• Το Noiz σας εύχεται χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2025! 🎊

Τι διαφορά έχει το "ψευτομάστερινγκ" από το "mastering";;

korakios είπε:
Μια ερώτηση που αφορά περισσότερο όσους ασχολούνται με mastering:

Θα είχε νόημα να γίνουν δύο διαφορετικές εκδόσεις master, μία κανονική-audio cd και μία που θα προσανατολίζεται σε συμπιεσμένο φορμάτ ωστε να παιχτεί σε ραδιοφωνικό σταθμό-ίντερνετ?
...κατά την προσωπική μου άποψη ναι......αλλά στην πραγματικότητα νομίζω πως ο πιο επιδραστικός παράγωντας είναι ο αλγόριθμος/φορμάτ συμπίεσης και ο τρόπος που γίνεται και όχι τόσο το αρχικό προιόν.

Προσωπικά θεωρώ ότι πρόβλημα μπορεί να υπάρχει (τουλάχιστον εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι) όταν η προς μετατροπή ηχητική πληροφορία έχει πολύ υψηλό μέσο RMS level και peak κοντά στα 0dbfs ....έτσι θεωρώ πως μια λογική προσέγγιση θα ήταν η δημιουργία ενός master με max peak level έως τα -3 dbfs ......στα αυτιά μου τουλάχιστον αυτό "μεταφράζεται"  πολύ καλύτερα σε συμπιεσμένο φορμάτ (και με κάποιο υψηλό bitrate) απ'ότι το αντίστοιχο "δυνατότερο". Από την άλλη οι περισσότεροι ιντερνετικοί και μη σταθμοί ξαναμετατρέπουν τα αρχεία με πολύ χαμηλό bitrate (είτε για λόγους streaming είτε απλά για εξοικονόμηση χώρου) οπότε κάτι τέτοιο μάλλον είναι τελικά ανούσιο....

 
korakios είπε:
Μια ερώτηση που αφορά περισσότερο όσους ασχολούνται με mastering:

Θα είχε νόημα να γίνουν δύο διαφορετικές εκδόσεις master, μία κανονική-audio cd και μία που θα προσανατολίζεται σε συμπιεσμένο φορμάτ ωστε να παιχτεί σε ραδιοφωνικό σταθμό-ίντερνετ?
Δεν ξέρω κατά πόσο γίνεται αυτό γιατί τα περισσότερα φορμάτ απολεστικής συμπίεσης βασίζονται σε κάποιο ακουστικό μοντέλο ρυθμισμένο πάνω σε υπάρχουσες ηχογραφήσεις. Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει ασχοληθεί με bootlegs ίσως έχει παρατηρήσει πόσο δύσκολα συμπιέζονται σε mp3 (ή μάλλον πόσα artifacts παρουσιάζουν).

Ενδεχομένως, θα μπορούσε να βγει και ένα μάστερ ενός δίσκου με στόχο τη συμπίεση, με brickwall στα 16 Khz ή άλλες μετατροπές, λαμβάνοντας υπόψην τι κόβει και τι κρατάει καθε αλγόριθμος συμπίεσης. Είναι όμως αυτό εφικτο;

 
τα ακουστικά μοντέλα πάνω στα οποία βασίζοντε οι lossy compresion αλγόριθμοι προέρχοντε από τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται (ή όχι) την παρουσία αλληλοκαλυπτώμενων ηχητικών πληροφοριών (masking)....έχω την εντύπωση πως γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο ένα track το οποίο έχει υπερσυμπιεσμένη δυναμική περιοχή και υπερβολικό clipping των κορυφών του "δυσκολεύει" την διαδικασία του encoding καθώς ουσιαστικά αναιρεί το προβλέψιμο ακουστικό μοντέλο στο οποίο είναι βασισμένο....κατά κάποιο τρόπο αυξάνει τον βαθμό τυχαιότητας (σε σχέση με αυτό που θα ήταν το "φυσιολογικό" μη υπερσυμπιεσμένο μουσικό περιεχόμενο) που είναι και η βασική αιτία στο να υπάρχουν compression artifacts κατά την αναπαραγωγή (decoding).

...υποθέτω πως μια bootleg ηχογράφηση ενός live μπορεί να προσθέσει έναν ακόμη μεγαλύτερο αριθμό από μεταβλητές τυχαιότητες (παρουσία-θόρυβος κόσμου, μεταβλητή θέση σε σχέση με την ηχητική πηγή και άρα μεταβαλόμενη συχνοτική απόκριση και αίσθηση της έντασης, πιθανότατα μεταβλητή στερεοφωνία κλπ κλπ) που αντίστοιχα αυξάνουν την πιθανότητα για compression artifacts.....

Το στερεοφωνικό περιεχώμενο και το πως είναι συχνοτικά κατανεμημένο είναι επίσης ένας παράγωντας που επηρεάζει το πόσο ακουστά θα είναι τα compression artifacts (ειδικά σε χαμηλά bitrate) και πιθανότατα είναι κατι που επίσης θα έπρεπε να λαμβάνουμε υπ'όψην αν επρόκειτο να φτιάξουμε ένα "data-compressed  friendly" master..... 

 
Έχω την εξής απορία και θα παρακαλούσα να διευκρινιστεί... :)

Το αρχείο των Φατμέ που παρουσιάζεται ως original είναι το παλιό cd που κυκλοφορούσε??

Αν ναι, τότε η σύγκριση δεν είναι άδικη??

Αν δηλαδή το αρχείο που ανέβηκε εδώ δεν είναι αυτό απο το οποίο προήλθε η remastered version τότε ποιό το νόημα της σύγκρισης??

(Φαντάζομαι οτι το remaster δεν προήλθε απο το πρώτο cd που εκδόθηκε, αλλά απο την original ταινία που είχε ηχογραφηθεί το 1981.)

Άρα η ερώτηση είναι σαφής.. :)

Ο κ. Χατζηστάμου χρησιμοποίησε αυτό το αρχείο που ονοματίζεται "original"??

Απο αυτό προέρχεται το remastering αρχείο??

Επίσης γιατί ανάμεσα στα δύο υπάρχει channel swaping??

 
Καλησπερα σας,

Σιγουρα το παραδειγμα αυτο ειναι πολυ πιο χαρακτηριστικο ως προς τον τιτλο του θεματος μας.

Αν ο ChriH δουλεψε πανω στο original τοτε respect. Αν μου διναν ποτε κατι τετοιο θα με εκοβε κρυος ιδρωτας (αν και θα το θελα καποτε να διαλεγουν εμενα για τετοιες δουλειες)(θα περιμενω υπομονετικα ...).

Ειναι πραγματικα περιεργα τα εφφε που χρησιμοποιουσαν τοτε (αν το dly στην φωνη ηταν πιο γρηγορο θα πετυχαιναν καλυτερα αποτελεσματα), αλλα οπως ολοι καθαρα βλεπουν τωρα, το mastering  ειναι τεχνη του συμβιβασμου.

Εχω κι εγω την απορια για πιο λογο εγινε η αλλαγη στα καναλια και σε πιο φορματ ηρθε το mix.

Αυτο που ειπε ο Νικοδημος για το -3δβ πεακ οταν θελετε τα τραγουδια σας να βγουν στο myspace ισχθυει, αν και μεχρι τωρα μονο εμπειρικα εχει αποδειχτει οτι ετσι παιζει καλυτερα (και νομιζv δεν εχει σχεσh με το φορματ αλλα με τον mediaplayer του myspace).

Ιδιαιτερη αναγκη για διαφορετικο master σε περιπτωσεις διαφορετικων φορματ δεν βλεπω εκτος απο οταν θελουμε βινυλιο.

Οπως και να εχει το mp3 θα πεθανει μαζι με το CD (πλεον η ROM  ειναι φτηνη και το bandwith στο διαδικτυο γινεται ολο και πιο φτηνο και αυτο) και μαλλον πηγαινουμε προς υψηλοτερης αναλυσης αρχεια και ισως Βινυλιο.

@Wow!

Η δικη σου ιδιοτροπια ΔΕΝ ειναι ιδιοτροπια ειναι μια θεση η οποια εχει μια βαση. Πολλες σου αποψεις ειναι λογικες. Και στην τελικη αν δεν γινει συζητηση δεν προχωραμε μπροστα οποτε εγω τουλαχιστον την ειδα θετικα και ως μια ευκαιρια για να μαθω πραγματα.

Επειδη αναφερθηκε η ντοπια δισκογραφια και επειδη ετυχε να δουλεψω επι χρονια και εδω (Live με ονοματα μεγαλα...τα πιο μεγαλα) αλλα και Αγγλια (Live, theatre, musical, comedy) να ξερετε πως υπαρχουν πολλα κοινα στοιχεια. και εκει υπαρχουν οι εκτος συστηματος που αγωνιζονται πaizontaς απο pub se pub ,μοιραζοντας CD με ελπιδα μονο οτι καποτε θα φτιαχτουνκτλπ.

Αποστολης

www.odeon-mastering.com

 
odeon-mastering είπε:
Εχω κι εγω την απορια για πιο λογο εγινε η αλλαγη στα καναλια και σε πιο φορματ ηρθε το mix.
Τα κανάλια είναι σωστά στο remastered, στο αρχικό transfer σε CD  τα πέρασαν ανάποδα.

Το φορμά της μίξης ήταν βέβαια αναλογική ταινία που πέρασε flat στο παλαιό CD και στην οποίο δούλεψα εγώ.

Το παλαιό CD που παραθέτω  ακούγεται ακριβώς σαν το master (ταινία)  , όπως και το βινύλλιο που έγινε απο την ίδια ταινία όπως μπορούν να διαβεβαιώσουν

όσοι τα έχουν.

Ο μετατροπέας A/D  ήταν κατώτερος  απο τούς σημερινούς αλλά το flat transfer σε CD ήταν ιδιαίτερα κοντά στήν ταινία για τα δεδομένα της εποχής.

Με άλλα λόγια το flat transfer απο το δικό μου μετατροπέα είναι ένα κλίκ καλύτερο αλλά σε τέτοιο μέτριο υλικό η διαφορά είναι παντελώς αμελητέα.

Για την ιστορία, χρέωσα το 1/3 - 1/4  του χρόνου που ασχολήθηκα και βέβαια αστείο ποσό σε σχέση με τα δεδομένα ενός mastering studio απο την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Απο την εταιρία μου είπαν πως είμαι εξωτικά ακριβός, και όταν ρώτησα αν το άκουσαν μου απάντησαν πως δεν τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.

 
ChrisH είπε:
Απο την εταιρία μου είπαν πως είμαι εξωτικά ακριβός, και όταν ρώτησα αν το άκουσαν μου απάντησαν πως δεν τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.

Κρίμα. Πολύ κρίμα.

Είναι σίγουρο πάντως πως το πέρασμα το δικό σου σε digital είναι καλύτερο. Σε κάποια σημεία το original παραμορφώνει.

Ο ήχος στο original πάντως είναι ψιλοτρανζίστορ. Βέβαια αυτά τα μεσαία δίνουν έναν κάποιο χαρακτήρα, ο οποίος δεν υπάρχει στο master. Υποθέτω ότι κινήθηκες έτσι, λόγω του κλασσικού "χαμογελαστού" curve που γουστάρει το μέσο αυτί.

Πάντως η συγκεκριμένη δουλειά ξεφεύγει από αυτό που λέμε κλασσικό mastering και πάει προς το audio restoration ;D Εκει να δεις τι λεφτά απαιτούνται στις πολιτισμένες χώρες. Αλλά τι να κάνουμε... Εμείς χτίζαμε Ακροπόλεις όταν οι άλλοι τρώγαν βαλανίδια ;D ;D :P

Anyway, well done και thanks για τα κλιπάκια :D

 
ChrisH είπε:
και όταν ρώτησα αν το άκουσαν μου απάντησαν πως δεν τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.
καμια αναρωτιεμαι γιατι γυρισα Ελλαδα με αυτα που ακουω.

Αποστολης

www.odeon-mastering.com

 
Παρακολουθώ το θέμα εδώ και μέρες.

Πρώτα απ' όλα, να ευχαριστήσω όλους για τον όγκο των πληροφοριών, την τεχνική ανάλυση και γενικότερα το ξεστράβωμα που παρέχουν τουλάχιστο σε εμένα τον ερασιτέχνη και άσχετο με το mastering εραστή της τέχνης.

Έμαθα πολλά που δεν ήξερα, αλλά όπως είναι φυσικό, μαθαίνοντας δημιουργούνται και απορίες, τις οποίες θέλω να θέσω εδώ χωρίς τάση εξυπνακισμού λόγω πρόσφατης ημιμάθειας αλλά τουλάχιστο με το πλεονέκτημα που μου δίνει το γεγονός ότι ως πρώην και νυν άσχετος δεν έχω πάρει θέση πάνω στους mastering διαξιφισμούς.

Παρακαλώ επίσης να με διορθώσετε αν τα δεδομένα που παραθέτω είναι ανακριβή.

1. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που ακούνε μουσική ΣΗΜΕΡΑ, δεν κανουν τον κόπο να την ακούσουν σε ένα τουλάχιστο σοβαρό σύστημα. Συνήθως ακούνε μουσική από ένα κάρο αναξιόπιστες τονικά πηγές όπως εσωματωμένα ηχεία του Laptop, i-pod, CD αυτοκινήτου όπως αγοράστηκε, στην καλύτερη περίπτωση από DVD player στο home cinema σετ του σαλονιού. Τί σκατά καταλαβαίνουν όλοι αυτοί από το καλό ή όχι mastering ?

2. Πρόσφατα πήγα σε ένα μαγαζί όπου ο DJ συμβαίνει να είναι ο αρμονίστας του γκρούπ μας και κάποια στιγμή έβαλε και ένα καινούριο κομμάτι μας που είναι όλο σε home studio και δεν το έχουμε compressάρει στο θεό. Αν και όχι ιδιαίτερα αντικειμενικός ακροατής βέβαια, δεν  κρύβω την έκπληξή μου ότι ακουγόταν πραγματικά πιό αεράτο και δυναμικό από ότι είχα ακούσει από τα ηχεία του μαγαζιού ως εκείνη την ώρα που όμως ήταν ως επι το πλείστον κομμάτια ευρείας σουξεδιάρικης κατανάλωσης (μιλάμε για ξένη μουσική). Τελικά υπάρχουν 2 mastering?: αυτό που ξέρει και θέλει να δώσει στο κομάτι o mastering engineer και αυτό που προστάζει η εταιρεία - παραγωγή - marketing του δίσκου (hi volume, limiter στο τέρμα)?

3. Ποιό είναι το μέλλον αυτής της δουλειάς - υπηρεσίας (δεν θέλω να την κάνω, ρητορικό είναι το ερρώτημα), όταν αυτό που βλέπω να συμβαίνει εδώ και 30 χρόνια είναι μία κλιμακούμενη απαξίωση ως πρός την ηχητική ποιότητα του μουσικού έργου (βινύλιο - CD - mp3 - on line broadcast και ο κατήφορος δεν έχει τέλος)? Οι πυροβολημένοι hi-endαδες δεν θα σώσουν την κατάσταση νομίζω

4. Ποιά η λογική μία Ελληνική εταιρεία να παρέχει και να πληρώσει 5000 και 10000 ώρες studio σε έναν καλιτέχνη που θα πουλήσει σε μία αγορά των 10.000.000 κατοίκων η οποία είναι και τίγκα στην πειρατεία? Συγκρίνεται με τους Green Day που πουλάνε σε όλο τον κόσμο?

Ευχαριστώ και πάλι.

 
billpos είπε:
1. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που ακούνε μουσική ΣΗΜΕΡΑ, δεν κανουν τον κόπο να την ακούσουν σε ένα τουλάχιστο σοβαρό σύστημα. Συνήθως ακούνε μουσική από ένα κάρο αναξιόπιστες τονικά πηγές όπως εσωματωμένα ηχεία του Laptop, i-pod, CD αυτοκινήτου όπως αγοράστηκε, στην καλύτερη περίπτωση από DVD player στο home cinema σετ του σαλονιού. Τί σκατά καταλαβαίνουν όλοι αυτοί από το καλό ή όχι mastering ?
Σε όλα τα ψηφιακά παράγωγα (μουσική, γραφικά, φωτογραφία...), όσο πιο καλό πρωτότυπο έχεις, τόσο πια καλό υποπροϊόν θα πάρεις. Άρα, ενδόμυχα ο ακροατής, δέχεται (δεν λέω ότι καταλαβαίνει) τη διαφορά.

Για τις υπόλοιπες ερωτήσεις σου, και εγώ είμαι περίεργος για τις απαντήσεις.

 
billpos είπε:
1. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που ακούνε μουσική ΣΗΜΕΡΑ, δεν κανουν τον κόπο να την ακούσουν σε ένα τουλάχιστο σοβαρό σύστημα. Συνήθως ακούνε μουσική από ένα κάρο αναξιόπιστες τονικά πηγές όπως εσωματωμένα ηχεία του Laptop, i-pod, CD αυτοκινήτου όπως αγοράστηκε, στην καλύτερη περίπτωση από DVD player στο home cinema σετ του σαλονιού. Τί σκατά καταλαβαίνουν όλοι αυτοί από το καλό ή όχι mastering ?
.... η συγκεκριμένη ερώτηση (όπως και η τρίτη και η τέταρτη) έχει να κάνει με το σύνολο της διαδικασίας (ηχογράφηση, μίξη και μάστερ) και ανάλογα θα σου πω τι πιστεύω αλλά και τι κάνω στην επαγγελματική καθημερινότητα μου.....

Όταν ξεκινάω λοιπόν να δουλεύω ένα project ο σκοπός μου είναι αυτό που περιέγραψα πιο πάνω.....να καταγράψω και να αποτυπώσω με ακρίβεια κάτι που έως τότε είναι απλά μια σκέψη , μια εικόνα.....δηλαδή την στιγμή, την αίσθηση, την ιδέα, την κατάσταση.......αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις από την απόλυτη audiophile προσέγγιση (όσο μου επιτρέπουν οι γνώσεις και ο εξοπλισμός μου) έως την "ωμή" και φαινομενικά άκομψη και ατιμέλητη καταγραφή και από την υπερεπεξεργασία έως την υπεραπλούστευση.....πάντα όμως με γνώμωνα την ιδεατή (για εμένα και τον δημιουργό-καλλιτέχνη) αποτύπωση του αρχικού οράματος.....μέσα σε όλη αυτή την δημιουργική διαδικασία το (εύλογο) ερώτημα που θέτεις δεν έχει καμμία απολύτως θέση....και εξηγούμαι....... αλλίμονο αν  αυτή η παράμετρος αποτελούσε κριτήριο λήψης αποφάσεων.....η άποψη μου είναι απλή και απόλυτη.....φτιάχνεις μουσική που θα ακουστεί καλά υπό νορμάλ αξιοπρεπείς συνθήκες και όπως πρέπει υπό ΣΩΣΤΕΣ συνθήκες....το υπόλοιπο κομμάτι (αυτό που περιγράφεις) απλά δεν συμμετέχει στην "εξίσωση"

...έτσι αν πχ το 99% των ανθρώπων ακούει μουσική από mp3 της κακιάς ώρας, σε ηχεία ή ακουστικά της κακιάς ώρας και μέσα στο λεωφορείο.....αυτό στην πραγματικότητα είναι δικό τους πρόβλημα και όχι δικό μου.....και όταν λέω δικό τους το εννοώ....αυτοί χάνουν την δυνατότητα να έρθουν σε πιο άμεση και στενή επαφή με ένα από τα πραγματικά θαύματα του ανθρώπινου πολιτισμού....και άρα χάνουν και την δυνατότητα να το απολαύσουν στον μέγιστο βαθμό.

Στην πραγματικότητα γι'αυτούς το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο είτε εγώ τους λαμβάνω υπ'όψην είτε όχι....αρά επιλέγω να μην λαμβάνω υπ'όψην την ύπαρξη τους και να ασχολούμαι με το υπόλοιπο 1%.....και δεν αναφέρομαι στο να συμφωνούν μαζί μου αισθητικά αλλά απλά να έχουν άποψη (δική τους) και αισθητική (δική τους) απόροια της παιδείας και των εμπειριών τους....αυτό είναι που ουσιαστικά διαφοροποιεί το 1% από το υπό λοιπο 99%

Ελιτισμός?........ίσως, αλλά στην πραγματικότητα και το ευ ζειν είναι κάτι που μαθαίνεται και αποκτάται με κόπο και αποτελεί κομμάτι της όλης κουλτούρας κάθε ανθρώπου.....δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η λογική της μάζας πρέπει να αποτελεί τον γνώμωνα περί σωστού ή έστω περί επιθυμητής οδού......

όσο για το μέλλον?......πιθανότατα "μαύρο" και πιθανότατα με πολλά είδη "μουσικοπαραγωγικών" ( ::)) επαγγελμάτων να ακουλουθούν την πορεία των Ιουρασικών γιγάντων....αυτό δεν σημαίνει όμως ότι απλά καθόμαστε και αποδεχόμαστε την μοίρα μας.....ελπίζεις και προσπαθείς γι'αυτό που θεωρείς σωστό....

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
να έρθουν σε πιο άμεση και στενή επαφή με ένα από τα πραγματικά θαύματα του ανθρώπινου πολιτισμού....και άρα χάνουν και την δυνατότητα να το απολαύσουν στον μέγιστο βαθμό.
καλα τωρα..δεν θα ακουσουν την υπερπαραγωγη της Κοκκινου "καλα" και θα μαραζωσει η πολιτιστικη τους υποσταση.... ;D ;D

 
Quote:

At 03-05-09 vassilisAFP wrote:

Στην περίπτωση του ''ψευτομάστερινκ'' το μόνο που συμβαίνει είναι να limitάρουν το master

μέχρι να φτάσει ικανοποιητικά στα 0 dbfs...Αυτά.(Κάποιοι έξυπνοι χρεώνουν μάλιστα αρκετά

για αυτή την ''περίπλοκη'' εργασία.)

Στο κανονικό mastering που κατά κανόνα γίνεται από ξεχωριστό μηχανικό και ποτέ από τον ίδιο

που μιξάρισε το stereo track, ( προφανώς γιατί ο δεύτερος καλείται να καλύψει τις ''τρύπες'' του πρώτου) γίνονται μια σειρά από εργασίες που είναι αδύνατον να γίνουν στα recording studios.

Γι'αυτό και στέλνουνε το υλικό στα mastering studios όπου εκτός από το δεύτερο ζεύγος αυτιών που θα εξετάσει το υλικό, διατίθεται υπεραναλυτικότατος εξοπλισμός ο οποίος εξετάζει την κάθε παράμετρο (spectrum analysis, dynamics, noise floor, filtering,  phase colleration... και ένα σωρό άλλα) ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.

Μόνο να σκεφτούμε ότι στο στάδιο το multiband compression μπορεί από έναν fairman να χρησιμοποιηθούν 16 τρίοδοι για να ελέγξουν 3 περιοχές, αυτό φτάνει.

Το πιο σημαντικό από όλα, είναι το γεγονός ότι υπάρχει η δυνατότητα σοβαρής ακρόασης του υλικού από ηχεία που αναπαράγουν τον ήχο πολύ πιο σοβαρά από τα monitor που συνήθως δουλεύουμε στα studios.

Η γνώμη μου είναι ότι υπάρχει χαώδης διαφορά μεταξύ του ψευτομάστερινκ και του σοβαρού

master...περίπου όσο διαφέρουν τα σκατά με τις πάστες.

Στην χώρα όμως που είναι η βασίλισσα του demo (γιατί αυτός είναι ο ήχος που βγάζουμε στην τελική) καλό είναι να μην επεκτεινόμαστε πολύ σε αυτά τα θέματα γιατί τσούζει και πονάει...

Ας πάρουμε αγκαλιά όλοι μαζί το izotope η τα waves να ψευτοπαραμυθιαστούμε ότι ψευτομαστεράραμε κι απόψε,και ας κοιμηθούμε ήσυχοι με την πεποίθηση ότι το υλικό μας θα καταλήξει κι αυτό κάπου σαν Mp3 όπως όλα τα άλλα master, ακριβά και φθηνά.

__________________________________________________________________________________________________

Hahahahahahahahahahaha!!!

Θεος!

;D

 
nikodemos είπε:
...έτσι αν πχ το 99% των ανθρώπων ακούει μουσική από mp3 της κακιάς ώρας, σε ηχεία ή ακουστικά της κακιάς ώρας και μέσα στο λεωφορείο.....αυτό στην πραγματικότητα είναι δικό τους πρόβλημα και όχι δικό μου.....και όταν λέω δικό τους το εννοώ....αυτοί χάνουν την δυνατότητα να έρθουν σε πιο άμεση και στενή επαφή με ένα από τα πραγματικά θαύματα του ανθρώπινου πολιτισμού....και άρα χάνουν και την δυνατότητα να το απολαύσουν στον μέγιστο βαθμό.

Στην πραγματικότητα γι'αυτούς το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο είτε εγώ τους λαμβάνω υπ'όψην είτε όχι....αρά επιλέγω να μην λαμβάνω υπ'όψην την ύπαρξη τους και να ασχολούμαι με το υπόλοιπο 1%.....και δεν αναφέρομαι στο να συμφωνούν μαζί μου αισθητικά αλλά απλά να έχουν άποψη (δική τους) και αισθητική (δική τους) απόροια της παιδείας και των εμπειριών τους....αυτό είναι που ουσιαστικά διαφοροποιεί το 1% από το υπό λοιπο 99%

Ελιτισμός?........ίσως, αλλά στην πραγματικότητα και το ευ ζειν είναι κάτι που μαθαίνεται και αποκτάται με κόπο και αποτελεί κομμάτι της όλης κουλτούρας κάθε ανθρώπου.....δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η λογική της μάζας πρέπει να αποτελεί τον γνώμωνα περί σωστού ή έστω περί επιθυμητής οδού......

όσο για το μέλλον?......πιθανότατα "μαύρο" και πιθανότατα με πολλά είδη "μουσικοπαραγωγικών" ( ::)) επαγγελμάτων να ακουλουθούν την πορεία των Ιουρασικών γιγάντων....αυτό δεν σημαίνει όμως ότι απλά καθόμαστε και αποδεχόμαστε την μοίρα μας.....ελπίζεις και προσπαθείς γι'αυτό που θεωρείς σωστό....   
όσο ρε φίλε ND υπάρχουν άνθρωποι στο χώρο που κρατάνε έμπρακτα την στάση σου, το μέλλον δεν θα είναι σκέτο μαύρο αλλά πουά με άσπρους κύκλους... και όσο αυτοί οι κύκλοι πληθαίνουν τόσοι περισσότεροι θα χωράνε στο άσπρο αποζημιώνοντας (κυρίως ηθικά ) τις σοβαρές προσπάθειες στο χώρο...

και δεν τίθεται θέμα "ελίτ κάστας" για τον απλούστατο λόγο ότι η ποιότητα πάντα και στα πάντα, έβρισκε σε μειοψηφίες (όχι απαραίτητα ολιγάριθμες) τους εκφραστές και αποδέκτες της...

το πρόβλημα δεν είναι το να γίνει πλειοψηφία η μερίδα των hi end άδων αλλά το να μείνει ζωντανή με αυξητικές τάσεις αυτή με το πλήθος των ανθρώπων που εκτιμούν στο όποιο επίπεδο την κατά το δυνατόν σωστότερη αναπαραγωγή ενός μουσικού έργου ανάλογα τις συγκυρίες της καθημερινότητας τους και την παιδεία τους...

και αυτό θα γίνει από τα μέλη της παραγωγικής διαδικασίας και όχι από τους καταναλωτές... γιατί ανάγκη που δεν γνωρίζω την ύπαρξή της δεν μου λείπει...

RESPECT ND

ΥΓ. μπορεί όλοι να ακούν και mp3 και mp εις την ν (όπως κάποτε όλοι άκουγαν και κασέτες) αλλά οι πωλήσεις αξιοπρεπών συστημάτων αναπαραγωγής εξακολουθούν αμείωτες και αυξητικά (είτε stereo είτε 5.1) και με σχέση τιμής/απόδοσης μακράν καλύτερη του παρελθόντος...

και μη μου πείτε ότι το sacd και το dvd audio (όπως παλιότερα το dat) δεν καθιερώθηκαν στην συνείδηση των πολλών επειδή "κριτικά" το απέρριψαν θεωρώντας το περιττό και όχι λόγω κακού marketing και πολυεθνικών αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων...

άμα ζω μετά από 10 χρόνια που το bandwidth στο net θα έχει πολλαπλασιαστεί όπως και η χωρητικότητα των αποθηκευτικών μέσων, τα ξαναλέμε για τα "απωλεστικά" format...

 
Χαίρετε και από εμένα.

Ό,τι και να λέμε εδώ για την χρησιμότητα του Mastering, αυτό φαίνεται στην [glow=yellow,2,666]πράξη[/glow] και μόνο.

Αν ακούσουμε ένα οποιοδήποτε remastered CD, για παράδειγμα αυτό των Nevermore, θα δούμε την [glow=yellow,2,666]τεράστια[/glow] διαφορά που επιφέρει ένα προσεγμένο mastering στο τελικό αποτέλεσμα. (δεχόμενοι πως η μίξη έχει μείνει όντως όπως ήταν και πριν)

Και σε προσωπικό επίπεδο όμως, στο επερχόμενο demo της μπάντας που παίζω, ανέλαβε να κάνει το Mastering ένας πολύ καλός μουσικός και σωστός παραγωγός, ο οποίος έδωσε άλλον αέρα στα κομμάτια μας.

Με λίγα λόγια, αν κάποιος έχει στείλει κάποιο mixdown, ή έστω έχει ακούσει, ένα πραγματικά ΠΡΟΣΕΓΜΕΝΟ mastering, μπορεί άνετα να καταλάβει ότι κάνει την διαφορά, ειδικά αν η μίξη έχει γίνει χωρίς λάθη.

 
nikodemos είπε:
...έτσι αν πχ το 99% των ανθρώπων ακούει μουσική από mp3 της κακιάς ώρας, σε ηχεία ή ακουστικά της κακιάς ώρας και μέσα στο λεωφορείο.....αυτό στην πραγματικότητα είναι δικό τους πρόβλημα και όχι δικό μου.....και όταν λέω δικό τους το εννοώ....αυτοί χάνουν την δυνατότητα να έρθουν σε πιο άμεση και στενή επαφή με ένα από τα πραγματικά θαύματα του ανθρώπινου πολιτισμού....και άρα χάνουν και την δυνατότητα να το απολαύσουν στον μέγιστο βαθμό.

Στην πραγματικότητα γι'αυτούς το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο είτε εγώ τους λαμβάνω υπ'όψην είτε όχι....αρά επιλέγω να μην λαμβάνω υπ'όψην την ύπαρξη τους και να ασχολούμαι με το υπόλοιπο 1%.....και δεν αναφέρομαι στο να συμφωνούν μαζί μου αισθητικά αλλά απλά να έχουν άποψη (δική τους) και αισθητική (δική τους) απόροια της παιδείας και των εμπειριών τους....αυτό είναι που ουσιαστικά διαφοροποιεί το 1% από το υπό λοιπο 99%

Ελιτισμός?........ίσως, αλλά στην πραγματικότητα και το ευ ζειν είναι κάτι που μαθαίνεται και αποκτάται με κόπο και αποτελεί κομμάτι της όλης κουλτούρας κάθε ανθρώπου.....δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η λογική της μάζας πρέπει να αποτελεί τον γνώμωνα περί σωστού ή έστω περί επιθυμητής οδού......

όσο για το μέλλον?......πιθανότατα "μαύρο" και πιθανότατα με πολλά είδη "μουσικοπαραγωγικών" ( ::)) επαγγελμάτων να ακουλουθούν την πορεία των Ιουρασικών γιγάντων....αυτό δεν σημαίνει όμως ότι απλά καθόμαστε και αποδεχόμαστε την μοίρα μας.....ελπίζεις και προσπαθείς γι'αυτό που θεωρείς σωστό....
Τούτο δω είναι απο τα καλύτερα posts στο noiz.  :)

Χαίρετε και από εμένα.
Καλώς ήρθες στο forum.  :)

Υπάρχουν διάφορες εταιρείας ανά τον κόσμο που ξεσκόνισαν τους καταλόγους τους, και είτε τους έστειλαν για mastering είτε για re-mastering και τα αποτελέσματα είναι μάλλον αμφίβολα (με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια). Όταν κάποιο άκουσμα ή ακόμα και ένα ολόκληρο είδος μουσικής (όπως π.χ. η κλασσική) έχει αποτυπωθεί στα αυτιά των ανθρώπων ως έχει, φρονώ ότι καλύτερα να μείνει ως έχει. Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί για μένα το Imagine του John Lennon για το οποίο ειλικρινά αναρωτιέμαι αν υπάρχει χειρότερο δείγμα ηχογράφησης...  ::) Παρ' όλη την κάκιστη ηχογράφηση, την μέτρια μίξη και την απουσία mastering, έγινε επιτυχία. Το τελευταίο που θέλω να ακούσω είναι το Imagine με 300 επιπρόσθετες επεξεργασίες και το level στα 0 dB μονίμως.

Γνωρίζω ότι συμπιεστές χρησιμοποιούνται πλέον εδώ και καιρό, κυρίως κατά την διαδικασία του tracking, και στην κλασσική μουσική αλλά η χρήση τους γίνεται πολύ προσεκτικά και με φειδώ. Προσωπικά πάντως, αντιμετωπίζω με περισσή καχυποψία, re-edits, re-masters, re-visits και δεν συμμαζεύεται.

 
Θα παραθέσω το εξής ενδιαφέρον βίντεο:

http://video.google.com/videoplay?docid=7580691520971611167

Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα μαζί του στο οτι στην DANCE μουσική το mastering εντάσσεται περισσότερο στην δουλειά του παραγωγού του κομματιού, σε αντίθεση με την ροκ ή αλλα είδη.

 
Εγώ δεν συμφωνώ ότι το mastering πρέπει να γίνεται από τον ίδιο τον παραγωγό σε μερικά είδη μουσικής και όχι από τον ίδιο σε άλλα έιδη.. ???

Απλώς υπάρχει η γενικότερη τάση απορρόφησης και της διαδικασίας του mastering από τον home χρήστη όπως ήδη έχει γίνει με την ηχογράφηση, μίξη, χρηματοδότηση, διανομή, κυκλοφορία, διαφήμιση κλπ...

Με αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμιση του προϊόντος που λέγεται μουσική.

Στην Ελλάδα έχει ένα λόγο ύπαρξης αυτό το φαινόμενο γιατί το μέσο επίπεδο της ποιότητας της μουσικής παραγωγής εδώ, είναι στο ίδιο με την γουρουνοπούλα στα πανηγύρια οπότε ο "ψαγμένος" home χρήστης έχει αρκετές πιθανότητες να παράγει κάτι καλύτερο από το μέσο στούντιο στο οποίο θα απευθυνθεί.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα