- Μηνύματα
- 15,690
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 1,603
και κερδίσαμε τι?** Ο κύριος λόγος που είμαι... Αλέφαντος με το δημοψοφιΖΜα του 2015 είναι ότι δεν έχουμε καν πάρει πρέφα πόσο πολύ κοντά βρεθήκαμε να βρεθούμε ΕΚΤΟΣ αυτού και να γινόμαστε μπανανία τύπου Σερβίας (τι Σερβίας .... τουλάχιστον η Σερβία μπορεί να ζει στον μεσαίωνα από πλευράς δημοκρατίας και ελευθερίας αλλά τουλάχιστον είναι αυτάρκης.... εμείς Σομαλία θα γΕνομασταν).
Μείωση μισθών και συμβάσεων σε αισχρά επίπεδα, νομοεργασιακό μεσαίωνα ιδιαίτερα για τους νέους, ακρίβεια, φορολογία και στην καρέκλα που κάθομαι και γράφω γρήγορα, αύξηση της ανεργίας, θεσμοθέτηση της .... απασχόλησης και εδώ τώρα καταγγέλλω την έκτακτη επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης στους πληγέντες κλάδους. Την καταγγέλλω γιατί είναι ψίχουλα.
Σε μια κοινωνία των 40 δις φοροδιαφυγής ακόμα και σήμερα, στην άτυπη προστασία και ενθάρρυνση της μαύρης οικονομίας........ ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ, δεν μπορούμε άλλο. Δεν μπορούμε να ζούμε, να δυσκολευόμαστε να βγάζουμε το μήνα.
Τα μνημόνια ήταν ένα πάρτι των golden boys του ΔΝΤ και άλλη μια απόδειξη του στρουθοκαμηλισμού αλλά και μια αποκάλυψη της ανεπάρκειας της ΕΕ να έχει μια αλληλέγγυα και ενιαία οικονομική πολιτική σύμφωνα με το πνεύμα των ιδρυτικών της συνθηκών.
Δεν μας στήριξαν οι εταίροι και πρόσθεσαν ως G στα PIGS.
Μας είπαν ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ, μας κούνησαν το δάκτυλο ενώ ο κόσμος έχει τούμπανο τις παρασκηνιακές παρεμβάσεις τους στην δανειακή διαδικασία, στην έλλειψη ελέγχου των ευρωπαϊκών πακέτων στήριξης, στην επιπρόσθετη επιβάρυνση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και υποδομών που πραγματοποίησαν ευρωπαϊκες πολυεθνικές εταιρείες.
Δεν είναι λοιπόν αρκετό για εμένα και πιστεύω πως εκφράζω και την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, λέγοντας πως και που δεν βρεθήκαμε εκτός, είμαστε έτσι που έχουμε το εκτός και μάλιστα με απάνθρωπα βασανιστικά φθίνοντα τρόπο. Τόσο βασανιστικά, που το εκτός φαντάζει σε πολλούς μια μορφή ανακουφιστικού θανάτου. Γιατί είμαστε ζωντανά-νεκροί εμείς οι απλοί άδολοι άνθρωποι του μόχθου.
Δεν είχαν δικαίωμα να μας αφήσουν να φύγουμε.
Δεν είχαν το δικαίωμα να μας κάνουν να νιώσουμε ενοχές.
Είχαν την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να φερθούν στο λαό ισότιμα με το λαό τους και να διακρίνουν τις ευθύνες.
Όχι να μας φορτώσουν την ευθύνη για την ψήφο που δίναμε σε πολιτικούς που χρηματοδοτούσαν κάτω από το τραπέζι, που τους επέβαλλαν όλα αυτά που επιβλήθηκαν.
Που είναι η ευημερία που έπρεπε να έχουμε ως Ευρωπαίοι πολίτες?
Αντικαταστάθηκε με την υποχρέωση του να λέμε ευχαριστώ που μας κρατάνε με ψίχουλα, αδύναμους, εξαθλιωμένους και εξαγριωμένους στην γωνία του τραπεζιού των πλουσίων και μας πετάνε ένα ξεροκόμματο, άμα δεν μιλάμε?
Ε?
Ψηφίστε με στις επερχόμενες εκλογές.
Είμαι ανεξάρτητος.
Είμαι λαόφιλος.
Είμαι γνώστης, ξέρω να αντιμετωπίζω κρίσεις.
Ξέρω να διοικώ και να εμπνέω το όραμα τους άλλους.
Για μια ισότιμη, ανεξάρτητη, χώρα που οι πολίτες της θα απολαμβάνουν την ευρωπαϊκή ευμάρεια.
Ψηφίστε με.
Ψηφίστε με, και δεν θα σας προδώσω.
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.