Ξαναδιαβάζωντας το θέμα, έχω την εντύπωση πως ο Wow! θελει πιο πολύ να εστιάσει στην ανάγκη απαλοιφής του όποιου δογματισμού τείνει να δημιουργείται σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να "κάνουμε μουσική".....το μάστερινγκ είναι μάλλον η αφορμή για την συζήτηση.....δηλαδή εγώ το αντιλαμβάνομαι ως εξής
....θα πρέπει να υπάρχει μια άμεση συνάρτηση ανάμεσα στο περιεχόμενο και στην διαδικασία που θα ακολουθηθεί, ακόμη και όταν αυτή φαντάζει "μη ιδεατή" με βάση την ψυχρή λογική.....και τότε ναι, τόσο το μάστερινγκ, όσο και η μίξη αλλά ακόμη και το ίδιο το τράκινγκ υπό "ιδεατές", "επαγγελματικές" συνθήκες ίσως να φαντάζουν ξένα και αταίριαστα.....ίσως βέβαια και όχι
άλλωστε την έχουμε ξανακάνει αυτή την κουβέντα (τουλάχιστον εγώ με τον Χρήστο σε άλλο θέμα
http://www.noiz.gr/index.php?topic=162244.60 ) και η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο δύσκολο να βγει άκρη "ιντερνετικά"......είμαι απόλυτα σίγουρος όμως πως αν αυτή η κουβέντα γινόταν παρέα με έναν καφέ μάλλον θα συμφωνούσαμε όλοι στην ουσία του πράγματος.....και ο λόγος είναι ότι όλοι, ερασιτέχνες ή επαγγελματίες, μοιραζόμαστε ένα κοινό πάθος...την αναζήτηση του "τέλειου" στην μουσική δημιουργία και ακρόαση.....αυτό που αλλάζει είναι η αισθητική, η αντίληψη, οι γνώσεις,η εμπειρία, η αφοσίωση κλπ κλπ....
Έτσι κάλλιστα μια ηχογράφηση σε ένα τετρακάναλο μπορεί να αποτελέσει "κλασσικό" έργο αν αυτό εξυπηρετεί το περιεχόμενο αλλά και τις συνθήκες της δημιουργίας......γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τελικά η μουσική δεν πρέπει να είναι μια αποστειρωμένη τεχνική αρτιότητα αλλά μια πιστή καταγραφή της στιγμής, στο σύνολο της.
Και για να φέρω το ίδιο παράδειγμα στο θέμα μας ,μπορεί αυτή η ίδια η αρχική "φτωχή" τετρακάνναλη ηχογράφηση να διατηρηθεί "φρέσκια" εξαιτίας μιας εκ των υστέρων άρτιας επεξεργασίας.....μπορεί όμως να γίνει και το ακριβώς αντίθετο.....και για μένα αυτό ακριβώς είναι το σημείο που "την πατάνε" οι παρισσότεροι mastering & mixing (για να πιάσω λίγο και τον δικό μου χώρο ;D) engineers......δηλαδή στην προσπάθεια να μετουσιώσουν κάτι σε κάτι που δεν είναι, βασισμένοι είτε στην δική τους υποκειμενική αίσθηση περί ωραίου, είτε στο γενικότερο τρεντ της εκάστοτε εποχής, είτε κάτω από την ασφυκτική πίεση εταιριών, παραγωγών και συνηθέστερα απ'όλους των ίδιων των δημιουργών.
Η ουσία είναι πως σίγουρα δεν μπορούν να υπάρχουν απαράβατοι κανόνες
Σε αυτή λοιπόν την διαδικτυακή κουβέντα είναι πολύ εύκολο τόσο η κριτική, αντιδογματική στάση και η διαρκής αναζήτηση του Wow! να γίνει αφορισμός και νεοδογματισμός όσο και η γνώση,η εμπειρία και το πάθος του Χρήστου να γίνουν αμυντική στάση και "υπεροψία", συντεχνιακή λογική κλπ κλπ
Τα λέω όλα αυτά δημόσια και όχι κατ'ιδίαν στους ίδιους γιατί ειλικρινά θεωρώ πως το πρώτο βήμα για την δημιουργία μιας υγειούς κοινότητας και κατ'επέκταση μιας recording κουλτούρας είναι να μάθουμε να συμβιώνουμε και να αλληλοσυμπληρωνόμαστε.....αυτό που λείπει από την χώρα μας δεν είναι ούτε ο εξοπλισμός ούτε οι γνώσεις....είναι η κουλτούρα στον συγκεκριμένο τομέα....και αυτή καλώς ή κακώς δεν αγοράζεται ούτε μαθαίνεται σε κάποιο ΤΕΙ.....χτίζεται σιγά σιγά.....και θεωρώ κρίμα άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν πολλά λιθαράκια σε αυτό το εύθραστο οικοδόμημα (από τελείως διαφορετικά πόστα) να αναλωθούν σε απλή υπεράσπιση των πάγιων θέσεων τους....εκτιμώ πολύ τις γνώσεις του Χρήστου ειδικά γύρω απο το συγκεκριμενο θέμα αλλά από την άλλη εκτιμώ και την ικανότητα του Wow! με την κριτική του να προκαλεί την εμβάθυνση και συνεχή αναζύμωση ενός θέματος και πάνω απ'όλα την συμμετοχή ανθρώπων σαν τον Χρήστο.....ίσως δεν θα έπρεπε να γίνεται έτσι άκομψα (εκατέρωθεν) αλλά είναι και αυτό μια αρχή
.......αρκεί να μην μείνουμε εκεί....
...μπορεί όλο το παραπάνω να φαντάζει τελείως όφτόπικ αλλά δεν είναι......
...και επειδή γίνεται συνέχεια λόγος για "ερασιτέχνες" "DIY" κλπ κλπ θα πρέπει όλοι να καταλάβαιτε ότι οι περισσότεροι σημερινοί επαγγελματίες και σίγουρα όλοι οι πετυχημένοι (εμπορικά ή απλά στην συνείδηση του κόσμου) ήταν κάποτε γκαυλωμένοι ερασιτέχνες , οι οποίοι με την σειρά τους ίσως έγιναν επαγγελματίες από αντίδραση σε αυτά που θεωρούσαν δογματικά και κακώς κείμενα στον χώρο τους και με όραμα να πάνε το όλο πράγμα ένα βήμα πιο πέρα....και λογικά αυτό θα επαναλαμβάνεται συνέχεια.....ονομάζεται εξέλιξη.