- Μηνύματα
- 3,023
- Πόντοι
- 638
Προσωπικά, επειδή αποχωρώ πλέον από τη χώρα γι'αυτόν (μεταξύ άλλων βέβαια) λόγο, έχω φάει στη μάπα το ίδιο θέμα που συζητάμε εδώ. Και πλέον μπορώ να πώ πως έχω αρχίσει και καταλαβαίνω το γιατί.
Μπορεί να υπάρχουν αρκετοί μουσικοί που είναι πραγματικά ανεύθυνοι, φυγόπονοι, βαρεμένοι ή οτιδήποτε άλλο θέλετε να τους χαρακτηρίσετε, αλλά το θέμα είναι πως και η κατάσταση στην ελλαδα δεν είναι και η ιδανικότερη για μουσικούς πέραν των γνωστών εμπορικών λαικοποπκιεγωδενξερωτι στυλ. Και μπορεί ορισμένοι μουσικοί να έχουν και την τάβλα και τις γνώσεις και την τεχνική και την θέληση και όολα αυτά τα ωραία αλλά πιστεύω έχουν πλέον βαρεθεί να επενδύουν τόσα πολλά, και χρηματικά αλλά και χρονικά στη μουσική για να καταλήξουν να παίζουν ένα μέτριο, κακοπληρωμένο live το Σ/Κ, και μάλλιστα σε κάποιο μαγαζί που δεν έχει ούτε τα υποτυπώδη για ένα live της προκοπής.
Έτσι, πολλοί ακολουθούν το δρόμο του ωδείου, άλλοι του "μισθοφόρου"/session-ά και παρατάνε το όνειρο της μεγάλης rock/metal/whatever μπάντας που είχαν για τα προς το ζην.
Όσον αφορά το εξωτερικό, μπορεί να υπάρχουν επίσης τέτοιες περιπτώσεις αλλά το θέμα είναι πως σε χώρες που υπάρχει αυτή η μουσική κουλτούρα, αν θέλετε, υπάρχει και σκηνή και μαγαζιά και μουσικοί να την υποστηρίξουν. Και φυσικά η πληρωμή των μουσικών έξω (όχι παντού) είναι όσο ένα βασικό μηνιάτικο εδώ, και σε φάσεις ακόμα και περισσότερο (μιλάω αποκλειστικά για gigs, ΟΧΙ δίσκους). Αργόσχολοι και "ότι να'ναι" υπάρχουν παντού, εννοείται, αλλά εννοείται πως οι συνθήκες δεν είναι ίδιες παντού.
Μπορεί να υπάρχουν αρκετοί μουσικοί που είναι πραγματικά ανεύθυνοι, φυγόπονοι, βαρεμένοι ή οτιδήποτε άλλο θέλετε να τους χαρακτηρίσετε, αλλά το θέμα είναι πως και η κατάσταση στην ελλαδα δεν είναι και η ιδανικότερη για μουσικούς πέραν των γνωστών εμπορικών λαικοποπκιεγωδενξερωτι στυλ. Και μπορεί ορισμένοι μουσικοί να έχουν και την τάβλα και τις γνώσεις και την τεχνική και την θέληση και όολα αυτά τα ωραία αλλά πιστεύω έχουν πλέον βαρεθεί να επενδύουν τόσα πολλά, και χρηματικά αλλά και χρονικά στη μουσική για να καταλήξουν να παίζουν ένα μέτριο, κακοπληρωμένο live το Σ/Κ, και μάλλιστα σε κάποιο μαγαζί που δεν έχει ούτε τα υποτυπώδη για ένα live της προκοπής.
Έτσι, πολλοί ακολουθούν το δρόμο του ωδείου, άλλοι του "μισθοφόρου"/session-ά και παρατάνε το όνειρο της μεγάλης rock/metal/whatever μπάντας που είχαν για τα προς το ζην.
Όσον αφορά το εξωτερικό, μπορεί να υπάρχουν επίσης τέτοιες περιπτώσεις αλλά το θέμα είναι πως σε χώρες που υπάρχει αυτή η μουσική κουλτούρα, αν θέλετε, υπάρχει και σκηνή και μαγαζιά και μουσικοί να την υποστηρίξουν. Και φυσικά η πληρωμή των μουσικών έξω (όχι παντού) είναι όσο ένα βασικό μηνιάτικο εδώ, και σε φάσεις ακόμα και περισσότερο (μιλάω αποκλειστικά για gigs, ΟΧΙ δίσκους). Αργόσχολοι και "ότι να'ναι" υπάρχουν παντού, εννοείται, αλλά εννοείται πως οι συνθήκες δεν είναι ίδιες παντού.