Ένα odyssey το οποίο θα αποκαλέσω custom απλά και μόνο επειδή δεν έχει κάποια συγκεκριμένη ονομασία, ενώ παράλληλα ο συνδυασμός ξύλων-μαγνητών είναι κάπως διαφορετικός από ότι αναφέρει ο Ιωαννίδης στο site του. Όχι όμως ότι είναι κάτι πιο εξεζητημένο από οποιοδήποτε odyssey. Με βόλεψε πάρα πολύ στα live! Ακριβώς το "σκάσιμο" στο thumbing που έψαχνα τόοοοοοσο καιρό... και είναι και πανάλαφρο, κάτι που εκτιμάς μετά το πρώτο 3ωρο...
Ένα Warwick Thumb bolt-on 5άρι- υποθέτω το ξέρετε όλοι άρα δεν έχω κάποιο σχόλιο πέραν του ότι είναι πολύ καλό για fingerstyle αλλά όχι για slap- α, έχει και φοβερή Β παρά το 34'' scale!
Ένα Yamaha RBX6JM το οποίο είναι ένα "fun" πολύ γρήγορο 6άρι, φυσικά 35" scale. Για ηχογραφήσεις ενίοτε μπορεί να αποδειχθεί βολικό, καθώς είναι άχρωμο! Θα ζούσα και χωρίς αυτό, αλλά που και που το πιάνω και μου φτιάχνει την διάθεση- είναι απίστευτα ευκολόπαιχτο.
Κι ένα washburn XB-400 που ήταν το πρώτο μου μπάσσο (το οποίο είναι πλέον παροπλισμένο...).
Προφανώς υπάρχουν πολύ καλύτερα μπάσσα εκεί έξω ανάλογα με τα γούστα- εμένα αυτά με βολεύουν και με καλύπτουν προς το παρόν, καθώς ηχητικά κανένα δεν έχει σχέση με τα υπόλοιπα. Ποιο classic μπορεί να γίνει το odyssey, πιο μοντέρνο το yamaha. Το Warwick είναι απλά Warwick!
Προτιμώ το odyssey για ένα μόνο λόγο: έχει πολύ μεγάλο ηχητικό εύρος, και μεταμορφώνεται ο ήχος του ανάλογα με τις ρυθμίσεις (6 ποτενσιόμετρα των οποίων τις ρυθμίσεις ανά περίσταση ακόμη δεν έχω απομνημονεύσει). Δεν λέω, κάποιοι προτιμούν έναν συγκεκριμένο ήχο- αλλά προσωπικά μου αρέσει η ευελιξία και η μεταμόρφωση του ηχητικού χαρακτήρα ενός οργάνου. ¶λλωστε, καρφί στην κάρτα ήχου βγάζει σχεδόν ό,τι ήχο επιδιώκω, χωρίς post-EQ κτλ.
Από την άλλη, με ένα οποιοδήποτε μπάσσο γίνεται μια χαρά η δουλειά, φτάνει να σου "κάθεται" καλά. Τα άλλα είναι λεπτομέρειες...
