Λοιπόν, μία φορά θα το πω, κι όποιος ακούσει δε βγαίνει χαμένος.
- Παίρνουμε μια κατσαρόλα.
- Βάζουμε ελαιόλαδο ΙΣΑ ΝΑ καλυφθεί ο πάτος. Μπορούμε να ρίξουμε λίγο στη μέση και να γείρουμε το σκεύος ώστε να πάει παντού.
- Ρίχνουμε τα κορκοφίκια. Προσοχή, να μην αλληλοεπικαλύπτονται. Μία ομοιόμορφη στρώση, να καλυφθεί ο πάτος.
- Βάνουμε μπροστά το μάτι στο 9. (Μαξ φτωχομπινεδιάρικης ηλεκτρικής εστίας)
- Καπακώνουμε. Δεν πειράζουμε.
- Όταν σκάσει το πρώτο κορκοφίκι, σηκώνουμε την κατσαρόλα και ανακινούμε ζωηρά. Την ξανακαθίζουμε στο μάτι. (Προσεκτικά, φωνάζει η γυναίκα)
- Όσο σκάνε κορκοφίκια κατα ριπάς, σηκώνουμε και ανακινούμε. Ο σκοπός είναι τα σκασμένα να έρθουν πάνω, και τα άσκαστα να μείνουν κάτω. Γίνεται αυτόματα με την ανακίνηση
- Όταν πια κοπάσει η θύελλα, και σταματήσουνε τα παφ πουφ, αποσύρουμε γρήγορα από την εστία και ξεκαπακώνουμε.
- Μεταφέρουμε λίγα λίγα σε άλλο σκεύος αλατίζοντας κατα το δοκούν. (Τουμπάρισμα όλο και αλάτισμα από πάνω φυσικά και γίνεται, αλλά σε δόσεις μου φαίνονται καλύτερα)
Αν βρείτε ένα καμμένο σε όλη την παρτίδα σας παίρνω 2 σακουλάκια δώρο.