάνε 1200 ευρώ, αλλά μάλλον 1200 δολλάρια. Εκτός αν ψάχνεις για Ultra.

Θα ήθελα να διακόψω το πρόγραμμα για να σας δηλώσω ότι είστε αρρωστάκια. Please continue as usual... 8) 8) ;D ;D ;D ;D ;D

Για το FCB θα πάρεις ένα UNO chip απαραίτητα. Δεν ξέρω πως γίνεται με το tap tempo αλλά μπορείς να βρεις λεπτομέρειες στο forum της Fractal και στο yahoo group για το FCB1010. Αποκλείεται να μη γίνεται, ακόμα και αν θέλει κάποιο ψιλοπρογραμματισμό. Το FCB είναι ο πιο διαδεδομένος MIDI foot controller στον κόσμο αυτή τη στιγμή και έχει εξαιρετική υποστήριξη από το user base.

Dude. Επειδή είσαι νιούφης, ειδικά για μέταλ, σου λέω να ξέρεις ότι αυτά τα μοντελομαραφέτια (όλα ίδια είναι εξάλλου, μη σε ξεγελάνε οι διαφημίσεις), δεν έχουν τη ΝΟΤΑΡΑ που έχει ένας πουσαρισμένος Marshall ή Boogie. Dig?

Ελπίζω να αστειεύεσαι. Αυτό το fizz έχει απαληφθεί από τα καλύτερα modelers εδώ και καιρό... και όχι μόνο από τα ακριβότερα. Και μιλάω για το ψηφιακό fizz, όχι αυτό που βγάζουν, π.χ. κάποιοι Mesa. Ελπίζω να αστειεύεσαι, Νο2. Χρησιμοποιούνται εδώ και ΑΙΩΝΕΣ, υπάρχουν ολόκληρα CD που έχουν πουλήσει εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια κομμάτια που έχουν γραφεί με modelers, και μάλιστα όχι τελευταίας γενιάς. Το πόσα απίδια βάνει ο σάκος λοιπόν έχει απαντηθεί με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Επιπροσθέτως, το επιχείρημα "πρέπει να γνωρίζεις τον ενισχυτή, να τον έχεις παίξει, μπλα μπλα μπλα" είναι απολύτως άκυρο: κριτής εδώ είναι ένας ακροατής και όχι ένας παίκτης. Εσάς σας ενδιαφέρει να ακούνε καλό ήχο οι ακροατές σας ή εσείς; (περιορίζοντας τη συζήτηση στον ήχο).

Πρόκειται για διαγωνισμό από τον SD (με πλούσια δώρα ;D). Οπότε όποιος θεωρεί ότι μπορεί να καταλάβει τι είναι τι, ας στείλει email όπως περιγράφεται στη σελίδα. Η διορία είναι μέχρι το Halloween.

Μάκη, πρέπει να σταματήσεις τη συνήθεια να αρχίζεις να πίνεις από τις 12 το μεσημέρι. Just saying.

Ναι, ο καθένας έχει δικαίωμα να αυθυποβάλλεται και να παραμυθιάζει τον εαυτό του όσο θέλει. Αρκεί να μην προσπαθεί να το επιβάλλει και σε άλλους ως θέσφατο. Δεν υπάρχει αληθινό και ψεύτικο. Υπάρχει ήχος που εκλαμβάνεται ως καλός ή κακός, ανάλογα με τα γούστα και το πλαίσιο αναφοράς. Το ότι τα modeling απομιμούνται "πραγματικούς" ενισχυτές είναι μόνο η αρχή. Στην πραγματικότητα το νόημα αρχίζει να ξεκαθαρίζει όταν φτάνουμε σε ήχους που ΔΕΝ μπορούν να αναπαραχθούν από υφιστάμενους ενισχυτές. Το πρώτο σημείο δεν το κατάλαβα. Να είσαι στον ίδιο χώρο με τον ενισχυτή χωρίς να παίζεις; Τι δηλαδή, να τον κοιτάς; Να τον μυρίζεις; Να τον χαϊδεύεις; Να πίνετε μαζί καφέ και να μιλάτε για γκόμενες; Αν εννοείς την "amp in the room" διάσταση, έχεις δίκιο ότι υπάρχει διαφορά, η οποία όμως εξανεμίζεται με την κατάλληλη γνώση και χρήση των παρεχομένων σήμερα υλικών. ΚΑΙ αυτή η παράμετρος μπορεί να καλυφθεί, αν κάποιος το επιθυμεί.

Ζούσα με την ελπίδα ότι κάποιος θα το πει αυτό, για να συνεχιστεί η συζήτηση και για την αίσθηση. ;) Πρόσεξε όμως: ΧΩΡΙΣ να ξέρεις τι παίζεις και στις ΙΔΙΕΣ συνθήκες (π.χ. ηχογράφηση στο στούντιο που ο ενισχυτής είναι στου διαόλου τη μάνα και εσύ ακούς στο control room). Εδώ να δεις πλάκα που θα σπάσουμε.

Εντάξει, αυτό είναι μάλλον απάτη, ωστόσο σίγουρα αν ΞΕΡΕΙ κάποιος τι ακούει (ή, με τι παίζει) επηρεάζεται η ετυμηγορία του. Είναι φαινόμενο ευρύτατα γνωστό στην Ψυχολογία εδώ και δεκαετίες, και αφορά ο,τιδήποτε: φαγητό, κρασί, αυτοκίνητα, γκόμενες... αν σου πουν ότι είναι ακριβό και σπάνιο, το βρίσκεις καλύτερο από κάποιο "υποδεέστερο". Για το τελευταίο παράδειγμα παραπάνω, δες τις επιτυχίες της Τζούλιας, η οποία είναι το πιο ανεπανάληπτο μπάζο που έχω δει στη ζωή μου.

Εγώ το ξέρω. Αυτοί που έχουν τα Χρυσά Αυτιά πρέπει να μας αποδείξουν ότι δεν είναι κότες.

Πάντως ήθελα να σχολιάσω το post του Blackie αλλά και γενικά τις διαφορετικές φιλοσοφίες που (είμαστε τυχεροί να) έχουμε σήμερα. Κυκλοφορεί ευρέως η επωδός "έχω βρει τον ήχο μου". Αυτό, ανάλογα με το ποιος το λέει μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να σημαίνει "είμαι κλώνος του SRV και γουστάρω". Μπορεί από την άλλη ο "ήχος" (ενικός), να αποδεικνύεται ένα σύνολο από ηχοχρώματα που, μέσα από την αισθητική και τα χέρια του παίκτη, περνούν σαν ολοκληρωμένο ιδίωμα. Εδώ λοιπόν λέω ότι ελάχιστοι μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν το "personal tone" τους και σίγουρα δε γράφουν σ'αυτό το forum, γιατί είναι απασχολημένοι με άλλα πράγματα, όπως ας πούμε να παίζουν μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους είναι να τρώνε 8ωρα στα στούντιο. Π.χ. ο Robben Ford ανακοινώνει την παρουσία του με τις 3-4 πρώτες νότες, και κανείς δεν έχει αμφιβολίες για το ποιος είναι. Και δεν πα να'χεις όλες τις κιθάρες και τους ενισχυτές του, δεν πρόκειται να ακουστείς σαν αυτόν. Μέσα στην γενικότερη αναζήτηση λοιπόν ενός ήχου που ακούμε στο μυαλό μας, ή, αναζητώντας την έμπνευση σε κάποιον που δεν έχουμε ακούσει, τα σημερινά modelers είναι σχεδόν πανάκεια, εκτός αν είσαι ο Mark Zuckeberg και μπορείς να διαθέτεις αμύθητα ποσά και ένα χώρο όσο το Αττικό Άλσος για να αποθηκεύεις όλους τους ενισχυτές, εφφέ κλπ που τραβάει η ψυχή σου. Επιπρόσθετα, στο συγκεκριμένο θέμα, από την αρχή οι απαιτήσεις φωνάζουν για κάτι τέτοιο. Υπάρχουν εναλλακτικές, σίγουρα. Παίρνεις έναν ευέλικτο πολυκάναλο ενισχυτή, προτιμάται δε ένας που να δέχεται MIDI εντολές. Παίρνεις και 2-3 φέτες rack, συν μια πεταλιέρα με πετάλια που έχουν ιδιαίτερο τόνο. Και μετά ψωνίζεις και καμμιά 100η καλώδια για να τα συνδέσεις. Έτσι γινόταν στα 90s και μερικοί το κάνουν ακόμα. Και μαγκιά τους αν τους εμπνέει και μπορούν οικονομικά και πρακτικά να το κάνουν. Για τους υπόλοιπους τα καλύτερα από τα σημερινά modelers, εκτός από τον ήχο, πολλές φορές μιμούνται και την κιθαριστική εμπειρία της αίσθηση (feel) συγκεκριμένων ενισχυτών. Και δεν άγγιξα καν την παράμετρο της ηχογράφησης, όπου ο συνδιασμός modelers και VST οδηγεί σε μια ποικιλία που πραγματικά ζαλίζει. Ωστόσο το να μη μας κάνει (βλ. εμπνέει, πολλές φορές) τη δεδομένη χρονική συγκυρία κάτι περισσότερο από ένας βασικός τόνος που μπορούμε να διαχειριστούμε ανετότατα, είναι δόκιμο και σαν εμπειρία και σαν πρακτική. Η μοναδική μου αντίρρηση αφορά στην αντιπαλότητα που παράγεται από τέτοιες συζητήσεις ("A vs B") και η μοναδική μου βεβαιότητα είναι πως άπαντες (και άπαντα) κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Ένα εκπληκτικό βιντεάκι που περιγράφει ένα patch για το G3: Παρεμπιπτόντως υπάρχει και το patch για download, είναι σε μια γνωστή σε κάποιους διεύθυνση: http://guitarpatches.haax.se/ και συγκεκριμένα εδώ: http://www.haax.se/filesite/index.php?unit=g3

Εννοείται.

...You take the TUBE, the story ends, you wake up in your bed and believe whatever you want to believe. You take the DSP, you stay in Wonderland, and I show you how deep the input hole goes...

Παιδιά, επειδή έχει χαθεί το μπαλόνι εδωπέρα, έχετε πάρει πρέφα ότι μιλάμε γι'αυτόν τον ενισχυτή? http://www.roland.com/products/en/CUBE-30/ Με την σπουδαία καμπίνα και το καταπληκτικό 10αράκι μεγάφωνο?

Τώρα χρωστάς και μια εξάδα τέτοιες: Βρε συ, ψάξτο λίγο... Δεν είναι δυνατόν να μην ξέρεις ότι το ΦΠΑ είναι 23%... Δεν γνωρίζω περισσότερα για τις συνδέσεις, όμως για ηχογραφήσεις συμφέρει να γράφεις μέσω USB (όχι μόνο στα Protools) όπου σου δίνει και dry σήμα για μελλοντικό reamping.

H θεωρητικά ενδεδειγμένη άποψη για τον ενισχυτή σου, είναι πως το ηχείο του είναι μετριότατο. Αν καταφέρεις να το μικροφωνιάσεις σωστά, και σου αρέσει ο ήχος, go for it. Φυσικά και πρέπει να δοκιμάσεις. Αλλά δεν πρέπει να ξέρεις πρώτα αρκετά πράγματα, τόσο για τα μικρόφωνα, όσο και για τις direct ηχογραφήσεις; Τα διάβασες αυτά που συνέστησα παραπάνω ή τζάμπα χαλάω θερμίδες;