IraklisZS είπε:
και μάλιστα, ποσο λιγότερα ακόμα μπορουν να ακούσουν σε ένα μπάρ με τέρμα τη μουσική, οπου το ένα ηχείο κοιτάζει κατευθείαν εμένα και το αλλο ειναι στην αλλη μεριά του δωματίου, ή σε ένα ραδιοφωνάκι κλπ
κατι που εχω παρατηρησει στα μπαρ ειναι οτι οταν παιζει συγχρονο κομματι (εννοω απο αυτα που οι "παραγωγοι" επεμεναν να ειναι οσο το δυνατον πιο δυνατο και επομενως δεν εχει δυναμικες) ο κοσμος κανει socialising , πινει, παει τουαλετα κτλπ.
Οταν ομως παιξει κανα κομματι που εχει δυναμικες ο κοσμος κουνιεται, χορευει, ξεσαλωνει.
Στο ραδιοφωνακι απο την αλλη υπαρχουν πολλα ζητηματα που επιβαλλουν, ακομα πιο πολυ, το σωστο mastering ( η συμβουλη μου ειναι οτι εαν το κομματι σας παει για ραδιοφωνο, συμβουλευτείτε ενα mastering engineer). Οι limiters ενος σταθμου ειναι vampires Και ζουν απο το αιμα των κομματιων.
Είναι με αυτό το σύστημα που είπα (και επιμένω) ότι οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αρχεία που μας παρείχε ο SF είναι μικρές. Το όφελος που είδε το τραγούδι από το σωστό mastering είναι το 1/100 από αυτό που θα έβλεπε αν το είχε γυρίσει πίσω για να ξαναγίνει μιξάρισμα.
Δεν εχουμε ακουσει το mix αλλα νομιζω πως κατι περιεργο συμβαινει με την στερεοφωνικη εικονα. Δεν ειναι κακο mix αλλα ναι εχεις 100% δικιο ενα remix θα ηταν προτιμοτερο. Στις περιπτωσεις που δεν γινεται, ο μηχανικος βρισκεται σε δυσκολη ομολογουμενως θεση. Παντως αυτο το μερος της δοyλειας του mastering (δηλαδη το proccessing) μονο τελευταια αρχισε να γινεται ιδιαιτερα σημαντικο. Η θεση μου ειναι οτι ολο και πιο πολλοι λιγοτερο ικανοι ανθρωποι ηχογραφουν και μιξαρουν μονοι τους (και επαναπαυονται λεγοντας, οτι προβλημα υπαρχει, θα φτιαχτει στο mastering).
Εδώ όμως βρίσκεται και το πραγματικό πρόβλημα. Ας θυμηθούμε λίγες μέρες πριν που ο Nikolas ήθελε να κάνει δώρο ένα μουσικό κομάτι σε ένα φίλο του. Πείτε λοιπόν (χάριν παραδείγματος) ότι ο φίλος του άκουγε αποκλειστικά και μόνο από ακουστικά AKG K-240 και λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων είχε κάνει τάμα να μην αγοράσει καλά ηχεία ποτέ του. Επίσης πείτε (πάλι παραδείγματος χάριν) ότι ο Nikolas ήθελε να μαστεράρει αυτό το κομάτι, απευθυνόμενος σε κάποιον επαγγελματία. Αναρρωτηθείτε τώρα, αν αυτός ο επαγγελματίας θα είχε νόημα να χρησιμοποιήσει για μόνιτορ (κατά τη διάρκεια του mastering) οτιδήποτε άλλο εκτός από τα K-240..!
Καλη ερωτηση/θεση. Λοιπον οσο δουλευα στο Λονδινο χρειαστηκε να στησω ενα surround system 5:1, με line array, για το περιπτερο της mazda στο London Motorshow,. Τα ηχεια ηταν της d&b audiotechnik με 3 Q-sub σε καθε ενα απο τα 5 μερη και me 2 sub B2 (για οσους ξερουν το Β2 παιζει πολυ χαμηλες συχνοτητες). Χρειαστειτε λοιπον να πειραξουμε (μαζι με τον sound designer) το DVD (παρολο που ηταν αρκετα καλος ο ηχος) προκειμενου να δωσουμε ακριβως την αισθηση που ειχε οραματιστει.
Δηλαδη εννοω οτι κατα την προσωπικη μου αποψη σε extreme περιπτωσεις (οπως αυτην που ανεφερες) χρειαζονται extreme προσεγγισεις.
Η αληθεια ειναι ομως οτι οταν κανουμε αυτην την δουλεια ξερουμε που απευθυνομαστε και χρησιμοποιουμε εξαιρετικα ηχεια γιατι ειναι η μονη σιγουρη λυση στο προβλημα των χιλιαδων συσκευων αναπαραγωγης.
Έχουμε περάσει σε μία περίοδο όπου ελάχιστοι άνθρωποι κάθονται πλέον μπροστά από ένα ζευγάρι καλά ηχεία για να ακούσουν μουσική. Αυτό αντικατοπτρίζεται ξεκάθαρα στις μειώσεις πωλήσεων καλών hi-fi συστημάτων και στη σαφή προτίμηση του κοινού σε συστήματα home cinema. Επίσης, το γνωρίζουμε διότι ξέρουμε ότι όλοι μας έχουμε ελάχιστο "ελεύθερο χρόνο" (όσοι έχουν ελεύθερο χρόνο, συνήθως δεν έχουν χρήματα για να πάρουν ακριβά στερεοφωνικά). Με δύο λόγια, ΔΕΝ υπάρχει στάνταρ μέσο διανομής και αναπαραγωγής της μουσικής οποιουδήποτε: είναι τόσο πιθανό να την ακούσεις σε CD, όσο και σε DVD όσο και σε νόμιμα mp3 (256άρια), όσο και σε νόμιμα flac (lossless, υποτίθεται). Οπότε, για ποιο μέσο διανομής και αναπαραγωγής γίνεται το mastering; Κανονικά, θα έπρεπε να γίνεται ένα mastering για κάθε ένα από τα πιθανά μέσα αναπαραγωγής και διανομής, αλλά ακόμη και τότε, πως θα ξεπεραστεί η πραγματικότητα ότι κάποιοι ακούν μόνο μέσα από τα ακουστικά του ipod?
Ολα αυτα ειναι σωστα (δυστυχως). Ευτυχως απο οτι εχω ακουσει μεχρι τωρα, ενα καλο master ακουγεται καλα ακομα και σε mp3. Σιγουρα αν ακοθσεις τα διαφορετικα format το ενα διπλα στο αλλο θα βρεις χιλιαδες διαφορες, αλλα αυτες ειναι στο πλαισιο του αποδεκτου (εφ οσον αποδεχομαστε π.χ. να ακουμε mp3).
Θεωρώ ότι αυτές οι απαντήσεις είναι πολύ δύσκολες. Κάποιοι έγραψαν ότι το mastering είναι ένα υποχρεωτικό στάδιο της παραγωγής. Εντάξει, ας το δεχτούμε. Αλλά αν έγραφα ροκ τραγούδια, τα ηχογραφούσα μόνος μου, τα μίξαρα μόνος μου, ήξερα ότι απευθύνομαι σε ένα κοινό που δεν είναι hi-fiντελίστες και σκόπευα να τα διανείμω σε mp3 και flac, τότε σόρυ, αλλά θα έκανα και το mastering μόνος μου.
καταρχην νομιζω πρεπει να συμφωνησουμε οτι ο καλος ηχος δεν αφορα μονο το hifiντελιστες.
Εγω θα προτεινα αν γραφεις τραγουδια (ειδικα για rock) να ηχογραφουσες σε ενα ειδικο χωρο, να μιξαρες μαζι με ενα που γνωριζει καλα τον χωρο του και τα εργαλεια του και να εκανες mastering σε μενα
(χωρισ πλακα: σε καποιον που να εμπιστευτεις και να μπορεις να συζητησεις μαζι του).Για το ιδιο κομματι νομιζω θα ειχες καλυτερα αποτελεσματα.
Στην περιπτωση που κατι τετοιο ειναι αδυνατον (ειτε οικονομικα ειτε γιατι αυτη ειναι η τρελα σου ρε αδερφε) τοτε μαθε καλα τα εργαλεια σου.
Οταν φτασεις στο mastering (θα δωσω μια συμβουλη μονο για αυτο γιατι το mixing δεν ειναι το πεδιο μου) δεν θα προσπαθουσα να κανω τρελα πραγματα. Ισως μονο ενα λιμιτερ στο τελος ισα ισα για να φτασει η ψηλοτερη κορυφη στο -0.3db.
ΟΛΑ τα άλμπουμ που έγραφαν στο οπισθόφυλλο "mastered by George Marino at Sterling Sound Studios" ακουγόταν ΤΕΛΕΙA,
"ειναι πολλα τα λεφτα Αρη" ;D
Επισης φανταζομαι οτι γενικα παιρνει πολυ καλα mix. για αυτο και ειπα κανα 2 σελιδες πριν ας μιν μιλαμε για μαστεραδες αλλα για τα συγκεκριμενα masters.
Απο την αλλη ο συνεργατης του στην sterling (ο πολυ ακριβος μαστερας) εκτος απο credits για μερικα απο τα καλυτερα albums εχει χρεωθει και το χειροτερο ολων (βλεπε Death Magnetic)
Αποστολης
www.odeon-mastering.com
)
