Γενικά δεν είναι άσχημο, είναι αληθινό τουλάχιστον. Όμως το ραπ (και όλα τα συναφή στυλ), έχει μια μουσική πλευρά φτιαγμένη από τους Αμερικανούς μαύρους, η οποία είναι εντελώς απούσα από τα ελληνικά παρόμοια. Είναι επίσης η λαϊκή μουσική τους σήμερα, το οποίο επίσης δεν υπάρχει εδώ. Το μόνο που βλέπω να αντιλαμβάνονται οι Έλληνες ράπερ είναι τα πιο επιδερμικά και γελοία κομμάτια της μουσικής αυτής και της εικόνας της, επιδερμικά γιατί η ουσία είναι αλλού, και γελοία γιατί δεν αντιστοιχούν στο ποιοι είμαστε εμείς, όχι οι μαύροι στο γκέτο.
Για τους στίχους, σε σχέση με το μέσο ελληνικό στίχο σήμερα δεν είναι άσχημοι, είναι κάποιος που προσπαθεί, αλλά αυτό δε λέει και πολλά γιατί η μοντέρνα μουσική στην Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στο μείον άπειρο

. Αυτά που λέει για το σεξ μου φαίνονται ο τυπικός βαλκανικός συντηρητισμός, και αυτά που λέει για την κοινωνία απλοϊκά. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο στυλ στον ελληνικό underground στίχο που θα ήταν καλά να έχει λήξει εδώ και μερικές δεκαετίες, γιατί νομίζω ότι είχε να πει το είπε.
Ίσως μου ακούγονται έτσι γιατί έχω ζήσει μερικά χρόνια δίπλα στο γκέτο στην Αμερική, σε σπίτι με μαύρους, πήγαινα και στο γκέτο για μαθήματα και βόλτες, έπαιζα και σε μια εκκλησία, έβλεπα τα παιδάκια να κάνουν beatbox στο δρόμο .. δεν είναι έτσι το ραπ, ούτε έτσι τα πράγματα για τα οποία μιλάει. Ούτε η Ελλάδα είναι έτσι.