Αγγελίες
Διάβασα με μεγάλη προσοχή το θέμα σε όλες τις παραμέτρους που μοιραία εξακτινώθηκε. Επίσης άκουσα τις εκδοχές του κομματιού σε mastered και unmastered. Ξεκινώντας από αυτό το τελευταίο και χωρίς να το βάλω στο μικροσκόπιο των φασματικών και λοιπών παραμετρικών και εργαστηριακών μεθόδων η mastered εκδοχή ακούγεται πράγματι λίγο πιο καθαρή και λίγο πιο σαφής, ωστόσο λιγότερο "μουσική" και (κατά τη γνώμη μου πάντα), μη δικαιολογούσα τον τίτλο του mastering. Και εξηγούμαι...Όλες οι δισκογραφικές παραγωγές τις οποίες ανέλαβα ως ενορχηστρωτής ή ως συνθέτης ή ως παραγωγός / ηχολήπτης μπήγαν εκ μέρους μου μέχρι το mastering. Σε αυτό το τελικό στάδιο, αναλάμβανε πάντα κάποιος εξειδικευμένος (μιλώ για πάνω από 40 παραγωγές), και εγώ απλά επέβλεπα τη διαδικασία. Σε κάποιες περιπτώσεις (κάποια tracks δηλαδή) το μόνο που έκανε ήταν να ισοσταθμήσει τις εντάσεις σε σχέση με το όλο υλικό και ΤΙΠΟΤΑ άλλο, ενώ σε κάποιες άλλες έκανε πράγματι δραστικές επεμβάσεις. Επιβεβαιώνω απόλυτα ότι αυτό γινόταν στα tracks που και εγώ θεωρούσα από την αρχή ως πιο προβληματικά χωρίς φυσικά να τον έχω προιδεάσει. Επιστρέφωντας λοιπόν στο προηγούμενο, θεωρώ ότι στην προκειμένη περίπτωση που ακούσαμε το mastering process νιώθω ότι θα έπρεπε να ήταν πιο επεμβατικό (και νομίζω ότι θα μπορούσε να ήταν).
Σχετικά με το ψευδο-mastering νομίζω ότι σαφέστατα έχει λόγο ύπαρξης και αυτός είναι οι εξής (και όχι μόνο) χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
1. Ένα low budget ραδιοφωνικό διαδημιστικό spot.
2. Mια μουσική για μια θεατρική παράσταση χωρίς προοπτική άμεσης έκδοσης σε cd
3. Ένα demo
κλπ, κλπ.
Ασφαλώς, έχω μπει πολλές φορές στη διαδικασία να κάνω κάτι τέτοιο αλλά ΠΑΝΤΑ μα πάντα όταν μπορώ απαυθύνομαι σε κάποιον εκειδικευμένο επαγγελματία του είδους και εκείνος ΠΑΝΤΑ ως τώρα τα έχει καταφέρει καλύτερα...
Τέλος, σχετικά με αυτό που υποστηρίζουν πολλοί φίλοι σχετικά με την ποιότητα του mastering (η οποία είναι ανάλογη με την αρχική παραγωγή). Δε θα διαφωνήσω απόλυτα, ωστόσο ειδικά την τελευταία δεκαετία άκουσα πολλές επανεκδόσεις που έχουν υποστεί mastering ή ακόμη καλύτερα mastering από το stereo unmastered mix οι οποίες είναι πραγματικά άξιες. Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε παραγωγές Floyd και συναφούς βεληνεκούς αλλά σε πολύ παλιότερες και χειρότερες παραγωγές οι οποίες πραγματικά φωτίστηκαν.
Ελπίζω να μη σας κούρασα
Σχετικά με το ψευδο-mastering νομίζω ότι σαφέστατα έχει λόγο ύπαρξης και αυτός είναι οι εξής (και όχι μόνο) χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
1. Ένα low budget ραδιοφωνικό διαδημιστικό spot.
2. Mια μουσική για μια θεατρική παράσταση χωρίς προοπτική άμεσης έκδοσης σε cd
3. Ένα demo
κλπ, κλπ.
Ασφαλώς, έχω μπει πολλές φορές στη διαδικασία να κάνω κάτι τέτοιο αλλά ΠΑΝΤΑ μα πάντα όταν μπορώ απαυθύνομαι σε κάποιον εκειδικευμένο επαγγελματία του είδους και εκείνος ΠΑΝΤΑ ως τώρα τα έχει καταφέρει καλύτερα...
Τέλος, σχετικά με αυτό που υποστηρίζουν πολλοί φίλοι σχετικά με την ποιότητα του mastering (η οποία είναι ανάλογη με την αρχική παραγωγή). Δε θα διαφωνήσω απόλυτα, ωστόσο ειδικά την τελευταία δεκαετία άκουσα πολλές επανεκδόσεις που έχουν υποστεί mastering ή ακόμη καλύτερα mastering από το stereo unmastered mix οι οποίες είναι πραγματικά άξιες. Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε παραγωγές Floyd και συναφούς βεληνεκούς αλλά σε πολύ παλιότερες και χειρότερες παραγωγές οι οποίες πραγματικά φωτίστηκαν.
Ελπίζω να μη σας κούρασα
)
) ανθρωποι που κανουν την δουλεια αυτη ΚΥΡΙΩΣ απο αγαπη προς την μουσικη.
